Het rijk van de maagd: De dansschool in Vario

Cyene keek even naar het tafereel van twee meisjes die tegen elkaar opbotsen. Ze wist dat het onbeleefd was om te lachen, maar ze moest nou eenmaal lachen omdat het er grappig had uitgezien. Snel hield ze haar mond en concentreerde ze zich weer vol op het dansen met haar partner, die overigens ook erg goed was.

Alexis keek naar de jongen die voor haar terecht kwam. Ze was goed, goed in wraak nemen. Met een zucht keek ze de jongen aan. Als het nou nog een aantrekkelijke jongen was, à la. Met tegenzin legde ze haar hand in de zijne en begon op de muziek mee te bewegen.

Beoordelend keek ze alle kinderen die danste. Vanaf jongs af aan was ze hier mee bezig, op deze dansschool dansen. Als meisje van 6 jaar glipte ze naar binnen om naar de mooie dansen te kijken. Dan leerde het hoofd haar een klein stukje ervan. Later , toen ze 11 jaar was mocht ze hele dansen leren. Eerst de makkelijke daarnaar de wat moeilijkere. Het wat geweldig. Alleen nog een dans had ze niet onder de knie en dat was de paso doble. Haar blik gleed langs de mensen. Wie was de beste danspartner voor deze dans?

Waauw, de paso oble is echt moooooi en leeeeuk .
__

Ze liep naar de jongen die goed was in dat soort dansen. ''Mag ik uw dans.'' zei ze deftig. Ze kende hem allang en dus vond ze het vragen niet raar. Een nummer waarop je de paso oble op kon begon te draaien.''Perfect.'' mompelde ze. Het dansen begon. Met scherpe maar deftige bewegingen danste ze samen. Een paar keren klikte ze met hun hakken en danste ze alleen. Veel blikken kregen ze. Alleen het laatste stuk kon ze niet. De lerares hielp haar nog dat laatste beetje, verbeterde haar nog een paar keer en toen leek het perfect te gaan. Goedkeurend knikte ze en liep toen naar een andere leerling. Nog een paar keer deden ze het over, om het helemaal in hun hoofd te krijgen. ''Ga jij ook naar het bal?'' vroeg ze hem terwijl ze naar de deur liepen. ''Ja, ik ga met een meisje die ik pas heb leren kennen. Tsuqumi. ''. ''Gezellig, ik ga met mijn vriendje.''. ''Ja. Misschien zie ik je dan nog wel.''.''Als je me herkend. Maar ik ga doei.'' zei ze terwijl ze de deur uit liep.

NEW

Elizabeth liep in een simpele broek en topje de danschool in. Ze begreep nog steeds niet hoe haar vader het nu voor elkaar had gekregen om haar over te halen om te dansen. Z liep op een jongen af die er wel uitzag alsof hij kon dansen. Een walz zette in en ze begonnen te dansen.

Katniss liep de dansschool binnen. Ze droeg een simpele groene, knielange sportbroek en een zwart hemdje. Ze liep naar de zijkant van de dansvloer en begon aan de chachacha in haar eentje. De stappen waren eerst simpel, maar werden steeds moeilijker en ingewikkelder. Ze hield van stijldansen.

Eliza liep glimlachend nar een meisje dat aleen aan de kant stond (Katniss) nadta ze klaar was met de dans "Hoi" zei ze vrolijk. Ze had als altijd vlechtjes. Het waren er twee met aan het eind een ingevlochten dikke vuurstenen ring. Altijd een leuk wapen. Ze glimlachte en haar zilveren oorringen rinkelden.

Katniss maakte haar draai af en keek het meisje met de twee staartjes aan. Ze blies een pluk haar die uit haar lange zwarte vlecht was gevallen uit haar gezicht. "Hallo." Zei ze beleefd tegen het meisje met een glimlach, ze zag er wel aardig uit, vond ze.

Elizabeth glimlachte "Ik ben Elizabeth mac bennet" ze glimlachte, als dit meisje haar broer charlie kende wist sze nu dat dit zijn zusje was. Ze stak vriendelijk haar hand uit en glimlachte. Haar vuurstenen kwamen op vijfcentimeter van elkaar en vlammetjes sprongen over van de ene naar de andere. Lizz hoopte dat het meisje die niet had gezien.

Katniss beantwoordde de hand van Elisabeth en zei: "Katniss Everdeen." Ze liep naar een bankje waar ze een flesje water en een handdoekje lag. Ze nam een slok uit haar bidon en bood Elisabeth ook een slok aan. "Wil jij ook?" Vroeg ze. Terwijl ze de bidon nogsteeds uitstak naar Elisabeth haalde ze het handdoekje over haar gezicht.
---
ow, haha, het is Elizabeth xD, heb geen zin om het te veranderen, soz als ik het perongeluk zo typ, ik heet namelijk zelf Elisabeth (Officieel dan, iedereen noemt me Lisa) en dan is het heel moelijk af te leren

geef nie hoor, ik heb een keer een boekverslg gemaakt over een boek met een eliZabeth, maar ik heb overal z-en tussen moeten zetten

"Aangenaam kennis te maken"Elizabeth glimlachte "ik hoef geen water" z4e haafde een appel uit haar taf, na het hele ding verassend snel gegeten te hebben was haar energie en water niveau hersteld. Ze glimlachte "Ik geef de vorkeur aan appels" Ze grijnsde en gooide het klokhuis in een afvalbak.

