het rijk van de tweelingen - het huis halliwel

Midden in Tiendra staat een huis wat lichtelijk anders is dan de rest. Het is iets groter aan de bovenkant en kleiner aan de onderkant. Er zitten boven veel ramen zodat je een prachtig uitzicht krijgt over het plein dat ervoor ligt. Achter het huis is de zwarte buurt. Daar zitten ook veel ramen als enigste huis. De lijnen van de buitenkant zijn verder heel mordern en recht. Het huis heeft verschillende kleuren (gedwongen door Nozomi). De voordeur staat iets aan de linker kant van het huis. Je zou denken dat een rijk iemand erin woont maar ze hebben het gewoon wat verbouwd.

Als je binnenkomt onder dan kom je in een kleine hal. Links de eerste deur is een kleine ruimte daar kan je jas op hangen. De tweede deur is de wapenkast van Nozomi en Emy. Er staat niet veel in maar voor het geval hebben ze het toch. Daarnaast dus de derde deur links is de trap naar boven. Aan de rechter kant is een grote ruimte waar je met vechetn kan oefenen. Het is toch kleiner dan de meeste oefen zalen omdat ze weinig oefenen. Daalangs is een opname studio voor muziek vam Emy. Daarnaast is de attelier van Nozomi. Uiteindelijk als je recht door loopt kan je naar onder naar de kelder. Maar die deur is meestal afgesloten.

Boven als je de trap op loopt kom je meteen in een prachtig breed woonkamer terecht. Aan beide kanten zijn grote kamer maar aan de achterkant zit de keuken. De keuken is prachtig zwart design. De koelkast is niet al te vol maar staat er meer voor de sier. In de woonkamer staat een grote bank met een hoek. Er staan nog twee banken die het geheel in het rondje lijkt. Midden in is een speciale plek waar je binnen eenvuurtje kan steken. Als je rechtdoor loopt van de trap de zie je twee deuren. Dat zijn de kamers van Nozomy en Emy. De kamer van Nozomi is vol met kleuren en kleine dingen die zelf geluid maken. De kamer van Emy is best kleurloos maar heeft veel vormen. In die kamer heb je allebij twee deuren. Voor de batkamer en wc. Ze kunnen er dus allebij van elke kant in komen. Verder is de batkamer niet bijzonders.

regels : Niets kapot maken, je mag verder altijd bij hun langskomen

Beowulf zette in een snel tempo zijn krachtige klauwen op de grnd voor de volgende stap. Andromeda bewoog goed mee met de galopachtige stappen van de grote zwart met zilveren wolf. Haar blauwe draak volgde een paar meter achter hun met een ogenschijnlijk schattig konijn op haar rug. Andromeda iet de Wolf stoppen en de klauwen maakten grassen op de weg. Ze stapte af en zochte een goed plaatsje in de schaduw. Ze gingen zitten en Andromeda sturtte een plunjezak met een gebraden vis en ham op straat fde draak en de wolf pakten bijden hun eigen eten en andromeda gooide een stuk meloen naar het konijn dat het met twee ongebruikelijke hoektanden en uitgeklapte scherpe klauwen te lijf ging. Dromé zelf begon aan een appel terwijl ze naar het huis voor haar keek.

Voor het grote raam bij het huis zat Eys rond te kijken. Ze was zo klein dat een normaal mens haar niet zou zien. Haar grote ogen tuurde naar het mesje met de wolf, draak en konijn. Emy kwam ondertussen uit zijn kamer met een handoek op zijn hoofd en een broek aan. Hij was thuis dus kon dat makkelijk. Terwijl hij naar Eys liep droogde hij zijn haren. ´´Wat is er´´ vroeg hij omdat Eys zo raar keek. Eys bleef alleen naar dezelfde plek staren. Emy kon het toch niet zien van af hier omdat de trillingen niet zo hoog raken en de wind ook niet van buiten kon voelen.

Beowulf gromde "Drak ies ien hois" zei hij met zijn rare grommerige accent. Andromeda volgde de blik van de draak en zag een jongen staan, aleen hij leek hen niet te zien. Ze nam nog een hap van haar appel en deed haar wapens goed. Ze droeg de kleding van haar avatar aleen dan met een katana aan haar zij. in de heuptas zatten haar shurikens met het verlammende gif.

Uiteindelijk had Eys haar mond weer gevonden. ´´Een meisje met een draak, wolf en een konijn voor het hus´´ zei ze tegen Emy. Emy trok een weknbrauw omhoog. Waarom zou iemand voor zijn huis met een draak zitten. ´´Laat ze maar als ze iets willen dan horen we het wel aan de bel´´ zei Emy rustig. Hij pakte Eys op met een vinger en pakte zijn hanger. Netjes ging Eys in het amulet zodat je amper zagdat ze echt was.

