Bandende Pijl -DE kroeg/herberg in boogschutter

Het is een mooi en schoon gebouw, het is groot en ruim en word gedecoreerd met lampionnen, lampen en lantaarns in alle kleuren die een prachtig licht op de ruimte werpen, het is er groot genoeg om het rustig maar gezellig te houden, er zijn tafels een bar en een dansvloer, er staat op het podium altijd wel een bandje dat speeld en op vrijdagavond is het openavond en iederen mag dan spelen.

/je kan op zich een kamer voor maximaal drie dagen nemen. Het zijn simpele maar mooie kamers met mooi glas in lood. alles is van hout boven.

Personen: 10 max
regels: houd je netjes, de wacht zit in het gebouw hiernaast

Levi liep naar de herberg. Hij deed de deur open en ging naar binnen. Hij moest bukken om door de deur te kunnen. Een paar mensen keken even naar hem, maar keken snel weer een andere kant op en schonken geen aandacht aan hem. Levi liep naar de bar en bestelde een pint bier. Hij ging met zijn rug tegen de bar zitten kijken naar het bandje op het podium.

Tyson liep een beetje schuw de kgoeg in, zijn draak deed vandaag een vogel na. een vogel van vuur circelde rond zijn hoofd en landde af en toe op zijn schouder. Hij liep naar de bar en bestelde water en een theezakje. Hij warmde zelf met zijn handen het water op en liet de thee extraheren. Hij zuchtte. Ieder jaar ging hij terg naar zijn geboorte rijk als soort in memorian aan zijn familie. het deed elke keer weer pijn in zijn hart.

Katniss stapte de kroeg binnen en ging aan de bar zitten. Er waren wel meer mensen, maar ze had geen behoefte om iemand zelf aan te spreken. Ze bestelde een Spa Rood en nam een slok. Ook zij draaide zichzelf om om naar het podium te kijken.

Levi draaide zich om toen de barman zijn bier kwam brengen. Hij nam meteen een paar grote slokken en zette de pint weer op de bar. Hij zag dat er nog twee mensen aan de bar waren komen zitten. Hij schonk er niet te vee; aandacht aan en draaide zich weer om naar de band. Ze speelden een liedje dat hij goed kende en zacht begon hij mee te neuriën.

Tysons draakje ging op de bar staan en die vloog zoals alles waar ze op stond, wonder boven wonder niet in de fik. Ze nam weer de vorm aan van een draakje en Tyson glimalchte naar haar "Het gaat wel hoor Serafien" hij klopte even op het hoofdje van de draak.

Katniss' voet bewoog mee met de basdrum van de drummer. Ze vond het wel leuke muziek. Ze nam nog een slok van haar Spa rood en keek rustig naar de andere mensen aan de bar. Ze zag twee jongens zitten, waarvan een van hen een vuurvogel had die veranderde in een draak. -Die heeft dus ook krachten- Dacht ze.

Tyson spitste zijn oren -ze heeft ook magie hea- zei serafina met haar zangerige stem in zijn hoofd. Tyson dacht dat ze als ze een stem had gehad het zelfde effect zou hebben op mensen als een zeemeermin. Hij glimalchte en nam een slok van zijn thee. Aan zijn gezicht kon je nog net zien dat hij gehuild had.

Katniss keek naar de jongen met de draak en zag aan zijn gezicht dat hij gehuild had. Ze twijfelde of ze hem aan zou spreken, maar ze wist niet of de jongen misschien wel rust wou. Net als zijzelf overigens. Ze keek naar de band zonder echt op te letten.

Levi's aandacht werd getrokken door een vurige vogel die op de bar zat bij de jongen. "Leuke draak," zei hij vrolijk. Je kon zo zien dat het een draak was. Hoe kon Levi niet uitleggen, maar al zijn kennis zei hem als een automatisme dat het hier om een draak ging. "Hoe heet hij of zij?"

Tyson glimlachte naar de jongen die hem had aangesproken "Ze heet Serafina"Ze draak veranderde in een leeuwin van vuur die naar Levis gals sloop met elke stap werd ze kleiner tot ze aleen nog maar een vonkje was en weer aanzwol en nu was ze opeens een giraffe. Tyson moest lachen "Ze kan iedere vorm aan nemen die ze wil maar kan geen geluid maken" ze draak veranderde in een treurig gezich dat knikte en toen werd ze een miniatuur draak

Katniss keek verwonderd naar de draak van de jongen, die steeds een andere vorm aannam. Haar draak kon alleen wat sneller vliegen dan gemiddeld. Ze nam nog een slok van haar spa en begon mee te neurien met de muziek. Het was geen ingewikkelde muziek, dus was het makkelijk op te pikken.

"Oké," zei Levi. "Maar ik ben trouwens Levi. Ik heb ook een draak, Lauren. Dat is een groene Chinese draak van twintig meter lang. En hoe heet jij?"Hij keek de jongen nieuwsgierig aan. Hij vond het eigenlijk wel een leuk draakje. Maar toch kon ze het niet tippen bij Lauren. Niet elke draak was twintig meter lang.

Tyson glimalchte "Tyson Für, Zeg maar gewoon Ty." Hij nam nog een slok thee "Maar welk element bezit jij dan, een chinese draak is toch water" hij keek Levi vragend aan. Zijn draakje veranderde in een miniatuur zigeunerdanseres en dansde op de bar. Tyson glimalchte naar haar. Het draakje deed haar bekje open om te zingen en stopte meteen met dansen. Treurig veranderde ze in een zwaan en deed de dansende zwaan. Als finale viel ze in tysons hand als een vonkje. Hij gliamclhte "Ik weet het meid, je wil zingen" hij aaide het nu in een konijn veranderde draakje "Jammer dat ik de enige ben di jou stem kan horen" het draakje knikte.

