het rijk van de tweelingen - het huis halliwel

Elia schudde zijn hoofd en zei "Hoeft niet hoor, het gaat alweer." Alex hield Elia scherp in de gaten. Ze wilde niet dat hij opeens werd aangevallen nu hij mogelijk ME had. Dat zou niet echt goed voor hem zijn, zeker omdat hij waarschijnlijk werd vermoord als dat gebeurde. Ze keek even naar het meisje met haar konijn en vroeg zich af uit welk rijk zij kwamen.

Andromeda ging zitten op een stoel en Mimmy sprong op haar schoot. Drome pakte een stuk paprika uit haar heuptas en het konijn hapte er meteen met haar vreemde hoektanden een hap uit. Mims zag er voor een paar secnden uit als het konijn dat zewas, een monster dat in haar uppie een beer kon vellen, maar daarna was ze weer het schattige troeteldiertje dat op haar buikje gekriebelt werd. Drome glimlachte en veranderde een vergiftigde shuriken met haar magie in een ring op maar vinger en ze glimlachte terwijn ze iedentieke ringen rond de oren van mims deed, om ieder ook drie. Het konijntje wandelde vrolijk naar Elia en bleef op een meter afsand staan om de jongen te observeren, en daarna Nozomi.

Nozomi zuchte en ging ook maar zitten. Ze pakt haar Cola en nam er een slok van. Spak en Eys keken even naar elkaar van de hangers. Kort verwisselde ze met kleine bewegingen informatie uit. Die stuurde ze weer door naar Emy en Nozomi. Nozomi had niet verwacht dat het meisje ook een draa had maar blijkbaar wel. Emy glimlachde en ging makkelijker zitten. ´´En uit welk rijk komen jullie´´ vroeg hij rustig. Het was niet moeilijk te raden waar hun vandaan kwamen.

Elia glimlachde en bedacht zich dat het misschien handig was als hij gewoon zei waar hij vandaan kwam. "Uit een van de twaalf rijken." zei hij rustig. Hij keek naar het konijn dat hem geobserveerd had en vond het raar dat een konijn zulke hoektanden kon hebben. Hij was nog nooit zoiets tegen gekomen.

Andromeda glimlachte "Vissen" ze wist zeker dat dat rijk watermagie bezat en ze was dol op shushi, evenals al haar dieren. Ze maakte een nieuw heuptasje open en haalde er een doosje met onigiri uit. Tevreden nam ze een hap. Ze witte rijst vond ze gewoon heerlijk. Mims keek wantrouwend naar de hanger van het meisje, dat draken wezentje dat eromheen zat gaf een vreemde geur af, de geur van draak.

Emy en Nozomi knikte dat ze het snapte. Ook al waren ze geen familie ze waren zo lang bij elkaar dat praten niet meer nodig was. Gelukkig voor Nozomi. ´´Toevallig dat er twee magiers voor onze deur opeens stonden´´ zei Emy die het toevallig vond. Nozomi keek even fronsend naar Emy en gaf hem toen een por. Emy negeerde gewoon de por en was benieuwd wat ze zouden zeggen.

Elia glimlachde even kort, maar vroeg zich toch af of het meisje inderdaad tien minuten onder water kon blijven. Alex keek even en legde toen haar hoofd op haar poten. Ze zou het wel horen als er een gevecht uitbrak. Maar waarschijnlijk niet. "Waar komen jullie vandaan?" vroeg hij aan de jongen en Nozomi.

Mims wist het nu zeker. Ze stoof naar Drome waar ze op Dromes schouder klom. "Drk" knorde ze (wat trouwens het enige geluid dat een konijn kan maken). Dromes open sperden zich open en gingen toen weer normaal "Ga maar aan Beowulf en Lung wei vertellen, die gaan dat wel intressant vinden" zei te terwijl ze Mims op de grond zette. Het konijn rende sneller dan het gehuppel van eerst naar buiten waar ze de Draak en Wolf uit hun maaltijd haalde. Ze bracht de boodschap over en de twee spitsten hun oren. Het verlammende gif werd al aangemaakt door de kliertjes in Lung weis mond. Je wist maar nooit.

