Landhuis van de familie MacBennet- rijk van de leeuw

Lizzy keek Charlie boos aan en vlammen dansden door haar vlechten en over haar hele lichaan=m, als je niet beter wist zou je zeggen dat ze in de fik stond. "Ik een dom wicht, laat me niet lachen, jij geeft Jane na tien jaar haar negeren eindelijk een beetje hoop, en dan ga je met...met...met" ze haalde diep adem "Dat WICHT" zei ze kwaad. Haar ogen schoten vuur,niet letterlijk natuurlijk.

Charlie keek boos naar Eliza. ' dat wicht is heel aardig en heet Saphira. en zoals ik al zei jij snapt er gewoon niks van!' schreeuwde hij nu bijna. hij liep naar de trap en draaide zich op de treden nog een keer om en zei: 'als je maar niet denkt dat William zo lief en betrouwbaar is als hij lijkt.'

Eliza haalde zij schouders op "Hij weet tenminste wel precies wat ik van hem voel" zei ze chacherijnig en ze beende kwaad naar buiten. Ze moest een boodschap naar will krijgen zonder dt een ander het meekreeg. Ze liep naar haar kas en pakte het kistje voor noodgevallen. Ze pakte een vel papier en screef met Zwarte inkt in een krullerig handschrift:


"Lieve William,

Mijn vader is nogal kwaad, ik en Charlie stonden met onze ruzie klaarblijkelijk in een roddelblad. Mijn pa weet nu het halve verhaal, en ik en charlie mogen jou en Jane niet meer zien, ik ga me er lekker niet aan houden, ik loop weg van huiis. Als je me zoekt, we weet het bos waar je wezen moet

XXX Eliza"

Darna pakte ze nog een vel. Ze opende een potje met rode inkt en schreef


"Beste pa, ma en monster dt jammergenoeg mijn broer is,
Aangezien jullie mijn vrijheid bellemmeren deel k hierbij mee dat ik wegloop, ik ga nog even mijn spulln inpakken en ga er vandoor, ik kan me wel redden, ik weet hoe je moet leven met het bos. Ik zal misschien nog vn me laten horen, maar verwacht me niet terug in deze gouden kooi.

Hartelijke groet aan mams, en voor de andere twee een hatelijke groet
Eliza

PS: mam, als j wilt weten wiens schuld dit is, kijk voorl boos naar pa en charlie."

Ze pakte een kist die ze al 6 jar klaar had liggen, er lagen warme dekens, een kussen en planten zaden in. Ze rend het huis in en raapte wat simpele stevige kleding, simpele haarspulletjes, wat geld en haar zegelring. Ze verzegelde de brief met de rode inkt en legde die op haar bed. Ze deed snel simpele kleding aan, aan een rode jurk had ze niets. Ze pakte haar wapens in en liep weer naar buiten. Ze bond de kist waar inmiddels genoeg inzat op de rug van haar draakje en de laatste brief liet ze achter in de kas, Will zou hem wel weten te vinden. Een traan rolde over haar wang toen ze voor de vermoedelijk laatste keer naar het huis keek. Ze zuchtte en klom op Rima `Op naar het bos` zei ze met een trilling in haar stem.

Charlie keek Eliza na terwijl ze de deur uitliep. Daarna liep hij verder de trap op, maar bovenaan wist hij niet echt wat hij moest doen. Hij zuchtte en liep maar weer naar beneden. waarom moest zijn zus dan ook zo stom doen? nu had hij ruzie met Eliza en Saphira en hij mocht Jane niet meer zien. Hij besloot om maar wat te gaan trainen. Hij deed niet de moeite om een jas aan te trekken en liep naar het trainingsveld. Hij haalde zijn zwaard uit de schede en begon in de stromende regen op een van de trainingspoppen in te hakken. Maar na een tijdje kon dat zijn gedachten ook niet meer weghouden. hij stak zijn zwaard weer in de schede en liep waar wat over het terrein. Hij bedacht net wat hij in hemelsnaam moest gaan doen, toen hij zag dat zijn voeten hem naar de rozentuin hadden gebracht. In de regen zag het er somber uit. hij liep naar het muurtje waar Jane en hij nog niet zo lang geleden samen op hadden gezeten. Hij ging ertegen aan zitten en legde zijn hoofd op zijn armen die op zijn knieën lagen terwijl een paar tranen zich met de regen vermengde.

Waarom zou ik hij eigenlijk heen moeten, viev? Want Saphira wil Charlie juist ontwijken XD

oh laat dan maar XD