Aidra: De achterbuurten - Het rijk van de Leeuw.

Natuurlijk heeft zo'n grote stad als Aidra achterbuurten. Oftewel de zwarte buurten. Er wordt veel gevaarlijk spul gehandeld en elke dag weer op een andere plek omdat op een plek verblijven gevaarlijk is. Sommige winkels hebben zich wel vast gevestigend en handelen illegaal. Meestal worden ze niet ontdekt of zijn ze zo goed in het overtuigen van de wacht dat het te geloven was.

Pandora liep rustig door de achterbuurten. Ze kende ze op haar duimpje en de meeste plekken waar ze zaten ook. Ze was op zoek naar iets maar wist niet waarna maar dat maakte haar niet uit. Ze doolde hier graag rond dar vond ze nu eenmaal fijn en niemand kon het van haar afpakken.

Pandora was van plan om spullen bij elkaar te gaan zoeken om weer te reizen. Ze vond dat ze lang genoeg zich had schuilgehouden in het bos van Inx en het kon haar niet veel schelen of er nou jacht op haar werd gemaakt of niet. Ze moest en zou weer dingen zien, ze wist dat ze lang niet had gereisd en dat er wat veranderd moest zijn.

Pandora had besloten om te voet te vertrekken dus ze zou handschoenen nodig hebben, haar kleding had ze verder al helemaal compleet. Plots zag ze een kraampje met handschoenen waar ze een zwart paar kocht. Het zag er een beetje gerafeld uit maar haar vingers vanaf haar knokkels waren vrij. Makkelijk kon ze haar zwaard ermee pakken.

-newnewnew.

Riyomo liep door een lange straat. Ze zocht een wapenwinkel, nieuwe wapens had ze drastisch nodig. Misschien eentje met gif, ookal zou het maar een klein sneetje geven, diegene kon doodgaan door het gif wat in zijn lichaam werd verspeiden. Een klein winkeltje met als logo een mes viel haar op, dat kon niet anders zijn als een wapenwinkel. Rechtstreeks liep ze er naar toe en opende de deur.

Cyene liep door een kille lange straat waar van ze de naam niet wist. Wel wist ze zeker dat ze hier goedkope werpmessen moesten hebben. Ze wilde wel een paar goede hebben, maar niet zulke dure. Ze keek rond naar een wapenwinkel.

Ze keek rond, alles was van slechte kwaliteit. Alleen zat er soms iets tussen wat ze kon gebruiken. Zoals de dolk die voor haar lag, hij had verschillende uitstekels en aan het ontwerp al zag je dat je een huid er zo open mee kon krijgen. Voorzichtig pakte ze hem op, ze wilde zichzelf er niet mee snijden. ''Wilt u deze achterhouden.'' vroeg ze aan de man terwijl ze hem op de toonbank legde. Hij pakte hem op en knikte kort, daarnaar ging hij weer bezig met zijn werk, de messen en dolken oppoetsen.

Cyene stopte bij een winkel die een logo van een mes had. Ze keek er even na en liep toen de winkel in. Het was niet zo'n gezellige winkel, maar dat verwachtte je ook niet bij een wapen winkel. Ze zag het meisje wat ze eerder had gezien en liep naar achterin de winkel. Ze keek rond naar werpmessen maar zag alleen maar dolken en zwaarden of geen geschikte.

Ze draaide zich om en zag het meisje die eerder met Aria had gevochten. Een grijns verscheen op haar gezicht, buiten zou ze met haar gaan vechten. Rustig liep ze de winkel verder, een mes met een mooie tekst viel haar op, het zag er duur uit en aan het handvat te zien kon je er goed mee vechten, handig. Ze pakte hem vast bij het handvat en liep naar de balie. ''Hoe duu zijn deze twee bij elkaar?'' vroeg ze.

Cyene was achterin de winkel aangekomen en zag een paar mooie werpmessen. Ze pakte ze op en voelde er even voorzichtig aan. Ze hadden een mooie scherpe punt en waren klein, dus ook handig. De werpmessen nam ze mee naar de balie waar ze achter Riyomo ging wachten.

Een glibberige grijns verscheen op zijn. ''Eigenlijk zijn ze 200 goudstukken maar voor jou maar 150.''. Haar gezicht verharde en doordringend keek ze hem aan. ''Aangezien je dat zegt zijn ze 100 goudstukken waard, meestal doet jullie soort 50 goudstukken erop, ik kan je vermoorden omdat je tegen me gelogen hebt of je verkoopt het voor 50 goudstukken.'' zei ze nogsteeds met een doordringende , koele blik. Zijn grijns was van zijn gezicht vervaagd en met een bangig gezicht knikte hij, dit meisje meende het. Een buidel met precies 50 goudstukken gooide ze op de toonbank en zonder nog wat te zeggen tegen hem liep ze weg met de nieuwe wapens die ze in haar riem stak.

Cyene wachtte geduldig op haar beurt. Ze hoorde dat dit mannetje achter de kassa ook weer zo'n afzetter was. Deze keer zou ze ervoor zorgen dat ze een lage prijs zou gaan aanhouden. Cyene liep op de balie af en legde de werpmessen er op. "Ik wil er 50 goudstukken voor geven, meer niet" zei ze gelijk toen de man een prijs van 100 goudstukken noemde. Ze keek hem strak aan en hoopte dat hij daar mee zou instemmen. Dit deed hij, waarschijnlijk omdat hij er liever vanaf wilde dan er mee te blijven zitten. Tevreden gaf Cyene de man zijn goudstukken en liep met de werpmessen in haar hand naar buiten.

