Het rijk van de maagd- Het weiland

Het weiland is een groote open plek. Er staat 1 grote boom in het midden. En er zijn heel veel planten en kruiden te vinden.
Je kan er lekker relaxen of vechten als je daar zin in hebt. Er lopen ook dieren zoals paarden en wat konijnen rond. Deze mag je niet doden want ze doen jou ook niets. Pas wel op voor je eten want ze paken het zo af.

Regel:
vechten mag
Max 20 personen (het is groot maar als er mensen gaan vechten wordt het een beetje te druk)
draken zijn toegestaan
De boom in het midden mag niet verwoest worden dus pas op bij het vechten!!

Lune liep het grote weiland op. Ze keek naar de boom in het midden en pakte haar schets boek. Ze begon te schetsen met het kleine stukje houtskool wat ze nog had. Ze zou het straks thuis afmaken met verf. Maar eerst maar eens beginnen.

De tekening wou niet echt lukken maar dat maakte haar niet uit. Het ging haar om de rust van het weiland. Er was inmiddels een klein wit konijntje aan komen hupsen. Ze aaide het beestje zachtjes. Ze vond hem wel schatig. In de verte kwam de zon op hat gaf een mooie rode gloed. Ze zag een paar paarden die lekker aan het grazen waren en dacht aan de tijd dat haar zusje en zij samen hadden paard gereden het was heerlijk zo met de wind in je haren. Ze doezelde een beetje weg.

Lune schrok wakker van een paard wat vrolijk naast haar stond te hinniken. Ze stond op en aaide het beest over zijn neus. Daarna pakte haar spullen en liep weg. Ze had het wel weer gezien in het weiland.

Dakota liep het grote weiland op. Ze had een lange blauwe jurk aan. Ze ging tegen de boom in het midden zitten waar veel vogels in zaten. Ze floten een prachtige melodie. Dakota keek goed of er geen mensen waren en begon toen mee te zingen met de vogels. Ze ging zo in het zingen op dat ze niet door had dat ze op stond. Ze danste op de melodie die de vogels zongen. Haar jurk wapperde rond haar enkels van het dansen. Ze voelde zich heerlijk vrij.

Alyssa en Lius kauwde samen, precies op hetzelfde ritme op een stukje peterselie. Ze hadden net een heerlijk stuk brood gegeten, wat ze van Andrew gekregen hadden en dus nog beter smaakte, en nu hielden ze een soort siësta. Niet dat het heel warm was, maar in het najaarszonnetje zonder veel wind was het erg goed uit te houden. Af en toe was het geluid van een ritselend beest te horen, boven hen in de boom. Maar verder was het hier heerlijk rustig.

Ergens in het gras lag Riyomo. De laatste tijd had ze veel na moeten denken, wat er was gebeurt met Alexis, ze kon het zichzelf gewoon niet meer vergeven. Haar haren lagen als een waaier langs haar hoofd en haar blik staarde in het niets, als je haar borstkas niet op en neer had zien bewegen leek ze dood, soms voelde ze zich ook zo.

Ineens sprong Liuz op, waarschijnlijk kreeg hij weer 1 van zijn drukheids aanvallen. Zonder dat Alyssa er op reageerde sprong hij naar voren, het gras in. Alyssa had dit zo vaak gezien dat ze er niet eens meer op reageerde. Liuz sprong vrolijk, zonder op zijn omgeving te letten over de grasspiertjes. Af en toe bleef hij stil staan om aan een bloempje, of een kruid te ruiken. Ineens stond hij naast een meisje dat in het gras lag. Hij snoof eraan en niesde hart.

New

Andrew en Akako vlogen over een groot, mooi weiland. Andrew besloot om maar even te landen en in de schaduw onder de grote boom in het midden te gaan zitten. Eenmaal beneden keek hij eens goed rond. Hij ging onder de boom zitten met een grassprietje in zijn mond. Akako kwam naast hem liggen en doezelde algauw weg.

Cara liep over het grote weiland heen. Ghai vloog boven haar maar ze had geen zin om zo in de lucht te zijn. Ze keek even snel naar boven. Toen zag ze een jongen onder de boom in het midden zitten. Ze bestede er verder geen aandacht aan en zag toen dat er ook een draak bij was. Ze seinde met haar kracht naar Ghai dat ze gefocusd moest blijven je wist maar nooit wat voor bedoelingen ze hadden.

Onder de boom lag Andrew rustig kauwend op zijn sprietje met een paar vuur en ijs balletjes te spelen. Toen hij het meisje zag, liet hij ze meteen vervliegen. Snel keek hij om zich heen, op zoek naar een draak. Om de één of andere domme reden keek hij niet naar boven en zag dus nergens een draak. 'Loos alarm,'dacht hij. Even keek hij naar Akako, maar die lag nog steeds te slapen.

Cara seinde naar Ghai dat ze rustig kon landen maar wel uit het zicht van de jongen. Ze wist nu dat hij krachten had maar hij had haar niet aangevallen dus kon Ghai wel even rusten ze zou zelf wel eerst te weten komen of hij een twaalfde of dertriende rijker was. Ze hoopte een twaalfde want ze had geen zin in een gevecht.

