Familie O'Donnel

De basis informatie
Volledige naam: Diego O’Donnel
Roepnaam/bijnaam: Niet echt speciaal
Leeftijd: 19 jaar
Verjaardag: 26 juli 1991
Geslacht: Man
Geloof: Gelooft in de God Siru, maar niet echt bepaald streng gelovig.
Tradities: Zegt elke dag even zijn vissen gedag, s’ochtends.
Bij welk rijk hoor je: Het Dertiende Rijk

Het innerlijk
Karakter: Erg crimineel, meestal chagarijnig, is niet echt bepaald lief voor mensen. Een echte boef dus.
Relaties: Meestal als hij een meisje ontmoet, is hij heel aardig, en dan slaapt hij met haar en dan dumpt hij haar de volgende dag.
Bijzonderheden aan karakter: Diego is geen normaal mens. Hij is een seriemoordenaar, en hij vermoord dan ook dagelijks mensen. Hij is erg in zichzelf gekeerd, en draagt dan ook een groot geheim mee. Hij heeft niet veel vrienden, omdat hij gewoon anders is dan anderen. Hij kan soms wel erg lief zijn, vooral tegen meisjes, die hij voor een dagje meeneemt, en dan dumpt. Hij is ook erg arrogant, en wil altijd gelijk hebben en de beste zijn. Diego is niet the perfect men om een relatie mee te hebben.
Talenten: Meisjes versieren en mensen vermoorden.
Zwakheden: Kietelen onderop de voet.
Zwakke plekken: Als meisjes hem uitschelden, word hij diep vanbinnen geraakt, of wanneer iemand ruzie met hem heeft, is hij daar dagenlang kapot van.
Sterke punten:Hij ziet het al snel, wanneer mensen hem aanvallen. Of je hem nou van voor, van achter, van opzij aanvalt, hij heeft het zo door. En hij kan goed mensen vermoorden, hij heeft er geen enkele moeite mee.
Status: Ze zien hem als een aparte jongen, in zichzelf, en hij draagt grote geheimen mee. Hij heeft niet echt vrienden. Bijna niemand weet dat hij seriemoordenaar is.
Passies: Dode mensen bestuderen.
Afkeer/Haat: Aan mensen die denken dat ze beter zijn dan hij, hij is enorm arrogant.
Verslavingen/genotsmiddelen: Diego kan zeker nooit zonder zijn draak, dat is zijn enige vriendin en hij kan haar alles toevertrouwen.

afkomst
Geboorte en/of woonplaats: Diego woont samen met zijn draak in een klein blokhutje in het bos. Hij heeft dit hutje zelf gemaakt en hij was er trots op.
Familie: Diego is vroeger samen met zusjes en een broertje naar een weeshuis gebracht, en daar is hij toen weggelopen, omdat hij een zelfstandig leven wilde lijden. Hij deed dit, toen hij 12 jaar was.

Het uiterlijk
Lengte: Hij is 1.85 meter lang.
Omschrijving haar: Bruin haar
Omschrijving ogen: Hij heeft blauwe ogen en heeft een aparte oogvorm.
Bouw van het lichaam: Diego is zeer gespierd, heeft een sixpack en daar vallen veel meiden op. Hij oefent vaak met vechten, en hij sport veel, dus daar heeft hij de spieren van.
Kledingstijl: Vaak zwart, maar ook gewone kleuren, draagt Diego.
Uiterlijke kenmerken: Hij heeft een moedervlek in zijn nek, en een litteken op zijn been, door het vechten.

Kracht
Elementaire kracht: Lucht.
Bijkracht: Helen.
Wapens: Hij heeft wapens die heel duur zijn, zoals het Xilion zwaard, vlijmscherp en redelijk zwaar, maar als je het eenmaal kunt, een geweldig wapen. Verder heeft hij vaak een schild mee om zich te beschermen tegen de vijand.
Vechtsport: Hij heeft zichzelf karate en dat soort vechtsporten aangeleerd. Hij word er steeds beter en sneller in.
Vechtstijl: Diego denkt altijd maar: Gewoon goed opletten en vechten totdat er iemand dood is. Als je geluk hebt, is het de vijand, en anders ben ik het.

Draak
Naam van je draak: Tahlita
Geslacht van je draak: Vrouwtje
Soort: Luchtdraak.
Karakterschets: Ze is een schat van een draak, maar ze kan ook enorm chaggie zijn. Ze lijkt heel erg op de gewone mens, soms goede dagen, en soms slechte. Ze is erg zorgzaam en kan heel snel en hoog vliegen. Diego vind het heerlijk om op haar te vliegen, hij voelt zich veilig op haar.
Uiterlijk van je draak: Ze is groot, is paars met blauw en met groene ogen.

Extra
Verleden: Diego heeft een moeilijk verleden gehad. Zijn ouders zijn doodgegaan, en de rest van de familie heeft die sinds hij is weggelopen van het weeshuis, nooit meer gezien. Hij zou er veel voor over hebben om ze weer even te kunnen zien. Hij heeft soms periodes dat hij ze vreselijk mist, hij weet niet veel meer van ze , maar nog wel een beetje hoe ze eruit zagen.
Overig: Diego is een seriemoordenaar. Dit doet hij omdat hij het leuk vind om mensen te vermoorden, en zo kan hij wat geld erbij verdienen. Het verdient namelijk heel goed. Al zijn opdrachten tot nu toe zijn gelukt, op eentje na. De man was niet gestorven, maar bleek gewoon bewusteloos te zijn geworden en heeft het overleefd.

Plaatje:

De basis informatie
Volledige naam: Alyssa O'donnel. Eerder heette ze Alyssa Qira, maar die achternaam heeft ze laten vallen toen haar peetvader dood ging. Net zoals haar broer gedaan heeft. De naam Alyssa betekent nobel, vriendelijk, rationeel en heldere gele bloem.
Roepnaam/bijnaam: Lyss, of Alliss, maar meer niet echt. Meestal word ze ook gewoon Alyssa genoemd.
Leeftijd: 18
Verjaardag: 15 Oktober
Geslacht: v
Geloof: Alyssa zelf gelooft heilig in de schepper. Maar behalve in de schepper gelooft ze ook in tweeling telepathie. Daarmee bedoelt ze dat er tussen een tweeling meer is dan tussen een normale broer en zus.
Tradities: nee
Bij welk rijk hoor je Het dertiende Rijk