Buiten bleef ze wachten totdat het meisje naar buiten liep. Ze kwam naar buiten en doordringend keek ze haar aan. ''En wie heeft er gewonnen tussen het gevecht met jou en Aria.'' dezelfde vreemde grijns verscheen op haar gezicht die ze altijd had als ze ging vechten

Cyene was van plan om na het bezoek van de wapenwinkel de straat snel uit te lopen maar er stond een obstakel in de weg. Dat vervelende meisje wat ze eerder ook al had gezien stond nu voor haar neus met een enge grijns haar aan te kijken. "Niemand, anders zou er wel iemand dood zijn" antwoordde Cyene luchtig en ze wilde langs Riyomo lopen om haar weg te vervolgen.

''Hmm, of iemand was gevlucht.'' zei ze nogsteeds grijnzend. Toen het meisje langs haar liep greep ze naar haar haren. ''Het is onbeleefd om weg te lopen als je een gesprek voert.''. Haar stem klonk kil, zo kil dat er nogzelfs rillingen van kreeg en het leek of je bevroor.

Cyene irriteerde zich aan de grijns op Riyomo haar gezicht. Cyene voelde dat Riyomo aan haar haren trok en draaide zich gelijk om. "Au!" schreeuwde ze bijna nadrukkelijk. Ze draaide zich om naar Riyomo. "Wat wil je nou weer?" vroeg ze bits aan haar.

''Aangezien jij iemand uit het twaalfde rijk ben en ik iemand uit het dertiende lijkt het míj wel duidelijk.'' zei ze nu iets sirieuzer en zonder de grijns. Het meisje haar haren waren zacht, zo zacht dat ze ze eraf wilde knippen. Ze trok harder aan het meisje haar haren tot ze bij haar gezicht kwam, ze was groter als haar. Doordringend keek ze haar aan met haar kille blik.

Cyene zuchtte. Natuurlijk wist ze wel waar het meisje op doelde, maar ze hield helemaal niet van vechten. Liever had ze een eindeloze discussie of schelde ze iemand uit dan dat ze iemand lichamelijk pijn deed. De laatste tijd leek het wel alsof ze gedwongen werd om mensen te verwonden, namelijk dertieners die haar aan wouden vallen. Cyene slaakte een gilletje uit. Dat ze aan haar haar zat vond ze al erg genoeg, maar dat ze er nu ook nog aan ging trekken was van de zotte. Cyene klemde haar nagels in de pols van het meisje en kneep er hard in. Nu moest ze wel los laten.

Grijnzend liet ze haar haren los toen ze haar begon te knijpen, de pijn voelde ze maar amper maar het was wel een teken dat ze iets deed. ''Ben je je tong verloren?'' vroeg ze en hield haar hoofd schuin. Ze maakte vanhaar hand een vuist en haalde uit naar de buik van het meisje.

Cyene was blij dat ze haar haar had losgelaten. Wat een gemeen kreng was dit zeg! "Wat moet ik tegen jou zeggen" , Cyene spuugde de woorden haast uit . Cyene week naar achteren en voelde de stomp in haar maag nog net. Ze haalde naar het meisje uit met een van haar werpmessen.

Rustig sprong ze naar achter. ''Woorden, wat denk je anders.''. Uit haar riem pakte ze haar nieuwe mes, de dolk liet ze nog even rusten. ''Dus, vertel me eens je echte naam, de mijne is Riyomo.''. Een paar keer haalde ze uit naar het meisje haar gezicht en armen met het mes. In haar blik was kilte te lezen, en haat, haat voor de heidenen.

Cyene rolde met haar ogen. Nam ze echt alles zo letterlijk op? In haar handen brandde het werpmes, maar omdat het meisje nog niet aan viel deed zij dat ook niet. "Cyene" zei Cyene deze keer eerlijk, het maakte nu immers toch niks meer uit. Cyene dook heen en weer om het mes te ontwijken maar had nu wel een snee in haar arm. Haar hand was achter haar rug en ze maakte een vuurbal die ze snel op Riyomo afvuurde, hopelijk toen ze het niet verwachtte.

Nog net kon ze van de vuurbol wegspringen, alleen voelde ze hem wel langs haar huid strijken die een beetje verbranden. Met haar vuurkracht kon ze ervoor zorgen dat het niet verder kon gaan maar een brandwond kwam er wel, het maakte niet uit, ze had toch al vele littekens. Ze stak het mes in haar riem en ruilde hem in voor een puntige dolk. Ze haalde weer uit naar het meisje en maakte toen met haar voet een klein schokgolfje van 50 centimeter, ze was op dat gebied nog niet zo goed.

Cyene wou haar wond het liefste meteen genezen maar dat zou erg dom zijn om in een gevecht te doen. Dan zou ze Riyomo immers een moment geven om haar aan te vallen. Cyene keek naar het mes wat Riyomo tevoorschijn haalde en dook naar achteren.

En de schokgolf?