Aidra - Het rijk van de Leeuw.

Aidra is de hoofdstad van het rijk van de leeuw. Het is een grote stad met vele steegjes en grote straten waar paardenkarren doorheen kunnen terwijl er markt is. Er zijn huizen steen en ook het stadshuis is er. Via de steegjes kom je in de achterbuurten. Er is om de dag markt maar naast de markt zijn er winkels die elke dag open zijn en vanalles verkopen. Al met al is het een drukke boel maar niet zo chaotisch als het lijkt. Het is er erg gezellig en er zijn genoeg wachters om het in toom te houden.

Personen: Onbeperkt. Het is een erg grote stad.
Level: -
Regels: Draken mogen, alleen geen dodelijke gevechten maar een keer stoeien mag, al wordt je snel uit elkaar gehaald.

Desdemona liep met Pandora op haar rug door de straat. Vandaag was er geen markt dus ze konden rustig lopen. Mensen keken hen soms raar aan. Anderen bogen en weer andern vervloekte ze. Het maakte Pandora allemaal niet uit, ze was veilig voor een paar uur en kon rustig haar inkopen doen zodat ze de komende weken kon overleven. Desdemona stopte toen Pandora het zei en Pandora zelf sprong soepel van haar rug af. Ze liep de winkel binnen en na nog geen rien minuten kwam ze naar buiten en deed een grote tas met zo te zien eten in de zadeltas. "Desdemona, zou jij even omhoog willen gaan. Ik moet nog even naar de zwarte markt van Aidra." zei Pandora tegen haar en Desdemona vloog omhoog. Pandora deed haar kap over haar hoofd en liep met een snelle tred over de plaveien steegjes.

Pandora werd niet langer aangestaard. Ze had handschoenen aan waar alleen haar vingers vanaf de knikkels uitkwamen en haar wapens om zich heen gehangen. Bij het illegale gedeelte van Aidra was er altijd markt. Alles was veel goedkoper, maar je moest er maar heen durven want als de wachters erachter kwamen waar die markt was en je werd gepakt was je goed de klos. Gelukkig had Pandora vaak een goede vluchtweg. Ze liep rustig langs de kraampjes maar kocht niks.

Pandora was op weg naar een specifiek kraampje, maar dat zou teveel opvallen dus deed ze alsof ze gewoon rustig rondkeek. Ze negeerde de verkopers, keek ze alleen soms waarschuwend aan maar verder niet. Na even rond te hebben gelopen sloeg ze weer af in een steegje en opende een deur die daar zat. Op het rottende bord stond antiekwinkel maar eigenlijk kwam er haast niemand meer. Pandora hoorde de bel bij het open doen van de deur en keek de zaak rond.

Pandora zag een man in de winkel staan die duidelijk rond aan het kijken was. Ook zag ze de man in de kassa waar ze naar knikte voordat ze naar achteren liep. Daar moest ze wezen. Met een klein geniepig glimlachje op haar gezicht stapte ze binnen. 'Damian.' zei ze tegen de man die op de stoel zat en n het vuur keek. Damian merkte haar eerst nog niet op, pas toen ze zijn naam zij. 'Ah.. Destiny. Lang geleden. Wat kan ik voor je doen?' vroeg Damian aan haar, hij kwam altijd gelijk ter zaken. Hij sprong nog soepel van zijn stoel af ,voor zo'n vol iemand, om haar een hand te geven. 'Nieuws, uit de andere landen. Welke zijn veilig?'

'Eigenlijk vrijwel alle van wat ik gehoord heb. Er zijn in sommige kleine ruzietjes maar ik zou niet hier blijven als ik jou was. Grumm heeft zijn verloving al bekend gemaakt en gezegd dat de mensen die je zien je naar hem moeten brengen omdat je weg was gelopen van de zenuwen.' vertelde Damian. Pandora lachte niet omdat het totaal niet komisch was. Misschien als ze zelf niet de bruid was geweest. 'En dat gaat ook door in andere rijken?' 'Nee, dan gaat een grote groep gewapende mannen je achterna..' 'Geweldig..' zei Pandora.

Pandora legde het geld op het tafeltje dat voor hem was. 'Is er misschien iets anders dat je me vertellen wilt?'vroeg Damian achterdochtig aan haar. Pandora schudde, misschien iets te snel, haar hoofd en zei 'Nee.' 'Vooruit... Ga maar dan.' 'Je ziet me wel weer verschijnen Damian!' 'Natuurlijk Destiny, altijd!' zei Damian geamuseerd. Hij speelde met een van haar muntstukken terwijl Pandora wegliep en haar kap op deed. Veilig was een mooi woord.

