De hei -Leeuw

Het is een heideveld met allerlei kleuren heide plantjes en wilde bloemen. Het is er altijd heel rustig en vol met vlinders bijen en konijnen. Hier en daar staan langwerpige rotsen rechtop tussen de bloemen die vol staan met vreemde symbolen, zoiets als keltische symbolen.

regels:
fik de hei niet af en ontwortel geen plantjes.
Gooi uw afval in de afvalbak
bedankt, milieu en bos beheer.

XD

Gale liep rustig de hei op. Vaasi was expres thuis gebleven, die had het niets gevonden. Gale keek ondertussen rond voor aura's en zag een paar konijnenaura's. Hij glimlachde. Er zat er eentje op het pad en hij haalde hetzelfde truukje uit als in het park in de waterman. Hij trok de bangheid eruit en liep toen naar het konijntje toe. Die snuffelde gelijk aan zijn hand, waar een paar broodkruimels in zaten.

Sabel zette zich af en met de hulp van wat aarde schoot ze in de richting van een van de hoge stenen. Ze sprong naar een volgende en af en toe liep ze ook stukjes tussen de planten. Ze zag een jongen staan en bedacht iets grappig. Ze gebruikte magie om haar trillingen in de aarde te verstommen en liep op Gale af, toen ze achter hem stond pakte ze zijn schouders beet met een harde "Boe" ze luisterde zijn gedachten meteen maar af, kon misverstanden schelen

Gale schrok en gooide gelijk een zwakke aura bal achterover. Dat was meer een reflex, want hij moest nu echt op zijn hoede zijn. Zelfs als diegene een vijand was geweest, maar dan had diegene waarschijnlijk gelijk aangevallen. Hij draaide zich vliegensvlug om, liet zijn auramodificatie op het konijn achterwege, wat gelijk wegschoot, en pakte zijn staf. Hij ging in de verdediging staan.

Sabel haalde haar zwaarden uit de schedes en hield in een par seconden de bol zo goed en kwaad als dat ging tegen "Gozer Relax" Sabel gespte de twee blauwe schedes van haar sabels los en liet de zwaarden uit haar handen vallen, alsof ze zonder zich niet zou kunnen verdedigen. De twee zwaarden vielen met een plofje in het zand "Ik ben gewoon een twaalver, en gezien jou 'help ik word aangevallen' reakti jij ook" Ze stak haar hand uit. "Ik ben sabel" Ze keek hem me een schuin hoofd aan en knipperde onschuldig met haar grote ogen, gezien de reactie snelheid met die bol zou hij waarschijnlijk niet geloven dat ze een onschuldig meisje was.

Gale knikte en bekeek Sabbels aura even. "Ik ben Gale. Wat een rare naam trouwens, Sabbel." Hij stak zijn hand ook uit en schudde die van Sabbel. "Nou, dat klopt inderdaad ook, en ik heb liever niet dat je dat nog een keer doet." Hij deed zijn staf weer op zijn rug en keek of hij het konijn ergens zag. Hij vloekte even kort en ging toen maar een stukje wandelen.

"Je bent wel heel makkelijk, je denkt na bij lles wat je doet, ik weet nu al dat je auras hebt" mompelde Sabel even bij zichzelf "Hé, wacht eens even" ze rende nar Gale toe "Ik heet Sábel" zei ze net de nadruk op -aa. "Je zoekt een konijn he, misschioen kan ik dan ook helpen" ze concentreerde haar gedachten p het zoeken naar die van konijnen 'gras gras gras gras' dach erdens een hele hoop ietsen "Daar zitten ze" ze wees naar een met witte heide bedekt grasveldje "Ze hebben zich daar verstopt" ze keek Gale triomfdantelijk aan

Gale knikte. "Maar probeer jij ze nou maar eens uit hun hol te krijgen." zei hij sarcastisch. Hij rolde even met zijn ogen en dacht dat hij het ook wel met aura's kon zien. En blijkbaar had zij telekinese, zoals ze dat zei. "Ach, ik houd niet echt van het gedachtenloos doen van dingen." Hij liep rustig verder terwijl hij een deuntje floot. "En sorry voor je naam, maar Sabbel is leuker vind ik."