Het innerlijk
Karakter: Alyssa is een meisje dat over het algemeen goed met andere kan opschieten. Ze is meestal goed gehumeurd en heeft dan ook een hekel aan pessimisten. Toch moet je haar nu niet gaan zien als een overlief meisje dat nooit een vlieg kwaad doet en nog nooit van haat gehoord heeft. Alyssa is een meisje dat je niet moet onderschatten onder haar vlotte uiterlijk. Ze zegt vaak weinig over haar gevoelens en heeft meestal een positieve uitstraling. Toch kan ze daaronder vaak erg chagrijnig of verdrietig zijn. Ze is niet heel goed in het uiten van dat soort gevoelens. Vaak komt ze wat agressief en brutaal over. Toch doet ze het vaak op een manier waarop ze degene tegen wie ze het heeft het goed opvat. Alyssa kan soms best wel erg goed zijn in het manupileren van mensen. Ze kan liegen alsof het gedrukt staat om haar zin te krijgen. Ze zal tegen iedereen liegen als dat nodig is om haar doel te bereiken. Al zal het bij mensen van wie ze echt in haar hart houd niet lukken. Dan zal ze rood worden en onduidelijke verhalen ophangen zodat het al snel duidelijk word dat ze liegt. Toch zin er weinig mensen die ze echt lief vind. Meestal heeft ze oppervlakkige relaties met iemand. Ze vind het moeilijk om iemand echt in haar leven toe te laten.
Alyssa is dol op haar broer. Ze zal hem nooit in de steek laten. Soms lijkt het wel alsof haar hele leven om Andrew draait. Ze is dol op hem en geeft om hem meer dan ieder ander op de wereld. Zelfs de schepper zal voor hem moeten buigen. Ook al geloofd ze heilig in hem. Alyssa is over het algemeen een meisje dat goed verschil tussen goed en kwaad kan maken. Ze heeft dan ook een hekel aan mensen die andere opzettelijk kwaad doen als het hen om geld gaan. Ook al heeft ze zelf natuurlijk ook wel eens wat gedaan wat niet helemaal door de beugel kan.
Haar karaktertrekken in het kort:
Sociaal, spontaan, denkt soms niet zo goed na, slim, strategisch, brutaal, manipulerend, gek op haar broer, trouw aan vrienden, vrolijk, durft haar gevoelens vaak niet zo goed te laten zien, gelovig, liegt makkelijk, actief, agressief, trots, neemt geen blad voor haar mond, wil soms de waarheid niet zien, jaloers.
Relaties: Alyssa is niet zo van de vaste relaties. Maar toch is ze niet van de One-Night stands. Als ze een jongen leuk vind gaat ze er voornamelijk een paar keer mee om en doet gewoon gezellige dingen. Als ze dan echt verliefd blijkt ze zijn ziet ze wel verder. Al kan het ook wel eens voorkomen dat ze na een avondje stappen best wel eens in bed kan belanden met een jongen.
Bijzonderheden aan karakter: Alyssa is echt gek op haar broer. Ze geeft om niemand meer dan om hem. Daarom kan ze soms lelijk doen als hij ooit eens verlieft word op een meisje. Ze heeft dan het gevoel dat hij van haar afgepakt word. Ook is Alyssa op wonderbaarlijke wijzen heel verzorgend en bezorgd om hem, al zal ze niet verder gaan als Andrew laat merken dat hij het genoeg vind. Sommige mensen denken zelfs dat ze een stelletje zijn als je ze samen ziet.
Talenten: Alyssa is slim op de strategische manier. Ze is erg goed in snel een slim plan te verzinnen. Ook kan ze redelijk goed met haar krachten omgaan. Ze heeft een strategische manier van denken die je ook ziet in andere dingen in haar leven.
Nog een talent van haar is dat ze vaak hetzelfde denkt als Andrew, en omgekeerd ook. Soms lijken ze elkaar met 1 blik te kunnen begrijpen. Zonder dat er 1 woord nodig geweest is. Ook kan ze redelijk zingen.
Zwakheden: Rustig stil zitten, de kat uit de boom kijken
Zwakke plekken: Als er tijdens het gevecht wat met Andrew gebeurt en ze dus al haar aandacht op hen richt. Ook kan ze erg slecht vechten als haar tegenstander willekeurig op haar inhakt. Ze weet niet wat ze dan het beste kan doen en krijgt dan een soort vecht black-out
Sterke punten: Samen met Andrew kan ze geweldig vechten, ook is ze moeilijk vermoeid te krijgen. Soms lijkt het alsof ze geen slaap nodig heeft. Ook haar trots kan een redelijk sterk punt zijn. Ze zal nooit zomaar opgeven.

Status: Meestal word Alyssa als een aardige, beetje brutale meid gezien.

Passies: Ze kan redelijk goed gitaar spelen.
Afkeer/Haat: Mensen die aan haar Andrew komen.
[/b]Verslavingen/genotsmiddelen:[/b] Als de meeste vrouwen: chocolade

afkomst
Geboorte en/of woonplaats: Ze komt uit Het Dertiende Rijk, in het weeshuis is de rest van de informatie verloren gegaan. Op dit moment wonen ze in Yenkra, aan de rand van deze stad wonen ze in het huis van hun overleden pleegvader.
Familie: Alyssa heeft een tweeling broer genaamd Andrew. Verder kan ze zich niks van haar echte familie herinneren. Haar overleden pleegvader beschouwde als echte vader toen hij hen in huis genomen had.

Het uiterlijk
Lengte: Alyssa is iets korter dan haar tweeling broer Andrew namelijk 1:83 cm. Wel draagt ze vaak hakken om dit lengte verschil te compenseren.
Omschrijving haar: Alyssa heeft redelijk lang zwart haar. Het is in een heel normaal model geknipt. Meestal draagst ze het los of in een paardenstaart.
Omschrijving ogen: Alyssa's ogen lijken heel erg veel op die van Andrew. Haar ogen zijn helder blauw die brutaal de wereld inkijken. Maar als je haar goed bekijkt zie je dat ze behalve brutaal ook erg oplettend zijn.
Bouw van het lichaam: Alyssa is sterk gebouwd, niet op de dikke manier maar op de gespierde manier. In dit opzicht lijkt ze ook erg op Andrew. Ze is slank, maar heeft sterke been en arm spieren. Vooral haar linkerarm, dit komt ook omdat ze links is.
Kledingstijl: Vrolijk, helemaal haar stijl. Meestal draagt ze iets wat ze leuk vind. Ze mengt vaak verschillende stijlen doorelkaar tot haar eigen stijl
[b[Uiterlijke kenmerken:[/b] Als je goed naar haar en Andrew kijkt zie je precies dat ze tweeling zijn. Ze lijken echt heel erg veel op elkaar. Toch zijn er natuurlijk op de vrouwelijke vormen wel wat verschillen. Zo is Andrew wat langer dan haar. Maar verder zie je nauwelijks verschil. Op haar rechterenkel aan de binnenkant zit een tattoo van een roos met een A erin verweven. Verder heeft ze een paar kleine littekens over haar lichaam verspreid.

Kracht
Elementaire kracht: Vuur
Bijkracht: Ijs
Wapens: Zij heeft de linkerhelft van het tweelingzwaard van haar en Andrew. Dit zwaard is speciaal voor hen gemaakt en laat hun verbondenheid zien. Als ze deze samen gebruiken zijn ze net een moordmachine die niks doorlaten. Verder heeft ze naast dit zwaard ook altijd 2 dolken op zak en een normaal zwaard. Ook heeft ze enkele andere wapens die regelmatig verschillen. Gewoon omdat ze van wapens houd en van afwisseling.
Vechtsport: Ja, ze heeft op kickboxen gezeten. En natuurlijk op zwaardvechten. Dit heeft zij en haar broer van hun peetvader geleerd.
Vechtstijl: Als ze samen met haar broer vecht zijn ze samen net een samen 1. Ze vechten zij aan zij en lijken in elkaars schaduw te vechten. Als ze alleen vecht doet ze tijdens het vechten alles met een rede die haar tot de overwinning zal lijden als alles meezit. Ze traint vaak met andere voor de lol, gewoon omdat ze het fijn vind om sterker te worden. En dat dan aan haar broer te kunnen laten zien.

