De heilige Inxa, kroeg-Leeuw

In Inx is de bekendste en drukste kroeg "De heilige Inxa". Gemaakt voor de vrouw van de stichter van Inx. Het ligt in het hartje van Inx. Je verwacht niet dat het stampvol zou zijn maar omdat Inx zelf op een dag afstand van de hoofdstad ligt rusten reizigers er vaak. De barman heet Ton en zijn vrouw heet Xami. Ze zijn erg vriendelijk. De mensen uit Inx komen er wat minder omdat ze van hun rust houden.

Personen: 13
Level: -
Regels: Geen draken, niet vechten (dan wordt je naar buiten gebracht) en betalen

Aphrodite zag dat er een jongen binnenliep en ze haalde het puntje van haar tong langs haar lippen bij het zien van zijn figuur. Bij het lezen van zijn gedachten werd ze nog blijer. Hij was net als haar, gewoon een ONS en niet teveel gedoe. Ze glimlachte verleidelijk naar hem.

Valerio glimlachte terug. "Zeg, kom jij hier vaker," vroeg hij. "Want dat had ik dan moeten weten." Hij grijnsde zijn breedste en mooiste glimlach. Dit was nou iemand waar je verder mee kwam, dacht hij. Even dacht hij een groen lichtje te zien achter haar, maar dat kon niet. Tsi-Long had immers belooft buiten te blijven.

Aphrodite grinnikte even om de slechtste en oudste versierzin ooit. Maar toch leek hij te werken. Ze schudde haar hoofd. Ondanks de rust van deze beweging vloog haar blonde, krullende haar alle kanten op en glinsterde mooi. Ze glimlachte en nam een slok van haar wijn. Ze was benieuwd of hij ook het tweede cliché zou aansnijden.

Nu werd Valerio, voor het eerst sinds jaren, een beetje verlegen. Dat was hij bijna nooit, maar er was iets aan haar dat daar voor zorgde. "Heb je zin om mee naar boven te gaan?" vroeg hij, terwijl hij de verlegenheid van zich afzette. Weer dacht hij het groene lichtbolletje te zien, maar ook die gedachte zette hij snel van zich af.

Aphrodite glimlachte innemelijk (nieuw woord xD) en zei:"Natuurlijk, wat wou je daar gaan doen dan?" Ze besloot hem maar een beetje te klieren. Het ging te gemakkelijk, vond ze. Als hij nu zou afhaken was hij het niet waard. Ze nam haar domme blondjes houding aan en wreef even, misschien een beetje te opvallend met haar voet langs de zijne.

"Nou, wat denk je?" vroeg hij, een beetje dom. "Ik denk dat we uit hetzelfde hout gesneden zijn en we beiden weten wat ons e doen staat, niet?" Hij keek haar aan met zijn heldere, blauwe ogen en een onweerstaanbare glimlach.

Aphrodite knipperde even onwetend met haar ogen. "Wat voor hout praat je dan nu over?" Vroeg ze, terwijl ze overduidelijk liet merken dat ze hem wou. Door haar houding, en door het feit dat ze haar hand op zijn bovenbeen had gelegd. Ze knipoogde even speels.

"Dat we vaker naar een kroeg gaan voor de zelfde dingen," legde Valerio een beetje ongeduldig uit. "Moet je eigenlijk een kamer huren hier, voor je naar boven gaat?" Hij keek om zich heen. Daarna vestigde hij al zijn aandacht weer op haar.

Aphrodite stond op en huurde een kamer. Ze gooide de sleutel naar Valerio. Hij reageerde niet geïrriteerd genoeg, haar spelletje was voorbij. Ze liep naar boven en zocht het kamernummer op de bordjes die op de kamerdeuren hingen. Bij de goede kamer bleef ze staan, en wachtte op Valerio.

Valerio liep achter haar aan. Bij de kamer aangekomen, haalde hij de deur van het slot. "Na jou," zei hij als een echte heer. Hij liep achter haar aan naar binnen en deed de deur op slot.

Aphrodite glimlachte en plofte op het bed neer. Ze schopte haar rode lakpumps uit en glimlachte naar Valerio. Ze lette goed op waar hij de sleutel wegstopte, zo zou ze de volgende ochtend makkelijk weg kunnen glippen zonder verder gedoe, zoals ze altijd deed.

Valerio stopte de sleutel in zijn ondergoed zoals altijd. Hij trapte snel zijn schoenen uit en plofte naast het meisje op bed. Hij wist haar naam niet eens, maar dat maakte niet uit. Hij zoende haar, terwijl hij met zijn handen door haar haar ging.

Aphrodite las in de gedachten van de jongen dat hij Valerio heette. Hij hoefde haar naam niet persé te weten, vond ze zelf. Ze zou het wel zeggen als hij erna zou vragen. De sleutel zou geen probleem vormen, dat ondergoed ging toch wel uit. Ze kuste Valerio terug en woelde met haar handen door zijn haar.

