Het spoedoverleg - algemeen topic voor de 12de rijkers

Anthea voelde via haar 'telepatische verbinding' met Kadeem, dat hij onrustig werd. Ze excuseerde zich en liep naar buiten om eventjes uit te leggen wat er allemaal gebeurde. "Misschien kan je met de andere draken praten, er zijn er hier genoeg!" Dat was waar, overal op het kleine veldje rond het hutje stonden draken in alle soorten en maten op hun baasje te wachten. Snel gaf ze een klopje op Kadeems nek en ze liep daarna weer terug naar binnen. Ze zag dat Elizabeth weg was en besloot een praatje te maken met scarlet. "Hey! Hoe ziet jouw draak er eigenlijk uit?"

hebben ze nou wel of geen plan
-
Ruben keek naar het chaotische door elkaar gepraat van mensen en een jongen die zich pixis noemde, op 1 of andere manier mocht hij hem niet helemaal. Hij wilde wel erg graag de leiding nemen, toch zij hij er niks over. De sfeer moest goed blijven als ze de mensen van Het Dertiende Rijk wilden verslaan. "Ik ken mensen uit Itako" zei hij na een tijdje voor zich hebben uitgestaard om zijn geheugen leeg te graven naar de informatie die hij zocht.

Scarlet keek met een glimlach naar Anthea. 'Artemis.' Mompelde ze en ze merkte hoe haar draak ging landden. Artemis veranderde haar kleur naar groen. Scarlet wees naar de deur. 'Kijk maar.' Zei ze, daarna keek zijzelf naar de jongen die ze nog niet kende. Ze trok haar wenkbrauw op. 'En dat zeg je nu pas?' Mompelde ze vaagjes en grinnikte zachtjes. Lekker handig.

Nerisse kwam geruisloos binnenlopen. Zo te zien was ze erg laat. Ze ging ergens zitten en besloot alleen maar te luisteren, benieuwd naar wat er ging komen en wat ze zouden gaan doen. Nerisse keek om zich heen en zag haast alleen maar gezichten die ze nietkende, wat ze erg jammer vond maar ze kon er mee leven/.

Levi stond rustig te kijken naar het schouwspel dat zich afspeelde. Hij zou gewoon rustig afwachten en hij zag wel wat er ging gebeuren. Hij zou elk plan een goed plan vinden. Dat paste wel bij hem, hij was flexiebel en kon overal in mee gaan.

"Artemis..." Die naam had ze eerder gehoord. "Dat is toch een kleurendraak?" Er kwam een nieuw meisje binnen dat Anthea nog nooit had gezien, ze excuseerde zich tegenover Scarlett en liep naar haar toe. "Hoi! Ik ben Anthea, volgens mij hebben we elkaar nog niet eerder gezien..." ze glimlachde en leunde tegen de muur aan.

Ruben haalde zijn schouders op naar het meisje. "Mijn hersenen werken nou niet zo snel dat ik gelijk alles kan oplepelen wat er hier in deze pan zit." hij zij het droog met een glimlach op zijn gezicht, hij bedoelde het niet vervelend ook al kon het zo wel overkomen. "Het is een oudoom en oudtante, ik heb ze pas 2 keer ontmoet. Toevallig zouden ze vandaag of morgen bij mijn ouders op bezoek komen. Dus als ze nog niet onderweg zijn weten we of ze niet uit hun dorp wegkunnen. Ze zijn nog nooit ergens te laat geweest. "

Anthea keek op. Een van de jongens kende mensen in Itako, het was een jongen met heel donker haar en blauwe ogen, net als haar. Hij was best knap, maar zo te zien wist hij dat zelf maar al te goed, de manier waarop hij lachte en de manier waarop hij stond, een duidelijke player. Maar als wat hij zei waar was, zou dat heel handig was. Snel zocht Anthea zijn aura af op zoek naar de kleur van de leugens, bruin*. Maar die was niet de vinden, het was dus echt waar. "Zou je op een een of andere manier met je ouders contact kunnen maken en vragen of je oom en tante er al zijn?" zei Anthea tegen de jongen, waarvan ze zich opeens de naam weer herinnerde. Ruben, hij had het tussen neus en lippen door gezegd.









*dat verzin ik ter plekke.

en toen kwam Taylor even binnen vallen.

Een grote schaduw vloog over het schuurtje heen en binnen een paar tellen begon het hard te regenen buiten. 'Sound.' Klaagde Taylor en sprong van hem af. 'Sorry.' Grinnikte Sound. 'ze kunnen hier vast wel wat gezonde regen gebruiken.' Zei hij opgewekt en Taylor zuchtte. Helemaal nat geregent liep hij naar de deur van het schuurtje en opende hem. 'Ik ben een beetje laat, maar ja, Sound probeerde grappig te doen.' Zei hij droog.

Nerisse keek om naar een voor haar bekende stem. Ze glimlachte toen ze Taylor zag en ze bleef glimlachend kijken. Ze ving nauwelijks wat op van het plan dus liep ze maar naar hem toe. Nerisse keek naar Taylor. 'Heei.' zei ze met een glimlach op haar lippen en ze wilde bijna gelijk haar armen om hem heen slaan.

Taylor draaide zich half om en zijn grijns werd nog groter toen hij Nerisse zag, hij had haar te lang niet meer gezien. Hij keek even vlug om zich heen en drukte toen vlug een kus op haar lippen. 'Hi, mop.' Zei hij en glimlachte. 'Is er al een plan?' Vroeg hij toen in het algemeen en keek naar de andere, waarvan hij de meeste niet kende.