Draak
Naam van je draak: Liuz, dit betekent licht.
Geslacht van je draak: M
Soort: De yin-yang draken: Dit zijn draken die meestal in rood en wit voorkomen. Het zijn altijd tweeling draken. Ze hebben een speciaal soort band met elkaar. De band die aangeeft waar de mede draak is, hoe ver weg ze ook van elkaar zijn. Je zult nooit 1 meer witte draak zien dan een rode. Als 1 van de 2 draken sterft zal de andere ook niet veel langer leven. Het bijzondere een deze draken is dat ze elkaar kunnen spiegelen. Zo kan de witte variant een rode creëren en de rode een wit spiegelbeeld creëren. Deze draken zijn redelijk grote draken die weinig voorkomen. Meestal hebben deze draken het element vuur als kracht, maar soms komt het element water ook wel eens voor bij deze draken.
Karakterschets: Liuz is een drukke actieve draak. In veel punten hetzelfde als Akako, maar toch ook soms precies het tegenovergestelde. Hij houd ervan om wild rondjes te rennen en te spelen met andere draken. Hij is een pientere draak maar laat dit eigenlijk niet zo zien. Net als dat Alyssa vaak minder slim lijkt dan ze in werkelijkheid is. Liuz kan het bijna met elke draak vinden. Hij is gek op zijn tweelingzusje Akako en zal haar altijd in de gaten houden. Al gebeurt het meestal omgekeerd omdat Liuz soms wat domme dingen doet doordat hij te enthousiast was. Hij is dol op zijn bazinnetje Alyssa en op haar broer Andrew. Soms noemt hij hen in gedachte de 4 musketiers omdat ze met elkaar onafscheidelijk zijn.
Uiterlijk van je draak: Hoe ziet je draak eruit, een plaatje mag, hoeft niet)

Extra
Verleden:

De stille ochtendlucht werd verstoord door de luide klanken van de kerkklokken. In de ochtendmist stonden enkele gestalten op het kerkhof zwijgend te kijken naar de zwarte kist die in het grote gat gehesen werd. De nacht ervoor was een moeder met 4 kinderen weduwe geworden, er zat zelfs nog een kindje in haar buik. Nadat de pastoor zijn laatste woorden uitgesproken had over het graf begonnen de grafdelvers met de aarde het gat te dichten. Met een kleine zakdoek droogde de moeder van het gezin haar tranen. Ze moest nu voor haar kinderen zorgen, voor het kindje dat er aan kwam en voor zichzelf. Er moest toch brood op de plank komen.

Met een fles drank in haar hand liep ze wankel naar de voordeur. Aan haar rokken hingen haar kinderen. De oudste was nog geen 5 jaar oud. En nu hadden ze al geen vader meer. Zonder op de kinderen te letten nam ze nog een grote slok van de fles wiskey. “Jullie gaan uit logeren.” zei ze met dubbele tong tegen de kinderen. De oudste, een jongen sleepte achter ze aan met een klein koffertje waar voor elk kind kleding in zat.
Na een half uur wankel gelopen te hebben kwamen ze bij een weeshuis, een oud gebouw dat grijsafstak tegen de donkere lucht. Een gebouw waar je liever met grote boog omheen liep.”hier kunnen jullie logeren. Als jullie aankloppen, ga ik vast.” zonder om te kijken wankelde ze weg van de kinderen die verlaten, dicht tegen elkaar aangedrukt hun moeder na keken.

Zonder veel interesse te tonen opende 1 van de begelijdsters de deur. Er waren weer kinderen af gegeven, iets wat bijna dagelijks gebeurde. “Kom binnen.” zei ze tegen de kinderen die angstig omhoog keken. In hun ogen was te lezen dat ze er niks van begrepen. Een kleine steek van medelijden ging door haar borst heen. Het jongste kind was nog geen 1 jaar oud, haar knieën waren kapot van het gesleep aan de rokken van de moeder. De moeder had dus geen moeite genomen om het kind op te tillen. Toch verbeet ze de medelijden, in dit vak was het geen goed om medelijden te tonen. Het enige wat ze kon bieden was een dak boven het hoofd van de kinderen. “Oké, Moeder Tara, jij neemt de meisjes mee en wast ze en geeft ze de kleding van het weeshuis. Ik zelf neem de jongens mee om ze te wassen en schonen kleding te geven.”


Een angstige blik stond in de ogen te lezen van de tweeling. Het gebeurde niet vaak dat je naar de directeur van het weeshuis geroepen werd. En vaak als je daar naar toe geroepen werd betekende het niet veel goeds. Dan kreeg je vast een zeker een aframmeling met een scherp bamboestok. Toch was het dit keer anders. De directeur, die altijd een net pak aanhad in tegenstelling tot de begeleidsters van de kinderen had een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Naast hem zat een man die de tweeling een paar keer eerder in het weeshuis had zien rondlopen. Aan zijn kleding te zien was het een rijke man. Deze man had vriendelijke grijze ogen met lachrimpeltjes en glimlachte naar de kinderen. “Goedemorgen Andrew, goedemorgen Alyssa.” Zijn stem was 1 en al vriendelijkheid. De directeur glimlachte naar de man, dit betekende weer geld voor hem, en voor het weeshuis. Al was deze man soms een geldwolf, hij gaf echt om het weeshuis.

Met luid gejuich rende Alyssa achter Andrew aan, de grote eetzaal in. Vol verbazing bleven ze stilstaan. Voor hen op de grote tafel stond een enorme taart. Versierd met grote rode en witte sliertjes marsepijn en heerlijke andere zoetigheden. Dit hadden ze nog nooit gehad in het weeshuis. Van hun moeder konden ze al helemaal niks meer herinneren. “Papa?!” riepen ze tegelijk vragend uit. De man met grijze ogen grinnikte om het enthousiasme van de kinderen. “Nou willen jullie de kaarsjes nog uitblazen?” vroeg hij. Op de taart stonden 12 kaarsjes, voor ieder 6. Dolgelukkig knikte ze naar de man die hen dit leven gegeven had.

De tweeling keek met een strak gezicht naar de man die bleek in zijn kist lag. Naast hen stond een rode en een witte draak met gebogen hoofd naar de kist te kijken. Er lag een glimlach op de lippen van de man. Hij was in vrede gestorven. Dat wisten Alyssa en Andrew, toch was het zwaar. Zwaar om iemand te verliezen van wie ze gehouden hadden als hun vader. Alyssa onderdrukte een zachte snik en draaide zich om. Andrew keek naar zijn 2 minuut jongere zusje die het te kwaad kreeg. Ook hij had moeite om te huilen. Maar een jongen van 15 was sterk en liet zijn zwaktes niet zien. Dat was alles waar hij nu aan dacht. Toch slopen de gedachten aan de oude man die hen zo liefdevol opgevangen had door zijn krampachtige houding heen. Ook hij draaide zich om. Hij kon het niet aan om hun held zo te zien liggen. Liefdevol sloeg Andrew zijn arm om zijn tweelingzusje. “Kom we gaan, hij zou nooit gewild hebben dat we zo'n prachtige dag zouden verspillen. Hij zou willen dat we lol maakte, bloemen plukten uit het veld en de paarden in het weiland bewonderen.” zei hij met een glimlach.

