Het bos- Leeuw

Het bos in het rijk van de leeuw ligt niet al te ver van Inxa af. Je komt er binnen een dag te voet, maar binnen een uur als je je draak gebruikt. Het is een net bos, wat laatst half verwoest is door iemand die nogal woest was (laat ik geen namen noemen, hè eef) Daar vlakbij is een stenen formatie, die de ingangen van een verborgen meer in een grot verhullen. Dat is een gatenkaas en alle gangen die je daar ziet leiden terug naar het meer. Er gaan er maar vier naar buiten, en het is ook aangesloten op de rivier die door Inxa loopt.

Aphrodite jogde tussen de bomen door. Ze droeg een zwarte joggingbroek en een rood shirtje. Haar blonde krullende haar was prachtig opgestoken. Zelfs helemaal onder het zweet en in deze kleren zag ze er nog abnormaal knap uit. Ze bereikte een open plek en begon daar pijlsnel heen en weer te sprinten.

-
Ruben keek op naar Isaac. Deze maakte een hard snurk achtig geluid dat langzaam tussen de bomen wegstierf. Hij moest grinniken toen het voor de tweede keer te horen was. Telkens als hij uitademde vlogen enkele loshangende blaadjes omhoog die even later weer terug getrokken werden als hij inademde. Lui keek hij vanuit zijn boom naar zijn draak die weer het geluid herhaalde.

Aphrodite stopte midden in haar sprint toen ze een raar geluid hoorde. Het leek een beetje op het geluid dat haar vader maakte als hij sliep, maar dan tien keer zo hard. Ze pakte een handdoekje uit de sporttas die ze had meegenomen en droogde haar gezicht af. Daarna besloot ze om het vreemde geluid te onderzoeken.

Ruben plukte een blaadje van de boom af waar hij in zat. Wat voor boom het was wist hij niet, maar het blad leende zich perfect om het uit elkaar te scheuren. Toen hij het blad in een stuk of 8 stukjes gescheurd had vervrommelde hij het in zijn handen en liet hij dit op de grond vallen, het snurek van Isaac was ondertussen wat minder geworden, maar nog steeds aardig luid.

Aphrodite voelde iets op haar hoofd vallen, en toen ze het uit haar haar plukte, merkte ze dat het stukjes van een blaadje waren. Ze keek omhoog en zag een jongen met zwart haar en een draak zitten, waar het snurkgeluid waarschijnlijk vandaankwam. "Moest dat nou?" Riep ze naar boven.

Isaac ligt op de grond, ruben zit in de boom er boven
-
Ruben keek naar beneden waar ineens uit het niets een blond meisje stond. Hij had haar niet eens horen aankomen "Ja eigenlijk wel." riep hij terug, op zijn gezicht was het charmante glimlachje al verschenen. Zo vaak kwam je geen blond meisje uit het niets tegen in een redelijk afgelegen bos. Isaac was langzaam wakker geworden dor de stemmen die om hem heen opgekomen waren. Loom opende hij 1 oog naar het meisje.

Aphrodite keek de jongen lichtjes geirriteerd aan en trok haar haar los. Ze schudde de rest van de blaadjes eruit en de blonde krullen twinkelde in het zonlicht. Ze glimlachte even en klom naast de jongen in de boom en plukte een handvol blaadjes van de boom, om ze vervolgens op het hoofd van de jongen te laten vallen.

Ruben keek rustig toe hoe het meisje de boom in klom en naast hem ging zitten. Rustig liet hij toe hoe ze de versnipperde blaadjes in zijn haren gooide. Toen ze klaar was boog hij zich naar voren en schudde de blaadjes uit zijn zwarte haar waardoor ze blaadjes op Isaac terecht kwamen. "Zo nu staan we quiet niet waar?"

Aphrodite knikte en keek verveeld voor zich uit. Ze las de gedachten van de jongen en kwam erachter dat hij ook uit het rijk van de maagd kwam. Ze schudde haar prachtige lokken nog een keer uit en keek naar de draak onder zich en riep Ares bij zich. Deze daalde rustig neer naast de zanddraak onder hen. "En wat is jouw naam?" Vroeg ze aan de jongen.
----
KIJK! nu kan je zeggen hoe hij heet xD

Ruben keek naar de blonde haren die alle kanten op vlogen toen ze haar haren uitschudde. Het was een mooi gezicht n de zon die werd gefilterd door de bladeren van de boom. "Ruben." hij keek haar even schuin aan terwijl hij iets naar achteren ging zitten voor de steviheid "En wie ben jij, schoonheid?"
Isaac opende verbaast zijn ogen toen er een draak naast hem op de grond lande. Luid gaapte hij terwijl hij de draak in zich op nam. Dit betekende dat het meisje ook iemand met magie was, of iemand met de gave natuurlijk.

Aphrodite was dit soort opmerkingen wel gewend en ergerde zich er niet eens meer aan. "Aphrodite." Zei ze met een brede glimlach terwijl ze de jongen aankeek. Ares sloeg met zijn grote, zwarte, stenen vleugels en ging sierlijk naast de andere draak zitten. Hij ging even met zijn voorpoot langs zijn neus en gromde verveeld.

