Het landhuis van de Smiths

Kirara zat in een hoekje van de tuin tussen een paar grote bomen in. Bailey liep op een drafje naar haar toe en omhelsde haar grote draak even. Daarna ging Bailey tegen Kirara aan zitten met beer op haar schoot en de lolly in haar mond. 'Ik heb deze lolly van Casey gehad.' Vertelde ze fluisterend aan Kirara. Meestal vertelde ze Kirara alles, ookal was het niet intressant of belangrijk, Kirara zou altijd naar haar luisteren.

Valerie keek naar buiten en zag Mint keine wolkjes blazen , wat ze altijd deed als ze haar miste. Rustig liep Valerie door de grote tuin richting haar draag die een gromgeluidje maakte. Grinnikent aaide ze haar vacht en ging met de door haar uitgekozen rode bloemen spelen.

Casey glimalchte en keek naar Valerie "Wil je weten hoe ik de lollies maak?" ze grijnsde "Ik kan het je laten zien." Ze glimalchte en sabbelde op haar lollie. Ze waren altijd zooooo lekker. Ze sabbelde en daacht aan de laatste jongens die ze had ontmoet, er had wel wat leuks bij gezeten.

"Nou siss ik wil wel random een keertje wat lollies maken "zei ze en stond op , klaar om naar de kamer van haar tweelingzus te vertrekken, ze pakte haar boek op en klemde het onde haar arm. er stak half een bladzijde uit , maar dat kon haar niets schelen.

Casey grijnsde "Kom, ze begonen toch op te raken" he liep rustig de trap op haar kamer in en door haar kast naar haar lollie keuken. Binnen werd je overspoeld door pastelkleuren en potten met gkeurd poeder waar opschriften op stonden als kersen en aardbei. Ze grijnsde "Welkom in lollie hemel" ze pakte kommen met doorzigtige stroperige vloeistof. "Gooi maar een schep of twee van de smaken die je wilt hebben erine n dan roeren." Ze glimalchte vrolijk.

Vlerie glimlachte en liep rond tussen de potten met gekleurde spulletjes, ze ond de twee die ze die morgen ook geproefd had : wijn en kers, het was erg lekker geweest en ze gooide er wat van bij her doorzichtige spul en begon te roeren met een sireus gezicht.

Casey lachte "Nee, lolliesmaken is leuk dus je moet wel blij zijn" zel gooide ze er drie in, appel, sinaasappel en aardbei. Ze goot er een schet water in en begon met magie te roeren. "Ik raad je aan er water door heen te doen, dan kan je het sturen." ze pakte uiteindelijk een groen stokje en scheidde met magie de drie kleuren die ze erin had gedaan. Met wat magie maakte ze er een figuur van een engelfiguur in een figuur dat een combi was tussen een maan en zon.

Raiden glimlachte terwijl al zijn halfzussen weg gingen. Hij was waarschijnlijk de enigste in huis die altijd half er aan toe voegde. Maar dat maakte hem niet uit. Hij was als laatste hier gekomen na een leve in de goot. Rustig pakte hij zijn fluit en liep naar buiten naar het zwembad. Daar ging hij o een lig stoel zitten en begon een liedje te spelen.

Bailey zat nog altijd tegen Kirara aan en keek de tuin door. In de verte hoorde ze het fluitspel van Raiden. Een kleine glimlach was er op haar gezicht te zien en zachtjes begon ze te zingen. Ze vond het altijd leuk dat er veel van haar familie zo muzikaal waren. Kirara sliep nog half.

Valerie glimlachte "ik ben ook blij!~zei ze en stuurde wat water uit de kraaan in het mengsel en pakte een zwart stokje , na dat ze geroerd had vormde ze er een vleermuis van , hij was niet zo mooi als die van Casey was geweesr , maar ze was tevreden.

VCasey lachte "Maar je zette zo'n afschuwelijk plechtig gezicht op." ze zette haar lolliue in een houdertje en liep naar de oven. Ze zette hem rechtop erin "Nu jij" ze begon alvast andere kommen klaar te zetten voor de lollies.

Bailey glimlachte even kort en stond toen op. Ze drukte een kusje op Kirara's hoofd en begon weer richting het huis te lopen. Haar armen waren om beer heen geklemt en ze opende de deur om naar binnen te gaan. Ze keek om zich heen omdat ze zich afvroeg wat ze zou gaan doen.

Geboeid sloeg Jonah weer een bladzijde om. Hij zat in de vensterbank die vol lag met heerlijke kussens te lezen. Hij was zo geboeid in zijn boek, dat hij het waarschijnlijk niet eens zou merken als er een kanon naast hem afgeschoten zou worden. Zijn ogen schoten als een bezetene over de bladzijde. Hij was bijna bij de ontknoping van een moordcomplot tussen 3 personen.