Overig: Alyssa en Andrew zijn uit het weeshuis gehaald door een man die geen gebrek aan geld had. Ze waren dol op hem. Maar helaas hebben ze nooit geweten dat ze ook andere levende verwanten hadden.
Plaatje:

Zij en Andrew


Alyssa


De draken

De basis informatie
Volledige naam: Andrew O’Donnel
Roepnaam/bijnaam: Andrew, Drew
Leeftijd: 18 jaar
Verjaardag: 15 oktober
Geslacht: M
Geloof: Naast het trouwe geloof in de schepper, gelooft de tweeling ook in tweelingtelepathie.
Tradities:--
Bij welk rijk hoor je: Het Dertiende Rijk

Het innerlijk
Karakter: Andrew is een drukke jongen. Als hij te druk wordt, gaat hij rennen in het bos. Hij is altijd blootsvoets en erg één met het kleine stukje wereld om zich heen. Hij weet altijd de natuur in zijn voordeel te gebruiken. Hij is altijd bereid te helpen als iemand een probleem heeft. Maar aan de andere kant, als iemand hem in een hinderlaag lokt, is hij niet te houden en kent hij geen genade. Hij voelt goed aan wat iemand anders van hem vind. Hij heeft een warm hart voor de mensen die hem liefhebben, maar datzelfde hart is kil en genadeloos voor tegenstanders.
Hij is niet erg slim, maar wel strategisch opgebouwd.
Relaties: Andrew zoekt naar een leuk meisje dat een lange relatie met hem op wil bouwen, en dat (het liefst) ook nog een tweeling is.
Bijzonderheden aan karakter: Hij is beschermend voor zijn zus, maar houdt daarmee op als hij aanvoelt dat zij het teveel vindt.
Talenten: Andrew is heel goed op de panfluit. Hier weet hij alle mogelijke geluiden en melodieën uit te halen.
Nog een talent van hem is dat hij vaak hetzelfde denkt als Alyssa, en omgekeerd ook. Soms lijken ze elkaar met 1 blik te kunnen begrijpen. Zonder dat er 1 woord nodig geweest is.
Zwakheden: School
Zwakke plekken: Het verlies van Alyssa. Als hij haar mist, mist hij zijn wederhelft.
En als je zijn adamsappel doorboort, legt hij binnen een minuut het loodje.
Sterke punten: Andrew is erg goed in sport. Op de weeshuisschool blonk hij uit in alle sporten.

Status: Anderen zien Andrew als een aardige jongeman en een goede vriend die altijd zijn woordje klaar heeft.

Passies: Het spelen op zijn panfluit. Hier kan hij uren mee doorgaan.
Afkeer/Haat: Aan mensen die Alyssa iets aan willen doen.
Verslavingen/genotsmiddelen: Andrew is de hele dag chagrijnig, als hij de dag niet begint met een rondje joggen en ochtend gymnastiek.

afkomst
Geboorte en/of woonplaats: Uit het Dertiende Rijk. De rest van de informatie is verloren gegaan in het weeshuis. Nu woont hij samen met zijn tweelingzusje in een groot landhuis in de buurt van de stad.
Familie: Andrew heeft een tweeling zus genaamd Alyssa. Verder kan hij zich niks van zijn echte familie herinneren. Zijn overleden pleegvader beschouwde hij als echte vader toen hij hen in huis genomen had.

Het uiterlijk
Lengte: 1.85,5 meter
Omschrijving haar: Stijl, natuurlijk zwart haar tot bij de oren.
Omschrijving ogen: Blauwe ogen, die strategisch de wereld in kijken.
Bouw van het lichaam: Gemiddelde lengte, gepierd en fors gebouwd. Maar erg lenig voor de voorgenoemde punten.
Kledingstijl: Geen schoenen, vaak een blauwe pet en voor de rest T-shirts en een spijkerbroek.
Uiterlijke kenmerken: Als hij geen pet op heeft, heeft hij een kuif in zijn haar. Hij heeft een neus waaraan je kan zien dat hij ooi gebroken is. En natuurlijk heeft hij zijn familie teken, een hulstblad met een A aan de binnenkant van zijn been, boven de rechterenkel.

Kracht: Vuur
[b]Bijkracht: Ijs
Wapens: De rechterhelft van het tweelingzwaard waar hij en Alyssa allebei een helft van hebben. Als ze deze samen gebruiken zijn ze net een moordmachine. Verder heeft hij nog twee dolken en een normaal zwaard. Dit alles zit aan zijn rechterkant.
Vechtsport: Zwaardvechten dat hij en Alyssa van hun peetvader geleerd. En zijn peetvader heeft hem klassiek vuistvechten geleerd.
Vechtstijl: Als hij samen met zijn zus vecht zijn ze samen net een samen 1. Ze vechten zij aan zij en lijken in elkaars schaduw te vechten. Als hij alleen vecht doet hij tijdens het vechten alles met een rede die hem tot de overwinning zal lijden als alles meezit. Hij traint vaak met andere voor de lol, gewoon omdat hij het fijn vind om sterker te worden. En dat dan aan zijn zus te kunnen laten zien.

Draak
Naam van je draak: Akako, betekent rood in het Japans
Geslacht van je draak: V
Soort: Akako is met haar tweelingbroer een YinYang- draak.
De Yin-Yang draken: Dit zijn draken die meestal in rood en wit voorkomen. Het zijn altijd tweeling draken. Ze hebben een speciaal soort band met elkaar. De band die aangeeft waar de mede draak is, hoe ver weg ze ook van elkaar zijn. Je zult nooit 1 meer witte draak zien dan een rode. Als 1 van de 2 draken sterft zal de andere ook niet veel langer leven. Het bijzondere een deze draken is dat ze elkaar kunnen spiegelen. Zo kan de witte variant een rode creëren en de rode een wit spiegelbeeld creëren. Deze draken zijn redelijk grote draken die weinig voorkomen. Meestal hebben deze draken het element vuur als kracht, maar soms komt het element water ook wel eens voor bij deze draken.
Karakterschets: Akako is een rustige, sociale draak, die, als het kan, graag een poot uitsteekt om te helpen. Haar baasje laat ze nooit in de steek en ook op Alyssa en haar broer Liuz houdt ze een nauwlettend oogje.
Uiterlijk van je draak: De rode draak is Akako.


Extra
Verleden: De stille ochtendlucht werd verstoord door de luide klanken van de kerkklokken. In de ochtendmist stonden enkele gestalten op het kerkhof zwijgend te kijken naar de zwarte kist die in het grote gat gehesen werd. De nacht ervoor was een moeder met 4 kinderen weduwe geworden, er zat zelfs nog een kindje in haar buik. Nadat de pastoor zijn laatste woorden uitgesproken had over het graf begonnen de grafdelvers met de aarde het gat te dichten. Met een kleine zakdoek droogde de moeder van het gezin haar tranen. Ze moest nu voor haar kinderen zorgen, voor het kindje dat er aan kwam en voor zichzelf. Er moest toch brood op de plank komen.

