Het rijk van de Tweeling - Nerisses huis.

Taylor grijnsde naar haar en ging even plat op het bed liggen. Hij keek even naar het plafont en daarna gleden zijn ogen even naar Nerisse. Hij glimlachte even bij het zien van haar, maar keek toen weer voor zich omdat je niet naar een meisje hoorde te staren. Dat was hem altijd geleerd, eigenlijk flauwekul, als hij er nu aan dacht.

Nerisse keek even vanuit haar ooghoeken naar Taylor maar keek ook weer weg omdat haar moeder had gezegd dat staren onbeleefd was. Zelfs al was het onopvallend.Toch keek ze weer even terug en een glimlach speelde op haar gezicht. Vrolijk keek ze daarna weer even naar buiten.

Taylor draaide even met zijn ogen omdat hij zich ergerde aan zichzelf en keek toen toch weer naar Nerisse. Eigenlijk gewoon omdat hij haar heel knap vond. Hij zuchtte even, hij kon niet dát voor haar gaan voelen. Toen wendde hij zijn blik weer af en ging weer overeind zitten. Er was al een tijdje een stilte aanwezig.

Nerisse keek weer naar Taylor. Ze vroeg zich af of ze misschien een klein beetje verliefd aan het worden was. Ze wist wel zeker dat hij erg leuk was. Glimlachend deed ze alsof ze naar buiten keek mar het begon haar een beetje te vervelen dus ging ze op de rand van het bed zitten.

Taylor keek haar met een glimlach aan. 'Het was leuk vandaag.' Zei hij zacht en haalde een hand door zijn haar, dat vond hij echt zo. En het was ook leuk. Eerst op het strand en daarna bij haar thuis met de lichtjes. Als dat dertiende rijk er nooit was geweest, had hij hier waarschijnlijk ook niet gezeten, dus daarin was hij het dertiende rijk wel dankbaar.

'Ik vond het ook erg leuk.' zei Nerrise die zich omdraaide naar Taylor en naar hem keek met een glimlach op haar gezicht. Ze ging in de kleermakerszit op het bed zitten. Ze dacht even terug en had het erg gezellig gevonden. Meestal kon ze niet zo goed met mensen kletsen.

Taylor lachtte even zachtjes. 'Gelukkig maar.' Zei hij tegen haar en keek haar aan. Hij merkte aan zichzelf dat hij wat verlegener werd, dat had hij weer hoor. Hij probeerde niet geirriteerd te zuchten om zichzelf en glimlachte even. Hij haalde even een hand door zijn haren, wat iets gebruikelijks werd.

Nerisse glimlachte en keek hem aan waarna ze een beetje blozend naar haar voeten keek. Ze merkte dat ze verlegener werd en vond de stilte ineens heel lang duren. Ze glimlachte nog wel maar dat was meer om haar idiote gedoe.

Taylor glimlachte even en wierp daarna een blik naar buiten, het was al aardig donker geworden en hij vroeg zich af of het al laat was. 'Zou het al laat zijn?' Vroeg hij zich hardop af en keek haar aan. Hij probeerde dat gevoel van daarnet van zich af te schudden, wat niet helemaal lukte, maar hij negeerde het nu nog.

Nerisse keek even naar buiten. 'Waarschijnlijk rond twee tot anderhalf uur voor middernacht.' zei Nerisse tegen hem terwijl ze hem gewoon aan bleef kijken en niet wegkeek. Ze was nog helemaal niet moe en merkte dat ook aan zichzelf want ze kon nog helemaal helde denken.

Taylor knikte. 'Oke.' Glimlachte hij. Dus nog niet zo heel laat. Hij was ook nog niet heel erg moe. Hij zag haar kijken en keek met een kleine glimlach om zijn lippen terug. Zijn ogen blikte in haar ogen en het viel hem op dat ze best wel een aparte kleur ogen had, een beetje blauwrood, maar wel erg mooi.

Nerisse glimlacte terug en wendde haar blik even af en keek de kamer rond. Ze vond dat ze hem wel een keer kon gaan versieren. Ze dacht even aan Taylor's oogkleur, en de vorm van zijn gezicht. Het paste zo goed bij elkaar vond ze. Erg mooi, het paste bij hem. Glimlachend keek ze even naar buiten.

Taylor glimlachte even en ging daarna op het bed liggen, nu met zijn hoofd bij een van de twee kussens. Het bed lag in ieder geval lekker. Ook hij keek even naar buiten. Gelukkig voelde hij zich niet zo geirriteerd als net of zo verlegen, maar een gevoel in zijn maag bleef aan hem knagen als hij naar Nerisse keek.