Andromeda floot en alledieren namen hun eten in hun bek en liepenachter har aan naar de deur. Ze wolf gromde, maar drome maande hem tot stilte. Ze belde aan en bestudeerde ondertussen de deur. Het huis zag er luxe uit maar was toch niet een huis van een rijkestinkerd. Drome pakte haar konijn op die haarklauwen introk en haar tanden verstopte in haar bekje.

Emy keek niet raar op toe er gebeld werd aan zijn deur. Dat meisje had hem zeker ook gezien. Al had Emy geen shirt aan hij liep rustig naar de deur. Al was de kans groot dat het een dertiener was hij kon de kans wel pakken. Je wist maar niet misschien was het een meisje die juist achter na was gezeten. Emy opende de deur met een warme glimlach. Eys hield zich dood stil. Je zag amper dat ze echt leefde. ´´Ehm hallo kan ik iets voor je doen´´ vroeg Emy beleefd.

Alex plofte neer op het gras vlak bij een huis. Elia gleed langzaam van haar rug. Hij was langs de dokter geweest die zei dat hij alle activiteiten en hoe moe hij daarna was moest opschrijven. Dat zou hij uiteindelijk wel doen. Hij zuchtte even, hij was echt kapot. Hij stond uiteindelijk maar weer op en keek even in het rond. Blijkbaar waren ze aan de achterkant van een huis geland, want hij zag dat ze vlak bij een tuin stonden.

Nozomi zat in haar attelier door een raampje de tuin te schilderen. Ze hoorde dat de bel ging maar Emy wist dat ze als ze aan het tekenen was niet meer zo maar stopte. Nozomi was klaar met de basis maar nog lang niet klaar met het schilderij. Toen ze op keek naar de tuin stond er opeens een draak in. Nozomi mond viel nog net niet open van verbazing. Wie durfde nu in iemands tuin te landen en dan ook nog wel bij haar uit zicht. Boos liep ze naar de achtertuin. Daar zag ze de jongen die haar uitzicht had verpest. ´´ Wil je draak verplaatsen ik kan zo niet schilderen´´ zei Spak voor Nozomi. Hij zei het alleen een stuk rustiger terwijl Nozomi allemaal grote beweging erbij maakte. Spak zat zoals altijd waar aan de hanger en zonder het praten kon je niet zien dat hij leefde.

Elia zuchtte even en Alex knikte. Ze vloog weer op en ging buiten de tuin zitten. "Sorry hoor." zei Elia rustig. "Maar ik ben best wel kapot." Hij stond voorzichtig op en maakte voor de zekerheid maar een wandelstok van glas. Dat zou het wat makkelijker voor hem maken om te staan en te lopen. Hopelijk was zij net niet iemand die hem gelijk aan ging vallen.

Nozomi kreeg uiteindelijk medelijden met de jongen. Ze was wel eerst boos geweest maarze had nu eenmaal snel medelijden. Toevallig zag ze dat hij ook glas als kracht had. ´´Kom maar naar binnen daar kan je fijn zitten´´ zei Spak met een mannelijke stem. Nozomi liep al vast een naar de deur om binnen te komen in het huis. Het was maar hopen dat hij geen dertiener was.

Elia knikte. Hij liep rustig naar binnen en plofte daar op de bank/stoel neer. Hij pakte vast een klein notitieboekje en schreef daarin wat hij allemaal had gedaan. 1:Gevlogen met draak, weinig. 2:Naar binnen gegaan, weinig. Tot nu toe: Uitgeput. Toen hij dat had opgeschreven deed hij het weer in zijn zak en keek langzaam rond.

´´Wil je wat drinken´´ vroeg Spak voor Nozomi. Gelukkig was het nog niet opgevallen dat de stem niet bij het meisje hoorde en er ook niet van kwam. Nozomi keek even fronsent naar het notitieblok maar negeerde het uiteindelijk maar. Geduldig wachte ze op het antwoord van de jongn. ´´Oh ja ik ben Nozomi, wie ben jij´´ vroeg ze nog eve tussendoor.

"Ik ben Elia." zei Elia rustig. "En ik lust wel wat." Hij liet de wandelstok als armband om zijn arm glijden en keek toen naar Nozomi. Hij vroeg zich af of ze wel kon praten, want hij had haar mond nog niet zien bewegen. Hij besloot het maar niet te vragen, dat vond hij best wel onbeleefd. Hij keek even naar buiten en zag een klein lichtje tussen de wolken door vliegen.

Nozomi liep rustig naar de keuken. Uit de koelkast pakte ze wat Cola ,hopend dat hij dat luste, en goot dat in twee glazen. Daarna liep ze glimlachend terug naar Elia en gaf hem een glas. Ze ging recht tegenover hem zitten en nam een slokje van de cola. Ze gnoot er meteen van en dat zag je ook goed aan haar. Spak bewoog nog steeds niet op de hanger.

Elia glimlachde even en zei "Bedankt." Hij nam een slokje en opeens landde het lichtje uit de wolken weer voor de deur. "Mag ik gewoon hier blijven?" vroeg Alex ongeduldig. "Het is namelijk zo saaaai boven in de wolken zonder gezelschap." Ze zuchtte even en keek naar Elia. Die bleek alweer iets te drinken te hebben.