Met een fles drank in haar hand liep ze wankel naar de voordeur. Aan haar rokken hingen haar kinderen. De oudste was nog geen 5 jaar oud. En nu hadden ze al geen vader meer. Zonder op de kinderen te letten nam ze nog een grote slok van de fles wiskey. “Jullie gaan uit logeren.” zei ze met dubbele tong tegen de kinderen. De oudste, een jongen sleepte achter ze aan met een klein koffertje waar voor elk kind kleding in zat.
Na een half uur wankel gelopen te hebben kwamen ze bij een weeshuis, een oud gebouw dat grijsafstak tegen de donkere lucht. Een gebouw waar je liever met grote boog omheen liep.”hier kunnen jullie logeren. Als jullie aankloppen, ga ik vast.” zonder om te kijken wankelde ze weg van de kinderen die verlaten, dicht tegen elkaar aangedrukt hun moeder na keken.

Zonder veel interesse te tonen opende 1 van de begeleidsters de deur. Er waren weer kinderen af gegeven, iets wat bijna dagelijks gebeurde. “Kom binnen.” zei ze tegen de kinderen die angstig omhoog keken. In hun ogen was te lezen dat ze er niks van begrepen. Een kleine steek van medelijden ging door haar borst heen. Het jongste kind was nog geen 1 jaar oud, haar knieën waren kapot van het gesleep aan de rokken van de moeder. De moeder had dus geen moeite genomen om het kind op te tillen. Toch verbeet ze de medelijden, in dit vak was het geen goed om medelijden te tonen. Het enige wat ze kon bieden was een dak boven het hoofd van de kinderen. “Oké, Moeder Tara, jij neemt de meisjes mee en wast ze en geeft ze de kleding van het weeshuis. Ik zelf neem de jongens mee om ze te wassen en schonen kleding te geven.”

Een angstige blik stond in de ogen te lezen van de tweeling. Het gebeurde niet vaak dat je naar de directeur van het weeshuis geroepen werd. En vaak als je daar naar toe geroepen werd betekende het niet veel goeds. Dan kreeg je vast een zeker een aframmeling met een scherp bamboestok. Toch was het dit keer anders. De directeur, die altijd een net pak aanhad, in tegenstelling tot de begeleidsters van de kinderen, had een vriendelijke glimlach op zijn gezicht. Naast hem zat een man die de tweeling een paar keer eerder in het weeshuis had zien rondlopen. Aan zijn kleding te zien was het een rijke man. Deze man had vriendelijke grijze ogen met lachrimpeltjes en glimlachte naar de kinderen. “Goedemorgen Andrew, goedemorgen Alyssa.” Zijn stem was 1 en al vriendelijkheid. De directeur glimlachte naar de man, dit betekende weer geld voor hem, en voor het weeshuis. Al was deze man soms een geldwolf, hij gaf echt om het weeshuis.

Met luid gejuich rende Alyssa achter Andrew aan, de grote eetzaal in. Vol verbazing bleven ze stilstaan. Voor hen op de grote tafel stond een enorme taart. Versierd met grote rode en witte sliertjes marsepein en heerlijke andere zoetigheden. Dit hadden ze nog nooit gehad in het weeshuis. Van hun moeder konden ze al helemaal niks meer herinneren. “Papa?!” riepen ze tegelijk vragend uit. De man met grijze ogen grinnikte om het enthousiasme van de kinderen. “Nou willen jullie de kaarsjes nog uitblazen?” vroeg hij. Op de taart stonden 12 kaarsjes, voor ieder 6. Dolgelukkig knikte ze naar de man die hen dit leven gegeven had.

De tweeling keek met een strak gezicht naar de man die bleek in zijn kist lag. Naast hen stond een rode en een witte draak met gebogen hoofd naar de kist te kijken. Er lag een glimlach op de lippen van de man. Hij was in vrede gestorven. Dat wisten Alyssa en Andrew, toch was het zwaar. Zwaar om iemand te verliezen van wie ze gehouden hadden als hun vader. Alyssa onderdrukte een zachte snik en draaide zich om. Andrew keek naar zijn 2 minuut jongere zusje die het te kwaad kreeg. Ook hij had moeite om te huilen. Maar een jongen van 15 was sterk en liet zijn zwaktes niet zien. Dat was alles waar hij nu aan dacht. Toch slopen de gedachten aan de oude man die hen zo liefdevol opgevangen had door zijn krampachtige houding heen. Ook hij draaide zich om. Hij kon het niet aan om hun held zo te zien liggen. Liefdevol sloeg Andrew zijn arm om zijn tweelingzusje. “Kom we gaan, hij zou nooit gewild hebben dat we zo'n prachtige dag zouden verspillen. Hij zou willen dat we lol maakte, bloemen plukten uit het veld en de paarden in het weiland bewonderen.” zei hij met een glimlach.

Overig: Alyssa en Andrew zijn uit het weeshuis gehaald door een man die geen gebrek aan geld had. Ze waren dol op hem. Maar helaas hebben ze nooit geweten dat ze ook andere levende verwanten hadden.


Plaatje: Andrew en Alyssa als kind.

De basis informatie
Volledige naam: Astelle( zeg: astel) Bailey O’Donnel ( astelle betekent ster)
Roepnaam/bijnaam: Astelle, voor vrienden stelle(stel)
Leeftijd: 17
Verjaardag: 17 april
Geslacht: vrouwelijk
Geloof: geen, omdat ze al vroeg in het weeshuis belandde hebben haar ouders haar niet geleerd om Zenan te geloven. Naar de zusters luisterde ze al helemaal niet net als naar de andere meiden.
Tradities: geen
Bij welk rijk hoor je: dertiende rijk

Het innerlijk
Karakter: Astelle is erg druk en opstandig. Ze trekt zich niks aan over wat anderen over haar zeggen. Ten eerste omdat ze weet dat ze jaloers zijn en ten tweede omdat het gewoon echt geen ene bom kan schelen. Ze is erg afstandelijk en doet liever alles alleen, ookal hoort ze bij ‘de groep’. Ze is wel erg afhankelijk van haar broers en zussen. Ze komt vaak in ruzies en gevechten terecht, omdat ze nogal opvliegend kan zijn. Ze is niet zo sterk, maar wel snel. Maar ze komt vaak genoeg bont en blauw bij haar broers en zussen aan. Ze haat het om toe te geven dat ze niet gelijk heeft of als ze haar zin niet krijgt. Als je een goede vriend bent is ze wel heel lief, maar je kunt het beste maar geen vijand van haar worden. Ze is geduldig, maar niet helemaal betrouwbaar, omdat ze nogal een flapuit kan zijn. ( en ook wel graag roddelt) ze kan erg uit de hoogte doen en kattig zijn, als haar iets niet zint. Ze kan goed met jongens omgaan en heeft daarom bijna net zo veel vrienden als vriendinnen
Relaties: jongens interesseren Astelle niet zo erg. ze heeft het nu al heel druk met Scott en wil er nou niet bepaald nog meer zorgen bij.
Bijzonderheden aan karakter: geduldig, maar als je iets uitlokt is ze erg opvliegend. Astelle is heel slim, dat is ze altijd al geweest, ook op vroege leeftijd. Ze heeft altijd meteen door als je liegt ofzo.
Talenten: van wat voor andere nutteloze dingen lijken, dingen maken die je heel goed kan gebruiken voor van alles en nog wat. Ze heeft een ocarina waar ze best goed op kan spelen.
Zwakheden: ze kan zelf niet heel goed liegen.
Zwakke plekken: als je haar tegen haar achterhoofd slaat ofzo, gaat ze zowat meteen knock-out. Ze kan er ook niet tegen als je weet wat haar verleden is en dat tegen haar gebruikt.
Sterke punten: Astelle is snel en slaat erg hard( met of zonder wapen)

