Algemeen topic: Het rijk van de schorpioen: Itako - Het gevecht

Een redelijk groot dorp, dat nog net geen stad is ligt rustig gelegen in een prachtige omgeving. In het noordoosten word het afgesloten door een redelijk groot meer, in het noordwesten word het omringd door enorme grasvlakte waar ook de hoofdweg naar deze stad uitkomt. In het zuiden ligt een klein redelijk rotsachtig gebied dat uit het niks ontstaan lijkt te zijn, dit gebied is populair bij de kinderen om op te klauteren, maar natuurlijk ook om een openlucht feestje te houden. De rest van het dorp werd omringd door bossen en gewassen. Om het dorpje zelf staat een soort stadswal die helpt voor aanvallen van legers en het buitenhouden van ongwenste stadsgasten. In het dorp is het een heel normaal dorp met een herberg, café en vele andere voorzieningen.


Beide partijen zijn klaar met overleggen, De dertienders hebben hun verdedigings plan klaar staan, ze kunnen niet wachten om eindelijk die vervloekte 12ers te verslaan.

De Twaalvers zijn klaar, ze hebben hun veroveringsplan klaar staan, ze zulen er alles aan doen om Itako uit de handen van de 13ders te krijgen.

Morris wachte op Jonah , haar 'partner' en de rest voor ze het dorp benaderde , het had niet veel zin om in je eentje een dorp vol dertieners te bestormen ... Ze keek achterom op het pad en toen naar de lucht, hij was aardig blauw...

Muis ging naast morris staan en volgde haar blik , ze wachte ook nog even voor ze aan zou vallen , maar pakte haar zwaard wel al en draaide ermee in haar hand.

Op blote voeten liep Megan over het warme zand. Haar haren waren gebonden in een strakke staart en in plaats van een strakke skinny had ze een had ze een korte spijkerbroek aan. Haar pumps had ze ergens bij een café gegooid. Dit was belangrijk. Je wist niet wanneer ze gingen aanvallen en hoe. Dit was oorlog.

Alyssa liep rustig over de stadswallen heen, het was een heerlijk weertje, helder en niet eens zo heel koud. Daardoor was het helemaal niet zo erg om te patrouilleren. Ze had lichte zenuwen door haar maag aan het trekken, elk moment konden ze in gevecht raken met 12ers. En wie weet zou er iemand van hen sterven, toch niet zo'n fijn vooruitzicht. Maar toch was het ook wel een keer leuk, om weer eens echt te vechten. Op dit moment liep ze langs het punt waar de bossen waren. Hier lette ze extra op, door de bomen was er een slechter zicht dan ergens anders. Gelukkig stond Liuz naast haar die al van ver kon voelen als er een draak in de buurt was.

Uit haar tas haalde ze een paar sportschoenen waar ze in schoot. Over een paar minuutjes moest zij voor de stadsmuur moeten staan, in plaats van Kengi. Een zucht ontsnapte haar keel, dagenlang was er niks gebeurt en hadden ze in spanning moeten wachten. Wat niet een al te fijn gevoel was naar haar zeggen.

Jonah keek naar voren, ze vlogen over het hoofdpad. Hij en Morris zouden bij de hoofdingang het gevecht aangaan. Alleen hij had toch liever gehad dat ze via het water gingen, in verband met zijn kracht. Maar helaas was daar niks aan te doen hier. Hij zou het moeten doen met wat ze hadden. Zijn blik ging naar de stadsmuren die dreigend sterk stonden, waarschijnlijk waren ze al lang gezien en berreidde ze zich voor op hun aanval.

Ámai stond voor de stadspoort te wachten opeen 12ver die ze af kon maken , of beter gezegd kon bevechten , ze vreesde dat ze niemand kon vermoorden...

Morris Ging naast Jonah vliegen , ze knikte naar hem en ging wat lager vliegen.

Aphrodite zat nog steeds bovenop de poort toen ze er al een aantal aan zag komen. Ze stak met een fakkel de lichten aan weerszijden van de toren aan als teken dat de twaalvers in het zicht waren. Ze maakte een stenen pilaar, waar ze opsprong, en die ze langzaam de grond in liet zakken.

