Het bos- Rijk van de Leeuw

Lizzy was weer een beetje gekalmeerd en drukte zich dicht tegen Pixis schouder. Ze snikte nog een beetje en liet halverwege een vuile blik in de richting van Yuri. Ze gaf Pixis een kusje terug en klom toen de boom in, weer terug naar haar oude nest. Ze had er even behoefte aan om haar gedachten op een rijtje te zetten, voor ze weer de hele situatie opnieuw zou dioen beginnen

Yuri keek gekwetst toe hoe Eliza de boom in klom. hij wilde dat hij niet gekomen was, hij had het toch weer erger gemaakt dan het al was. maar waarom... ze had william een kans gegeven en nu Pixis, waarom gaf ze hem geen kans om haar ervan te kunnen overtuigen dat hij van haar hield. ach misschien was het ook maar beter zo. het was niet echt zijn ding om een relatie te hebben, misschien later. maar toch bleef de jaloezie en de gekwetstheid. hij riep Sakio om hem te komen halen, maar het zou nog wel even duren voordat die er was. en die tijd moest hij doorbrengen met pixis

"Het spijt me als ik het nog erger voor je maak," zei Pixis tegen Yuri. "Maar ik probeer Eliza te helpen en daar komt erg veel liefde bij kijken." Hij probeerde niet te denken aan de afgelopen nacht. Hij wist van Yuris' telekinese en hij wilde het niet nog erger maken.

Yuri keek met een blik vol afschuw naar Pixis. ' ik hoef jou medeleven niet' zei hij sissend voordat hij opstond. voordat hij wegliep tussen de bomen bracht hij nog een felle pijnscheut teweeg in Pixis gedachten en zei daarbij: ' dat is pas een begin.' Yuri liep snel en behendig tussen de al groter wordende bomen door. hij moest een klein minuutje wachten totdat Sakio tussen de toppen van de bomen verscheen. toen die geland was klom Yuri op zijn rug en vlogen ze weg.

Pixis gaf geen blijk van de pijn die door zijn hoofd trok. Hij keek nog even op toen Yuri wegvloog op zijn draak. Hij keek naar Rima. "Was die altijd al zo?" vroeg hij. Zonder een antwoord af te wachten klom hij de boom in. Hij had nu geen zin om te vliegen. Hij klopte op de deur van het nest. "Mag ik binnenkomen?" vroeg hij zachtjes.

Lizzy liet een onverschillende ja horen. Ze lag opgerold in een hoekje van het nest. ze snikte nog een beetje na. Ze liet haar haar los vandaag. Ze glimlachte naar Pixis, al dropen er nog steeds tranen van haar wangen.

Pixis ging naast haar zitten. "Gaat het weer een beetje?" vroeg hij liefdevol. Hij sloeg een arm om haar heen en keek haar aan. "Yuri is weg," zei hij. "Ik ben alleen bang dat hij nog niet klaar is." Hij dacht aan wat Yuri had gezegd toen hij hem die pijnscheut toebracht. Het duizelde nog steeds een beetje.

Lizzy liep naar hem toe "Is hij erg boos?" vroeg ze zacht. Ze liep naar Pixis toe en keek hem recht aan. "Hij is kwaad op mij, of jaloers op jou, welke van de twee denk jij?" ze keek hem recht aan.

"Geen van beide," zei Pixis. "En hij is inderdaad erg kwaad. Het duizelt nog steeds allemaal. Ik haat telekinese en aura. Maar ik denk, voor zover dat nog lukt, dat hij gewoon in de war is, omdat hij zijn eerste echte liefde is misgelopen. Bij iedereen heeft dat een ander effect. Jij bent psychisch in de war, hij weet niet meer wat hij doet en ik zou denk ik gewoon uit liefdesverdriet in elkaar storten." Hij wreef over zijn hoofd. "Ik moet even gaan liggen."

Lizzy pakte hem beed en legde hem op de grond "Blijf liggen" zei ze streng voor ze op haar blote voeten en in haar hippie kleding via het daar nod steeds hangende touw naar beneden roetsde en wat kruiden verzamelde. ze maalde het snel tot een drankje dat ze met haar handen opwarmde. Snel klauterde ze deboom weer in en zette het naast pixis "In een keer opdrinken, en niet slok voor slok, geloof me, het is het goorste wat je ooit heb geproeft, toen ik een keer langdurig ziek was heeft Will me op een dieet van deze drank gezet."

Pixis gooide het papje in één keer achterover. Hij had erg sterk de neiging om alles er weer uit te gooien, maar probeerde toch wel een beetje stoer te doen. Hij probeerde het papje te helpen en zijn hoofd baadde al snel in groen licht. "Dankjewel," zei hij tegen Eliza en hij wilde haar een kus geven, maar hij moest blijven liggen.

