Aidra - Het rijk van de Leeuw.

Peeta glimlachde even terug naar het meisje en betaalde toen voor zijn zwaarden. De medewerker keek wel moeilijk, maar hij begreep ook wel dat hij er niets voor had kunnen krijgen als hij niet was gekomen. Peeta hield de zwaarden nog steeds vast en zette ze aan de kant. Daarna maakte hij zijn zwaard los en gespte het andere, gespleten zwaard om. Dat voelde iets veiliger vond hij. Daarna pakte hij zijn zwaarden weer en liep rustig naar buiten.

Oke nu weet ik echt niks meer te schrijven xd
-
Alexis volgde de jongen naar buiten, veel had ze niet te doen. Ze had nog genoeg geld om nog wat uit te geven, maar ze kon niks verzinnen om het aan uit te geven. Kleding had ze laatst nog ingeslagen nadat er wel heel veel T-shirts kapot waren gegaan na het vechten. Broeken leefde toch vaak wat langer bij haar, maar daar zat ook vaak genoeg een gat in. Ze liep de drukke straat in, misschien ging ze wel gewoon naar Carlos opzoek.

ghehehe...Peeta gaat jou gwoon volgen
----
Peeta verveelde zich weer en zag het meisje met de zwarte haren vertrekken. Hij zorgde ervoor dat hij haar voetstappen kon volgen door ze te interpreteren, en begon daarna achter haar aan te lopen. Wel op een afstandje, het viel anders zo op. En als ze in rustiger gedeeltes kwamen zou hij maar gewoon een hoek achter haar blijven.

Ja en dan XD
0
Alexis liep tussen enkele vrouwen door die met beide handen een kind vast hielden. Ze glimlachte naar een meisje met schattige bruine krulletjes. Zonder een enkel idee te hebben dat de jongen uit de winkel achter haar aanliep bleef Alexis even stil staan voor een etalage met allemaal tekengerei. Niet omdat ze daar nou zo interesse in had, maar gewoon omdat ze het leuk vond om die ongelooflijke duren vulpennen te bekijken.

Mm, ze komt erachter dat hij ook krachten heeft en denkt dat hij uit het dertiende rijk komt ofzo? Of ze komt er niet achter en probeert hem te versieren xD
----
Peeta voelde dat het meisje bleef staan en schoot een zijstraatje in. Daar wachtte hij rustig tot ze verder zou lopen. Hij wist eigenlijk niet waarom hij achter haar aan liep. Gewoon omdat hij dat grappig vond, bedacht hij zich. Hij haalde zijn schouders en gebruikte de tijd dat ze stilstond om zijn tweede zwaard, het kristal met metaal, om te gespen.

Alexis is al bezet en gaat proberen trouw te blijven ^^ Tenminste als ze dat vol kan houden
-
Na enkele seconden kwam Alexis weer in beweging. Ze snapte nog steeds niet waarom sommige mensen wilde schrijven met een vulpen die 100 goudstukken koste, het geld waar je een geweldig zwaard van kon kopen als je wilde. Ze zigzagde tussen de mensen door. Ineens moest ze opzij springen voor 2 paarden die om de hoek gestormd kwamen. Vloekend keek ze hen achternaa

Ach, dan gaat hij gewoon haar proberen te verleiden gnagnagna En ander kan je nog steeds erachter komen dat hij ook iemand met magie is
----
Peeta voelde dat het meisje weer begon te lopen en liep haar snel achterna. Hij had zijn zwaard in de grond verstopt en kon dat vast en zeker wel ophalen als hij terug kwam. Hij zag de twee paarden en hoorde haar gevloek. Hij grinnikte even, maar bleef verstopt tussen de menigte. Het was wel lastig haar te volgen, maar het lukte en het was een goede training.

xD
-
Alexis liep weer verder, haar gevloek had niet veel zin. Het enige wat ze ermee bereikte was een paar vuile blikken van mensen op straat. Ze liep weer onbezorgd verder. Op een gegeven moment bleef ze stil staan voor een kleine kroeg. Dat was wel iets waar ze zin had, even wat te drinken halen, een biertje of iets dergelijk. Daarna zou ze wel terug naar Carlos gaan.