Sabel zuchtte, hij was ernstig irritant "Zeg weet jij wat over ene Alexis" ze keek hem aan. Ze had in de gedachten van Alexis en Cloud zitten wroeten, en deze jongen kwam overeen met een jongen waar alexis mee had gevochten. Ze vond het wel vreemd van Cloud om aan te pappen met de vijand, maar ja.

'Ja, daar weet ik wat over.' dacht Gale rustig. Als ze nu iets zou vragen wist hij zeker dat ze telekinese had. Hopelijk kon ze nog niet in zijn diepe geheimen kijken, want dat wilde hij totaal niet. Hij begon maar aan een baksteen te denken en dacht verder alleen nog maar aan praten en lopen. Zo moeilijk kon het toch niet zijn? Hij wachtte rustig af tot Sabbel wat zou gaan zeggen.

"Oke, mijn broer vind haar leuk, en ik moet even meer over haar weten voor ik haar ook maar an zien als zus." ze glimlachte "Ik heb telekinese slimmie" ze glimlachte "Daardoor weet ik dat jij en alexis elkaar op een zekere manier kennen, toen ze met cloud praate over het feit dat ze elkekeer gewond was als ze elkaar ontmoetten en toen had ze een beeld van een jongen die op jou leek en een meisje met zwart haar in haar gedachten, ik ben hier nog niet goed in, en het beeld was wazig maar ik weet zeker dat jij het was" Cloud was beter, hij kon ook herinneringen lezen, zijzelf aleen gedachten met slecht beeld.

Gale glimlachde en zei "Nou, dan heb je gelijk gehad. Ik heb haar inderdaad ontmoet, meerdere keren zelfs." Hij grimasde even en keek toen naar de bloemen die er stonden. Hij stond stil bij een klein bloemetje dat in de schaduw van een grote struik stond. "Dat ziet er grappig uit." zei hij rustig.

Sabel knikte. Ze haalde een rotsbolk uit de gron en ging erop zitten "Maar kan jij me dus iets vertellen over Alexis, uit wat zij en cloud denken kan ik opmaken dat ze niets in haar schild voert, maar toch vertrouw ik haar niet." ze zuchtte even en stak een graspriet in haar mond "Wat kan je me zeggen over Alexis?"

Tenshi liep rustig de hei op met may om zich heen cirkelend. Een aantal stenen vielen haar op, ze liep er heen en ging ertegenaan zitten " Doe nou eindelijk eens rustig may!" zei ze geirriteerd tegen may die een van de stenen op probeerde te klimmen. "straks breek je nog iets" en ze aaide may , die inmiddels rustiger deed over haar kop.

"Nou, dat ze een behoorlijke doorzetter is, een draak heeft met water-fobie, ze behoorlijke aanvallen heeft en dat ze zo veel mogelijk zal doen om weg te komen van aura bollen." Hij grinnikte en zei "Heb je dat ooit eens gevoeld?" Zelf had hij het een keertje gedaan in het bos, en hij gruwde van de pijn die het had veroorzaakt.

Sabel grinnikte "En heb jij ooit een Telekinese aanval gevoeld, dat is niet leuk, vooral als je broer het misbruikt om van je te winnen bij het kickboxen" ze grijnsde "Cloud heeft ook magie" zei ze uitleggend. "Bedankt voor die info over Alexis, die kan nog van pas komen als ik ooit nog tegen haar moet vechten." ze glimlachte duister.

Gale glimlachde en zei "Zorg maar dat je haar zo lang mogelijk te vriend houdt. Ik denk niet dat je haar snel tegenhoud als ze het op je voorzien heeft. Maar doe maar eens zo'n aanval op me, dan kan ik me ertegen wapenen en weet ik wat het is." Hij keek Sabbel even aan en pakte toen zijn staf van zijn rug. "Hier, hou deze bij je, anders zou ik je misschien kunnen slaan, als het te veel pijn doet."

