Het rijk van de Ram - De dorre vlaktes

In het oosten van het rijk van de Ram ligt een kilometers lange grasvlakte. Af en toe staat er een kaal boompje of een groepje heidestruiken, maar voor het grootste deel zijn het stenen en vergeeld gras. Behalve als het lente of zomer is, dan staan er ook bloemen. Er staat vaak een fikste wind die het gras laat ruisen, niet veel mensen komen hier maar toch ligt er een pad tussen het gras. Soms zijn er hele plaatsen waar alleen maar stenen zijn met af en toe een plant ertussendoor. Er is ook wel leven, wat minder leuke dieren als gifslangen en af en toe een schorpioen. Soms zijn er ook kleine knaagdiertjes maar die komen alleen op plaatsten voor waar genoeg water is, bijvoorbeeld rond een van de waterputten die er staan, al zijn die vaak opgedroogd.

Personen: vrij
Regels: 3 of meer
Rang: Vrij

Rustig lande Aria in het gras. Toxic lande zoals net achter haar. Toxic was al wat sneller geworden maar nog steeds minder snel dan Aria. Aria grijnsde daarom breed, ze had al weer gewonnen. Maar dat kwam ook omdat de wind hier beter was en zij die bestuurde. Ergens anders waren ze misschien wat meer gelijk. Aria keek glimlachend naar de lucht ze was blij. Ze pakte snel haar tekenblok om de omgeving te tekenen.

Carlos vloog rustig aan, met Alexis op haar rug. Na hun kampeertoch met Cloud en Fiera waren de krachten van Alexis alweer redelijk terug gekeerd. Ze was niet zo sterk als eerst, nog lang niet, maar haar vuur en glas krachten waren al weer redelijk op niveau gekomen. Al zou ze in een dolk gevecht nu verliezen. "Toxic" vertelde Carlos in drakentaal aan Alexis. Verbaast keek Alexis naar rechts, waar Carlos naar wees met zijn staart. Ergens vaag in haar herrinneringen kon ze het laatste gesprek met Aria nog herinneren. Maar door dat ze toen ze eenmaal thuiskwam weer buiten bewustzijn geraakt was door de vele energie die ze verbruikt had, was het gesprek slecht blijven hangen.

Toxic keek omhoog toen ze de bekende draak zag. ''Carlos'' zei ze via telekinese naar Aria. Aria zat ondetussen al d omgeving te tekenen. Uiteindelijk keek ze toch op naar Alexis en Carlos. Zouden ze haar aanvallen ? Het leek er nog niet op vond Aria. Misschien zou Alexis het helemaal niet erg vinden dat ze niet meer mee deed met de missie. -Je hebt nog een grotere kans dat je de schepper tegenkomt- dacht Aria er achter aan.

Alexis groef in haar geheugen om maar te herinneren wat ze vergeten was. Carlos zag dat Alexis het er moeilijk mee had dat ze het zich niet kon herinneren. Terwijl hij de landing inzette fluisterde hij zachtjes, om haar niet te laten schrikken "Ze is overgestapt, naar de twaalders. Maar ze heeft je helpen redden." Een kwade trek kwam op haar gezicht. Had Aria nou echt de schepper de rug toegekeerd. Met een gezicht dat vol onbegrip stond lande Alexis met carlos op de stoffige grond.

Aria keek naar Alexis haar gezicht. Meestal kon je aan gezichtsuidrukkingen zien hoe iemandzich voelde. Dit keer zag ze dat Alexis gelukkig niet boos was. Het was ook niet vriendschap maar tenminste geen kwaadheid. ''Hoi'' zei Aria. Haar stem klonk niet heel erg vrolijk maar ook niet geheel emotieloos iets er tussen in.

Alexis keek nog steeds vol onbegrip naar Aria. Na enkele minuten haar zonder een woord te zeggen aan te staren sprong ze van Carlos af. Onder haar dwarrelde het stof langzaam op toen ze met haar voeten de droge grond raakte. "Ben je echt overgestapt." haar stem klonk zacht, nog steeds vol ongeloof. Maar het liet duidelijk een spoor van kwaadheid achter.