Peeta voelde hoe het meisje weer bleef staan en zag haar kijken naar een kroeg. Hij haalde zijn schouders op en ging een straatje naast de kroeg in. Hij zorgde ervoor dat hij niet gezien werd, toen hij de daken op sprong. Hij gebruikte zijn kracht een beetje, waardoor hij hoger en verder kon springen als anderen. Hij landde rustig op het dak en liep toen zachtjes terug naar de kroeg. Daar wachtte hij tot het meisje weer wegliep.
----
Hij heeft stenen zolen, voor als je het wil weten xD

XD logisch
-
Alexis ging aan de bar zitten. Ze legde een muntje op tafel. Ze deed haar best om niet haar blik door de kroeg te laten gaan of er nog ergens leuke jongens zaten. Het lukte haar aardig, al zei ze dat zelf. Na een tijdje werd haar bier gebracht. Met rustige slokken dronk ze het op. Het bier was wat zurig, niet zo lekker als in T'Haantje maar ze moest het er maar mee doen. Na een kwartiertje had ze het wel gezien en liep de kroeg weer uit. Op naar Carlos.l

Peeta merkte dat het meisje weer weg liep uit de kroeg. Het had hoogstens een kwartiertje geduurd, dacht hij. Ze liep nu een minder druk gebied in, dus zou hij moeten oppassen. Hij sprong soepel van het dak af en liep op een grotere afstand achter haar aan. Het zou nu wel kunnen. Ze zou best kunnen denken dat hij ook die kant op moest ergens voor, of naar huis.

Alexis ging langzamer lopen, nog steeds keek ze niet om of ze gevolgd werd. Ze was veel te onintressant om gevolgd te worden. Ze sloeg een klein straatje dat uit kwam op een klein pitoresk pleintje. Het was apart maar het pleintje was verlaten net als de huizen er omheen. Ze floot haar melodietje ten teken dat ze eraan kwam. Carlos lag loom in het namiddag zonnetje te wachten tot Alexis terug kwam. Vrolijk sprong hij op toen hij haar aan hoorde komen.

Peeta volgde het meisje tot de hoek. Hij hoorde haar fluiten, en toen iets zwaars op de grond komen. Hij had geen flauw idee wat het was, maar gelukkig had ze hem nog niet gezien. Hij klom voorizichtig op de daken en bleef net uit het zicht. Daarna liep hij zonder geluid te maken dichterbij. Hij keek in een spiegelend raam en zag een draak en het meisje. Hij glimlachde even. Dan was zij waarschijnlijk iemand uit het twaalfde of dertiende rijk.

"Zo man." zei Alexis vrolijk tegen hem. Nog steeds had geen van beide hun spion door. Ze aaide hem even liefkozend over zijn hals heen. Carlos keek om zich heen "Zullen we zo maar gaan, dit plein begint me te irriteren." zei hij mentaal tegen haar. Alexis knikte. Ze snapte dat het op een gegeven moment wel saai werd als je de hele tijdop een pleintje liggen te slapen.

Peeta hoorde niets, maar bleef rustig zitten kijken in de spiegel. Ondertussen trok hij voorzichtig zijn gespleten zwaard tevoorschijn. Hij pakte het vast zoals een echt zwaard en liet er wat stroom tussen lopen. Bij de punten zag je duidelijk een constante stroom energie. Daar wilde je niet tussen komen met je vinger of borst.

"Alexis niet omkijken." zei Carlos rustig mentaal tegen Alexis. Hij zag een jongen in de ruit naar hen kijken. Hij was bezig met een zwaard dat licht gaf en verdacht veel op magie leek. "Er zit daar iemand op het dak, met magie." zei hij nog steeds rustig terwijl Alexis bezig was met haar dolken goed vast te zetten in haar riem. "Laten we hem maar eens opzoeken." ze had de jongen nog niet gezien omdat ze zichzelf niet wilde verraden dat ze hem gezien had. Ze sprong op Carlos die gelijk omhoog vloog in de richting van de jongen.