Ruben knikte bij de naam, het was te verwachten. Het was haast een cliché dat de moeders uit het rijk van de maagd hun dochters Aphrodite of Venus noemde. "en wie is dat?" vroeg hij met een hoofdknikje naar de draak die zich net naast Isaac neer ging zitten en en grommend geluid maakte.

"Dat is mijn Ares. En hoe heet die van jou?" Zei Aphrodite. Ze zette haar verleidelijkste glimlach op en gooide haar haar nog een keertje naar achteren. Ze had wel zin in een onenightstand en deze jongen zag er wel uit als makkelijk te krijgen. Niet voor een lange relatie, maar wel voor zoiets als dit.

Ruben glimlachte terug naar Aphrodite "En dat is Isaac" onbewust keek hij in de aura van Aphrodite, hij merkte dat de kleur felroze opvallend aanwezig was (dit is verzonnen, dus weet niet wat het echt is), de kleur van de 'zin' Een charmante glimlach verscheen op zijn gezicht terwijl hij onopvallend zijn arm even langs de hare liet glijden.

Ik vind het briljant verzonnen xD
------
Aphrodite glimlachte en schoof wat dichter naar Ruben toe. Een boom was misschien niet de slimste plek voor dit soort acties, maar ze moest het er maar mee doen. Als ze zou vallen zou haar draak haar wel opvangen. "Jij komt vast ook uit het rijk van de maagd." Zei ze constaterend. Iemand met zo'n verleidelijke glimlach moest wel uit haar rijk komen.

xD
-
Ruben knikte en keek haar plagend aan "Telekinese, zeker?" hij had zelf nooit helemaal door wanneer hij zijn verleidingsglimlach gebruikte, of zijn normale glimlach dus dacht hij dat ze zijn gedachte gelezen had. "Ook, dus we zijn landgenoten" hij sloeg galant zijn arm om zijn schouder onder het mom van 'kijk uit dat je niet uit de boom valt.' terwijl hij nu bewust verleidelijk glimlachte.

Aphrodite knikte en zei suikerzoet glimlachend:"Ik ben blij dat je me vasthoud, ik was bijna bang dat ik uit de boom zou vallen." Ze besloot de hulpeloos meisje strategie te gebruiken. Ares onder haar sloeg iets wat op een zucht leek. Hij begreep waar zijn bazinnetje mee bezig was en hij vond het altijd verschikkelijk om toe te kijken hoe de meeste jongens in zo'n flauwe versiertruc trapten.

-new
Stevig stapte ze door. Een tijdje had ze gerend door het bos maar al snel kwamen de steken in haar zij en was ze buiten adem. Met een zucht liet ze zich op de grond neervallen waardoor er een stofwolkje omhoog rees en keek om zich heen, waar was ze nou eigenlijk?

Ruben grinnikte om Aphrodite en pakte haar iets steviger vast "Zo hulpeloos zie je er anders niet uit hoor." reageerde hij plagend terwjil hij haar ene zacht duwtje in de rug gaf, maar doordat hij haar vast had met zijn andere arm zou ze met geen mogelijkheid kunnen vallen. En als ze dat al gedaan had was ze op de rug van Isaac gevallen.

Aphrodite slaakte een gilletje toen ze 'bijna' uit de boom viel en klampte zich nog sterker aan Ruben vast. Ze bracht ook haar gezicht wat dichterbij de zijne. Ze zou niet de eerste stap zetten. Ze was heel ouderwets op dat gebied en ze vond dat de jongen dat moest doen.

Aan de hand van de aura van Aphrodite wist hij genoeg van wat ze zou willen. Zachtjes blies hij een lokjeblonde krul uit het gezicht van Aphrodite en gaf haar een zacht kusje op haar neus. Hij wilde geen risico nemen dat hij haar aura verkeerd geinterperteerd had, en ze zich dood zou schrikken als hij gelijk een kus op haar mond zou geven.

Aphrodite glimlachte. Ze had bereikt wat ze hebben wilde. Zoals meestal, met jongens en met spulletjes. Ze drukte haar lippen op die van Ruben en kuste hem vurig. Dit was misschien niet de meest perfecte plek, maar ze moest het er maar mee doen. Ze had het wel op vreemdere plekken gedaan.

Haar haren vlogen achter haar aan, zoals je al denkt rende Kaylee. Haar voeten konden sneller dan van te voren. Net kon ze nog een donkere vlek herkennen, een draak en bij een draak was een persoon. Wat langzamer liep ze naar de draak toe en ging ervoor zitten, kijken wat zijn reactie was.

Ruben glimlachte, zij was niet de enige die had gekregen waar ze zin in had, hij had het namelijk ook gekregen. Soms ging het gewoon erg makkelijk, iets wat hij helemaal niet erg vond. Zachtjes hapte hij op haar lippen terwijl ze doorzoende. Nog steeds hij haar stevig vast terwijl ze op de boomtak zaten. Het zou een betje genant zijn als ze eruit zouden vallen.