Valerio begon haar te betasten. Eerst een beetje haar gezicht, daarna de rest van haar lijf. Hij trok zijn overhemd uit en dook weer boven op haar. Hij bleef haar vol op de mond zoenen en hij wiegde een beetje heen en weer. Alleen de sleutel lag een beetje verkeerd, maar dat maakte n niet uit.

Aphrodite klemde haar benen om Valerio heen en kuste hem nogsteeds. Haar shirtje ging ook uit en ze gleed met haar handen over de nu naakte rug van Valerio. Met een hand klikte ze ook de sluiting van haar BH open.

Valerio gespte zijn riem los en ook zijn broek gleed nu uit. Zijn boxer hiel hij nog even aan. Hij keek even naar de vormen van het meisje en ging toen verder met het zoenen. Zij zou het ondergoed uit moeten doen, dat was zijn standaard procedure.

next morning
---
Aphrodite werd wakker zoals vele ochtenden gebeurde. Ze zag de slapende Valerio naast zich op het bed, nog slapend. Ze stond op van het bed en zocht haar kleren bij elkaar en trok ze aan. Als laatste schoot ze in haar rode lakpumps. Ze ging op zoek naar de sleutel van de kamer.

Valerio werd wakker. Hij wilde er snel van door gaan, voordat Aphrodite wakker werd. Toen zag hij haar. "Zeg, jij bent ook vroeg op," zei hij. Hij zag dat ze al helemaal aangekleed was. Hij stond op en liep naar de plek waar zijn kleren lagen. Uit zijn onderbroek haalde hij de sleutel. "Alsjeblieft." Daarna ging hij weer op bed liggen en keek even naar buiten.

Aphrodite griste de sleutel uit zijn hand. Ze was niet gewend dat haar one night stands zo vroeg wakker werden. "Ik ben een vroege vogel." Zei ze met een brede glimlach. "Ik ga beneden wat eten, zie maar of je ook komt." Voegde ze eraan toe en ze opende de deur van de kamer. De sleutel liet ze in het slot zitten. Ze had toch alles bij zich. Eenmaal beneden bestelde ze een ontbijt met thee. Ze ging aan een tafeltje zitten en nam een hap van haar Croissantje.

Toen ze weg was begon Valerio zich ook aan te kleden. Hij trok nu een normaal T-shirt aan. Misschien was het een beetje te strak en te kort, maar dat maakte hem niet uit. Hij liep naar beneden en ging naast het meisje aan tafel zitten. Zelf hoefde hij geen eten. Na zo'n nacht leefde hij een dag op lucht. Snel stond hij op en rekende af voor de kamer. Daarna liep hij naar buiten en verdween om de hoek.

Voor wie het niet gezien had: De hele nacht zweefde er een klein, groen lichtbolletje in de gelagkamer van de kroeg. Het bolletje vloog weg door een raam, tegelijk met het vertrek van Valerio.

Aphrodite dronk het laatste kletsje van haar thee op en zag dat Valerio vertrok. Ze zag ook dat er een groen lichtbolletje achter hem aanzweefde. Ze vond het wel grappig. Zij wist alles over hem, maar hij niets over haar. Dat had je wel vaker met telikinese. Ze stond op en rekende af voor haar ontbijt. Ze gaf ook een flinke fooi. Ze had genoeg geld. Ze liep naar buiten en riep Ares. Ze gebruikte een aardepilaar om op zijn rug te komen. Als Valerio achterom zou kijken, zou hij kunnen zien dat zij ook de Gave had. Maar ze vermoedde dat hij dat niet zou doen. Ares steeg op en vloog weg door de koude ochtendmist.

New
_________

Pandora liep de kroeg in waar ze al tijden niet meer was geweest.Ze keek glimlachend rond, hij was niets veranderd in tegendeel tot zijzelf. Ze ging in een hoekje zitten en bestelde een rode wijn. Zoals altijd de laatste dagen had ze haar ring om. Ze kon nog steeds nauwelijks geloven dat ze verloofd was maar het was geweldig.

Cara liep naar binnen. Ze had eindelijk de weg weer terug gevonden en keek even rond. Ze ging niet aan de bar zitten ze had geen zin in praten. Ze liep naar een hoek en ging daar zitten. Aan de andere kant zag ze een meisje zitten het zag er heel gelukkig uit. Ze bestelde een wijn en toen ze die kreeg nam ze gauw een slok.

Pandora keek naar het meisje dat binnenkwam. nog steeds lag er een glimlach op haar lippen en ze nipte van de wijn. Nadat ze het glas neer had gezet begon ze te spelen met haar ring wat ze de laatste tijd veel deed. Telkens draaien en heen en weer schuiven. Gewoon omdat ze eraan moest wennen.