Geschrokken keek ze naar het brandende vuur wat was aangestoken, de tijd was aangekomen. Zo snel als ze kon rende ze naar de poort, waar ze eigenlijk pas later moest staan. Een scheve grijns stond op haar gezicht gegraveerd, misschien was het raar maar ze had er nog best zin in. Weer de spanning te voelen dat ze misschien dood kon gaan en als het lukte een paar mensen te doden,

Cara vloog met Ghai naar het dorp. Ze bereiden zich vast voor op wat komen zal. Ze hield iedereens gedacht zo goed en kwaad als dat ging in de gaten. Ze was scherp en had al een pijl klaar liggen in haar boog. Ze had voor de zekerheid alvast een luchtbol om Ghai en haar heengemaakt die hun voor de eerste aanval zou kunnen beschermen.

dit is nog voor alexis en cloud uit elkaar zijn
-
Alexis gezicht stond strak toen de vuren ontbranden, ze had het een erg slim plan gevonden en het deed duidelijk zijn werk. Ze glimlachte even warm naar Cloud voor ze naar de wallen stormde, ze had een paar ideën gehad die ze nog niet echt gedeeld had. rende naar de overkant van de stad, snel zigzaggend door de straatjes heen. Ze hadden al verwacht dat de 12ers van verschillende kanten aan zouden vallen, dus zouden zij ook vercshillende kanten verdedigen.

Katniss vloog over het dorp heen, zonder haar draak, ze naderde van de andere kant. Ze zag wel een aantal dertienders staan en ze voelde de drang om een gevecht te beginnen, maar ze moest zich aan haar taak houden. Ze moest de gewonden helen en geen gevecht aangaan. Ze daalde of steeg stukjes, maar ze kon nog geen gevecht zien.

Alyssa keek naar het vuur dat ontsprong, van de plek waar zij stond was niet veel te zien. MAar ze geloofde maar al te graag dat ze waren gearriveerd. In haar handen verschenen 2 bollen van vuur. Klaar om aan te vallen als het nodig is, eerst moest ze maar een doelwit in het oog zien te krijgen. Waarschijnlijk zou het doelwit haar eerder zien door de bomen, toch was ze niet van plan om daar angstig om te worden.

Jason keek naar Scarlet die naast hen vloog. "Van welke kant vallen wij aan?" vroeg hij aan haar, want dat had hij gemist. Iets wat hem opviel was dat de meeste mensen nu vanaf 1 kant aanvlogen. Dat leek hem nou niet handig, ze moesten snel gaan verspreiden als ze niet te pakken wilde genomen door 1 aanval door de lucht. Tenmnste dat was wat hij dacht.

Jonah knikte terug naar Morris. In zijn handen verschenen zijn enkele auraballen. Hij had er nog niet zoveel mee geoevend, maar hij voelde zich verantwoordelijk voor Morris dus hij liet zich niet kennen. Want wie zijn zwakt eliet zien, was in het nadeel. Bas draaide zijn kop om zich heen, er waren vuren ontstoken boven de poort. Iets wat er eerder nog niet was geweest.

Luci huppelde vrolijk naast haar draak, er vlogen veel draken rond. Iets wat er heel gezellig uit zag, misschien zou er wel een soort feest zijn in het dorp wat er in de verte lag.

Voor de poort bleef Megan staan. Met twee vuurballen in iedere hand, waar dunne slierten metaal omheen cirkelde. Zachtjes tikte ze met haar voet op de grond. Ze kon niet wachten om te beginnen. Van welke kant ze zouden aanvallen wist ze nog niet.

Scarlet had Artemis vast die een bijna onzichtbare kleur had aangenomen. Ze keek even opzij naar Jason, maar daarna keek ze weer voor zich naar het dorp. Ze zag dat er vuur was. 'Misschien kunnen wij beter van de andere kant aanvallen, niet bij deze poort, bedoel ik.' Zei ze en Artemis vloog een stukje verder kant op die Scarlet bedoelde. Scarlet zag tot haar opluchting dat de grond ook voor een deel bestond uit zand.

Ceyx vloog over de bomen van het bos. Op zijn rug zaten Pixis met voor hem Elizabeth. In de verte zagen ze het dorp al. Pixis pakte Eliza onder haar oksels. "Wij vliegen vanaf hier even alleen verder," zei hij tegen haar. "Ceyx landt hier en loopt door. Anders valt hij teveel op." Ceyx dook naar beneden en op hetzelfde moment vloog Pixis met Elizabeth in zijn armen verder, tot ongeveer honderd meter van de rand van het bos en het dorp.

Lizzy zette haar voeten op de grond en ging op haar knien zitten en maakte twee vegen van modder op haar wangen. Ze grijnsde naar Pixis "Sorry, maar dat doe ik al sinds mijn kindertijd." Ze haalde haar boog van haar rug.

