Ram--- Herberg de gouden klomp

Cara lachte en gaf Raiden een kus. 'Heel lekker beter dan dat ik in dagen heb gedaan.' zei ze met een glimlach en dat was ook waar. 'En jij?' vroeg ze. Ze hoopte echt dat het dit keer voor goed weer goed was maar ze liet niet merken dat ze nog niet zeker wist of Raiden het echt meende. Ze glimlachte naar hem en kuste hem op zijn mond.

Raiden deed netof hij na dacht. ´´Ehm weet je Morrs nog´´ zei hij voor de grap. Maar daarna zag je een grote grijns op zijn gezicht wat verade dat hij dat helemaal niet meende. Tenminste niet met liefde. ´´Nee hoor dit was wel het beste´´ zei Raiden er maar voor de zekerheid achter aan. Hij wist niet of Cara het hem al had vergeven.

Cara lachte maar niet van harte. Ze vond het verschrikkelijk dat hij met een ander was geweest al was ht maar voor een keer maar eigenlijk was dat van haar niet helemaal eerlijk. Zij zelf was ook een keer met een ander naar bed geweest maar dat vond ze ook helemaal niet leuk. 'Het is mooi dat dit de beste was.' zei Cara toen maar. Ze was allang blij dat hij van haar hield.

Raiden knikte al geloofde hij niet goed dat Cara het een leuk grapje vond. Maar hij was ook niet de hele tijd zo lief als hij meestal deed. Daarvoor had hij Cara al gewaarschuwd. Maar toc bleef ze van hem houden wat hij wel leuk vond. Al has ze het ergste nog niet gezien. ´´Eh zullen we ontbijt bestellen´´ zei Raiden vragend.

'Ik vind het goed.' zei Cara met een glimlach. Ze dacht aan de vorige avond en ze wist dat ze ooit over wat er was gebeurt moesten praten maar echt veel zin had ze er niet in. 'Ehmm.' zei ze twijfenend. Ze wou het eigenlijk zo snel mogelijk gehad hebben maar ze wist niet hoe ze moest beginnen.

Raiden kon aan de Ehm al horen dat er iets mis was. Het was een ehm als een maar , maar dan veel laffe vond hij zelf. Toch nam hij het Cara niet kwalijk en draaide zich wer om naar haar. ´´Wat is er´´ vroeg hij met een liefe glimlach. Hij wist dat er een erge vraag van haar zou komen. Maar was er wel voorbereid op.

'Nou weet je. Misschine is het slim als we het er eerst even over hebben.' zei Cara. Ze was eigenlijk een beetje zenuwachtig en dat vond ze niet leuk. Ze wist het niet. Maar ze vond dat ze het er over moesten hebben niet dat dat fout was maar ze wou gewoon met een nieuw hoofdstuk kunnen beginne.

´´Waarover´´ vroeg Raiden als of zjn neus bloedde. Hij wou wel dat het duidelij uit cara haar mon komt. Als ze er over gingen praten moest dat in iedergeval gebeuren vond hij. Raiden ging van zelf wat rechter zitten omdat dat makkelijker was om te praten. Anders ging hij de hele tijd fluisteren en dat vondhij niet goed.

'Over de laatste paar dagen over wat we hebben gedaan. Waar het fout ging.' zei Cara. Ze had zelf ook fouten gemaakt en dat wist ze. 'Over alles eigenlijk.' voegde ze daar nog aan toe. Ze wist nog niet of ze Raiden over Yuri zou vertellen dat lag er aan of hij ook alles eerlijk zou vertellen.

Raiden zuchte omdat hij niet wist waar dit heen wist. Waren vrouwen in relaties altjd zo dat ze alles moeten over denken. ´´Het is zoals ik zei beter dat je niet bij mij in de buurt blijft. Maar jij bent gelukkig zo koppig om dat niet te geloven´´ zei Raiden met een glimlach terwijl hij zijn armen om haar heen sloeg.

'Ja dat ik koppig ben is zo. Maar toch vraag ik me wel af waarom dit allemaal is gebeurt.' zei Cara. Ze wist dat het misschien een beetje vaag deed maar dat maakte haar niet uit. Ze hield echt van Raiden maar ze wou eigenlijk wel weten wat hij had gedaan in de dagen dat zij er niet was geweest bij hem.

Raiden haalde zijn schouders op. Het was jammer dat hij geen telekinesse had want dan kon hij in Cara haar hoofd kijken. Al was hij re ook wel blij dat ht niet zo was. ´´Weet ik niet. Lot of gewoon ons eigen maakt het uit´´ vroeg Raiden. Hij had het gevoel dat Car ergens op uit stuurde maar wist niet wat. Dat moest ze zelf zeggen.

'Ja maar het was misschien ook wel omdat we iets in die dagen moesten doen. En het is misschien stom maar ik ben eigenlijk benieuwd naar wat jij hebt gedaan.' zei zei het en ze bedacht toen dat ze het ook gewoon met telekinese had kunnen kijken maar toen dacht ze dat het beter was als Raiden het zelf zou vertellen.

