Het bos- Rijk van de Leeuw

Het bos in het rijk van de leeuw ligt niet al te ver van Inxa af. Je komt er binnen een dag te voet, maar binnen een uur als je je draak gebruikt. Het is een net bos, wat laatst half verwoest is door iemand die nogal woest was (laat ik geen namen noemen, hè eef) Daar vlakbij is een stenen formatie, die de ingangen van een verborgen meer in een grot verhullen. Dat is een gatenkaas en alle gangen die je daar ziet leiden terug naar het meer. Er gaan er maar vier naar buiten, en het is ook aangesloten op de rivier die door Inxa loopt.

Ceyx landde op de plek die ze zo goed kenden. Alle bomen waren nu meer dan twee meter hoog en het onkruid en de wilde planten groeiden al overal tussen door. Tussen de bomen door zag hij een roedel herten en onder een struik vlakbij schoten een paar konijntjes weg. Pixis keek om zich heen. Hij zag het nest weer en de meertjes die door Ceyx waren gemaakt. En het kanaal van Yuri.

Lizzy klom voorzichtig van de rug van Rima en keek met grote ogen rond. "Wat snel" zei ze zachtjes en behendig en snel klom ze naar haar boomnest. Ze ging erin liggen en keek rond. Een eekhoorntje klom op haar arm "Hallo kleintje" zei ze zacht en ze glimalchte.

"Hij vindt dat je mooi haar hebt," zei Pixis. Hij liep achter Eliza aan. "Ik vind het niet te koud om te zwemmen, zwem je mee?" Hij trok zijn shirt uit en sprong in het water. Het was een beetje fris, maar het was heerlijk. "Kom gewoon!" riep hij. Daarna dook hij onder en keek naar de visjes.

Lizzy grijnsde en via de bomen kwam ze dicht bij het meer. Ze grijnsde en sprong uit de boom het water in met een salto, tijdens de duik had ze opeens twee grote vleugels van vuur. Proestend van het lachen kwam ze boven. "Wat vond je"

"Heel mooi," zei Pixis. "Maar ik kan het beter." Hij vloog omhoog naar de bovenste takken. Daar vormde zich om hem heen een groen duivelskostuum. Hij sprong naar beneden en viel met een luide plons in het water. "En wat vond je daarvan?" vroeg hij. "Ik denk alleen dat jij beter het duivelskostuum aan kunt trekken, bij jou is het dan rood."

Lizzy lachte "Het is nu net niet iets voor mij weetje" ze lachte en dook onder. Ze zwom een stukje, als Pixis zou opletten zou hij merken dat het water steeds warmer werd, en nu al een aangename temperatuur had bereikt.

"Daar heb je gelijk in," zei Pixis. "En het water is wel warm genoeg zo, vind ik." Hij zwom achter Eliza aan. "Duik je mee? Ik heb al een luchtbol voor je." En hij maakte een luchtbol voor hem en voor Eliza. Daarna dook hij onderwater, op zoek naar zeewier. Hij legde zijn oor te luisteren, maar hoorde helemaal niks. "Ik denk dat Rima gelijk had," zei hij bij zichzelf.

Lizzy dook in zijn bol en glimalchte naar hem. Ze streek onderwater met de rug van haar hand langs zijn wang en dook naar de bodem. Ze glimalchte naar hem en ging opzoek naar mooie schelpen.

Pixis zwom naar haar toe. "Rima had gelijk," zei hij. "Algen zeggen helemaal niks. Ik vraag me af of ze ook iets horen. Maar ja, ze zitten dan ook nogal afgesloten." Hij zwom wat dichter naar haar toe. Net iets te dicht, want ze deelden nu samen één bol. Maar Pixis vond het niet erg. Hij ging haar helpen met schelpen zoeken. Hij vond veel lege waterslakhuisjes.

Lizzy pakte een grote roze schelp op. "Kijk" zei ze met een glimalch. Ze draaide hem om en met een vlammetje schreef ze er Elizabeth♥Pixis in. Ge glimalchte naar hem en maakte de schelp vast aan eenhaarclip.

new----

Morris wandelde van boom tot boom met Peanut boven hhaar , een regenboog leek hem te volgen , maar eigenlijk produceerde hij die zelf. Morris hoorde geritsel en spande haar boog , waarschijnlijk een eekhoorn... ze hield van eekhoornvlees...

Hoog in de bomen lag Megan. Het was dan misschien niet het lekkerste bed, je werd tenminste niet gestoord door irritante bos wandelaars met hun honden die heel je gezicht aflikte. Hoog boven haar vloog Zaza zoekend rond. Het was soms net een roofvogel, hij was altijd op zoek naar een prooi.

