Het huisje van Pandora - Het rijk van de Leeuw

Pandora heeft haar eigen huis gebouwd in het bos bij haar dorp. Het dorpje is erg onbekend en haar naam is Inx. Pandora noemt het huisje haar thuis. Het is niet heel groot. Het heeft wel 2 slaapkamers. Een badkamer, een woonkamer waar de keuken bij in zit en de tuin. Ook heeft het nog een extra studeerkamer. Eigenlijk komen er geen mensen uit het dorp behalve haar zusje en soms haar broer. Desdemona en Pandora zijn er wel vaak te vinden, Desdemona vaak in haar eindeloze tuin en Pandora in de studeer ruimte. Om binnen te komen moet je kloppen.

Max aantal pers: 6
Lvl: Maakt niet uit.
Regels: Breek niks want er staan vele waardevolle spullen.

Goed zo?

Pandora kijkt vanuit het raam naar Desdemona die rustig ligt te slapen in de tuin. Ze was net met haar boek bezig maar had een korte pauze genomen. Haar water stond naast haar en het verkoelde haar brandende keel. Ze wapperde even met haar handen omdat een lange tijd schrijven haar pijn deed. Het zag er wel goed uit vond Pandora. Ze had een paar bladzijdes leeg gelaten voor de tekeningen, ze had besloten die later erbij te voegen.

Pandora wist ondertussen wat haar te wachten stond en toch was ze rustig aan het schrijven. Waarschijnlijk omdat ze eigenlijk erg verborgen woonde. Het deerde haar niet echt en Desdemona wilde ook niet graag weg. Nou had Pandora wel reizigersbloed in zich maar ze was ook graag op een plek die ze helemaal kende en vertrouwde. Haar linkerhand ging naar haar ketting die ze dag en nacht om had. Ze zuchtte even en verdiepte zich in haar trieste gedachtes.

De laatste tijd droomde Pandora vaak weg. Steeds vaker zag ze een onbekende man met zwart haar en rode ogen. Zelf geloofde ze dat het haar vader was want voor zover ze kon zien leek hij heel erg op haar. Hij zwaaide altijd maar sprak nooit. Nu ook weer had ze die dag droom. Alleen dit keer praatte de man tegen haar. Vluchtige woorden waren het, dat ze op moest passen, voordat hij in het vuur verloren ging. Pandora opende haar ogen en zuchtte nogmaals. Ze voelde een vreemde leegte die ze nergens mee kon vullen.

Pandora vroeg zich af wanneer de jacht zou beginnen, met hoeveel ze waren en wat ze konden. Ze stond op en liep naar haar keuken toe. Ze pakte een glas en wat van haar rode wijn en schonk die erin. Daarna liep ze met haar wijn in de ene hand naar de tuin waar Desdemona langzaam wakker begon te worden. Pandora ging tegen de muur van haar huisje zitten tegenover Desdemona.

"Mevrouw, U denkt teveel.." "Denk je?" "Jawel Mevrouw." "Oh.." "We zouden natuurlijk ook een reisje kunnen maken als U dat wilt.." "Ik weet het niet.. Hier ben ik veiliger, en kan ik de mensen van het dorp beschermen. Maar zo ontmoet ik waarschijnlijk niemand." "Dat bedoel ik Mevrouw." "Maar jij houdt toch niet van reizen?" "U weet hoe diep mijn loyaliteit voor U gaat Mevrouw." "Dat is waar.. En soms zou ik wensen dat die niet zo diep zou gaan, maar het is niet erg. Al denk ik dat we even moeten wachten omdat Cyara en Jack me willen verrassen.." "Is uw broer erbij? Dat moet goed nieuws zijn Mevrouw!" "Was het maar waar.." Daarna stond Pandora op en liet Desdemona alleen in de tuin. Ze hoorde hun gedachtes en deed de deur net open toen Cyara wilde aankloppen. Ze keek haar blonde zusje aan. Pandora bedacht dat ze het glas nog in haar hand had. 'Pandora!!' riep Cyara vrolijk. Ze was veertien en erg energiek. Snel rende ze naar haar toe en knuffelden ze elkaar. Pandora had een glimlach van oor tot oor op haar gezicht, ze had haar familie namelijk lang niet gezien. Cyara had haar net los gelaten of ze werd opgetild door Jack. Hij was groter geworden sinds de laatste keer dat ze hem had gezien, en kennelijk ook sterker. 'Zeg, je weet toch dat je niet mag drinken!' zei zijn vrolijke diepe stem. 'Jaja.. Behalve als ik me zorgen maak..' fluisterde Pandora tegen hem. Jack zette haar snel neer en keek haar aan. 'Vertel straks maar.'