"Inderdaad, mijn element is water," zei Levi. "Maar Chinese draken symboliseren ook genezing en ik ben ook heler. Daarom is Lauren groen, van genezing." Hij nam de pint in zijn hand en droenk de rest van het bier in één teug op. Hij zwaaide naar buiten. Lauren keek net met zijn kop door het raam naar binnen. "Dat hij in deze straat past zeg."

Tyson glimalchte "Ik heb telekinese" Serafina vloog/huppelde naar buiten naar aurent en ging op een dak staan, toen kopieerde ze Laurent aleen dan iets groter. Ze draak van vuur gliamlchte vrolijk.
Tyson had zijn draak met zijn ogen gevold "ik vraag me af hoe grootserafina zich maximaal kan maken, we wetren dat haar kleinste vorm een vonkj is."

"Maar wat is haar normale vorm?" vroeg Levi nieuwsgierig. Hij zag hoe Lauren weer wegvloog en probeerde zich op te rekken. Hij kon er niet tegen als hij korter was dan een andere draak. Hij rekte zich helemaal uit, maar werd niet meer dan een meter langer. Verdrietig en van zijn stuk gebracht vloog de draak terug naar het dichtstbijzijnde bos, waar hij ging zitten mokken.Levi moest lachen. "Hij kan niet zo goed tegen zijn verlies."

Serafina veranderde in een kleine vogel met een wapperende staart en vloog achter Laurent aan, in haar huidige maat was ze kroot genoeg om een schub als nest te gebruiken.

Tyson glimalchte "Ze gaat nu waarschijnlijk achter hem aan, ze is een lief vrolijk draakje met een warme persoonlijkheid, alleen een beetje snelaangebrand en kan er ABSOLUUT niet tegen als iemand haar pest met het feit dat ze niet kan spreken" hij gliamclhte flauw "Ze spreekt wel mentaal tegen me, nou een mooiere stem kan bijna niet" hij gliamclhte flauw "Ze vertelde een keer dat ze liever een mens zou zijn, aleen om te mogen spreken, besnoods een standbeeld als ze maar zou kunnen zingen."

"Aha," Levi had er niet meer woorden voor. Hij riep de barman en bestelde nog een pint bier. "Wil jij ook?" vroeg hij aan Tyson. "Of drink je niet? Ik kan geen zaterdagavond zonder."Hij lachte. Hij moest denken aan de zaterdagavonden met zijn broers, als die een weekend thuis waren van hun studie. Altijd zaten ze dan in hun stamcafé, samen met hun vrienden.

Tyson schudde zijn hoofd "Liever niet, daar kan ik niet echt tegen" hij zuchtte -dan verval ik in mijn andere zelf en dat geeft aleen problemen- hij gliamlchte en nam nog een slok van zijn thee, een gewoon kopje thee was al koud geweest, deze niet, hij hield het warm met magie.Hij glimalchte.

Levi moest lachen. Hij dronk zijn bier in één teug leeg. "Dat is nou iets wat ik me niet kan voorstellen, eerlijk gezegd," zei hij. "ik vind het echt verrukkelijk. Maar ja, ieder zijn smaak." Hij keek weer nar het bandje. Ze hadden goede nummers op hun repertoire staan. Als hij hier was geweest met iemand die hij leuk vond, had hij allang op de dansvloer gestaan. Hij zou dat maar niet aan Tyson vragen.

Tyson gliamalchte "Ja, nou je kent mij niet, ik eh..." Hij dacht razendsnel na, zou hij het zeggen? " nou ja, het is beter voor iedereen als ik maar niet drink" Hij glimalchte en dacht aan de tijd dat hij nog wel een sverviel in zijnandere zelf, dat was geen pretje voor iedereen om hem heen, nou ja, misschien die leeghoofdige meisjes op scool, die zouden wel super blij zijn met andere Tyson "Als Sera niet iedereen de stuipen op her lijf zou jagen zou ze denk ik gaan dansen in de vorm van een zigeuner-danseres" hij glimlchte "Dat s een van haar lievelings vormen."

Levi neuriede mee op het ritme van de muziek. "Zeg hoe oud ben jij eigenlijk?" vroeg hij nieuwsgierig. "Ik ben negentien, ookal denken mensen dat ik ouder ben door mijn lengte en vorm. De meeste verwachten bij een lange jongen van negentien zo'n echte lange slungel. Dat is echt strond irrittant. Maar ja, ik ben nu twee meter één, mar de doktors zeggen dat ik twee meter negen wordt." Hij zuchtte. Eigenlijk was het niet zo heel fijn om zo lang te zijn. Gelukkig was hij even lang als Yorik en Sander op die leeftijd waren. Diewaren nu ook twee meter negen.

Tyson glimalcht "Als het goed is ben ik net zeventien, ik heb gen familie meer om het me te vertellen dus heb mijn geboortedatum opgegeven die ik heb meegekregen voor mijn broer als laatste stierf" hij zuchtte. "In ieder gevel ben ik alenig, al ga ik wel naar school, ik het weegschaal rijk, daar woon ik nu" hij glimalchte.

"Oké," zei Levi. "Waaraan is je familie overleden? Of wil je dat niet zeggen?" Hij haalde wat water uit zijn water fles, voegde er wat energie aan toe zodat het balletje groen licht ging geven en begon hem omhoog te gooien om em daarna weer op te vangen. Dit bleef hij doen, maar na een tijdje werd hij het zat en gooide hem naar Tyson, in de hoop dat die hem zou vangen.