firefly restauant -rijk van de boogschutter

Raiden glimlachte terwijl de ober er weer aan kwam. Hij bestelde weer de dingen en de ober ging weer weg. Daarna keek Raiden naar zijn glas. Hij had eigenlijk iets heel anders van deze avond verwacht. Dat ze nu al door alle gespreksonderwerpen waren viel em wel tegen. Vooral dat hij zelf ook niets beters kon verzinnen.

Cara keek naar Raiden. Ze had het gevoel dat ze een grote fout had gemaakt. 'I..ik' stotterde ze. Ze bloosde een beetje en wist niet wat ze moest doen. Ze wou niet zeggen dat ze er mee op wou houden ze vond Raiden nog steeds leuk maar ze wist het gewoon weg niet. Ze nam een slok van haar water en keek naar buiten.

Raien voelde gewoon dat Cara het zelfde had als hij. Misschien was het slimmer dat ze het hier er nu bij lieten. Ze konden later altijd nog terug. ´´Ehm misschien is het slimmer dat we hierna elkaar wat ruimte gven´´ zei Raiden terwijl hij Cara aan keek. Als hij geirriteerd was, wat hij ook was, dan was het een stuk minder moeilijk om hard over te komen.

Cara keek hem aan. Ze wist wat er zou komen als hij nu weer weg zou gaan en dat vond ze niet leuk maar het was wel waar wat hij zei. 'Ik weet niet, ik weet wat er dan komen gaat en dat kan ik je vertelen is echt niet leuk.' zei Cara. Hij wist het ook want ze hadden het erover gehad. Hij zou niet weggaan en dan kwam het goed. Hoe kon ze nou zo naief zijn en het geloven. Ze snapte het nog steeds niet.

´´We gaan maar even uit elkaar het kan altijd nog goed komen´´ zei Raiden troostend. Hij wist wel wat ze bedoelde maar was eigenlijk niet al te bang voor. Een huis met veel magiers vernielde je niet snel. Zelf kon Raiden van zich af bijten dus was hij ook niet bang voor. Hij keek Cara indringend aan zonder glimlach dit keer.

'Dit is neit leuk en voor jou wordt het echt niet beter.' zei ze boos. Ze stond op. Boos op zichzelf omdat ze hem had geloofd boos op hem omdat hij niet doet wat hij haar had belooft. Toen bedacht ze zich ineens dat ze niet weg kon omdat hij haar had meegenomen met zijn draak. Ghai zou dit niet kunnen vinden. Toch liep ze stug door ze zag later wel hoe ze thuis kwam. Er liep een ober in de weg en ze blies hem omver. Het maakte niets meer uit ze merkt niet eens dat ze dat deed zo boos was ze.

Raiden wist dat hij het verkeerd had gedaan. Verkeerd om eerst op Cara te vallen en verkeerd om het zo te eindigen. maar hij was niet iemand die nu terug liep naar haar. Met een griezelig rutig gezicht rekende hij af en liep daarna naar Flash. Flash keek hem hoofdschuddend aan maar zei niets. Dit was niet een moment dat je iets tegen Raiden moest zeggen.

Cara stond naast de deur. De tranen liepen langzaam over haar wangen. Ze wist gewoon weg niet wat ze nu moest doen. Ze fluisterde zachtjes Raiden's naam keer op keer. Ze wist dat het goed had kunnen komen als ze niet was weggelopen. Maar ze kon het niet meer veranderen. Ze keek naar Raiden die naar zijn draak liep en de tranen liepen nu nog sneller over haar gezicht. Ze wist niet waar ze was en ze wist niet hoe ze thuis moest komen en haar enige manier op thuis te komen liep nu weg.

Raiden keek rustig voor zich uit terwijl Flash op steeg. Ondertussen kwam er een storm uit ht niets boven het restaurant. De bliksem sloeg net voor Cara in. Maar ging langzaam naar de goede weg naar huis. Raiden was niet iemand die het liet merken als hij geirriteerd was. Maar Flash wist wel beter waar die storm vandaan kwam.

Cara schrok van de bliksem die voor haar insloeg. Ze dacht dat het van Raiden af kwam en daarom stuurde ze een tornado op Flash af. Ze gaf aan Flash door dat het haar speet maar dat het moest. Ze gaf Raiden nog een pijnscheut maar hield al snel op. Ze wou hem geen pijn doen maar hij was begonnen. Tenminste dat dacht ze.

Cara vloot zo hard als ze kon en hoopte dat Ghai haar zou kunnen vinden. Ze dacht van niet maar ze wist het niet zeker. Ze droogde haar tranen en bleef ondertussen door fluiten zodat Ghai haar beter zou kunnen vinden. Ze snikte nog wat en zag toen dat Ghai aan de hemel verscheen. Ze was blij dat ze haar had kunnen vinden. Ze gaf haar een aai over haar kop en klom op haar. 'Vlieg maar' zei ze tegen haar. Ze wist niet waar ze heen wou.