'Pandora? Mag ik met Des spelen?' vroeg Cyara aan haar. 'Maar natuurlijk. Maar als je veel geluid maakt ga dan maar verder het bos in. Desdemona opent altijd haar mond voor jou, dat weet je toch.' gaf Pandora als antwoordt. Ze was blij dat haar zusje haar zo goed begreep dat ze haar broer even alleen wilde spreken. Nadat Desdemona en Cyara waren vertrokken gingen Jack en Pandora op de bank zitten. 'Vertel me nu alles.. Echt alles.' zei hij waarschuwend. En Pandora begon dus aan haar verhaal. Wat ze had gehoord, de jacht die zou beginnen maar ook haar vreemde lege gevoel. Ze wist dat ze Jack kon vertrouwen en dat hij zou luisteren. Ze vertelde hem dat ze bleef oefenen met haar krachten. Jack knikte soms even maar verder niet. Hij stelde geen vragen. Pandora was tegen hem aan gaan liggen en hij had een arm om haar heen geslagen.

Jack had alles aangehoord en staarde voor zich uit. 'Ik denk.. Dat je het beste hier zou kunnen blijven en anders moet je bondgenootschappen zoeken. Ik weet het niet. Ik sta al perplex dat er een dertiende rijk is. Maar Pandora denk goed na bij wat je wil doen. Je hebt krachten, die heb je niet zonder reden. Je hebt die om de mensen en jezelf te beschermen. Maar breng jezelf niet onnodig in gevaar.' zei Jack tegen haar. Pandora knikte. Ze wist dat er heus wel veel van de strijders telekinese of vuur hadden. Ze was niet zo uniek erin. Ze gebruikte vuur ook minder maar misschien oefende ze anders waardoor haar krachten anders uitkwamen. Ze keek even naar buiten en verbaasde zich over het feit dat de zon erg laag stond. Ze hoorde Desdemona's vleugels klappen en vroeg zich af hoelang ze gepraat hadden.

Cyara stormde vrolijk binnen. 'Mag ik wat drinken pakken Des?' vroeg ze aan Pandora die knikte op haar vraag. Eigenlijk mocht ze hier alles behalve in de studeerkamer komen. Dat mocht niemand. Dat kon ook niemand want het was Pandora gelukt om de deurknop zo te beheksen dat ieder die eraan zat voordat ze was gestorven een brandwond opliep. Des, die heb ik lang niet gehoord bedacht Pandora wat laten. Hun gezamelijke achternaam Destiny werd haar halve voornaam.

Nadat de avond ver was gevallen en de maan goed te zien was had Pandora ze uitgezwaaid en ze beloofd langs te komen voordat ze ooit zou vertrekken. Ze was nu alleen en liep naar haar tuin waar Desdemona lag. Daar liep ze te ijsberen. Ze moest even gaan wandelen. 'Ik ben heel even het bos in. Jij blijft hiet oké? Als er iets mis is stuur ik een straal omhoog of roep ik je.' zei Pandora tegen Desdemona die knikte. Daarna pakte ze haar mantel, deed die om en haar kap op. Ze sprong over het hekje heen en begon met een rustige tred te rennen.

Na wat een kwartier geweest moet zijn stopte ze met rennen. Ze keek rond en zag dat ze in een onbekend deel was. Het maakte haar niet veel uit dus begon ze rustig te lopen en om zich heen kijken. Pandora zuchtte en zakte door haar knieen op de grond. Ze was vermoeid, zo vermoeid had ze zich in jaren niet gevoeld. Ze ging op de grond in het gras liggen en voelde de tranen op haar wang stromen en proefde wat van de zoute smaak.

Pandora duwde zichzelf omhoog en ging tegen een boom aanzitten. Ze probeerde even contact te zoeken met Desdemona maar ze was niet goed genoeg bezig. Pandora veegde haar tranen weg. Ze waren niet geweest van pijn of zwakheid. Gewoon van intens gemis. Haar handen gleden weer naar haar hals en pakten de ketting strak vast. Bijna wilde ze die eraf trekken en weggooien maar dat zou ze niet kunnen. Ze zou teruggaan en naar de kroeg gaan. Daar kon ze wat tot rust komen.