Aria kon deze vraag verwachten. Alexis kon helder na denken en aangezien hun de enigste waren die nog van het begin af hir waren. Aria keek naar Alexis. Ze voelde zich niet schuldig dus keek ze ook niet. Meer vasteberaden als of je meteen kon zien dat ze toch niet haar gedachten zou veranderen. ''Ja, ik ben gestopte met de missie. Maar dat betekent niet dat ik opeens tegn het dertiener ga vechten'' zei Aria rustig als of ze er op geoefent had , wat ze ook had gedaan.

Alexis beet op haar lip, het raakte haar meer dan ze verwacht had. Ze haalde een keer diep adem voor ze reageerde. "Door wie? Waarom?" haar stem klonk nog zachter dan eerst, door de ingehouden emoties die met elkaar vochten. Ze wist niet hoe ze nou precies moest reageren, kwaad, aggresief, of gewoon rustig blijven. Haar blik bleef die van Aria vast houden.

Aria keek gewoon vastberaden terug naar Alexis. Heel even beet ze op haar lip. Eigenlijk wou ze het niet meer doen voor Gale. Maar daardoor bracht ze hem meer in gevaar. ''Door mezelf'' loog Aria maar. ''Waarom is simpel. Ik wil niet meer mensen vermoorden die net zo goed kunnen leven als jij en ik. Als ze iets slecht doen dan komen ze in hel maar daarvoor hoeven wij ze niet gaan vermoorden'' zei Aria rustig. Ze wist dat het geen zin had want Alexis zou het toch niet goed begrijpen.

"Door jezelf" herhaalde Alexis ongelovig terwijl Aria verder ging. Ze deed een stap van Carlos af, richting Aria. "dan vermoord je ze niet, dan haal je ze over. Nu vermoord je ze niet en zullen ze de mensen van de schepper vermoorden. Of ben je dat soms vergeten. Door Zenan de kans te ontnemen om deze mensen het licht te laten zien zul je al deze mensen hier naar de wachter laten vertrekken." haar stem klonk harder dan eerst, niet alleen letterlijk, maa r ook figuurlijk.

''Denk je dat het moorden van hun wel zin heeft'' zei Aria terug. Ze had dit gesprek al lang op gegeven. Alleen als je de optie kreeg en alle kanten goed zag zou je dit gesprek goed kunnen volgen. Helaas was niemand echt zo. Of ze wouden percee mensen overhalen of ze wouden percee geen ander geloof. Allebij de kanten waren koppig.

"Ze krijgen een eerlijke keuze." haar reactie kwam scherp uit haar mond. Hoe kon haar vriendin zo veranderd zijn? Aria die altijd alles voor de schepper over had, het kon toch gewoon niet waar zijn? Ze balde haar rechterhand tot een vuist en voelde hoe haar nagels in haar handpalm geduwd werden, het was nodig om haar niet aan te vliegen.

ahh arme Alexis zeg
---------------
''Ze krijgen niet eens de tijd voor een keuze'' kaatste Aria terug. Ze wist dat dit alleen maar harde aan kwam. Het was nutteloos om te zeggen maar wel beter dan te vechten. Al zou Alexis dat niet lang meer vol houden zag Aria. Toxic keek gespannend nar het gesprek. Natuurlijk zou zij Aria overal in volgen. Al vond Toxic het jammer als een gevecht kwam.

Alexis worstelde met haar gevoelens, ze had het gevoel dat ze veraden was, veraden door haar enige vriendin. Behalve Aria had ze alleen Cloud en Sabel, sinds ze bevallen was leek de band namelijk een stuk beter geworden. "Tijd genoeg voor een keuze, kijk naar Cloud." ze kneep nog harder in haar huid, waardoor er diepe afdrukken ontstonden in haar handpalm. Ook Carlos kwam overeind en zette zich steviger op de grond toen hij Toxic in de gaten nam.

''Spmmige moeten rustig na denken zonder een mes op hun keel'' zei Aria. Haar stem was nu ook niet meer rustig doordat het een spannend gesprek was. Toxic keek verontwaardigd naar Carlos. Als of zij als eerste aan zou vallen . Dat leek haar sterk maar uiteindelijk als het een gevecht werd zouCarlos natuurlijk op Toxic af gaan wat logisch was.

"Niet iedereen heeft een mes op zijn keel. Degene die al aan het vechten zijn, hebben toch onbewust hun beslissing al genomen." beet ze Aria toe. De dolk van Cloud leek te branden aan haar riem. Carloos moest grinniken om de verontwaardigde blik Toxic, ook hij zal niet zomaar aanvallen. Toxic en Aria hadden toch geholpen met het bevrijden van Alexis.