Nozomi keek verbaast naar de draak die weer in deteun lande. Daarna keek ze naar Elia. ´´Is er niet iets met je draak´´ zei Spak weer voor Nozomi. Hij had gelukkig nog niets gevraagd over het niet spreken deel. Hij wist egenlijk niet eens dat zij ook krachten had. Een dertiende zou het zeker dan nie zijn omdat Elia gewoon binnen kwam zonder dat te weten.

Andromeda glimlachte flauwtjes "Mag ik vragen of ik wat water mg hebben, mijn dieren hebben honger" zei z4 met een lieve glimlach die haar meteen deed lijken op een lief meisje van acht, al zei haar lichaamsbouw toch echt dat ze 16 was en voor de deur open was gedroeg ze zich als een volwassene. Haar konijntje glimlachte lief, maar liet geen tanden zien, ze hadden echt schoon water nogig, hun hele voorraad was nog niet bijgevuld.

Elia knikte even. Naar de stem en naar Alex. Die glimlachde snel en ging toen voor de deur liggen met haar kop in de opening. Ze keek even of ze de bron van de stem zag, maar ze zag die niet. Elia dronk de rest van zijn cola op en zei toen "Sorry dat Alex zomaar in je tuin landde, maar ik was bijna flauwgevallen door het tekort aan zuurstof daarboven." Het was hem nog nooit eerder opgevallen dat dat kon, want hij had er nooit last van gehad.

Emy keek even naar het meisje en bleef glimlachen. Al geloofde hij niets van het schattige gedoe hij liet niet zo maar iemand hier staan. ´´Kom maar binnen dan haal ik iets voor je´´ zei Emy beleefd. Toen hij zich omdraaide zag hij een grote draak in de tuin. Het meisje was blijkbaar niet het enigste gas in huis. Emy liep al vast de trap op want boven was de woonkamer. Het meisje zou hem wel volgen. Daar zag hij Nozomi met een jongen. ´´Noz , heb je ook bezoek´´ zei Emy terwijl hij al vast naar de keuken liep.

Reageer ook even voor Nozomi :
Nozomi moest lachen omdat ze het wel grappig vond wat de jongen zei. Er kwam alleen geen geluid uit haar mond. ´´Hindert niets´´ zei Spak tegen Elia. Nozomi vond ht ook helemaal niet erg. Daarna zag Nozomi dat Emy boven kwam. ´´Ja, jij ook´´ vroeg ze met een frons. Dat was zeker diegene die aanbelde bedacht Nozomi.

Elia wist nu zeker dat Nozomi stom was, want ze was aan het lachen zonder geluid. Ach, hoefde hij het ook niet meer te vragen. Hij keek even naar de andere jongen. Hij deed zijn ogen weer dicht, want hij voelde zich licht in zijn hoofd. Hopelijk viel hij niet flauw, niet hier. Dat wilde hij totaal niet.

Nozomi zag dat Elia zijn ogen dicht deed. Dalijk viel hij nog flauw bedacht ze. Snel stond ze op en liep ze naar em toe. ´´Gaat het´´ vroeg Spak voor Nozomi. Nozomi had een bezorgde blik op haar gezicht. Ze keek niet op naar Emy alleen naar Elia. Na al die tijd in de goot en misbruikt te worden gaf ze nog veel om mensen.

Elia knikte half en zorgde ervoor dat hij goed in de stoel zat zodat hij niet om zou vallen als hij flauw viel. Hij ademde rustig in en uit en het lichte gevoel in zijn hoofd verdween. Hij deed zijn ogen weer open en zei "Bedankt dat je zo bezorgt bent, maar er is nu eenmaal weinig aan te doen." Alex keek naar Elia, het was voor haar duidelijk dat hij moe was.

Andromeda liep achter Emy aan "Ik ben Andromeda, hoe heet jij?" vroeg ze nog steeds met haar lieve gezicht, als ze de lieve kleine meisje acht goed had willen doen had ze wat anders aan hebben. Ze glimlachte en keek naar Mims die haar de heletijd schattig had achtervolgd, haar enorm lange helicopter oren wapperden achter haar aan terwijl ze schattig met haar ogen knipperde.

´´Emy , is de naam en dat is Nozomi´´ zei Emy terwijl hij naar Nozomi wees die nog steds bezorgd bij Elia stond. ´´Ga maar zitten hor´´ zei Emy rustig terwijl hij drie glazen water inschonk. Voor Andromeda en haar konijn en hem zelf natuurlijk. Daarna liep hij naar de bamk waar Nozomi nog op had gezeten.
´´Weet je zeker misschien kan je beter gaan liggen´´ zei Nozomi tegen Elia. Ook al kwam er nog een aan had Nozomi gehoord er wasnog ruimte zat. Ze keek heel even op naar het meisje met het konijn en daarna weer naar Elia.