Pandora had de weg teruggevonden. net als haar gebruikelijke kalmte en glimlach. Ze kwam ze Desdemona ook tegemoet met de mededeling dat ze naar de heilig Inxa zou gaan. Desdemona zei dat ze om de zoveel tijd even rond zou cirkelen maar verder niet. Pandora aaide haar even, dat deed ze altijd met haar linkerhand, waarna ze vertrok. Ze was blij met iemand als Desdemona.

Later
__

Pandora gooide de deur open. Ze was laaiend, ze had een brief zien liggen die aan haar geadresseerd was. Van haar oom waarin stond dat hij wilde dat ze zou straffen. Zij moest naar hem komen of hij zou naar haar komen het zou haar niet uitmaken. Pandora begon woedend te ijsberen. Vluchten was geen optie. Ze zou gewoon blijven. Ze verwachtte hem pas over een dag of twee. Pandora had Desdemona al geinformeerd en die had gebromd dat ze hem aan stukken zou scheuren.

Pandora hoorde gebons op de deur en schrok erg. Ze keek door het raam en zag haar oom. Die had ze zo vroeg niet verwacht. Hij moest in de buurt zijn geweest en had op de nee gerekend. Pandora haalde diep adem toen er voor de tweede kleer werd geklopt. Ze liep naar de deur en deed die open. 'Grumm..' zei ze kort. 'Pandora Varvara Pyralis Athanasia Destiny.' zei Grumm met een glimlach op zijn gezicht. Pandora liet hem binnen, schoorvoetend. Ze vond Grumm een gladde, gemene verschrikking. Soms wilde Pandora er dombo aan toevoegen maar ze moest toegeven dat hij niet dom was.

Grumm liep naar de bank en ging daar op zitten en legde naast zich een doos. 'Kom eens naast me zitten.' zei Grumm tegen haar. Pandaro liep met een gevoel van lood naar hem toe. Ze ging naast hem zitten,precies zoals hij wilde dicht tegen hem aan. Hij sloeg een arm om haar heen. De arm voelde warm en vriendelijk maar voor Pandora was het de meest kille arm. 'Ik heb een cadeau voor je.' 'Wat leuk!' zei Pandora, ze zou het spel meespelen. Hij gaf haar de doos en opende die. Er zat een lang zwarte strapless jurk in met erop zwarte ballerina's. 'Trek eens aan.' zei Grumm. Pandora wilde weglopen. 'Kom kom. Je hoeft je toch niet te schamen.' Pandora deed walgend en snel de jurk aan en glimlachte. 'En? Mooi?' vroeg ze hem. 'Prachtig.'

Pandora ging weer naast hem liggen en legde haar hoofd op zijn benen. Hij begon haar te strelen, ze rilde. Grumm keek haar streng aan, Pandora hield haar mond en hij ging door. Pandora vond het verschrikkelijk maar sloot haar ogen alsof ze genoot 'Heel goed.. Zo zal je ook moeten doen als we getrouwd zijn..' Pandora's ogen schoten op en zelf schoot ze omhoog. 'W-Wat?!'riep ze uit. Ze keek Grumm aan en walgde bij het idee.

'Dat kan je vergeten! Nooit! Maar dan ook nooit!' riep ze tegen hem. Ze hoorde de mannen denken buiten maar negeerde het. 'U verlaat nu mijn huis en waag het niet om ooit nog terug te komen of ook maar een iemand op me af te sturen want dat zal u bezuren!' zei Pandora gevaarlijk. Grumm bleef gewoon zitten. Pandora wilde heel veel doen. Ze zag vele scenario's waarin ze hem vermoorde voor zich maar het lukte haar niet. Haar armen hingen naast haar en ze zuchtte. 'Laat me met rust!' zei ze rusteloos en kalm.