Sabel hing de staf behendig op haar rug "Ik moet wel zeggen dat mijn broer al beter is dan ik maar daar gaat ie" ze maakte het moeite en kleine gekleurde bal in haar hand die loom uit haar hand naar Gale vloog "Een voordeel is dat ze nooit horen te missen, als je de helewereld rond gaat om he te ontwijken kan hij je altijd vinden, ze zoeken je gedachten, maar de mijne zijn nog niet zo sterk ze hebben niet eens het effect dat iemand zo sterk als ik zou moeten krijgen, ik ben beter in gedachten lezen, en Cloud in dit soort dingen." het bolletje was inmiddels naar Geel (ik ga hem nu ook gewoon anders noemen hoor ) gevlogen en spatte kapot tegen zijn hoofd, het zou horen te voelen alsof iemand hem een tik tegen zijn hoofd gaf.

Gale had stevig gestaan, maar viel alsnog bijna om. Het deed best wel pijn, maar hij kon ertegen. Toen de pijn langzaam wegebde zei hij "Oke. Wil jij misschien een zwakke aura bal voelen? Let op, de pijn houd wel even aan." Hij stond rustig terwijl hij een gekleurde bal in alle kleuren maakte. Hij liet die opsplitsen en op zijn vingertoppen hangen.

Sabel knikte "Doe maar dan, wel zo eerlijk, maar wacht wel even.' Ze legde haar zwaarden op de grond en ook Geels staf. Ze ging op haar knien de grond zitten en stuurde aarde om haar benen "Zo val ik niet om" zei ze terwijl ze zich schrap zette voor de klap.

Gale knikte. Hij wees met zijn wijsvinger naar Sabbel en vuurde toen het kleine bolletje wat erop zat af. Het vloog rustig op Sabbel af en kwam niet al te hard tegen haar. Hopelijk deed het niet te veel pijn, hij had het zo zacht mogelijk gemaakt. Hopelijk kreeg ze alleen wat buikpijn, meer niet. Ondertussen keek hij naar haar aura.

Sabel kreeg het gevoel van een knietje in haar maag, het deed enorm pijn, maar al snel was het weer voorbij. Ze knikte en stuurde de steen van haar benen. "Dat was niet zo erg als ik had gedacht, ik ben wel erger toegetakeld door mensen zonder magie." Ze wees naar een litteken op haar arm van een dolksteek di nooit helemaal goed geheeld was, een nacht buiten bewustzijn in een steegje liggen met een open wond verbeterde het helingsproces niet helemaal.

hoe vind je de nieuwe banner

Nice
----
Gale knikte. "Dat was een van de zwaksten die ik durf te maken. Anders vallen ze midden in de lucht uit elkaar. Dan moet je eens bedenken hoe ze voelen als ze op volle sterkte je raken." Hij rilde even. Hij mikte meestal op de borst, maar het hoofd raken was een van de beste plekken, dacht hij.

door de nieuwe avatar en banner ziet ze er iets eleganter uit ipv aggressief.

Sabel knikte "Ik kan me wel een voorstelling maken. Telepaztische pijnscheuten zij ook nie leuk, Cloud is er goed in. Hij kan me vanaf de andere kant van de kamer knijpen zonder dat er bewijs is dat hij het deed. Hij is 's werelds flauwste grote broer" ze zuchtte "Ik vind het wel slim van Alexis om die aura bollen dan te ontwijken." ze glimlachte even.

Gale knikte. Hij pakte zijn staf weer op en... |Shit, krijg net een goed idee| ...leunde daarop. Hij grinnikte en zei "Heb je ooit al eens geprobeerd een geintje bij hem uit te halen? Wat voor een kracht heeft je broer? Of mag ik dat niet weten?" Hij grijnsde, misschien kon hij Sabbel helpen met een geintje uithalen.