Met een lawaai rende Priscilla de trap af. Haar kleine voetjes vloegen over de trap. Bij de enalaatste tree sprong ze er vanaf. Ze kreeg Jonah in het oog. ''BROER!''. Zo snel als haar voetjes konden rende ze op hem af en sloeg haar armen om hem heen, met boek en al.

Bailey hoorde een schreeuw en wist meteen dat die van Priscilla was. Ze haalde haar schouders op en begon de trap op te lopen. Ze liep richting haar kamer en opende de deur. Ze legde beer op haar bed en ging achter haar piano zitten. Ze keek naar het notenboek voor haar en zocht een leuk liedje op. Toen vlogen haar vingers over de toetsen en hoorde je een aangenaam geluid.

Uiteindelijk stopte Raiden met spelen. Flash kwam uit het zwembad naar hem toe terwijl Mars het zelfde deed. Raiden glimlachte naar hun beiden zonder iets te zeggen. Hij hoorde het lawaai van boven en daarna het spel van Bailey. Rustigdraaide hij zich om naar e deur om naar zijn kamer te gaan. Flash was een amfibie dus kon ze over land lopen.

Bailey's vingers gingen over de toetsen van de piano terwijl ze zachtjes mee neuriede. Vanuit haar ooghoeken keek ze soms naar haar beer, alsof hij iets ging zeggen of doen. Soms zou ze wensen dat hij dat zou doen, want ze wist zeker dat hij haar zou begrijpen.

Loki zat in haar kamer. Zoals vaak zat ze op de vensterbank en keek ze naar de tuin. Ze had wat schoolboeken voor zich liggen en probeerde te leren. Het lukt haar niet eht goed wat ze erg jammer vond. Zachtjes neuriede Loki een liedje. Loki richtte zich weer op haar boek met een zucht. Ze had geen pesthekel aan school. Alleen aan sommige mensen daar, en het huiswerk, en het leergedeelte.

Jonah werd omhelsd door een klein monster dat hem heel bekend voor kwam. "Hé priscill, houd je me vingers heel." grinnikte hij met een pijnlijk gezicht. Zijn vingers werden geplet tussen de harde kaft van het boek en de omhelsing van zijn kleine zusje. "Ook fijn om jouw te zien"

Na een paar tellen liet ze hem los. ''Sorry.''. Met haar grote, blauwe puppyogen keek ze hem aan. De twee staartjes in haar haar maakte haar nog schattiger. Eigenlijk wou ze beneden gewoon wat lekkers maken maar nu ze haar broer had gezien wilde ze blijven kletsen.

Jonah grinnikte om zijn kleine zusje met haar blauwe ogen. Met een klap sloeg hij zijn boek dicht. Hij kon we; verwachtten dat er net iemand hem zou storen net voordat de grote ontknoping kwam. Maar hij vond het niet erg, het was namelijk zijn kleine zusje.
en toen meost ik eten, dus kom wss niet meer on.

Oke, jammer. );
--

''Kom je wat lekkers met me maken?'' vroeg ze, wat ze eigenlijk nieteens had hoeven doen want haar kleine handje sloot zich al om de zijne en trok hem mee naar de keuken. Muffins, dat wilde ze maken. Met vrolijke bedekkingen.

Jonah kon nog net het boek neerleggen voor hij weggetrokken werd. "Jaja" hij grinnikte terwijl hij vrolijk achter Pricilla aanliep. "Wat gaat het worden deze keer?" vroeg hij terwijl ze richting de keuken liepen. Hij hoopte op muffins, daar was hij dol op. Maar als het wat anders was, maakte hem het niet veel uit, omdat hij gewoon alles lekker vond wat ze zelf bakte.

''Muffins!'' zei ze met een hoge stem, opgewonden stem. Muffins was bijna het lekkerste wat ze ooit op had gehad, al helemaal met de dekking erboven op. In koken was ze niet de beste maar om gewoon dingen zelf te maken was leuk. ''Pak jij alles wat we nodig hebben, dan zoek ik voor de dekking.'' vroeg ze met een klein glimlachje.

"Je bedoelt de versielsels?" vroeg hij plagend terwijl hij opzoek ging naar de beslag kom. De kok had altijd de rare gewoonte om 3 keer per week de inrichting van de keuken te veranderen, waardoor hij altijd het probleem had dat hij pas in het laatste kastje vond wat hij nodig had. Dit keer had hij geluk, na 3 kasten met everschillende pannen te hebben geopend kwam hij al bij de beslag kom uit.