Drome glimlachte en nam een slok van haar water. Ze glimlachte naar de twee en merkte nu op dat de twee draken op de amuletten zeer zeker niet van metaal waren. ze kon de kloppingen van de twee hartjes tegen het metaal voelen. Ze glimlachte, die waren goed verstopt. Lungwei maakte zich dun en liep gewoon naar binnen, de wolf achter haar aan, beiden waren klein genoeg om door een gang te kunnen een drakenkop stak on de hoek van de deuropening "Hoi Lung wei" zei drome droog "En dan is Beo zeker ook niet meer van zijn ham aan het genieten." haar opmerking werd vergezeld door het zachte gehuil van een wolf die de kamer in kwam lopen en haar over haar wang likte. "Nee dus"

Nozomi glimlachde terwijl ze naar onderen wees. Dit was hun huis wat in het rijk van de tweelingen stond. Het was haar wel duidelijk waar ze van kwam. Het rijk van de tweeigen hoefde toch niet te zeggen ofwel ? Net toen Nozomi er over twijfelde deed Emy zijn mond open. ´´Wij komen uit het rijk van de tweelingen´´ zei hij rustig. Ze keken allebij raar op even toen de wolf en draak binnen kwamen maar negeerde het daarna. Als ze de vleor niet vies maakte of kapot dan maakte hun niet uit.

Elia glimlachde en keek naar de wolf en de draak. Het maakte hem niet veel uit, maar ze moesten niet te dicht bij hem in de buurt komen. Alex hoorde het gehuil en keek de kamer in. Ze zag een wolf en een draak en was gelijk op haar hoede. Ze zou Elia beschermen, hoe het ook zou moeten.

Beowulf boog zijn zilvergrijze kop "Ieck bien Beowulf" hij grijnsde een rij scherpe tanden bloot Mimmy klom behendig op zijn kop en liet haar tanden zien "Diet ies Mimie" Long wei boog haar hoofd en haar manen bogen mee "Ik ben Lung Wei" zei ze met een oosters accent. Ze glimalchte.

Spak keek even met een grijns naar Eys die terug grijnsde. Rustig vlogen de twee draken uit de hangers. Ze werden in het huis niet groter dus gingen ze op de vuurplaats zitten. De vuur was niet aan dus konden ze blijven zitten. ´´Ik ben Spak en dat is Eys´´ zei spak die in mensentaal kon spreken. Nozomi glimlachte naar de dieren. Emy keek wat behoedzamer maar glimlachde nog steeds.

Mimmy gromde naar de draken en Beowulf lachte op een vreemde manier "Miemie viend dat zei het al hiel snel door had dat die hanhgersgeen hangers waren" Longwei glimalchte "Spak en Eys zijn schattig" Dorme glimlachte en kriebelde haar draak onder de kin.

Elia grinnikde toen hij de kleine draakjes zag. Dat was nog eens handig. Alex grijnsde ook toen ze de draken zag. Het was grappig om te zien hoe klein ze konden zijn. Elia hield ondertussen het meisje met de dieren goed in de gaten. ''Ik ben trouwens Elia.'' zei hij tegen het meisje.

Andromeda knikte "Mou ik ben Andromeda, maar zeg maar Dromé" zei ze nu op gewonde toon, niet de ik ben schattig toon. "En Beowulf en Lungwei en mims zijn al voorgesteld" ze grijnsde en aarde het karamelkleurige konijn "Trouwens, aai haar maar niet zonder toestemming, dan kan het zijn dat je opeens een vinger mist" ze grijnsde terwijn het konijn over haar arm naar haar schouder rende.

Spak en Eys gromde gewoon terug naar het konijn. Maar Nozomi vond dat niet al te goed en zei dat ook via telekinesse. Spak keek nog even naar Mimmi en vloog weer terug naar de schouder van Nozomi. Eys vloog ook naar Emy toe. ´´Ze zijn ook leuke draken´´ zei Emy voor hun beiden. Hij wist dat Nozomi het niet leuk vond om te zeggen dat ze niet kon praten.