Alyssa zag beweging komen bij de grond van de bosrand. Het geluk was dat er nog ongeveer 200 meter dorrig gras en struiken land was voor het bos begon, en ze dus duidelijk kon zien dat er mensen landen. Beter dan dat e direct aanvielen met hun draken. In de lucht maakte ze een vuurpijl die ze uit elkaar liet spatten, om te laten zien dat er hier enkele twaalfders zaten. Ze hoopte dat er dan misschien nog iemand hier kwam, want 2 tegen 1 was iets teveel van het goede. Met een beetje geluk zag Andrew het door middel van hun tweeling thelepathie.

Jason knikte "Dat is een slim plan." hij volgde Scarlet en Artemis en merkte dat ze bij een rotsachtigere bodem kwamen, iets wat perfect was voor de krachten van Scarlet. Het voordeel van lucht was, was dat het overal aanwezig was, behalve onderwater, maar daar waren er maar zelden gevechten. Gespannen keek hij naar de muren waar mensen over rende, waarschijnlijk mensen met magie.

Onderweg sloeg Alexis een paar ruiten in, dat was makkelijker te sturen dan glas eerst te moeten vormen in de lucht. En met dit glas had ze een plan, eigenlijk hoopte ze dat er ook mensen met luchtmagie waren bij de Dertienders, die haar dan even te hulp kon schieten. Het plan zou ze dan ten uitvoer kunnen brengen als het gevecht voor de 13ers wat minder goed zou gaan. Haar voetstappen klonken op de trappen toen ze de treden naar de stadswal poliep.

Scarlet knikte en keek naar de grond. Ze nam elke kleine heuvel of uitsteking goed in zich op, die konden hinderen of juist goed van pas konden komen. Ze draaide zich naar Jason. 'Misschien kunnen we zo beter van de draken af gaan en te voet verder gaan.' Stelde ze voor.

Aphrodite rende pijlsnel door de straatjes, zonder moe te worden. Ze rende al sinds haar vijfde jaar iedere dag een stukje, dus dit was geen probleem voor haar. Terwijl ze rende liet ze scherpe voorwerpen die ze op de grond zag liggen, zoals glasscherven en messen, met haar meevliegen door telikinesekracht. Ze was opzoek naar een geschikt slachtoffer.

let erop dat je met telekinese wel glas kan verplaatsen, maar niet echt gericht kan sturen zoals mensem met glas als bijkracht net als met steentjes.
-
Jason keek naar Scarlet "Ik weet niet, dan zijn we wel makkelijk te raken, ze zitten hoger. Als we blijven vliegen is het moeilijker voor ze?" hij klonk misschien heel erg voorzichtig, maar hij zou het zichzelf nooit kunnen vergeven als Scarlet gewond zou raken bij dit gevecht.

Okee, maar ze kan het wel mee laten zweven toch? en op mensen afvuren? Ofniet xD ik zal er wel wat anders van maken
-
Katniss zweefde nogsteeds rustig ver boven het dorpje. Ze zag nog geen gewonden en verveelde zich dood. Ze begon maar verschillende vormpjes van lucht te maken, ookal putte haar dat uit, dit deed ze automatisch als ze zich verveelde, zoals nu.

Aphrodite merkte dat de stukken glas en de messen niet helemaal mee wouden werken, en ze liet ze maar naar haar toevliegen. Ze stak een paar scherven tussen haar riem, zodat ze die later alsnog kon gebruiken. Ze vond het vreemd dat ze nogsteeds geen twaalver had gezien.

Levi stuurde Lauren naar Katniss. "Hoi, Katniss," riep hij opgewekt. "Ik kom je helpen met de helingsploeg. Is dat goed?" Hij had anders niets te doen en vanaf hier boven kon hij nog makkelijker pijlen afvuren op de mensen in het dorp.

"Is niet erg," zei Pixis. "En als je me straks niet kunt vinden, ik sta pal naast je." Hij hulde zich in zijn mantel en versmolt met de achtergrond. Zijn boog zat nog op zijn rug, die zou hij toch binnen een seconde naar voren halen.

Katniss glimlachte naar Levi. "Natuurlijk, alleen hebben we nu nog niet zoveel te doen." Zei Katniss. Ze zweefde een paar rondjes en keek in haar medicijnhoorn. Er zaten alleen nog maar een paar verdovende en bloedstelpende kruiden in, maar het maakte verder ook niet zoveel uit, ze kon de meeste wonden toch wel helen.