Status: de meeste meiden zien haar als een leider, en sommige zijn gewoon erg jaloers op haar. Veel jongens vinden haar erg aardig en knap. Ouderen vinden haar maar een druk kind die nooit stil kan zitten

Passies: hangen met vrienden, ocarina spelen,
Afkeer/Haat: mensen die haar haten.
Verslavingen/genotsmiddelen: geen

afkomst
Geboorte en/of woonplaats: dertiende rijk
Familie: haar vader is doodgegaan en ze heeft geen idee waar haar moeder zou zijn. Ze kent alleen haar broers en zussen

Het uiterlijk
Lengte: 1.79
Omschrijving haar: Het is lang en ze verft het vaak. Dus het is bijna elke paar weken wel een andere kleur.
Omschrijving ogen: haar ogen zijn groot en blauw.
Bouw van het lichaam: Astelle is best lang, en snel. Maar ze is niet echt sterk.
Kledingstijl: ze heeft een heeeeeeeeeeeeel erg opvallende kledingstijl. Ze draagt altijd wel iets aparts. Lange verschillend gekleurde sokken, een rare pet of muts. Het verschilt van donker naar kleurig.
Uiterlijke kenmerken: ze heeft een tattoo in de vorm van een ster met daarvoor een hele mooie roos met haar voorletter op de binnenkant van haar rechterenkel.

Kracht
Elementaire kracht: Lucht
[b]Bijkracht: Telekinese
Wapens: een mooi lang smal zwaard. Hij snijdt aan twee kanten en heeft een kleur waardoor het lijkt alsof het zwaard van zuiver licht is gemaakt.
Vechtsport: taekwondo
Vechtstijl: snelle harde slagen. Dingen tegen mensen aangooien met telekinese

Draak
Naam van je draak: Anila ( godin van de lucht)
Geslacht van je draak: V
Soort: luchtdraak, ze kan geweldig vliegen. Niks is voor haar te moeilijk om in de lucht uit te voeren.
Karakterschets: ze is een lieve zachtaardige draak die iedereen helpt waar ze maar kan.
Uiterlijk van je draak:


Extra
Verleden:
De stille ochtendlucht werd verstoord door de luide klanken van de kerkklokken. In de ochtendmist stonden enkele gestalten op het kerkhof zwijgend te kijken naar de zwarte kist die in het grote gat gehesen werd. De nacht ervoor was een moeder met 4 kinderen weduwe geworden, er zat zelfs nog een kindje in haar buik. Nadat de pastoor zijn laatste woorden uitgesproken had over het graf begonnen de grafdelvers met de aarde het gat te dichten. Met een kleine zakdoek droogde de moeder van het gezin haar tranen. Ze moest nu voor haar kinderen zorgen, voor het kindje dat er aan kwam en voor zichzelf. Er moest toch brood op de plank komen.

Met een fles drank in haar hand liep ze wankel naar de voordeur. Aan haar rokken hingen haar kinderen. De oudste was nog geen 5 jaar oud. En nu hadden ze al geen vader meer. Zonder op de kinderen te letten nam ze nog een grote slok van de fles wiskey. “Jullie gaan uit logeren.” zei ze met dubbele tong tegen de kinderen. De oudste, een jongen sleepte achter ze aan met een klein koffertje waar voor elk kind kleding in zat.
Na een half uur wankel gelopen te hebben kwamen ze bij een weeshuis, een oud gebouw dat grijsafstak tegen de donkere lucht. Een gebouw waar je liever met grote boog omheen liep.”hier kunnen jullie logeren. Als jullie aankloppen, ga ik vast.” zonder om te kijken wankelde ze weg van de kinderen die verlaten, dicht tegen elkaar aangedrukt hun moeder na keken.

Zonder veel interesse te tonen opende 1 van de begelijdsters de deur. Er waren weer kinderen af gegeven, iets wat bijna dagelijks gebeurde. “Kom binnen.” zei ze tegen de kinderen die angstig omhoog keken. In hun ogen was te lezen dat ze er niks van begrepen. Een kleine steek van medelijden ging door haar borst heen. Het jongste kind was nog geen 1 jaar oud, haar knieën waren kapot van het gesleep aan de rokken van de moeder. De moeder had dus geen moeite genomen om het kind op te tillen. Toch verbeet ze de medelijden, in dit vak was het geen goed om medelijden te tonen. Het enige wat ze kon bieden was een dak boven het hoofd van de kinderen. “Oké, Moeder Tara, jij neemt de meisjes mee en wast ze en geeft ze de kleding van het weeshuis. Ik zelf neem de jongens mee om ze te wassen en schonen kleding te geven.”

Astelle werd door de zuster naar haar kamer gebracht met Andromeda. Toen de zuster wat dingen had verteld en weer weg was gegaan kwamen alle meiden in de kamer op hen afgestormd. ‘hallo ik ben…. Hoe ben jij hier gekomen? Hoe oud ben je? Wauw wat heb jij mooi haar! Hoe heet je?’ werd er door elkaar heen geroepen terwijl de twee nieuwe meisjes grondig werden bekeken. Er werd aan Astelle haar lange nu hardroze haar gefrunnikt en Astelle schrok even van de woordenkanonade. Maar ze herstelde zich al snel en sloeg de hand weg die aan haar haar zat. Ze liep naar het aangewezen bed en gooide haar kleine koffertje op het bovenste bed. Andromeda zou wel beneden slapen. Ze sprong er zelf achteraan en ging eerst even uitgebreid liggen. Ze wist dat ze hier nog wel even zou moeten blijven.

Tijdens de lunch kwam er een groep meisjes op de tafel toegestapt waar Dromé, Alyssa en zij zaten. Het meisje dat de leider van de meiden scheen te zijn zei terwijl ze haar lange zwarte haar naar achteren gooide: ‘ wie ben jij?’ ‘Astelle’ zei Astelle ongeinteresseerd. ‘ ik ben Selene, kom bij ons eten’ zei het meisje wat dus Selene bleek te heten. Astelle wierp even een blik op Dromé voordat ze opstond en met hun meeliep. Aan hun tafel zaten nog veel meer meiden en ze begonnen te kletsen. Zo werd Astelle vanzelf al snel opgenomen in ‘de groep’ en Selene was in die tijd haar beste vriendin. Toen Astelle 7 was vond ze haar draakje.

Toen Astelle 13 was vonden ze in het weeshuis dat ze wel voor haarzelf kon gaan zorgen. Ze stuurde haar als dienstmeisje naar een grote villa waar een echtpaar samen met 3 kinderen, 2 jongens van 15 en 10 en een meisje van 8. De jongen van 15, Bill, had wel interesse voor haar. Op een avond nam hij haar met geweld mee naar bed en had sex met haar. 3 maanden later voelde Astelle zich niet oke. Ze moest vaak overgeven en lag soms hele dagen ziek in bed. De dokter kwam langs en constateerde dat ze zwanger was. Het echtpaar was nooit echt aardig voor haar en ze wilde geen schande over hun familie dus ze stuurden haar weg.

