De heilige Inxa, kroeg-Leeuw

Cara hield het meisje in de gate. Toen ze zag dat ze een ring om had ook al wist ze niet waarom keek ze snel weg. Het was volgens haar moeder onbeleeft om naar meisjes die alleen waren te kijken als ze getrouwd of verloofd waren. Toch keek ze daarna weer. Haar moeder was hier niet om haar te bekritiseren en ze kon doen wat ze zelf wou. Ze nipte rustig aan haar wijn.

Pandora keek voor zich uit en terwijl ze nipte zat ze te denken aan een jurk. Ze hoefde geen hele poespas maar toch wilde ze wel een jurk aan. Hoe dan ook. Ze glimlachte en hoopte dat Arian dat niet erg zou vinden. In het ergste geval zou ze hem zelf maken van de stof die ze kon kopen. Geld was geen probleem mee.r

Cara hield de gedachte van het meisje in de gaten. Het was inderdaat wat ze had verwacht af te leiden aan de jurk waar ze aan zat te denken. Ze dronk nog een beetje van haar wijn. Zij zou eigenlijk ook graag wel willen trouwen en de veiligheid van een thuis hebben maar dat kon nu eenmaal niet dus moest ze er ook niet over na blijven denken.

Pandora merkte op dat iemand haar gedachtes las en ging opzoek naar degene. Zoals gek genoeg verwacht was het het meisje. Pandora stond op, pakte haar glas en liep naar haar toe. Ze ging tegenover haar zitten. 'Zou je misschien mijn gedachtes neit willen lezen. Het is nogal irritant weet je. Als je iets wilt weten mag je het ook gewoon vragen..' zei Pandora luchtig tegen het meisje.

Cara keek naar het meisje. Die had dus ook krachten want anders had ze niet door gehad dat ze haar gedachts las. 'Sorry.' verontschuldigde ze zich. Ze wist hoe vervelend het was als iemand je gedachtes las maar ze was gewoon benieuwd geweest. Toch vroeg ze nu niets waarom wist ze niet precies.

'Al goed. Ik ben Pandora.' zei ze en ze stak vriendelijk haar hand uit. Pandora glimlahte erbij, at deed ze de laatste tijd alleen maar. Ze keek het meisje aan, het maakte haar verder ook niet meer uit, ze wist het nu en dat was goed genoeg. Pandora nipte nog een beetje van haar wijn.

'Mooi Ik ben Cara. En trouwens nog gefeliciteerd met je verloving.' zei Cara. Ze glimlachte. Maar van binnen was ze helemaal niet zo blij maar dat liet ze echt niemand merken en ze leit het aan niemand zien. Ze dronk langzaam nog wat van de wijn en liet het vocht door haar mond gaan.

'Dankje..' zei Pandora en ze keek even weg. Ze zette het glas weer aan haar mond en gooide het laatste beetje achterover. Het was de eerste van buitenaf die haar feliciteerde, en het voelde best vreemd. maar het maakte Pandora niet heel veel uit..

Cara keek naar Pandora. Ze moest moeite doen om niet in haar gedachtes te gaan want ze deed dat eigenlijk altijd automatis als ze iemand niet goed kende. 'En wie is de gelukkige?' vroeg ze daarna beleefd. Ze vroeg zich af wie met Pandora ging trouwen niet dat het haar echt iets aanging maar ze was gewoon nieuwschierig.

'Arian.. Ik weet niet of je hem kent..' zei ze met een glimlach. Haar gedachten gingn gelijk terug naar de avond dat hij haar vroeg. De avond dat ze net weer vrij was gekomen uit de villa. Het was best emotioneel geweest en ze had moeite gehad met het feit dat ze twee mensen had vermoord.

'Nee ken ik inderdaat niet.' zei Cara. 'Maar hij is vast heel aardig.' voegde ze er aan toe. Dat moest wel als iemand met hem wilde trouwen. Maar goed haar vader was eigenlijk ook nie taardig geweest en die was ook getrouw met haar moeder maar daar dacht ze maar niet meer over naa.

'Ja, anders zou ik zo jong niet trouwen..' zei ze rustig. Pandora merkte dat er iets was met het meisje maar ging niet in har gedachtes kijken om dezelde reden dat ze het niet bij zichzelf wilde dus keek ze het meisje maar aan. 'Ja.. hij is heel aardig..' mompelde ze nog na.

'Ik hoop dat je gelukkig word.' zei Cara oprecht. Het zat haar eigenlijk een beetje dwars dat pandora al vroeg ging trouwen maar ze kon het gewoon weg niet plaatsen. Ze dacht dat het zou liggen aan dat ze gewoon jaloers of zo was maar ze wist eigenlijk ook dat dat neit zo was.

Pandora glimlachte. 'Daar hbe ik alle vertrouwen in.' zei ze. Ze vroeg zich af wat er met Cara wa,maar eigenlijk was het niet haar probleem dus blleef ze rustig en bestelde nog een glas wijn. Ze werd toch niet snel dronken.

Toen Cara de glas leeg had zette ze het weer neer. Ze keek even snel de kroeg door het was er aardig druk. Ze vroeg zich onwillekeurig af of Raiden nog terug zou komen. Snel zette ze het van zich af en dacht ergens anders aan. Maar alles waar ze aan dacht kwam op die vraag terug.

Pandora merkte dat Cara stiller werd. 'Is er iets? Je hoeft het niet te zeggen hoor, maar je bent zo stil.. Anders stil..'vroeg ze zacht aan haar. Meer uitleg kon Pandora haar niet geven en ze vroge zich af of Cara het met haar zou delen.

'Nou gewoon mijn vriend of nou ja dat denk ik is weg gegaan en ik weet niet waarneer hij terug komt.' zei Cara. Ze maakt zich nu al zorgen maar ze wou het van zich afzetten maar kon het gewoon niet. Ze moest weten wat er was ze moest gewoon weten waar hij heen was.

'Oh..' zei ze zacht. Pandora schrok ervan en wist niet precies wat ze moest zeggen. Er waren geen woorden voor zulke bezorgdheid, dat had ze wel gemerkt aan Arian, alleen was dit nog erger. Ze vond het verschrikkelijk voor Cara. Dat iemand haar zo kon verlaten.

'Het vervelende is dat het net weer goed was en we zouden gaan samenwonen en toen ging hij weg en ik mocht niet mee van hem.' zei Cara haar stem klonk de bezorgdheid ver door. 'Maar nu kan ik er gewoon niet neit aan denken ik blijf maar malen en maak me zo zorgen.' zei ze.

'Dat is volkomen logisch. En het klinkt ook zo vreemd. Zeker omdat je zegt dat het net weer goed was.' zei Pandora. Ze deelde al snel de bezorgdheid van Cara ook al kende ze de jongen niet persoonlijk. Pandora nam een slokje wijn om te kalmeren en keek Cara aan.

'Nou het is nou eenmaal zo maar toch vind ik het raar.' zei Cara. Ze was bezorgd en hij was zo snel weg geweest dat ze niet eens een klein beetje van zijn gedachtes kon oppikken over waar hij heen ging of wat hij ging doen dat frustreerde haar nog het meest. Het baarde haar echt diepe zorgen.