´´O´´ zei Raiden terwijl hij na dacht. hij begon op zijn vingers te tellen omdat hij wel snapte waar dit heen ging. Hij had twee magiers gehad de vorige dagen. Ook nog een paar andere meisjes omdat hij van verdriet zo dronken was wist hij niet precies hoeveel. ´´Ik denk dat het rond de tien ligt of zo´´ zei Raiden op recht.

Cara schrok van dit antwoord. Ze had wel verwacht dat hij met wat andere meisjes zou zijn geweest maar zoveel. Zij zelf had ook met andere jongens wat gedaan maar niet zoveel. 'Oke bij mij zijn het er ongeveer 3.' zei ze oprecht. Ze hoopte dat Raiden niet zou schrikken want hij wist niet dat zij ook iets had gedaan.

Raiden haalde zijn schouders omhoog. Hij deed er wat onverschillig over maar vabinnen vond hij dat veel. Ook al had hij er meer maar dat maakte hem niet uit. ´´Dan staan we even dus´´ zei Raiden met een glimlach die hij van zich zef er op moest zetten. Anders zou het plaatje niet kloppen vond hij en dan wist Cara dat hij jalers was

Cara had wel door dat Raiden het veel vond met wie ze wat had gedaan maar goed zij vond dat van hem ook veel. Ze lachte even kort. 'Is alles nu weer goed' vroeg ze aan hem. Wat haar betreft was het goed zo maar ze wist niet hoe hij er over dacht. Ze vroeg zich eigenlijk ook af hoe ze nu verder gingen maar dat zagen ze vanzelf.

Raiden keek naar Cara. ´´Voor zo ver het in het verleden is gebeurt´´ zei hi rustig. Hij wist dat dit waarschijnlijk niet de laatste ruzei zal zijn. Cara had nog helemaal niets van zijn karakter gezien. Ze zou vast boos worden als ze er ahter kwam dus bereidde hij zich daar al op voor. Al zou hij haar nu niet meer laten gaan.

'Ik beloof je dat ik nooit meer een ander zal hebben jij bent echt de enige voor mij.' zei Cara met een glimlach op haar lippen. Ze boog voorover en kuste hem op zijn lippen. Toen ze de kus beeindigde keek ze hem aan. 'Alleen heb ik nog een vraag. Hoe gaan we straks verder?' vroeg ze.

Raiden genoot van de kus maar moest zich zelf in houden om niet nog meer tevragen. Hij snapte niet warom mensen gewoon konden verder leven. Toen hij Cara haar vraag hoorde moest hij even na denken. ´´Ehm wat dacht je er van dat je bij mij komt wonen´´ stelde Raiden voor. Hij wist niet of dat mocht in het huis maar hij wist wel zeker dat hij zelf niet weg mocht.

'Lijkt me een goed plan.' zei Cara blij. Ze hoopte eigenlijk al dat hij dat voor zou stellen en anders had ze gevraagd of hij bij haar kwam wonen het maakte haar neit uit zolang ze maar bij Raiden was. Ze kuste hem weer en streelde zijn rug.

Raiden wou antwoord geven maar opeens stormde Cold binnen. Hij had een slecht begin. Meteen schoot Raiden overeind naar zin kleren. ´´Het spijt me ik oet echt gaan. [We spreken elkaar later´zei hij. Net toen hij zijn broek aan had en bijna zijn shirt stormde hij de kamer uit. Er was iets mis en hij moest echt weg gaan nu. Hij wist niet voor hoe lang maar wel dat het nu moest.

'Nee Raiden wacht ik gaa mee.' riep Cara. Ze wou nu niet weer van hem gescheiden worden. Ze sprong op en trok snel het jurkje aan dat ze de vorige dag ook aan had gehad. Ze rende achter hem aan maar Raiden was veel sneller toch bleef ze rennen.

Raiden zuchtte en draaide zich om naar haar. ´´Je kan niet mee. Het is te gevaarlijk en niets met jou te maken. Ga maar naar mijn huis en verhuis al vast. Ik kom zo gouwik kan´´ zei Raiden. Duidelijk genoeg dat je wist dat je het moest volgen. Daarna liep hij weer naar Flash toe om op te stijgen.

'Wacht.' riep ze. Ze liep snel naar hem toe en gaf hem nog een kus als afscheid. 'Tot snel.' zei ze. Ze huilde niet maar vond het wel vreselijk dat hij nu al weer weg ging. Ze zag Ghai al klaar staan en liep langzaam naar haar toe. Ze kon niet anders. Ze ging op Ghai zitten en liet haar weg vliegen. Toen stroomde er een traan over haar gezicht maar ze vertelde zichzelf dat ze niet moest huilen. Hij kwam weer terug.