Nerisse bedacht ineens dat ze even naar beneden moest omdat haar wekelijkse dosis voedsel zo afgeleverd zou worden en ze moest daarvoor klaarstaan. 'Ik moet even het pakketje halen dat zo afgeleverd word en ik ben met vijf tot tien minuten terug. Kijk gerust rond.' zei Nerisse tegen hem terwijl ze opstond.

Taylor keek op en knikte naar haar. 'Is goed hoor.' Zei hij met een glimlach en bleef rustig liggen. Hij keek haar even na en daarna keek hij de kamer rond. In zijn hoofd spookte er allemaal vragen over wat hij nou eigenlijk voor haar voelde en of zij hem uberhaupt een beetje leuk vond? Hij hield niet van dat onzekere gedoe.

Nerisse liet de deur achter zich open, liep even naar haar kamer om wat geld te pakken en liep daarna naar beneden. Ze zag de man al voor de deur staan dus kennelijk was ze wat aan de late kant. Ze opende de voordeur en glimlachte. 'Hallo..' zei ze vriendelijk tegen hem.

Taylor tuurde de kamer door terwijl hij af en toe kleine luchtbolletje maakte. Terwijl hij dat deed dacht hij na, misschien moest hij maar gewoon wat stappen gaan zetten. Maar dat kon haar misschien afschrikken of dat ze helemaal niets voor hem voelde. Warrig schudde hij zijn hoofd en liet de luchtbolletjes verdwijnen. Hij wachtte wel tot zij eventueel iets zou doen.

Nerisse bedankte de man en betaalde hem. Glimlachend zette ze de spullen in de keuken en liep terug naar boven. Sloot haar kamer deur die ze nog open had staan en liep terug naar Taylor. 'Hee.' zei ze vrolijk. Ze vroeg zich af of hij wat voor haar voelde. Misschien moest ze een wat vragen gaan stellen.

Taylor keek op van Nerisse's stem en glimlachte toen hij haar zag. 'Hé.' Zei hij en zijn glimlach werd een grijns. Hij ging wat meer overeind zitten, anders zag het er zo verveeld uit, en keek haar aan. Hij beet heel even op zijn lip, maar besloot uiteindelijk niets anders te zeggen, bang om nu iets stoms te zeggen.

Nerisse ging weer op het bed zitten met haar gezicht naar hem toe. Ze beet op de binnenkant van haar wang want ze wilde vragen of hij misschien een vriendin had maar ze was bang dat hij het verkeerd opvatte dus keek ze even blozend naar haar voeten. Niet weten of ze het nou wel of niet moest zeggen.

Taylor glimlachte en bekeek haar. Misschien zag hij het verkeert maar.. bloosde ze? Hij vroeg zich af waar ze aan dacht en hij keek even de kamer rond, maar daarna vestigde zijn ogen zich weer op haar. Hij kon gewoon niet lang van haar weg kijken. Hij wachtte tot zij iets zou zeggen.

Nerisse keek even naar Taylor. 'Uhm..' begon ze haar zin. 'Mag ik je wat vragen?' vroeg ze een beetje blozend. Ze hoopte dat het niet te erg te merken was. Nerisse had besloten brutaal te zijn en het toch te vragen. Ze vond dat ze beter misschien een blauwtje kon lopen dan dat ze er maar me rond bleef lopen.

Taylor keek haar aan en zijn ogen gleden even over haar wangen waarop kleine blosjes te zien waren. Hij glimlachte even en knikte. 'Dat mag.' Zei hij en bleef haar aankijken. Hij was nieuwsgierig naar wat ze te vragen had en glimlachte naar haar. Straks was het iets wat helemaal buiten zijn verwachting lag en dan was hij teleurgesteld, maar daar probeerde hij niet aan te denken.

Nerisse hield haar hoofd naar beneden en vroeg zacht en stotterend. 'H-heb je een vriendin?' Daarna durfde ze Taylor even niet meer aan te kijken omdat ze rood was van verlegenheid. Ze had wel een klein hoopvol glimlachje op haar lippen liggen. Nerisse hoopte nu maar dat hij het niet verkeerd begreep.

Taylor was heel even een klein beetje versteend door haar vraag en liet het even tot hem door dringen. Hij bleef haar aankijken en ging een stukje verzitten. 'Nee.' Zei hij toen zachtjes en boog zich een stukje naar haar toe. Hij wist niet helemaal zeker wat hij deed. Maar toen drukte hij zacht zijn lippen op de haren.