het rijk van de vissen- Chris' blokhut

Chris zat onderuit gedoken in een stoel. De zon scheen heerlijk op de blokhut. Hij werdt er slaperig van. "Niet in slaap vallen hé?" vroeg Aragos hem. "Nee, ik zal het proberen," antwoorde Chris. Aragos ging buiten in de zon liggen. Chris hoopte op bezoek.

Dakota was met Kimmie gaan vliegen. Nu was ze geland bij een kleine blokhut, ze vroeg zich af wie er woonden. Ze liep naar de blokhut toe en gebaarde Kimmie buiten te wachten de blokhut was veel te klein voor Kimmie. Ze klopt rustig op de deur. Haar maag knorde ze had honger. Ze moets niet vergeten straks wat te eten te kopen. Maar dat was een zorg voor later.

Chris viel zowat van zijn stoel toen hij geklop hoorde. Hij liep naar de deur en deed die open. "Hoi," zei hij tegen het meisje dat voor de deur stond," Kom binnen." Hij glimlachte en liet haar binnen.

'Hallo'zei dakota. 'Bedankt dat ik binnen mag komen. En wie ben jij?' vroeg ze meteen. 'Ik dacht eigenlijk dat er niemand thuis zou zijn maar toch wel' ratelde ze meeteen door. 'Ik wou eigenlijk vragen of je me kon helpen.' praten ze verder. 'O wat onbeleefd sorry. Ik ben Dakota' zei ze.

Chris lachte luid. Hij kende dat gedrag. "Eerst, ik lach je niet uit," zei hij. "Ik ben Chris, ik wil je graag helpen als ik weet waar mee. Wil je wat eten trouwens? Je ziet er hongerig uit." Hij glimlachte en liep naar de keueken. Hij stak zijn hoofd om de hoek en zei tegen het meisje: "Maak het je gemakkelijk." Toen verdween zijn hoofd weer naar de keuken.

Dakota liet een breede glimlach zien. 'Ik ben blij dat je je niet beledigd voelt door mijn domme gedrag. Maar ik ben inderdaat hongerig.' zei ze In plaats van in de woonkamer te gaan zitten was ze achter Chris aan de keuken in gelopen. 'En waar je me mee kan helpen is het volgende. Ik zoek een plek waar ik een dagje of wat kan blijven maar ik heb geen geld om in een herberg te zitten. Ik wou dus vragen of ik hier mag blijven slapen.'vroeg ze met de grootste glimlach ooit.

Chris keek achterom het meisje was hem gevolgt. "Wat wil je hebben?" hij glimlachte terug,"En pas op, je hoeft niet zo breed te glimlachen want je mag blijven zolang je wilt, straks breekt dat mooie gezicht van je."

Dakota schoot in de lach van de opmerking van Chris. 'Bedankt' hikte ze toen ze uit gelachen was. 'Ik wil gewoon wat brood ofzo iets.' zei ze '

Chris lachte luid. Dat deed hij niet vaak. "Goed je krijgt een broodje." zei hij en ging druk in de weer. Even later had hij een sandwich klaar. Hij liep naar de kamer en ging zitten in een stoel.

Dakota liep achter hem achter met het broodje dat Chris had klaargemaakt. Ze ging in de kamer zitten bij Chris. Ze nam een hap uit het broodje. 'Mmmm. Het is heerlijk. Bedankt.' zei ze. Snel at ze verder. Het was echt een heerlijk broodje.

Chris glimlachte. "Ik ben blij dat hij goed smaakt, je was dan ook erg honerig," zei hij. Hij liep naar de keuekn. Al snel kwam hij uit de keuken met een groot bord vol grote brokken. "Drakenbrokken," zei hij vlug, terwijl hij naar buiten liep met het bord. Hij zette het bord op de grond en Aragos kwam al snel aan gelopen. "Alsjeblieft jongen," zei Chris tegen Aragos en liep weer naar binnen waar hij ging zitten.

'Oo Ik dacht al.'Zei Dakota. Mijn draak vliegt buiten ook ergens rond. 'Ze zal straks wel heel vervelend zijn omdat ik haar niet mee naar binnen nam maar goed ze zou hier ook echt niet passen.' zei ze lachend

Chris liep weer naar binnen en glimlachte. "Zal ik je je kamer laten zien, of liever gezegt de mogelijkheden, of wil je wat anders doen?" vroeg hij. Hij kreeg bijna geen bezoek en was blij dat het eindelijk wel zo was.

'Is goed maar we kunnen ook een stukje gaan wandelen ofzo.' zei Dakota. Ze vond het allemaal wel goed het maakte haar niet zo veel uit wat ze deden. Ze vond het in elk geval al heel erg fijn dat ze hier mocht blijven slapen want ze had verder niet veel mogelijkheden.

Zullen we naar het rijk van de Tweelingen- het drakenmeer gaan?
----------------------------------------------------------------------------------

Chris dacht na. Het was een wonderlijk meisje. "Zullen we gaan zwemmen? Dan kunnen we met onze draken boven het meer vliegen en van hun rug af springen," glinsteringen kwamen in zijn ogen als hij er aan dacht,"Als je dat wilt tenminste, en als je het durft, we kunnen er ook picnicken, ik ben dol op picnicken!" Hij was erg enthousiast.

Ja is goed
---------

'We kunnen ook eerst gaan zwemmen en dan gaan picnicken of andersom. En ik durf wel van mijn draak af te springen als er tenminste water onder zit.' zei Dakota glimlachend. 'Ik weet alleen niet of Kimmie er veel zin in heeft maar ik denk het wel.' voegde ze er nog aantoe. Kimmie kon wel eens heel vervelend gaan doen maar dat zag ze dan wel weer.