Het rijk van de stier- het kleurenmeer.

Het zal je niks verbazen, maar uit dit gebied komt de kleurendraak [Artemis]. Deze draken leven vooral op het land en houden eigenlijk niet zo van water. Toch is er in dit gebied een meer. Waarom het het kleurenmeer heet? Daar is eigenlijk geen speciale reden voor. Het meer is helder blauw en als de zon goed staat, twinkelt het. Het water voelt altijd lekker warm aan en om het meer heen staat een kring van bomen. Er is ook een grasveldje waar je eventueel kan zitten. Er zijn veel bloemen bij de bomen maar als je tussen de bomen doorgaat word het donkerder.

Personen; niet teveel, het is niet erg groot
Regels; vrij

Taylor zat aan de rand van het kleurenmeer op het gras. Om hem heen zweefde er af en toe een luchtbol die hij zelf had gemaakt. Sound was er op het moment niet, die vloog vast ergens in de lucht rond. Maar Taylor had hem gezegt geen regen of enkele storm te maken.

Kokos lande bij een meer en begon gulzig te drinken , Muis en Note spprongen van zijn rug . Note keek Muis even aan en begon toen ook uit het meer te drinken. Muis zelf knielde bij het meer en waste het zand van haar gezicht. Ze bekeek haar spiegelbeeld en zag dat al het zand weg was.

---
IK MET MIJN STOMME KOP HAD BIJ DE ANDRE GEREAGEERD grrom...

Anthea zocht naar een plek om te landen, zij en Kadeem vlogen nu al een paar uur door de lucht, gewoon, omdat het leuk was. Maar ze merkten dat Kadeem zijn vleugels minder regelmatig klapten en dat zijn ademhaling sneller begon te worden. Daarom vond Anthea het tijd om te rusten. Opeens viel haar oog op een prachtig klein meertje, omringd door bomen en een grasveldje. Anthea spoorde Kadeem aan om op het grasveldje te landen, hij deed het maar al te graag. Snel sprong Anthea van zijn rug af en rende naar het water. Het kon haar niet schelen dat ze haar kleren nog aanhad, ze moest en zou verkoeling hebben. Kadeem volgde haar voorbeeld en samen speelden ze in het water. Kadeem schepte water op met zijn enorme bek en gooide dat over haar heen, Anthea werd drijfnat. Lachend spetterde ze Kadeems kop nat, hij schudde ermee en keek haar speels aan. Anthea liet zich op haar rug vallen en dreef met haar ogen dicht op het water, wat heerlijk was dat toch. Opeens hoorde ze geritsel. Ze deed haar ogen open, nu zag ze pas dat er twee andere mensen bij het meer waren. Een meisje kende ze nog, ze had haar gezien in het bos, toen ze in gesprek was met de bomenjongen. Muis heette ze. Anthea scande snel met haar blik de aura's van de twee mensen, ze hadden geen kwade bui, het was veilig. Anthea deed haar ogen weer dicht en dobberde voort op het kabbelende water.

new


Muis liep neuriend over het strand met Kokos en Note achter haar aan wagelend , het was warm , te warm... Muis deed haar strandjurkje uit en stormde de zee in , gevolgd door Kokos en even later ook door Note die eigenlijk het water niet zo leuk vond , maar het was zo warm.

Cara vloog met Ghai naar het meertje. Ze zag dat er wat mensen bij het meertje zaten en herkende een meisje ze wist alleen niet zo goed meer waarvan. Ze landen met ghai en keek snel even naar de gedachtes van de mensen. Ze dacht niet dat het gevaarlijk was en dus trok ze snel haar simpele jurkje uit en er kwam een bikini tevoorschijn. Ze rende het water in en Ghai kwam achter haar aan.

Muis schreef:

new


Muis liep neuriend over het strand met Kokos en Note achter haar aan wagelend , het was warm , te warm... Muis deed haar strandjurkje uit en stormde HET MEER in , gevolgd door Kokos en even later ook door Note die eigenlijk het water niet zo leuk vond , maar het was zo warm.

sorry XD

Er klonken plonzen van voeten die het water in renden en Muis keek om , ze kende dit meisje , waarvan wist ze niet meer ... "Hoi!"Zei ze maar en Ze keek het meisje aan , ze dacht goed na waarvan ze haar herkende, en wist het , van het spoedoverleg!

'Hallo.' antwoorde Cara. Ze dacht nog eens goed na over waar ze het meisje van kende. Ze dacht dat het wel eens van het spoedoverleg kon zijn en misschien ook wel niet en had ze haar gewoon een keer in de stad zien lopen ofzo. Ze keek even snel naar Ghai die verkoeling zocht in het water net als zij.

-new-
Katniss schopte haar soepele leren laarzen uit en beet op haar tanden van de pijn, haar voeten zaten, zoals altijd, helemaal onder de blaren. Ze liet haar voeten in het
water zakken en slaakte een zucht van verlichting, het warme water voelde heerlijk aan aan haar voeten. Ze liet haar voeten opgloeien in een warm wit licht en de blaren verdwenen langzaam.

-nieuw
Anthea schopte haar bruinleren laarsjes uit en plofte op het gras. Ze liet zich achterover vallen en wuifde zich, door middel van zelfgemaakte wind, koelte toe. Het was stikheet vandaag in het rijk van de stier, ze was al de hele dag in de weer en zat helemaal onder het zweet, ze was uitgeput.