Grumm stond op en liep naar haar toe. Hij deed zijn armen omhoog om haar gezicht vast te pakken maar Pandora deed een stap achteruit. Zijn hand schoot naar haar schouder en pakte die pijnlijk vast. 'Ah.. Auw!' zei Pandora. Hij liet haar los en pakte haar gezicht vast en zoende haar op haar wang. Pandora walgde en probeerde hem weg te duwen. 'Ik krijg altijd wat ik wil.. Dat weet je toch mijn lieve pechvogeltje..' zei hij tegen haar. 'Maar dit keer niet!' zei Pandora met opeengeklemde kaken.

James, dat was zijn voornaam (wat volgens Pandora het enige mooie aan hem was), pakte Pandora's hand stevig vast en schoof hardhandig een ring om haar vinger. 'Je hebt niks te willen. Het staat al sinds je geboorte vast dat je mijn vrouw wordt.' zei hij lichtelijk geirriteerd. 'Dan kan je het nog steeds vergeten. Ik moet je niet!' zei ze kwaad. Ze schoof de ring van haar vinger af en gooide die op de grond. 'Rot op!' James verloor zijn geduld en sloeg haar in haar gezicht. Hard, zo hard dat ze neerviel. Ze bloedde door de tand door haar lip. 'Schoft!' riep ze hard. Ze vond het spijtig dat ze Desdemona had verboden binnen te komen.

Desdemona hoorde de pijn die haar meesteres lijdde en wilde zo graag naar binnen maar ze kon het niet. Ze had een belofte af gelegd en die waren heilig voor haar. James had Pandora nog in haar maag getrapt en was daarna weer op de bank gaan zitten. Pandora had naar haar buik gegrepen en pijnlijke geluiden gemaakt. 'Kom naast me zitten' zei James. Pandora proefde haar eigen bloed maar stond toch moeizaam op en ging op de bank zitten. James ttrok haar naar zich toe.

Pandora walgde van hem. Ze probeerde op te staan uit zijn ijzeren greep. Ze was zo wilde bezig dat ze het geklop niet hoorde en niet zag dat Jack binnen kwam. 'Ah. Jongeheer Jack.' zei Grumm met een glimlach. Pandora keek verbaasd en geschrokken om. Haar mond vormden de woorden help me. Jack bekeek zijn zusje en verbaasde zich over haar kleren en over hoe dicht ze bij hun oom zat. Grumm deed zijn hand weg en Pandora stond snel op en rende naar Jack toe. Hij sloeg beschermend zijn armen om haar heen.

Jack keek naar zijn oom. 'Waar denkt u dat u mee bezig bent?' vroeg hij. Jack kreeg moeite om de woede uit zijn stem te houden die zijn gezicht uitstraalde. 'Ik.. Ik ben bezig om mijn rechtmaige vrouw tot mij te krijgen.' 'U-Uw vrouw..' kreeg hij er met moeite uit. Pandora wees triest naar de ring op de grond. Jack werd bleek en deed zijn best om niet te trillen. Zijn zusje die was uitgehuwelijkt. 'Jullie moeder krijgt er namelijk een flinke som geld voor.' zei James rustig als altijd.

Moeder.. Dat woord schoot een paar keer door Jack hoofd. Maar toen bedacht hij zich. Ze verkocht haar eigen kind aan zo'n engerd. Maar natuurlijk moest het Pandora zijn, ze was het ongelukskind. Maar het beeldige ongelukskind. Ze was het evenbeeld van haar moeder. Slank en statig. Met een veleidelijke lach. Logisch dat Grumm haar wilde. Cyara was beeldschoon dat viel niet te ontkennen maar ze viel vaak klein en zwak uit naast Pandora's statige afwezigheid. Ze was geknipt voor een aristocratische rol. Ze had de manier en de afwezigheid. Terwijl hij dit allemaal bedacht zat Pandora een plan te bedenken om weg te komen.

'Waarom Pandora?' vroeg Jack ondanks dat hij het antwoord al kon raden. Pandora keek op naar haar broer. 'Je ziet haar toch. Bekijk haar eens door de ogen van een man, een eenzame man wachtend op een vrouw. Ze is beeldschoon, statig. Ze is koninklijk. Kijk naar haar.' zei Grumm. Pandora liet Jack los en deed een stap naar achter. Zo stond ze tegen een tafeltje aan. Jack liet zijn ogen over zijn zusje gaan. Hoe perfect ze er uitzag in de jurk. Opeens snapte hij Grumm. Hij kreeg een glimlach op zijn gezicht. 'Maar waarom jij?' vroeg hij daarna.