Elia knikte. Hij deed zijn ogen weer even dicht en concentreerde zich op zijn ademhaling. Hij hoopte maar dat hij niet weer bijna flauw zou vallen als ze naar huis zouden vliegen. Misschien moest hij zich maar verstoppen, anders was hij wel een hele makkelijke prooi.

Andromeda klikte en Beowulf goide mim van zijn kop hij liep naar Elia en snoof diep "Jo geur doet mij aan iets dienken" hij lie terug naar drome en ging als een hond zitten terwijl je aan zijn gezicht kon zien dat hij diep nadacht.

Elia trok vragend een wenkbrauw op toen hij Beowulf het hoorde zeggen. ''Waar ruik ik dan naar?'' vroeg hij aan de wolf. Hij wilde wel weten waarnaar hij rook en waarom de wolf het herkende. Alex deed nog steeds niets, waarschijnlijk was Elia daar wel veilig.

Beowulf gromde "Drak und und..." hij dacht even na en krabte aan zijn hoofd "DROME IES DIET JOU SCHUULD" jankte hij "HIJ RUIKE NAAR LUNG GIEF" Drome leek te schrikken "Maar hoe kan dat, dan zou hij verlamd en vermoeid op de grond moeten liggen" ze keek naar Lung wei "Heb jij een idee of er meer lungs zijn of er gifcapsules uitgelekt" Lung wei schudde haar hoofd "Misschien met de vorige oorlog" Drome beet op haar lip "Elia, heb jij je kort geleden ergens aan gesneden" ze keek verschrikt.

Elia schudde zijn hoofd en zei ''Nee, niet binnenkort, maar wel een aantal keren gebeten, gesneden aan messen en pijlen, en glas. Waarom dan?'' Hij vroeg zich af waarom ze ernaar vroeg. Hij was dan wel moe, maar hij had zich niet gesneden aan iets.

"Hmmm." Drome dacht even na "De geur die je meedraagt is die van Lung-gif een verlammend gif als je er niet genoeg van krijgt ben je bij het minste geringste al vermoeidheid verschijnselen." ze glimlachte "Het enige tegengif is dit" ze haalde een blauw flesje van een ketting onder haar shirt vandaan, het zag er ypisch uitmaar dat boeide haar niet. "Her werkt aleen als de donateur van zijn of in dit geval haar schub het er mee eens id dat je het gebruikte en de schub vrijwillig heeft geschonken" ze gooide het flesje naar Elia "Je zou er goed aan doen om er wat van te nemen" ze viste een groenglanzende shuriken uit haar heuptas "Evenals als je je hieraan snijd" ze veranderde de shuriken in een ring om haar vinger.

Elia haalde zijn schouders op en dronk een beetje uit het flesje. Hij had er weinig vertrouwen in, maar dat kon ook komen doordat hij langs de dokter was geweest. Alex hield dit wel in de gaten. Wie weet was dit wel gif en probeerde Drome Elia te vergiftigen.

Drome liep naar hem terug "Mag ik de rest wel, ik heb het zelf ook nodig." Ze liet een wondje aan haar vinger zien, het was niet meer dan een spelden prik,eromheen was de huid een beetje groen aan het worden "Ik heb geen zin om zometeen verlamd op de grond te liggen" Ze wachtte niet op andwoord en griste het flesje uit Elias hand en goot de rest van de inhoud haar mond in. Haar vinger kreeg weer de juiste kleur. "Veen beter, ik kon die hand niet meer bewegen"

Elia liet het maar gaan. Hij bleef zitten maar voelde zich niet beter. ''Ik merk niets.'' zei hij tegen Dromé. Alex zuchtte en hield Dromé en haar draak en huisdieren in de gaten. Elia keek even naar Nozomi en vroeg beleefd ''Mag ik misschien nog wat drinken?''