Andrew hoorde een zachte plof, maar kon het geluid niet plaatsen. Onwillekeurig verscheen er een bandje gemaakt van ijs om de tattoo op zijn enkel. Hij was de rust zelve, daarom het ijs. Maar altijd als hij de rust zelve was, schenen er diep in het ijs kleine, kristalblauwe waakvlammetjes. Dit was zonder reden, maar om de één od andere reden gingen de vlammetjes uit als hij wist dat het foute boel was.

Cara liep naar de jongen toe. 'Hallo.' moppelde ze naar de jongen en ging toen een stukje verderop tegen de boom zitten. Ze begon een liedje dat ze vroeger van haar moeder had geleerd te zingen en sloot haar ogen om zich nog meer in het liedje in te leven. Het was vond ze zelf een mooi liedje zeker als het goed werd gezongen.

"Hoi," zei Andrew verlegen terug. Terwijl het meisje begon te zingen werd Akako wakker. Haar kop ging omhoog en keek nieuwsgierig naar het meisje. 'Drew, ik voel een andere draak,' zei ze tegen Andrew. Andrew keek om zich heen en zag nu ook de draak liggen. Wat moest hij nu doen? Eerst maar erachter komen waar ze vandaan kwam.

Cara had de gedachtes van de jongen in de gaten gehouden want als hij aan zou willen vallen wou ze dat graag ruim van te voren weten. Ze keek naar de jongen terwijl ze gewoon doorzong alsof ze niet in zijn gedachtes kon kijken. Ghai zei tegen haar in gedachte dat ze volgens haar gezien was en Cara liet weten dat het niet erg was.

Andrew lag nog steeds te twijfelen. Moest hij rustig van het heerlijke zonnetje genieten en deze kans laten gaan of zich als een echte Dertiener gedragen en erachter komen waar ze vandaan kwam en haar desnoods over laten stappen of vermoorden. Terwijl hij hierover lag na te denken, keek hij naar de wolken. Met de grote hoeveelheid fantasie die hij bezat, zag hij de meest leuke vormen in de wolken: van clowns tot olifanten en van draken tot huizen.

Cara vroeg zich nu af of ze iets moest doen. Ze had zijn gedachtes nu met rust gelaten en vroeg zich af of ze zijn gedachtes afmoest zoeken naar aanwijzingen dat hij uit het dertiende rijk kwam of dat ze het gewoon moest laten rusten. Ze had gelukkig haar wapens bij zich dus als het nodig was kon ze vechten al had ze daar geen zin in.

Andrew besloot er een slang op af te sturen. Hij maakte voorzichtig een slang van vuur (ijs zou namelijk teveel kraken) en stuurde die naar de andere kant van de boom. Zijn slangen waren altijd heel erg goed in het observeren van iemand, zonder dat diegene er erg in had. Zelfs bij Alyssa lukte het trucje nog steeds. Gespannen keek hij toe hoe het dier naar de andere kant van de boom glibberde.

Cara had door dat ze bekeken werd maar toen ze naar de jongen keek keek hij niet naar haar. Ze seinde Ghai dat ze op scherp moest staan. Ze wist niet precies waarom maar ze vertrouwde het niet. De jongen had niets gedaan maar toch dacht ze dat hij slecht was. Ze keek in zijn gedachtes en vond daar wat ze wou weten nu wist ze uit welk rijk hij kwam maar ze deed er niets mee.

De slang had doorgekregen dat het meisje dacht dat ze bekeken werd. Snel glibberde hij de boom in, waar hij zich rond een tak krulde. Vanaf daar ging hij verder met spioneren. Maar tot nu toe straalde er niks uit de lichaamshouding van het meisje dat verraadde uit welk Rijk ze kwam. Hij bleef hangen en dat zou hij blijven doen tot hij opgemerkt werd of iets had gevonden.

Cara keek nog eens goed naar de jongen het was een dertiende rijker maar hij viel haar niet aan en ze kon ook niet iets in zijn gedachtes vinden of hij dat ging doen. Dat betekende of hij overgelopen was of hij had nog niet besloten of hij haar aan ging vallen in dat geval werd ze waarschijnlijk door iets in de gaten gehouden.

De slang had eindelijk genoeg gezien. Het meisje was zenuwachtig geworden. Dat betekende twee dingen: Ze kon aura's of gedachten lezen en had zo gezien dat ze hier te maken had met een Dertiener. Dat was genoeg voor de slang. Snel glibberde hij terug naar Andrew en vertelde zacht wat hij had gezien. Andrew was blij verrast. Dan zou er dus toch nog actie komen op deze eigenlijk best wel saaie middag.

Cara kreeg meteen het gevoel dat er iets goed mis was. De jongen dacht dat ze zenuwachtig was dat betekende dat hij een spion had of hij net als zij gedachtes kon lezen. Aangezien het niet heel erg waarschijnlijk was ging ze ervan uit dat er een spionnetje in het spel moest zijn. Ze had haar zwaarden al in haar hand maar ze viel niet aan.

Andrew begon maar met zijn slang. Hij stuurde het vurige dier nu als een raket vooruit. Zodra het bij het meisje zou zijn, zou de slang toehappen met lange vuurtanden die verstevigd waren met wat ijs. Een dodelijke combinatie, als je de goede plek raakte. Maar dat was Andrew nu niet van plan, hij wilde nog even 'spelen'. Daarom zond hij de slang af op de knie. De slang had nog tien centimeter te gaan en sperde zijn vlammende kaken alvast wijd open. En hij beet.