Aria haalde diep ade. Ze wist goed dat wat ze ook zei geen zin had. Alexis haar beslissing stond vast waardoor ze niet het hele plaatje zag. Het hele plaatje die Aria zag. ''Niet iedereen van het twaalfde rijk wil vechetn. Ze wllen alleen hun familie beschermen'' zei Aria tussen haar tanden door. Ze dacht even aan Gale maar dat hielp niet om een glimlach op haar gezicht te plaatsen.

"Hun familie beschermen, waarvoor? De schepper?' Aria leek wel gehersenspoeld, er moest zich iemand mee bemoeid hebben. Iemand die haar het leven van de schepper wilde ontnemen, iemand die haar naar de wachter zou willen slepen. Bijna leken er tranen in haar ogen te ontwikkelen, maar ze verdwenen door een vlaag razernij die door haar lichaam trok als een onweersbui. Met een gil die van een bezetene leek te komen sprong ze naar voren en begon Aria te trappen en te stoten, alsof ze een bokspaal was. (zie dit voor je als een soort neurotische actie ofzo xD)

(ahh het lijkt bijna slecht dat Aria naar het goede is)

Aria sprong las een reflex een meter in de lucht zodat Alexis net niet bij haar kon. Aria had nog steeds een vastberaden gezicht en leek best kalm. Ze was nog steeds blij dat ze Gale zijn naam niet had genoemt. Al vond ze het erg dat Alexis nu haar aan viel , het leek wel of ze het verwachtte. Aria keek Alexis recht aan. Ze wist dat Alexis zeer stek was maar zij zelf was ook niet niets. Alleen zou Aria haar elf kunnen verdedigen zonder Alexis pijn te doen.

xD voor alexis is het slecht , voor Gale goed
-
Carlos keek met een cshuin oog naar zijn baasje, het zag eruit alsof ze een vlaag van verstandsverbijstering had en gek werd. Medelijdend schudde hij zijn hoofd terwijl hij een stapje in de richting van Alexis deed.
Alexis schreeuwde nog een keer, uit woede en onmacht dat ze niet kon vliegen. Kwaad begon ze met ballen vuur te smijten die ze eindelijk weer tevoorschijn kon toveren, iets waar ze lang opgetraind had, en nu door haar woede opgewekt had.

dat klopt wel
-----------------
Aria vloog een stuk hoger zodat ze makkelijker kon ontwijken. Toch was het moeilijk. Haar armen waren al op sommige plekken verbrand. Maar haar lichaam zorgde er meteen voor dat het verkoeld werd. Aria wist dat ze Alexis moest kalmeren maar hoe had ze geen idee. Toxic was ook op gestegen maar beiden waren ze niet van plan om zo maar te vluchten.

wanneer komt het plan ten uitvoer? En wat doet toxic dan?
-
Alexis gromde kwaad, blind van razernij bleef ze vuur ballen schieten op Aria, ze lette niet op Toxic. Met grote stappen ronde Alexis achter de zwevende Aria aan, haar vuurballen waren ondertussen veranderd in brokken ijs die na een tijdje met een doffe klap op de stoffige vloer kwamen als ze Aria eenmaal gemist hadden/

Als je een glasbrok tegen har hoofd doet lijkt me el genoeg. Toxic zorg ik wel voor
-------------
Tozic zag dat Aria er best moeilijk mee had maar ze konb zelf niets doen. Behalve Gale waarschuwen. Kort liet ze het aan Aria weten en schoot ze naar Gale toe. Aria bleef ondertussen naar Alexis kijken. Het was moeilijk om alles te ontwijken du probeerde tussen Alexis en zich zelf een gat lucht te maken. Waar geen lucht was is geen vuur.

Carlos keek naar de draak die er vandoor schoot, het zou hem niet verbazen dat Toxic hulp zou halen, aangezien Aria niet terug zou vechten. Een hoge gil ontsnapte aan de keel van Alexis toen ze merkte dat de plekken waar Aria de lucht vandaan haalde het vuur doofde. Ze hapte naar adem en schoot 2 razendsnelle brokken ijs naar het hoofd van Aria.