Het bos rond Talia - Rijk v.d. Schorpioen.

Het bos rond Talia begint aan de zuidkant. Het is een van de weinige grote bossen maar het is er erg mooi. Amu Su heeft daar ook haar trainigsplek dus die kan je tegenkomen als je goed bent in spoorzoeken. Het bos is vrij normaal maar heeft mooie bomen die zo'n mooie regen van zonnestralen doorlaten dat je het haast niet niet mooi kan vinden. Er is een waterpoel en verschillende beekjes. Er zijn een paar open plekken maar je kan er heel gemakkelijk verdwaald raken.

Rang: -
Personen: -
Regels: Geen dieren doden

Amu Su liep rustig door het bos. Zoals gewoonlijk via vele kronkelwegen want ze wilde niet graag gevolgd worden naar haar trainigsplek. Amu begon uiteindelijk maar te rennen toen ze nog maar een klein stukje er vanaf was. Amu glimlachte toen ze haar zelfgebouwde hindernissen zag en het kleine huisje. Alles was zelf gebouwd en ze was er trots op.

Katniss liep door het bos, ze werd nu een beetje ongeduldig. Ze was al een tijdje verdwaald. Soms kwam ze een kronkelpaadje tegen maar die leidden vaak nergens naar. Ze zuchtte en haalde haar hand door haar geklitte haar. Rue vloog boven haar en meldde dat er ergens een open plek was. Ze besloot daar maar naartoe te lopen.

Amu liep even het hutje binnen en keek naar de wapens die er lagen. Ze pakte een van haar oefenstokken en liep glimlachend weer naar buiten. Ze keek naar de hindernisbaan. Rustig neuriend liep ze naar de start en wachtte tot Miki, die in een vrolijke hyper bui was vandaag, het startsein zou geven. Dan zou ze pas echt beginnen.

Toen Katniss de open plek bereikte zag ze eerst een hutje, en toen ook een meisje met haar draak staan. Ze liep naar het meisje en glimlachte vriendelijk. "Weet jij misschien hoe ik uit dit bos kan komen?" Vroeg ze. Ze had al erg lang rondgedwaald en wou graag ergens naartoe waar ze kon uitrusten zonder iemand te storen.

Amu keek op en glimlachte. 'Ja hoor. Moet ik meelopen of zal ik gewoon de weg wijzen? Of wil je eerst wat drinken?' vroeg Amu het meisje glimlachend. Ze was in een goede bui en vond het niet erg dat ze gestoord werd. Miki glimlachte op haar eigen draken manier naar het meisje.

"Nou, graag. Ik loop hier al ik weet niet hoe lang rond." Zei Katniss met een glimlach. Ze had al haar water al op gedronken en had erg veel dorst. Ze bekeek het meisje van top tot teen. Ze had roze haar, ze vond dat vrij apart, maar ze vond het ook erg leuk staan bij het meisje.

Amu grijnste. 'Ik zal even wat pakken, wacht even hoor.' zei ze vrolijk waarna ze het huisje binnen rende en Katniss bij Miki achterliet. Ze haalde de theekan van het vuur, want die hing er al voor na de training. Ze had japanse thee gemaakt, zoals haar oma dat altijd deed. Glimlachend kwam ze met ee dienblad met twee bekers terug.

"Bedankt." Zei Katniss, en ze pakte een van de theekopjes om vervolgens een slok te nemen. Het was een lekkere thee die op de een of andere manier haar een soort van energie gaf. Ze glimlachte naar het meisje en voegde toe :"Dit bos is net een doolhof."

Andrew liep langs een beekje door het bos. Zijn blote voeten snakten naar een beetje water, maar hij had geen zin in dat ijskoude spul rond zijn voeten. Toen kreeg hij een idee. Hij verwarmde het water stroomopwaarts een beetje en ging in het beekje staan. Eerst was het nog koud, maar al snel werd het warmer. Om zijn enkel, rond de tattoo verscheen een bandje van ijs.

Astelle liep met Scott op haar nek door het bos. Scott keek nieuwsgierig rond naar alle gekleurde blaadjes en dingen. Anila vloog boven de boomtoppen en hield de twee goed in de gaten. Astelle zag een beekje en liep erheen. ze tilde Scott van haar nek en zette hem naast haar neer. die ging meteen op onderzoek uit. Astelle glimlachte, hij kon ook geen moment stilzitten. Anila vouwde haar vleugels halfdicht en liet zich met een snelle vaart vallen. vlak voordat ze landde draaide ze nog een klein saltootje en landde zachtjes op de grond. Astelle haalde een mooigesneden houten kommetje uit haar tas en schepte er wat water in. ze dronk er een paar slokjes van. brrr... wat was dat koud.

Iets verderop zag Andrew een meisje drinken uit het beekje. Daarnaast zat een jongetje. Het meisje deed hem vaag denken aan Andromeda, maar ze was het zeker niet. "Hallo," zei hij. Even controleerde hij zijn enkel, maar zag dat er al een bandje zat.

Astelle keek op toen ze iemand iets hoorde zeggen. ' hoi' zei ze vriendelijk terug. ze checkte meteen even zijn gedachten of hij iets van plan was ofzo, maar ze kon niks vinden. hij had tenminste niet iets slechts met ze voor. Scott merkte nu ook de vreemdeling op en liep er nieuwsgierig heen. van een klein afstandje keek hij met zijn doordringende blik in de ogen van de jongen. Scott besloot dat er niks gevaarlijks of interessants aan was dus liep hij naar het beekje en begon met het water te spelen.

"Ik zal me even voorstellen," zei Andrew. "Ik ben Andrew O'Donnel. En mag ik vragen hoe jij heet?" Hij keek naar het kleine jongetje dat met het water speelde. "En wie is dat?" vroeg Andrw, terwijl hij naar het jongetje wees. Hij leek wel op het meisje.