"Aha," Zei Katniss. Ze nam nog een slok van haar water en droogde de huid onder de glazen armband die ze van Elia had gekregen af. Het zweette altijd ontzettend onder dat ding, maar het was te waardevol voor haar om hem af te doen tijdens het sporten, dat kon ook niet, want hij paste precies en had geen sluiting.

Eliza nam het meisje op in haar fotografische geheugen, de armband viel haar op. Haar herens zeiden dat het ding niet af of aan kon, du vraag ernaar. Eliza deed zoals gewoonlijk wat haar hoofd vroeg "Zeg hoe kom je aan die armband" vroeg ze alsof ze vroeg hoe Katniss haar viooltjes zo gezond kreeg (jep, lizz is tuinier-verslaafd) Lizz'handen gloeiden een beetje groenig en ze hield ze even boven haar tenen terwijl ze op het bankje ging zitten. De jongen dat slechter gedansd dan dat hij leek te kunnen

"Gekregen, van een vriend." Zei Katniss. "Hij is de eerste die mij in lange tijd weer heeft laten lachen." Toen ze terugdacht aan dat moment glimlachte ze even. Ze zag dat het meisje een verdachte beweging maakte bij haar voeten, ze hield haar handen er zo boven als zij dat altijd deed als ze haar blaren heelde.

Eliza glimlachte naar haar en deed even haar danschoentjes uit, een beetje helende magie was blijkbaar niet genoeg geweest want ze waen alsnog blauw. Haar handen begonnen weer blauw te gloeien en langzaam werden z4 weer een beetje roze. Snel deed ze haar schoentjes weer aan. Het boeide haar niet of het meisje had gezien of ze magie had gbruikt.

"Handig he?" Vroeg Katniss. Ze doelde op het helen. Zij had die kracht ook. Een voorbijganger had vast niet helemaal begrepen wat ze zei, maar ze wist zeker dat dit meisje haar wel zou begrijpen. Ze glimlachte en nam nog een slok van haar water.

Lizzy knikte "Kan jij het ook dan?" vroeg ze ontwetend. Ze glimlachte even terwijl er een klein vammetje in haar handpalm ontstond. Het kleine vlammetje dansde over haar hand en kreeg tweeling zusjes op al Lizzys vingertoppen.

Katniss knikte en liet een bijna onopmerkbare wind door het vertrek trekken om te demonstreren wat haar kracht was. Ze was wel voorzichtig, want ik weet niet wie kon wel in deze ruimte zijn, en ze had geen zin in een gevecht op leven en dood. Ze liet de wind weer zakken.

Lizzy glimlachte en haar Vlammetjes losden op "Zeg ken jij Charlie, Jane of William" vroeg ze nieuwschierig, ze had tot nu toe nog niemand ontmoet die haar vrienden of haar broer eerder kene dan zij. Ze glimlachte vrolijk.

Katniss dacht na. "Nee," Zei ze twijfelend. "Ik geloof van niet." Ze keek naar haar voeten. Ondanks de soepele leren schoentjes deden ze ontzettend pijn en zaten onder de blaren. Ze trok ze uit met een pijnlijk gezicht. Schoenen zaten nooit lekker bij haar. Haar handen gloeiden even wit op terwijl ze het heelde. Niet heel fel, ze zorgde ervoor dat alleen het meisje het misschien zou zien.

Lizzy glimlachte. Ze liet har handen groen gloeien "Je bent e derde heler die ik ontmoet en hebt een geheel andere kleur dan ik, of die enen jongen" ze glimlachte en ging op een bankje aan een nieuwe appel.

"Ik denk dat het de kleur is die je zelf wilt dat het is." Zei Katniss tegen Elizabeth (HAHA GOED!) "Ik heb me, ook voordat ik mijn krachten kreeg, altijd voorgesteld dat het er zo zou uitzien." Ze trok haar schoenen weer aan, met een ietwat pijnlijk gezicht.

Lizzy knikte "Hmmm... bij mij is het goen, misschie omdat ik het het meest gebruik om planten en dieren te genezen" Ze glimlachte even en nam weer een hap van haar appel waardoor het sap op haar topje viel.

Katniss knikte, ze vond het wel apart dat echt iedereen zijn krachten anders gebruikte. Het was leuk om te zien hoe anderen vochten en daar van te leren. Ze dacht even na of ze misschien om een gevecht met dit meisje zou vragen, gewoon om te oefenen. Maar ze wist niet of ze een dertiender was, en dan zou het misschien wel link worden.

Lizzy zuchtte "Ben jij dertiener?" vroeg ze, aan haar stem kon je horen dat ze bang was voor het andwoord. Ze hoopte dat het meisje geen vijand was, ze mocht haar wel. Ze glimlachte even en nam nog een hapo van haar appeltje.