Het Rijk van de Vissen - De Zelfverdedigingles school

Cara stopte midden in haar aanval. De jongen die net was binnen gekomen had een bijzonder wapen. Snel herstelde ze anders zou ze haar gevecht verliezen. Ze weerde de aanvallen van haar tegenstander makkelijk af en viel toen weer aan zonder ook maar haar gedachtes van de jongen af te houden. Ze keek in zijn gedachtes maar het was lastig omdat hij te ver weg stond.

Sabel glimalchte. "Een voordeel van de babys is dat geen van de kanten me kan vermoorden terwijl ik zwanger ben. Als een dertiener me vermoord dan vermoord hij er twee die misschien bij hen horen aangezien hun vader bij hen hoorde, en een twaalver zou een groepsgenoot doden" ze glimalchte en keek rond, ook naar buiten. Ze zag de zwaardvecht klas en versperde haar ogen. De grond onder haar beon licht te trillen. "Niet ZIJ weer he" zei ze kwaad voor ze naar de zwaardvechtklas beende. Ze zag Gale staan en kalmeerde een beetje "Hoi Gale" zei ze met een glimlach voor ze met ogen die bijna vuurschoten naar Katniss keek. O,man wat wilde ze graag een mes tussen de ribben van dat kind steken.

Sabel is nogal wraakzuchtig mensen.

''Hmm, oke.'' mompelde ze met een fronsende blik toen de vrouw, met de naam Sabel wegliep toen ze een meisje met zwart haar zag. Fel begon ze weer tegen de zak aan te slaan, die nu meer bewoog als daarvoor. Nog steeds was de techniek er.

Gale ontwapende de jongen net en zette rustig de punt van een zwaard tegen de keel van de jongen. "Alweer dood. En hoi Sabel." Hij glimlachde en liet zijn zwaard weer zakken. Hij draaide zich om en vroeg "En hoe gaat het met jou?" (waren de babys al geboren? Anders kan je dit negeren xD) Hij keek even naar haar dikke buik en vroeg "Zwanger?" Opeens viel de jongen hem van achteren aan, maar hij schreeuwde iets te hard, dus hoorde Gale hem aankomen. Hij draaide zich snel om en liet een aura bol in de palm van zijn hand flikkeren. Gelijk stopte de jongen en Gale zei rustig "Het is niet aardig om hier mensen in hun rug aan te vallen."

Cara keek nog verbaasder dan daarnet de jongen had zijn magie gebruikt zomaar hier in de school. Zelf had ze dat nooit gedaan want dat zouden mensen ook merken. Ze ging verder met haar gevecht en zag toen dat Ralf nog uitgeputter was dan daarvoor. 'Laaten we maar ophouden.' zei Cara.

Katniss zuchtte toen ze zag dat Sabel er ook was. Die zou nogsteeds kwaad op haar zijn, dat was logish. Ze negeerde de blik en begon de jongen die hersteld was van de trap op zijn neus nu te bestoken met een windvlaag, die hem een stuk lamgzamer liet gaan, waardoor ze weer rustig een stapje opzij kon doen en nu een elleboog in zijn maag kon planten.

Cara zocht een nieuw slachtoffer om mee te vechten maar iedereen was al bezig. Daarom bleef ze even aan de kant staan en keek ze toe hoe andere vochten. Ze zag veel verschillende stijlen en ze probeerde ze allemaal te onthouden zodat ze ze zou kunnen herkennen en misschien zelfs kon gaan gebruiken. Ze keek ongeveer een kwartiertje naar de vechtende mensen en stopte toen zelf haar zwaarden echt weg en keek weer naar de mensen.

Gale zag iemand staan die net haar zwaarden weg stopte en deed zijn staf weer in de onschuldige vorm. Daarna liep hij naar haar toe en vroeg ''Wil je vechten?'' Hij glimlachde even naar haar terwijl hij tegen de muur leunde. Hij keek ondertussen naar haar aura. Waarschijnlijk had ze gezien dat hij magie had gebruikt, maar dat maakte hem niet uit.

