De grote woestijn

het algemene woestijn topic, dit is de beste plek om hem te doorkruisen.

regels: geen 12ers

Ardromeda zat voorovergebogen op de rug van haar zwart met zilveren wolf. Ze diende op en neer en hield zich goed vast aan de lange manen van de wolf. Longwei met mims op haar rug volgde zeilings. De tassen an de zijkanten van de twee rijdieren waren gevuld met wapens, haar belangrijke spullen en wat geld. Andromeda grijnsde en keek naar de laagstaande zon, ze waren een poosje na middag de woestijn in gegaan, en hadden al een enorm stuk afgelegd. Ze had wel last van de droogte maar het water uit haar veldflessen hielden haar huid koel, evenals die van haar vrienden. Het water ging niet verloren dankzij wat magie.

Astelle zat met haar rug tegen Anila's nek terwijl die pijlsnel door de lucht vloog. Scott lag tegen haar aan te slapen en Astelle streelde zijn haartjes. ze deed haar pet, die haar overdag tegen moest beschermen af en stopte hem weg in haar rugzak. ze pakte wat water en dronk kleine slokjes waarna ze het wegstopte. Ze keek even naar de zon die al laag stond en besloot dat ze maar beter ergens konden landen om de nacht door te brengen. Ze gaf Anila een teken en die begon te dalen. ze landde rustig in het zand en ging liggen. Astelle pakte Scott voorzichtig op en gleed van Anila's rug af. Ze haalde de dekens en alle andere dingen uit de zadeltassen en legde ze naast Anila. ze had net Scott neergelegd toen ze in de verte een stofwolk snel op hun af zou komen. verrassend snel pakte ze haar zwaard en bleef wachten op wat er dan ook op haar af kwam.

Andromeda zag een draak landden voor haar en Beowulf rende er met een grote bocht oheen, als ze voor het weer warmer zou worden in de woestijn in de twaalf rijken wilden zijn hadden ze geen tij dvoor onophoud. Andromeda rende verder, het was heel dom om 's avonds te slapen en overdag te reizen, 's avonds zou je zonder goede tent of beweging onderkoeld raken.

na een vele uren reisen zette ze dan eindelijk voet in het groen gras aan de overkant. Gelijk liepen ze verder, al wisselden zei en mim wel van rijdier.