De ijssallon- Rijk van de Waterman

Cara lachte naar de man. Ze dronk haar koffie en keek naar buiten. Ze verlangde nu terug naar haar moeder die haar in haar armen kon sluiten en haar goed kon trooste. Nu voelde ze zich alleen op de wereld en daar hield ze niet van. Ze miste haar tweeling zusje en haar moeder maar haar vader en haar neef zou ze echt nooit missen.

Bedachtzaam keek de ober haar aan, hij wist wel een paar dingen maar of het meisje ze leuk zou vinden wist hij niet. Megan bleef hem glimlachend aankijken, hij leek niet veel te zeggen.
--
Ik weet niks.XDD

Moet je even een topic maken met iets van een vulkaan in klimmen ofzo iets!!
___

Cara keek naar de ober. Normaal begon hij honderd en uit te praten over alle dingen die je hier kon doen en nu leek hij te zwijgen. Ze snapte het niet normaal deed hij dat alleen als hij heel erg twijfelde of hij mocht haar niet. Ze ging van het tweede uit maar wist het niet zeker. Ze lachte naar Megan. En keek toen weer naar buiten.

''Ja, jij bent me een erg verkennend typje. En ook een echte jackas.'' zei hij enthousiast, hij kon het beter voorstellen. ''Misschien zijn de besneeuwde bergen beklimmen iets voor jou. Of surfen. De golven hier zijn behoorlijk hoog. Verder weet ik niet zo veel. Ik ben niet zo van de spannende stunts. Daarom was ik ook zo stil. Ik weet veel van de mooie plekken hier maar die spannende dingen, nee, die boeien me niet zo veel.'' legde hij uit. Hij wilde niet dat het meisje zich slecht voelde door zijn zwijgactie,

Cara keek naar de ober zo kende ze hem weer een beetje. Cara keek daarna naar Megan om te kijken wat die er van vond. Ze liet wel een beetje vaag de gedachtes doordringen maar ze wou weten of ze het echt leuk vond. Daarna keek ze weer naar buiten en naar de mensen die voorbij liepen. Er kwam een moeder met twee kleine meisjes binnen en Cara glimlachte licht.

''Oke, dankuwel!'' zei ze vrolijk. Ze had wel zin in die dingen, het was niet zoals bij haar maar ze waren wel spannend. Misschien zou ze wel gaan surfen, het weer ging nog wel. Straks zou het winter worden en kon ze niet zulke dingen doen. ''Ga je anders mee?'' vroeg ze aan het meisje, anders was ze daar ook alleen.

'Ik wil wel mee maar ik ga niet mee het water in.' zei Cara. Ze hield niet zo van die dingen ze was meer iemand die lekker bij het water ging zitten of door het bos ging wandelen ofzo iets. Ze glimlachte en keek naar de moeder en haar kinderen die een ijsje aan het eten waren.