'Is goed.' antwoorde Cara. Ze vroeg zich af of de staf die hij had nog meer gevaarlijke vormen had. Ze pakte haar zwaarden en ging klaarstaan voor een gevecht. 'Ik heet trouwens Cara.' zei Cara. Ze had graag dat een tegenstander haar naam wist. Zelf hield ze nu al voor het gevecht zijn gedachtes geconcentreerd in de gaten.

Moon liep naar de zaal voor wapens hanteren.Ze kleede zich om in de kleedkamers.Ze pakte haar vertrouwde staf en liep naar de zaal.Ze keek even naar de vechtende mensen.Ze zag Katniss staan en glimlachte even.Ze zag dat Gale een aurabol maakte.Ze dacht na"zal ik in die gedachten kijken of niet?nee ik denk van niet".Ze liep naar binnen en toen ze in de zaal stond kwam een jongen op haar af en vroeg of ze wou vechten.Moon vondt het goed. De jongen zei al of ze geen andere wapen had dan een houten stok. Ze pakte haar staf er bij en ging in haar gevechtshouding staan.De jongen stormde direct op haar af.Moon dee een stap op zij en de jongen rende door en hij draaide zich om een stormde weer op haar af en hield zijn zwaard aan zijn zij. Moon weerde de aanval af.Ze ging over op de aanval.Ze sloeg de jongen tegen zijn zij maar hij weerde ook af.

Gale glimlachde en zei "Ik heet Gale." Hij ging ook klaar staan en zei "Kom maar op." Hij bleef rustig naar Cara kijken en pakte zijn staf goed vast. Hij zou alleen maar met zijn staf trainen, vooral op het afweren van slagen. Dat ging goed en als je een staf goed kon gebruiken kon je iemand makkelijk op afstand houden.

Cara glimlachte wat Gale niet wist is dat ze zijn gedachtes gewoon in de gaten hield dus dat ze was voorbereid was wat hij waarschijnlijk zou doen. Ze viel hem aan en wist dat hij haar slag makkelijk zou afweren. Dit deed ze eigenlijk altijd in een gevecht zodat de tegenstander haar misschien zou onderschatten dat was altijd makkelijk.

Gale weerde Cara's slag simpel af en vond het een beetje simpel, maar bleef op zijn hoede. Hij dacht alleen maar aan het afweren en aan niets anders. Hij liet zijn gewicht telkens verplaatsen van zijn ene voet op zijn andere. Zo kon hij tenminste snel ontwijken, als ze opeens heel goed bleek te zijn.

Snel stuurde Cara een kleine windvlaag op Gale af zodat hij wat uit evenwicht zou zijn. Toen rende ze nog sneller op hem af en bewoog haar zwaarden heel snel en viel aan. Ze verwachte dat Gale de slag zou afweren maar als hij dat niet zou doen zou ze hem ook niet verwonden.

Gale merkte dat wind hem achteruit duwde en glimlachde. Hij liet zich achterover vallen waardoor de slag hem ruim miste. Hij rolde achterover en stond al snel weer op zijn voeten. "Jammer genoeg duwde iets me om zodat ik je slag niet kon afweren." zei hij plagend tegen Cara. Hij verwachtte dat de vlaag van haar kwam.

Katniss had nu de jongen definitief gevloerd. Ze hielp hem voor de laatste keer overeind en stopte haar windvlaag. Ze besloot maar te vertrekken voordat het op een ruzie met Sabel zou uitdraaien, dat was het laatste waar ze zin in had. Ze zocht haar jas en tas en liep de school uit. Op het moment dat ze de deur openduwde voelde ze een verdomd harde klap met een hard voorwerp op haar achterhoofd. Alles werd even zwart.