Peeta zag dat het meisje op haar draak sprong en stopte rustig zijn zwaard weg. Hij had gezien dat haar draak naar haar keek en bedacht zich dat het niet al te veel zin kon hebben om te liegen. Maar dat kon hij toch ook niet goed, dus maakte het niet al te veel uit. Hij stond rustig op en wachtte tot ze voor hem zou staan.

Het was de jongen uit de winkel, wat deed hij nou hier. Had hij haar gevolgd. Zonder te aarzelen sprak ze deze gedachte ook uit: "Waarom volg je mij, Honey0Love?" vroeg ze met een harde toon in haar stem. Carlos klapperde rustig met zijn vleugels zodat ze op dezelfde hoogte bleven vliegen zodat Alexis de jongen van wie ze de naam niet wist aan bleef kijken.

Peeta keek even naar het meisje en zei toen "Omdat ik je leuk vond." Het was waar, gewoon omdat hij het grappig vond. Hij keek haar recht in de ogen, terwijl hij met zijn oude zwaard speelde. Het zat gewoon in de schede, helemaal vastgebonden. Zo schoot het er niet uit, maar kon hij er toch gewoon mee kloten.

Alexis trok haar wenkbrauw even vragend op. Een aak gebruikte gezichtsuitdrukking van haar de laatste tijd. Al was het negen van de tien keer lichtelijk spottend bedoeld. "Omdat je me leuk vond?" herhaalde Alexis droog. Dat was een rede die ze niet helemaal verwachte, als hij haar leuk vond kon hij beter naar T'Haantje gaan, de kroeg waar ze ondertussen haar stamkroeg van gemaakt had.

Peeta glimlachde een beetje verlegen. "Eeh, ja, eigenlijk wel." Normaal gesproken was hij er nooit zo open over. Maar het maakte hem ook niets uit, zolang hij maar gewoon kon leven. Misschien was zij wel zo iemand die hem wilde gaan vermoorden, omdat hij magie had. Opeens voelde hij iets steken in zijn buik en deed zijn kraag iets verder. Het verband van planten, wat Prim zo netjes had gemaakt, zat nog stevig op zijn plek.

oeh waarom heeft hij een verband van planten (nee ik ben niet nieuwsgierig)
-
Een beetje verbrouwereerd was Alexis opgestaan. Ze stond nu op de rug van Carlos Voorzichtig zette ze zich af om op het dak te springen. Ze keek maar niet naar beneden, dan zou ze zeker niet gesprongen hebben. Met een rustige beheerste sprong sprong Alexis van Carlos op het dak. Even bleef ze op het randje wankelen voor ze haar evenwicht vond en naast de jongen op het dak stond. "oké." was het enige wat ze zei.

Één van die kleine waterdraakjes had zijn huid opengehaald xD Best wel diepe snee, drie naast elkaar. En het is gwoon gaaf om te zeggen XD
=-=-=-=-=-=-=-=-=
Peeta keek een beetje blij naar het meisje. "Ik ben Peeta." zei hij rustig. Hij bleef maar gewoon zitten, anders moest hij opstaan en waarschijnlijk weer gaan zitten. En daar was hij te lui voor. Hij keek even naar de wolken en vroeg zich even af hoe het zou zijn om te vliegen. Dat kon je als je luchtkrachten had.

reageer je nog met Jane
-
Alexis ging ook op het dak zitten. Ook al had ze nu met Cloud ze kon toch wel even met hem blijven praten. Ze had toch niet iets om naar toe te hoeven. Carlos keek even naar Alexis, hij verveelde zich "Ga maar ergens heen" zei ze mentaal tegen hem. Hij sloeg met zijn staart, als een jonge pup die liet zien dat hij enthousiast was en vloog weg. Met een glimlach keek ze hem na "Aangenaam, Alexis" antwoordde ze uiteindelijk toen Carlos uit het zicht was verdwenen.

Sorry, moet nu ook eten
----
Peeta glimlachde even, maar bleef naar de wolken kijken. "Dus, wat ga je denk je met je wapens doen, naast ze dragen?" 'Vermoorden zeker.' gaf hij in zijn hoofd al antwoord. Waarschijnlijk zou ze het niet horen, dus kon hij het gewoon denken. Hij keek even naar Alexis, ze zag er goed uit. Ze had mooie rondingen.