Peanut zag een andere draak , circelend als een roofvogel, hij werd groen als de blaadjes en stopte met het uitstoten van een regenboog. Morris zag war hij deed en volgde zijn blik , ja een andere draak en beschermend als hij was wilde hij Morris niet laten opvallen en kleurde haar bruin als de stammen van de bomen...

Zonder nog op of om te kijken vloog hij verder, naar een andere afgelegen gebied. Misschien kon hij vandaag dan nog een dier vangen voor zijn baasje, en natuurlijk voor zichzelf. Megan daar integen begon al in slaap te dommelen. Gisteravond had ze al de hele avond gereisd om bij de rijken te komen.

Morris onderzocht haar omgeving , bij een draak hoort een mens... ze keek eerst op de grond , en toen ik de bomen , en daar zat een meisje... Ze keek naar boven en zag dat ze in slaap begon te vallen , ook morris was moe en ze sprong geruisloos een boom in waar ze tussen de blaadjes groen gekleurd werd en de ging zo liggen dat een irritante tak niet nmeer in haar rug prikte.

Een zacht kraakje van een tak deed haar ogen openen. Een diepe zucht verliet haar lippen, konden mensen haar hier dan ook al storen. Hopelijk was het een vogel geweest. Met half geopende ogen keek ze om zich heen, natuurlijk zag ze het meisje niet. Dat zou behoorlijk raar zijn aangezien het meisje zich een andere kleur had verandert en zij hier met half geopende ogen zat te kijken.

Morris hoorde dat de prikkende tak afbrak , een zacht gevloek ontsnapte uit haar mond , zou het meisje haar gehoord hebbe? ze keek in de richting van de boom en zag dat ze of sliep , of bijna sliep , of met halfgeopende ogen naar haar keek...

Na een tijdje rond hebben gekeken sloot ze haar ogen weer. Het zou zeker gewoon een eekhoorn of een vogel zijn. Zaza kom uit op een dorre vlakte, gek genoeg waren er veel vogels te zien. Zo snel als hij kon schoot hij naar de grote en nog best gevaarlijk vogels. Met kracht greep hij er een in zijn nek. Zijn scherpe tanden doorboorde het vlees.

Pixis keek naar de schelp. "Mooi hoor," zei hij. "Je kan trouwens gewoon praten. Je krijgt toch geen water binnen." Terwijl hij dat zei, voerde hij nog wat verse lucht aan van bovenaf. Anders zou de lucht te snel opraken, en dat wilden ze niet.

Morris zag het meisje niet bewegen en sloot haar eigen ogen. Peanut zag een forse eekhoorn en wist hoe dol hij en Morris op eekhoornvlees waren , hij dook , werd bruin en pakte het beestje bij zijn nek , futloos hing de eekhoorn tussen zijn kaken.

Iets opmerkelijks van het karakter van Megan was dat ze niet bang was om te vallen. En als ze viel zou ze het alleen maar spannend vinden. Haar reistas bungelde aan een uitgestoken tak. Het was al geen klein tasje, al haar spullen moesten erin. Inclusief make-up en andere rotzooitjes.

Morris sprong naar de boom iets dichter bij het meisje , zo kon ze haar in de gaten houden... Peanut gooide de eekhoorn in de buideltas op zijn rug en zijn zwarte ogen zochten een tweede eekhoorn , die hij al snel zag , met een enorme snelheid dook hij ook op dit beest..

Pixis schreef:

Pixis keek naar de schelp. "Mooi hoor," zei hij. "Je kan trouwens gewoon praten. Je krijgt toch geen water binnen." Terwijl hij dat zei, voerde hij nog wat verse lucht aan van bovenaf. Anders zou de lucht te snel opraken, en dat wilden ze niet.

Lizzy glimalchte "Ik houd van JOU" ze ging wat dichtr bij hem staan/watertrappelen. ze keek hem recht aqan met haar vrolijk twinkelende hazelnootbruine ogen. "Meer dan van wat dan ook" ze keek hem aan, van haar gezicht kon je aflezen dat ze het echt mende.

Haar ogen opende zich weer. Het was geen eekhoorn of vogel geweest. Zo klonken die niet. Ze keek zoekend in het rond en vond uiteindelijk het meisje. ''Vind je het leuk om naar mij te kijken?'' vroeg ze met hoog opgetrokken wenkbrauwen. Kon je hier eigenlijk wel rust vinden?