Pandora liep door allemaal steegjes die ze op haar duimpje kende naar de westelijke poort. Ze had besloten om naar het westen te reizen en dan wel te zien waar ze uit zou komen. Ze had alles wat ze nodig had en onderweg kwam ze heus nog wel een paar winkels tegen bedacht ze. Pandora liep neuriend naar de plek waar ze Desdemona mentaal over had geinformeerd.

Pandora liep rustig door tot ze plots stopte omdat ze haar naam hoorde. 'Destiny! Destiny!' werd er geroepen. Het stemmetje klonk klein en het was nauwelijks hoorbaar. Pandora probeerde de persoon te herkennen maar ze wist niet wie het was. Toen zag ze pas dat het een jongeman was. 'Destiny, ik ben het Leopard. Je kent me toch wel?' Destiny speurde haar geheugen af en begon toen een wijsje te neurien waar Leopard aan mee ging doen. 'Ah. Die Leo.' zei ze tegen hem. 'Sorry, maar ik moet gaan.' 'Waarom, ben je te zenuwachtig voor je huwelijk. Ik breng je naar hem toe Des. Kom op.' 'O nee!' zei Pandora voordat ze begon te rennen naar Desdemona. Snel pakte ze zich vast aan het zadel en Desdemona vloog al op. Pandora klamte zich vast.

Jake liep een beetje gedesorienteerd liep hij zigzaggend door kleine straatjes. 'Bella, waar ben je, dit is niet grappig.' Was hij chagerijnig aan het mompelen. Hij ergerde zich soms dood aan Bella, ookal was zij zijn enige troost. Hij zuchtte. 'Dit is heel irritant!' Riep hij en vroeg zich af of andere in de straatjes het niet konden horen. 'BELLA!' Toen hoorde hij drakenvleugels. 'Ik ben hier.' Hoorde hij Bella's stem en keek omhoog. Hij zag Bella op het dak.

Pandora vloog over Aidra heen, vlak over de daken. Ze keek naar de kleine mensen die wezen. Vooral kinderen. "Bedankt. Alweer." zei Pandora tegen haar. "Natuurlijk, ik help je altijd als je in de problemen zit. Waar je vaak in zit, maar dat ken ik nou wel." "Ha, Ha, Ha heel grappig." zei Pandora sarcastisch.

Pandora zag in de verte iets op het dak zitten en vroeg aan Desdemona wat het was. 'Een draak..' was haar antwoord. 'Een ander persoon met magie...' verbeterde Pandora haar. Ze wist niet zeker of ze moest gaan kijken maar toch zette ze Desdemona aan om eroverheen te vliegen en even te kijken. Pandora was neit bang voor de dood.

new
---
Cyene liep samen met Cherr aan haar zijde door een drukke winkelstraat en keek om zich heen. Haar kaart van het leeuw, ram en boogschutter rijk had ze nog steeds bij zich en zo wist ze de weg wel een beetje. Ze keek door de winkelruiten maar was vastbesloten om niks te kopen. Ze had immers niet zoveel geld en ze had ook niks nodig. In de verte zag ze een paar kraampjes.

Cailen liep tussen de marktkraampjes door met Dolcé achter zich aan. hij keek soms even bij een kraampje als hij iets interessants zag liggen. Hij had eigenlijk liever niet gewild dat Dolcé mee zou gaan , want zo viel hij erg op. Maar Dolcé wilde zo graag mee dat hij uiteindelijk maar toegegeven had. nu keken de mensen naar de draak die met haar zilveren schudden glansde in de zon. Dolcé vond al die aandacht niet zo erg, maar Cailen vond het heel irritant. Hij ging bij een kraampje staan om een worst te kopen waarvan hij een stuk afsneed voor zichzelf en de rest naar Dolcé gooide die het keurig opving.

Cyene liep naar de kraampjes in de verte toe en zag dat het er veel meer waren dan ze verwachtte. Haar rode haar werd door de wind voor haar gezicht geblazen wat haar een beetje irriteerde. Cherr liep achter haar aan en keek ook naar de kraampjes. Soms had ze zin om wat aan te raken of wat te pakken maar ze wist dat Cyene dat niet goed vond dus hield ze zich gedeist. Cyene bleef staan bij een kraampje met messen en bekeek ze zorgvuldig.

Cailen liep verder langs de kraampjes knabbelend op het stukje worst. hij keek even door de straat en zag verderop de grote gestalte van een draak. Hij glimlachte en en liep in de richting van de draak. Hij was er altijd wel voor in om een praatje te maken met een strijder. Toen hij bij de draak was keek hij bij het kraampje waar de draak bijstond. Dolcé was intussen achter hem aangelopen en zei nu glimlachend tegen de draak:' hooi, vindt jij de markten ook altijd zo gezellig?' Cailen zag een meisje met rood haar bij de messen staan en sprak haar aan. 'eeh hoi, is die draak van jou?' zei hij terwijl hij over zijn schouder wees naar de draak.