Maanden leefde Astelle van gestolen voedsel en alles wat ze maar kon krijgen. Vaak had ze zo’n honger dat ze niet kon slapen niet kon staan, helemaal niks kon. Ze struinde de huizen af voor een plekje waar ze misschien een paar dagen kon blijven, maar geen van de mensen was bereid haar in huis te nemen. op een dag was ze op de markt om dingen te jatten. Ze pakte net een portemonnee uit de broekzak van een meneer, toen een hand die van haar pakte. Ze probeerde hem los te rukken maar het lukte niet. Toen ze keek zag ze een man met een vrolijke lach en donkere haren naar haar kijken. Hij nam haar mee naar zijn landhuis waar Astelle haar ogen uitkeek . ze had de villa mooi gevonden maar dit was heel iets anders met al dat land eromheen.
de man woonde er samen met zijn vrouw en dochter die even oud was als Astelle. zij heette Isabelle en zij en Astelle waren al snel beste vriendinnen.

Astelle beviel op haar 14e zonder veel gedoe van een jongen die ze Scott noemde. Ze was er heel blij mee en Isabelle en zij speelde elke dag met kleine Scottie. De moeder van Isabelle hielp haar veel met de baby, zoals oppassen en hem in slaap wiegen als Astelle zelf al in slaap was gevallen, omdat ze zo moe was. ze was een soort oma van Scott. Toen Astelle 15 was adopteerde het gezin haar en Scott. Astelle was daar dolgelukkig mee en is dat nu nog steeds. ze heeft wel ook haar eigen achternaam gehouden.
Overig:

Plaatje:
nu






Scott

De basis informatie
Volledige naam: Andromeda Larita Margareta (Heerseres over de mannen/zeemeeuw/parel)
Roepnaam/bijnaam: Dromé
Leeftijd: 16
Verjaardag: 16-09-2010
Geslacht: V
Geloof: De schepper
Rijk: deriende

Het innerlijk
Karakter:
Androme is aardig, maar ze heeft een gesloten persoonlijkheid. Ze heeft er moeite mee mensen toe te laten in haar leven, dat heesft ze wel geleerd van een ‘vriendin’ die haar geheimen op straat ging gooien. Sindsdien is ze slecht van vertrouwen. Ze is absoluut niet vergevings gezind. Als je het verkloot (zoals die ene vriendin) word je nooit meer vriendinnen met haar. Ze is dol op haar konijn wolf en draak, die zijn de enige wezens die weten dat ze ook liefdevol en zachtaardig kan zijn. Onbekenden daarintegen zien aleen de harde, ruwe schelp die ze omzicheen heeft gebouwd. Daarom is PAREL ook een goede derde naam. Ze is erg gesteld op haar vrijheid, en kan niet goed tegen eindeloze regeltjes. (ZEEMEEUW). Ze is absoluut niet meisjes achtig, maar houd van vechten, geweld, jagen, en de kleuren Blauw rood en Wit, maar vooral Blauw. Ze HAAT roze en zoete dingen.Ze kan erg irritant en kinderachtig zijn, alsof ze nor geen 16 is, maar 10. Maar daarnaast is ze ook erg aanhankelijk, maar niet hond aanhankelijk, maar meer op de manier van een kat/konijn. Ze kan soms agressief uit de hoek vallen.
Relaties: Ze valt op Jongens
Bijzonderheden aan karakter: Ze is bang voor de bal. Heeft ADHD (Attention-Deficit Hyperactive Disorder voor de mensen die niet weten dat dat geen Alle dagen hartstikke druk betekend) en is hoogbegaafd. Ze is soms hele dagen weg in het bos, daar heeft ze een grot waar ze in overnacht, en ze leefd van haar eigen jacht, en planten.
Talenten: Beeldhouwen aquarelleren Vechten, Koken, jagen en Slim doen,
Zwakheden: Balsport, Voedsel verspillen.
Zwakke plekken: Ze kan absoluut niet tegen kietelen. Omdat ze als kleuter is gevallen en haar rechtersleutelbeen brak, is haar rechterschouder zwakker dan haar linker. Ze is bang voor de bal, ookal zijn haar reflexen heel goed
Sterke punten: Ze is inteligent, heeft en fotografisch geheugen en is een goed stratreeg, ook is ze snel. Ze lust werkelijk al het eetbare voedsel,(wel fris enzo, dus geen beschimmelde boterham of giftige bes)

Status: Ze neemt graag de leiding, en houd van haar vrienden en vriendinnen. Vriendschap is voor haar belangrijk, dus ze is heel kritisch als het om vrienden gaat.

Passies: Onigiri koken In de natuur rondhangen,lezen,beedhouwen, juwelenmaken KOKEN
Afkeer/Haat: Luie mensen, shush, vis en Onigiri haters, Meisje-Meisjes. ROZE
Verslavingen/genotsmiddelen: Ze kan geen uur leven zonder onigiri


afkomst
Geboorte en/of woonplaats: Ze zwerft zinds ze is weggelopen overal en nergens rond.
Familie: Zie formulieren hierboven

Het uiterlijk
Lengte: 1.70, daar is ze tevreden mee
Omschrijving haar: Haar haar is bruin, en heel onregelmatig aangezien ze er regelmatig een schaar in zet.
Omschrijving ogen: zie plaatjes
Bouw van het lichaam: ze is slank, en ze ziet er uit als een 13 jarige, of een 17 jarige, hangt van haar houding af.
Kledingstijl: Van alles en nog wat, hang van haar stemming af
Uiterlijke kenmerken: Ze is dol op kettingen en armbanden, haar favo ketting heeft een schelp in het midden, er heeft een klein gaatje in gezeten dat dicht is gestopt met was ,die schelp is gevuld met de as van haar eerste echte huisdier, Lolo. Alle kettingen en armbanden zijn zelfgemaakt en gemaakt van natuurlijk materiaal. Ze heeft een tatto op haar rechter enkel van al voor e naar het weeshuis ging. Haar eerste letter staat erin, het heeft de vorm van een blad. (geen roos )

Kracht
Elementaire kracht: Water
Bijkracht: Metaal
Wapens: Een japanse tano met ivoren handvat. Een Katana en een hele hhop Shurikens. Een fang met snijwerk in het handvat Een gekromd dubbel zwaard en boksbeugels met ingesneden draken. In plaats van pijl en boog gebruikt ze haar shurikens.
Vechtsport: Praktisch alle oosterse vechtkunsten
Vechtstijl: Ze kent de menselijke drukpunten, en gebruikt haar kennis graag op anderen.