Moon merkte dat iemand was flauwgevallen. moon stopte maet vechten en rijden naar de degene toen.Ze zag toen pas dat het Katniss was.Moon wist niet wat is moest doen.Ze riep om hulp en in de tussen tijd bekeek ze Katniss.Ze riep nog harder om hulp.Er sloeg een vlaag van paniek om Moon heen.Ze vloede aan de hartslag van katniss.Ze was zo in paniek dat ze het niet hoorde.

Na ongeveer 30 seconden kreeg Katniss weer wazig zicht en ze zag dat Moon boven haar hing. Ze zette beide handen op haar achterhoofd en heelde de blessure. Toen stond ze krachtig op en keek de jongen aan die blijkbaar niet tegen zijn verlies kon. Hij hield een gewichtje in zijn hand. Ze stapte daadkrachtig op hem af en gaf hem een ontzettend hard en welgeplaatst knietje, zodat de jongen voorover boog. Toen gaf ze hem met de pinkzijde van haar hand een harde klap in zijn nek. Ze was zo kwaad, dat ze vergat dat ze uberhaupt krachten had.

Cara vond zichzelf ontzettend dom dat ze daar niet eerder aan had gedacht maar snel daarna opende ze de aanval weer. Ze had niet al haar wapens bij dus was ze nu niet op haar sterkst maar toch voelde ze zich ontzettend sterk. Ze gaf Gale een hele lichte pijnscheut iets wat niet veel schade geeft of heel veel pijn doet maar wat wel afleid. Ze viel direct daarna aan met bijde zwaarden. Ze gaf zichzelf wat meer snelheid door een lichte windvlaag achter haar te sturen.

Gale merkte een pijnscheut maar merkte dat er niemand behalve Cara om zich heen stond, dus er was waarschijnlijk niemand. Hij blokkeerde de slagen en probeerde toen Cara's hand naar beneden te sturen. Hij vond het nog steeds lastig, want hij vertrouwde er niet op. Hopelijk had hij het snel onder controle, dan kon hij tenminste zich makkelijk verdedigen.

Cara voelde een lichte druk tegen haar hand maar hield hem puur op wilskracht op zijn plek. Toen viel ze weer aan en verhoogde het pijngehalte iets. Ze liet iemand niet graag pijnlijden maar Gale reageerde niet zoals ze wou op de eerste pijnscheut dus kon hij dat waarschijnlijk niet zo goed voelen.

Gale voelde de pijn weer terugkomen, nu sterker en liet zijn bloedsturing maar gaan. Het werkte blijkbaar nog niet goed genoeg. Hij liet de pijn niet merken en gaf nu Cara ook een lichte pijnscheut. Hij hoefde haar niet gelijk de volle laag te geven, anders zou ze zeker last hebben van de pijn.

Cara voelde een lichte pijnscheut en vroeg zich af waar het vandaan kwam. Ze keek even snel of ze zich had verwond maar dat was niet zo. De pijn bleef maar ze kon het redelijk makkelijk negeren. Ze voerde het pijngehalte nog iets verder op en wist dat ze niet meer heel veel verder zou moeten gaan. Ze viel aan en liet een klein tornadotje Gale van twee kanten benaderen zodat hij eigenlijk maar een kant op kon en dat was naar haar toe waar zij de aanval zou openen.

Gale glimlachde en bleef rustig staan. Hij trok het water uit de lucht om zich heen naar zich toe en gebruikte dat als schild tegen de tornado's. Het water kon mooi op zijn plek blijven, dus hij ook. Hij glimlachde naar Cara en zei "Jammer dat ik ook magie kan gebruiken." Hij grijnsde terwijl hij de bubbel in stand hield.

Cara vond het niet leuk dat Gale haar aanval zo makkelijk afwierp en ze werd nu een beetje geirieteerd iets wat niet in het voordeel van Gale was want nu was ze feller in haar gevecht en zou ze misschien ongewilt Gale verwonden. Daarom keerde ze zich om en liep weg. Ze hoopte dat Gale begreep dat ze stopte met het gevecht en zo niet dan kon hij zich wel eens ernstig bezeren.