Cyene bekeek een mes wat er scherp uitzag en pakte het even op en legde het toen weer neer. Cherr stond achter haar en keek mee. Cherr keek om en zag een andere draak die ze nog nooit eerder had gezien. Nieuwsgierig keek ze de draak aan. "hee, ja , leuk al die troepjes" zei ze in drakentaal terug naar de draak. Cyene draaide haar hoofd schuin en keek naar een jongen. "Ja, hoezo?" zei ze terwijl ze naar een paar messen keek en zich toen omdraaide.

Dolcé glimlachte naar de draak. ' daar heb je gelijk in.' zei ze vrolijk en ze keek even naar het kraampje waar Cailen bij stond. 'al kan ik dat nou niet echt troepjes noemen. ik heet trouwens Dolcé' zei ze in drakentaal tegen de andere draak.
Cailen glimlachte. 'nou gewoon, omdat ze elkaar volgens mij wel aardig vinden.' zei hij grijnzend terwijl hij een blik naar de twee wierp.

Cherr keek even naar het kraampje en zwiepte met haar staart. Een paar mensen gingen gelijk aan de kant en keken haar even aan. Cherr trok zich er niks van aan. "Hmm achja, ik heet Cherr" stelde Cherr zich voor en ze glimlachde even.
Cyene draaide zich om en keek naar Cherr en Dolcé. "Ach zo" zei ze en ze draaide zich weer naar Cailen. "En wie ben jij?" vroeg ze aan hem.

Dolcé grinnikte toen er bijna een paar mensen geplet werden onder de staart.
Cailen keek naar het meisje terwijl hij zei:' ik ben Cailen, en jij bent..?' hij keek even naar wat er allemaal in het kraampje lag terwijl hij wachtte op een antwoord. Hij keek keurend naar de messen en pakte er een paar op en legde ze ook weer terug. Hij had toch niet genoeg geld om er een te kopen. eigenlijk moest hij weer even iemand bestelen.

"Je mag me Cyene noemen" zei Cyene en ze keek naar de spullen op het kraampje. Ze keek naar de messen en pakte nog een model op. Dit deed ze wel vaker, alleen kijken en kijken en niet kopen. Ze wist bijna zeker dat ze je ook hier gingen afzetten en veel te veel voor het spul vroegen. Bovendien wist ze niet of ze überhaupt wel geld aan een mes kon uitgeven. Maar het was altijd leuk om te kijken.

'oh oke' zei hij terwijl hij rondkeek over de markt. Je kon hier altijd wel mensen vinden die er niet alert op waren dat hun portemonnee kon worden gestolen. En dat soort mensen zocht hij nu. 'ik ben zo terug hoor' zei hij tegen Cyene waarna hij in een grote menigte verdween. Hij keek even rond en zag al snel zijn eerst slachtoffer. Hij liep langs de man heen die bij een van de sieradenkraampjes aan het kijken was terwijl hij onopvallend zijn geldbuidel losknoopte met handige vingers en wegliep. Hij had de man uitgekozen, omdat hij goedgekleed was en als je arm was keek je niet bij zulke kraampjes. Cailen had goed gekozen, want toen hij verderop in de buidel keek zat er een grote berg goudstukken in. Hij liep weer terug naar Cyene terwijl hij de buidel in zijn tas stopte. 'zo daar ben ik weer' zei hij toen hij bij Cyene aankwam.

"Oke" zei Cyene tegen Cailen en ze keek hem even na. Haar blik viel weer over de messen en ze vroeg zich af of ze er een zou kopen. Toch maar niet dacht ze later en ze ging bij een ander kraampje staan. Daar waren duizenden dromenvangers uitgestald die volgens Cyene allemaal op elkaar leken. Wat moest je met zulke nutteloze dingen? vroeg ze zich af. Ze draaide zich om naar Cailen en vroeg zich even af waar hij heen was geweest. "Nog wat gekocht?" vroeg ze aan hem.

Cailen keek even naar het kraampje met de dromenvangers voordat hij antwoord gaf. Hij gaf Cyene helemaal gelijk dat het nutteloze dingen waren. 'nee, niet echt.' zei hij nonchalant. hij bedacht wat hij nog nodig kon hebben. Hij kon eigenlijk niet zo gauw iets verzinnen, maar misschien kon hij iets leuks voor zijn zusje kopen. 'wat zijn jouw krachten eigenlijk?' vroeg hij aan Cyene.

Cyene keek van de dromenvangers naar Cailen. Achter hem liepen allemaal mensen heen en weer. Het leek wel alsof ze nooit ophielden met komen. Cyene vroeg zich af hoe groot de markt was. Ze keek naar Cailen. "Vuur en helen , en de jouwe?" vroeg ze aan hem.