Lizzy gliamlchte "Goor he" ze glimalchte en ging naast hem zitten en gaf em een kus op zijn wang. Ze liep weer naar buiten "Ik ga kruiden halen om iets beters te rouwen" ze gliamlchte en verdween in het bos.

Pixis lag nog steeds op de vloer van het nest. De pijn in zijn hoofd was weggetrokken, maar het duizelde nog wel een beetje. Hij lag te denken aan Yuri en wat ze met hem moesten. Eigenlijk was hij ook psychisch niet in orde en zou hij hem ook in huis moeten nemen om te genezen, maar dat zette hij snel uit zijn hoofd. Dan zou hij niet meer van die nachten hebben als de laatste.

Lizzy kwam terug,haar handen vol met kruiden, bessen en noten. ook een op met water. de pot zette ze neer en deed aller ering. met vuurmagie verhitte ze de pot. Ze glimalchteen roerde erin met een houten lepel "Dit moet nog een vlinke poos borrelen en daarom gaf ik je die gore troep eerder."

"Nou," zei Pixis. "Ik denk in ieder geval niet dat ik doodga aan die gore nasmaak, dus ik kan nog wel even wachten." Weer wilde hij haar een dikke zoen op haar wang geven, maar hij moest immers blijven liggen. Toch probeerde hij overeind te komen.

Lizzy hield hem tegen "Liggen blijven" zei ze zacht.ze gaf hem een kus op zijn wang. "Gewoon liggen blijven" ze doorzocht de laatste spullen die ze hier had achtergelegd. Ze pakte een deken. buiten klopte ze die uit en de nu stofloze deken legde ze over pixis heen.

Pixis zuchte. Hij had een hekel aan niets doen. "Dank je," zei hij toen ze de deken over hem heen legde. "Nu ik hier zo moet blijven liggen, begin ik die Yuri steeds meer te haten. Sorry," zei hij er nog snel achteraan. Hij staarde weer naar het plafond. Wat moesten ze met hem. Nu was hij gevaarlijk.

Lizzy kek hem sussend aan "Hij selt zich ook vreselijk aan" ze schudde haar hoofd en haar enorme hippie oorbellen rinkelden "je hoeft je niet te verontschuldigen, ik probeer me te kalmeren, maar begin me aardig aan hem te irriteren."

"Dat moet je juist niet doen,"raadde Pixis haar aan. "Dan wordt hij alleen maar kwader. Ik ga wel eens kijken of ik met hem kan praten. Dit moet opgelost worden zoals mannen dat doen." Hij keek haar vastbesloten aan en viel daarna zonder reden in een droomloze slaap.

Lizzy glimalchte, en ging naast hem zitten. eigenlijk zou ze een beetje kwaad op hem moeten zijn, want als je zijn woorden zou vertalen naar de betekenis zei hij dat e waarschijnlijk zouden gaan vechten. over Yuri hoefde ze zich geen zorgen te maken, wat hem overkwam kon haar weinig schelen, en pixis zou hem genade schenken, daar kende ze pixis al lang genoeg voor. het probleem was dat ze zeker wist dat yuri pixis niet zou sparen als hij de kans kreeg,en dat veroorzaakte een onwillekeurige rilling.

De volgende ochtend werd Pixis wakker. Hij wreef even over zijn stijve rug. Daarna kleedde hij zich volledig uit. Voor Eliza en Rima hoefde hij zich niet meer te schamen. Hij nam een duik en liet het verfrissende water zijn verwekkende werk doen. Binnen de kortste keren was hij weer helemaal wakker.

Lizzy grijnsde en gooide wat van zijn kleding vanuit de boom naast het meer. Ze glimalchte en sprong toen met kleren en al achter hem aan. boven hees ze zich lachend op de kant "Het is bijna net zo verkwikkend als een regenbui" ze lachte naar hem en was in een paas seconden droog terwijl ze een ontbijt bij elkaar ging rapen.

Pixis klom ook het water uit en trok zijn broek aan. Hij liep naar Eliza en hielp haar bij het ontbijt. Hij gaf haar ook snel nog even een kus en ging daarna zitten. Hij dacht na ovr Yuri. Gelukkig was de hoofdpijn weggeëbt.

lizzy glimlchte naar hem en sneed een plak van het brood af. Ze roosterde het snel boven een vlam in haar hand en smeerde er boter op. vrolijk nam ze een hap "Heerlijk" zei ze met volle mond.

Pixis pakte ook een stuk brood. Gretig nam hij een paar happen. Er ging van alles door zijn hoofd. Hij had heel goed door dat Yuri zijn eerste echte liefde kon wegnemen. Maar daar zou hij hem de kans niet toegeven. Ze moesten gewoon even praten. Zo hoopte hij het weer goed te krijgen.