Katniss merkte dat er een meisje aan was komen lopen, maar ze lette er verder niet op. Wel merkte ze dat de bries die opstak, helemaal niet natuurlijk was. Ze glimlachte breed. Ook een luchtmeester dus. Haar voeten waren nu compleet genezen, maar ze bleef toch met haar voeten in het water zitten.

Anthea merkte de aanwezigheid van een ander iemand. Ze keek op en zag een meisje aan de waterkant zitten, oh fijn, nu durfde ze het water niet meer in. T was namelijk net van plan geweest om het water in te springen, maar nu dat meisje daar zat vond ze het een beetje vreemd om zo maar een bommetje te doen. Toch trok ze haar jurkje en military jacket uit en stapte ze het water in. Langzaam liet ze zich in het water zakken en zwom ze naar het diepe gedeelte. Nu kon ze het meisje beter bekijken...

Katniss glimlachte naar het meisje en ging verder met het helen van alle littekens op haar lichaam die ze de afgelopen tijd had opgelopen, en waar ze nog geen tijd voor gehad had. Vooral haar knieën zaten onder, omdat ze die altijd keihard stootte tegen het tafeltje in haar eigen woonkamer. Des te meer littekens ze verwijderde, des te beter en minder moe ze zich voelde.

Anthea keek bewonderend toe hoe de littekens zichzelf genazen nadat het witte licht ze had aangeraakt. Onwillekeurig voelde ze zich even aardig jaloers, helen was een bijkracht die ze altijd graag had gehad. De zin van haar bijkracht, aura, had ze nog steeds niet ontdekt, waar ze zich erg aan ergerde. Ja, ze kon een aurabal maken, ja ze kon het humeur van de persoon tegenover haar beheersen, maar ze kon er niet voor zorgen dat diegene zich opeens heel anders ging gedragen, daar was ze nog niet sterk genoeg voor. Het enige wat ze kon was de emotie die diegene op dat moment had aansterken. Die emotie was in een gevecht bijna altijd boos en wat had ze eraan als ze díé emotie aansterkte? Anthea schudde even met haar hoofd, waardoor de druppels uit haar natte haar in het rond vlogen, ze was helemaal afgedwaald.

"Heb je problemen?" Vroeg Katniss aan het meisje. Ze liet de luchttrillingen die haar stem maken meegaan op de wind, zodat ze niet hoefde te schreeuwen. Ze dacht na over haar kracht. Het was opzich wel een mooie bijkracht, maar ze kon er niemand mee aanvallen, dus in een gevecht was het best wel een zinloze bijkracht. Ze heelde nu de gespleten puntjes van haar haar.

Anthea schrok op uit haar overpeinzingen door de stem die erg boos klonk in haar oren. "Euh, nee, sorry, val ik je lastig dan? Dan spijt me dat.. Ik.. Ik wil je niet storen." Anthea stotterde helemaal omdat ze niet wist hoe ze moest reageren, ze wist sowieso helemaal niks over dit meisje. Behalve dat haar kracht lucht was en haar bijkracht helen.

wah, ze was helemaal neit boos xD

"Neehoor, je stoort helemaal niet." Zei Katniss met een brede glimlach. "Je zat alleen de hele tijd zo te peinzen, dus ik vroeg me af wat er aan de hand was." Ze stuurde een paar luchtvlinders rond het meer en liet ze gloeien in haar prachtige witte helingskleur.

Anthea werd rood, ze had het helemaal verkeerd begrepen. Haar ogen volgde de vlinders over het meer. "Wat mooi, hoe doe je dat? Ik kom niet verder dan een of andere lompe kraai. Ik ben trouwens Anthea, aangenaam!" Anthea glimlachte en las het meisje haar aura.

"Heel veel oefenen." Glimlachte Katniss en ze liet de vlinders veranderen in papegaaien die snel rond het hoofd van het meisje fladderden. "Ik ben trouwens Katniss." Zei ze met een glimlach tegen het meisje. "En jij bent?" voegde ze eraan toe.

Anthea lachte en graaide als een klein kind naar de papegaaien, maar natuurlijk gleed haar hand zo door de uit lucht geproduceerde beesten heen. Wel voelde ze een soort tinteling en waar eerst een snijwond op haar duim had gezeten zat nu weer normale huid. Dat kwam natuurlijk door de witte gloed van de helingskrachten van het meisje. "Haha, je had het vast niet goed gehoord net, mijn naam is Anthea, nogmaals. Een mooie naam, Katniss." Anthea glimlachte naar het meisje en speelde zelf ook een beetje met lucht, er kwam een soort misvormde tulp uit, maar hij was al beter dan haar vorige.

-Wat stom dat ik de eerste keer haar naam niet opgemerkt had.- Dacht Katniss. Ze sprong nu ook het water in, maar hield haar kleding droog met haar luchtkrachten. Ze zwom naar Anthea toe en begon haar te helpen met de vorming van haar tulp. "Heb je in je gedachten hoe het eruit moet komen te zien, niet hoe het moet veranderen?" Vroeg ze aan haar.

Anthea volgde Katniss met haar ogen. "Ja, ik weet precies wat ik wil hebben. Het lukt alleen niet zo goed." Anthea glimlachte en keek nogmaals naar de mislukte bloem die een tulp moest voorstellen. "Hoe doe jij dat toch? Of is het iets wat je pas kan als je meer kan met je luchtkrachten?" Anthea keek Katniss onderzoekend aan.