Draak
Naam van je draak: Long wei (Draak Waardevol)
Geslacht van je draak: V
Soort: Aziatische long
Draco orientalis
Ze wonen in onderwatergrotten, de soort is 13m lang en 4-5 meter groot. Ze zijn blauw, zwart, wit, rood of geel. Als wapens hebben ze hoorns tanden en klauwen. Ze eten voornamelijk vis en vogels, het liefst gegrilde zwaan. Het ei ziet eruit als een parel. Ze hebben geen vleugels. twee voelsprieten, vier poten, grote schubben en een staart met grote veren.
Hun tanden bevatten een verlammend gif en het enige medicijn zit in de schubben, drome heeft het gemaakt van vermalen schubben.
Karakterschets: Long wei is een nieuwschierig trouw en loyaal draakje. Ze kan goed opschieten met Mimmy, en leert al snelo van Andromeda en Mimmy om goed te kunneen vechten. Ze is ook dol op onigiri
Plaatjes
JONG

VOLWASSENEN




Extra
Verleden:
De stille ochtendlucht werd verstoord door de luide klanken van de kerkklokken. In de ochtendmist stonden enkele gestalten op het kerkhof zwijgend te kijken naar de zwarte kist die in het grote gat gehesen werd. De nacht ervoor was een moeder met 4 kinderen weduwe geworden, er zat zelfs nog een kindje in haar buik. Nadat de pastoor zijn laatste woorden uitgesproken had over het graf begonnen de grafdelvers met de aarde het gat te dichten. Met een kleine zakdoek droogde de moeder van het gezin haar tranen. Ze moest nu voor haar kinderen zorgen, voor het kindje dat er aan kwam en voor zichzelf. Er moest toch brood op de plank komen.
Met een fles drank in haar hand liep ze wankel naar de voordeur. Aan haar rokken hingen haar kinderen. De oudste was nog geen 5 jaar oud. En nu hadden ze al geen vader meer. Zonder op de kinderen te letten nam ze nog een grote slok van de fles wiskey. “Jullie gaan uit logeren.” zei ze met dubbele tong tegen de kinderen. De oudste, een jongen sleepte achter ze aan met een klein koffertje waar voor elk kind kleding in zat.
Na een half uur wankel gelopen te hebben kwamen ze bij een weeshuis, een oud gebouw dat grijsafstak tegen de donkere lucht. Een gebouw waar je liever met grote boog omheen liep.”hier kunnen jullie logeren. Als jullie aankloppen, ga ik vast.” zonder om te kijken wankelde ze weg van de kinderen die verlaten, dicht tegen elkaar aangedrukt hun moeder na keken.
Zonder veel interesse te tonen opende 1 van de begelijdsters de deur. Er waren weer kinderen af gegeven, iets wat bijna dagelijks gebeurde. “Kom binnen.” zei ze tegen de kinderen die angstig omhoog keken. In hun ogen was te lezen dat ze er niks van begrepen. Een kleine steek van medelijden ging door haar borst heen. Het jongste kind was nog geen 1 jaar oud, haar knieën waren kapot van het gesleep aan de rokken van de moeder. De moeder had dus geen moeite genomen om het kind op te tillen. Toch verbeet ze de medelijden, in dit vak was het geen goed om medelijden te tonen. Het enige wat ze kon bieden was een dak boven het hoofd van de kinderen. “Oké, Moeder Tara, jij neemt de meisjes mee en wast ze en geeft ze de kleding van het weeshuis. Ik zelf neem de jongens mee om ze te wassen en schonen kleding te geven.”
Ze heeft in het begin een periode nog bij haar zus gezeten voor ze overgeplaatst werd omdat ze vocht. (zie hieronder)Tot ze wegliep op haar tiende heeft ze 12 verschillende weeshuizen bezocht. Hieronder staat haar verhaal verder uitgewerk:
Als baby was ze al anders, ze vocht op de kleuterschool in het weeshuis omdat een ander “ Fluf gemeen aankeek”. Fluf was haar eerste huisdier. Het was een kikkervisje, en later een groene kikker. Toen ze fluf moest vrijlaten toen het een grote kikker was brak haar hart. Op dat moment koos ze om voortaan aleen nog maar dieren te hebben die nooit vrijgelaten hoefden te worden. Met katten ging ze vechten, “Hij heeft me gekrabt, dta zet ik hem betaald.” , Een hond was te speels, “Nee Lassie ik wil nu even lezen, dus zit op mijn schoot. Kom hier rotbeest”, dus een konijn was de perfecte oplossing. Ze koos haar eerste konijntje Lolo toen ze 3 was. Op de basisschool bleek ze slimmer dan de rest, maar meisjes mochten dat niet van haar ongeemancipeerde leraar, dus ze kreeg geen uitdagend materiaal, en als ze hem verbeterde als hij gewoon een klein foutje maakte mocht hij in de ogen van een 7 jarige hoogbegaafde gewoon verbeterd worden, hij was het daar niet mee eens, en ze eidigde dat jaar meer dan eens op de gang. Ze begreep niet wat ze verkeerd deed, en kwam iedere dag huilend thuis. Ze was de jaren daarop bij lieve juffen, maar ze durfde niet meer slim te doen. Tot haar 9e, toen had ze juf Mimmy, zei spoorde Andromeda aan om haar best te doen en Mimmy is later naar haar vernoemd
In het weeshuis woonde een schijnheilige pestkop, die alle zielige kinderen inelkaar sloeg, en door een paar zelfgemaakte blauwe plekkek als slachtoffer uit de bus kon komen. Als peuter heeft Andromeda besloten er wat aan te doen, en ze heeft zichzelf leren vechten. Ze sloeg hem met groot gemak in elkaar, en kwam als winnaar, held van de andere kinderen van de slaapzaal en meisje dat een nieuwe hobby heeft gevonden uit de bus.
Op de meisjes slaapzaal had ze een vriendin, Susey(Soezee). Ze was verliefd op Davey, en vertelde dat aan Susey. Die vertelde het Doodgewoon aan de hele zaal. Rara wie had er een blauwoog, en geen vriendinnen meer toe Andromeda dat te weten kwam. Andromeda was daarom een week geschorst van school en ging zonder eten naar bed voor eenpaar dagen, maar ze is mogsteeds van mening dat Susey dat had verdiend.
Sinds de aanvaring met Susey vinden de anderen haar wel een beetje eng worden. Ze begonnen har te treiteren, maar als Drome iets terug deed werd het aleenmaar erger. Uiteindelijk begonnen kinderen zelfs haar konijn en draak te treiteren . Ze besloot weg te lopen en vertrok op de rug van haar draak, ze is nooit meer bij een weeshuis in de buurt geweesd.
Een week na de 10e Verjaardsag van Andromeda stierf Lolo aan een hartaanval. Andromeda was ontroosbaar, en de as van de crematie heeft ze in een schelp gestopt.
Een paar jaar later, toen Andromeda 12 was, vond ze een klein baby konijntje dat had gevonchten met een jonge wolvenwelp. Het was een raar konijnen-beestje, aangezien het wel hoektanden had, maar geef vlees at. Het lieve dier heeft ze naar haar juf vernoemt. De wolven welp en het jonge konijn heeft ze gehouden.
Overig:
Ze heeft dus een Wolf, Beowulf. Het is een mannetje zo groot als een shetland pony. Drome rijd graag op zijn rug. Hij is beste maten met Mims en eet graag visjes.
Ze heeft dus ook een konijn, Mimmy. Mimmy is een loyaal diertje, maar ze houd aleen van Andromeda. Andromeda weet weinig van Mimmys afkomst, maar ergens is ze familie van het konijn in het filmpje, schattig maar dodelijk. Sinds Mimmy eigenhandig een wolf doode die haar zag als lunch, is ze ook welkom als Andromeda gaat jagen. Ze heeft naast het uiterlijk van een konijn, ook andere trekjes, ze heeft hoektanden (scherpe, die aangroeien als gewone konijnen tanden) houd van zwemmen (konijnen haten het als hun vacht nat word, om welke reden dan ook) kan haar nagels intrekken en heeft een betere reurzin en gehoor dan de meeste konijnen. Geen ander dan Andromeda kan haar zonder schrammen aanraken. Ze is net als Andromeda en Long wei dol op onigiri.



Plaatje:

Spoiler:

Wat mij betreft goedgekeurd, maar ik wil weten wie jullie zijn