Anthea keek naar de jongen die net binnenkwam. Hij was helemaal nat, het water droop over zijn gezicht en er ontstond een klein plasje rond zijn schoenen. Hij beweerde dat dit kwam door ene 'Sound' die grappig probeerde te doen, dat zou zijn draak wel zijn, dacht Anthea. Het meisje wat Anthea had aangesproken liep hals over kop naar de jongen toe en begroette hem. Anthea kon nog net de neiging onderdrukken om ook naar de jongen toe te lopen. Maar deze drang verdween totaal toen de jongen het meisje een kus op de mond gaf. Anthea draaide zich om, dit hoefde ze niet te zien.

Nerisse glimlachte en haalde haar schouders op. Pulkte wat aan haar vestje en ging zitten. Ze keek even vanuit haar zitpositie naar Taylor. Haar zwarte capuchon had ze half op en er zaten touwtjes aan dus daar speelde ze het meeste van de tijd mee. Nerisse zuchtte zacht want ze verveelde zich een beetje.

Taylor greens en ging tegen de muur aanleunen. 'Ik ben by the way Taylor, voor het geval jullie het nog niet wisten.' Meldde hij even vlug en keek naar de andere. 'Is er al een plan?' Herhaalde hij zijn eerdere vraag en trok belangstellend zijn wenkbrauwen op. Sound had buiten de regen wat minder gemaakt, maar het miezerde nogsteeds.

"Ik ben Anthea, voor de gene die dát nog niet wisten. En er is nog geen concreet plan. Elizabeth's draak Rima is nu aan een boom aan het vragen of die iets weten over de situatie in Itako. Wat wij hebben gehoord zijn namelijk alleen geruchten. Pixis heeft volgens mij wel een plan, maar dat heeft hij nog niet verteld." Anthea glimlachte en ging in kleermakerszit op een fruitkist zitten. Ze speelde wat met een luchtbol.

korte samenvatting graag , 3 pagina's gemist...

hmm er is nog niet veel gebeurd
-
Ruben haalde haar schouders op naar het meisje, dat zich nAthea genoemd had. Nog steeds keek hij af en toe nog naar de aura's van de personen in de ruimte. Voor hij antwoorde op Anthea bestudeerde hij de aura van de jongen die zich als Taylor voorstelde. Hij schudde zijn hoofd ten teken dat ze nog geen plan hadden. Daarna draaide hij zijn lichaam weer naar Anthea "Ik weet het niet, als ze er nog niet zijn, kunnen ze ook nog niet onder weg zijn. Ik kan hun weg langsvliegen om te kijken of ze onderweg zijn. Als jullie dan een paar stratagiën gaan bespreken. Want denk eraan dat ook de Dertienders hersenen hebben." hij glimlachte even naar Anthea

Anthea glimlachte terug naar Ruben. "Ja, doe dat. Ik zal ondertussen wel aan Pixis vragen of hij dat plan met ons wilt delen, het zou me namelijk niks verbazen als de dertienders zich nu aan het voorbereiden zijn op de strijd." Ze knikte even naar Ruben en las zijn aura.

Muis haar gedachten waren weer eens afgedwaalt en ze schudde met haar hoofd. Ze stelde zich voor om haar lange stilte te verbreken , "O ja , Ik ben muis! " zei ze en knikte naar de mensen in de kring. Het zou wel een rAar gezicht zijn , ze was er al een hele tijd.
-----
dat is dan mooi

"oké" knikte Ruben terwijl hij weer opstond van de hooibalen. Hij keek naar de groep mensen die in de schuur zaten. "Iedereen het ermee eens dat ik ga kijken of ze onderweg zijn?" hij wist niet of iedereen aan het opletten was, maar hij wilde niet dat sommige nu een groot gedeelte miste. Zijn stem klonk daardoor redelijk hard op de aandacht te trekken.

Scarlet luisterde naar de andere, knikte even vriendelijk naar de nieuwe twee en daarna weer naar Ruben. 'Ja, dat lijk me wel goed.' Zei ze en knikte even snel naar hem. Ze vond het wel goed, dan konden zij ook dingen gaan bedenken voor strategie. Ze zuchtte even en keek even naar de andere.

Rima kwam aanlopen, wat ze zei in draken taal vertaalde lizzy. "In ieder geval zijn er een aantal magiers en draken" ze glimalchte "Meerdere draken dus" ze ging op een strobaal zitten "Maar die kunnen net zo goed allemaal van ons zijn" ze haalde haaar schouders op "Dus t'is wachten op die gozer."

Anthea keek bewonderend naar Rima. Wat bijzonder dat ze met bomen kon praten... "Okay, ja, dat kan alles betekenen. Hopen dat Ruben snel terug is." Anthea keek de kring rond, de helft van de groep had al minstens een half uur niks meer gezegd. Het was erg stil op sommige momenten, er moest echt actie ondernomen worden.

Muis knikte , " Ik wil het ook wel doen..." Zei ze , ze had geen zin om nog een tijd hulpeloos te wachten op een plan... Ze keek bewust met wat ze zei de schuur rond , ze wilde zo graag actie gaan ondernemen inplaats an hier te blijven zitten...

"Zou ik dan mijn plan voor mogen leggen?" vroeg Pixis voorzichtig. "Of is er iemand anders die een plan heeft en graag als eerste wil?" Hij keek de kring rond. Snel maakte hij een plan voor dit aantal. De grote lijnen hoefden niet aangepast te worden. Alleen moest rekenig gehouden worden met het aantal.