Het landhuis van de Smiths

Bailey speelde rustig door en haar ogen gingen over de noten die geschreven stonden op het papier. Af en toe keken haar ogen haar kamer rond. Zachtjes zong ze mee op de melodie. 'If you ever found yourself lost in the dark and you can't see. I'll be the light, to guide you.' Zong ze zachtjes maar zuiver.

''Jaa, zo kan je het ook noemen.'' zei ze grinnikend en liep naar de grote kast, daar stonden altijd de versiersels. Verschillende potjes pakte ze eruit tot haar armen de andere potjes moest omklemmen. Meestal was dit niet genoeg, dan wilde ze er weer wat anders op.

Jonah reageerde er maar iet op, toen hij zag hoeveel potjes Priscilla gepakt had. Het waren er echt enorm veel, en hoogstwaarschijnlijk zou het niet eens genoeg zijn. Hij begon de rest van de ingerdiënten te zoeken. Gelukkig was het niet erg veel, want het waren kant en klaar verpakkingen waar je alleen melk en ei bij moest gooien. Anders zou het veel te lang duren voor je er op kon versieren.

''Maak jij het?'' vroeg ze met een kleine glimlach. Het maken vond ze niet geweldig, nee, het versieren was haar lievelings gedeelte. Dan kwam haar creatieve zelf weer naar boven en maakte ze de mooiste creaties. Dan zette ze die op een schaal in haar kamer en pakte er een als ze zin had in suiker.

Derryl stak zijn sleutel in het slot van de deur en opende hem met een handomdraai. "Hallo!" Riep hij even luid om zijn familie te laten merken dat hij er was. Daarna gooide hij zijn sleutels op een tafeltje in de hal, om vervolgens naar de keuken te lopen en op zoek te gaan naar iets gemaakt van vlees wat hij op kon eten.

Bailey besloot weer naar beneden te gaan. Hier alleen boven zitten verhielp haar eenzaamheid ook niet echt. Ze pakte beer op en liep naar de overloop. Ze hoorde iemand "Hallo" roepen en hoorde sleutels neerkletteren. Ze dacht wel dat ze wist wie het was. Ze liep op een klein drafje naar beneden. Ze hoorde geluid uit de keuken komen dus liep erheen en stak haar hoofd hoofd om de hoek. 'Hé Pris, Jonah, Derryl.' Zei ze zo opgewekt mogelijk en zette een schattige glimlach op.

Derryl haalde zijn hoofd uit de koelkast en groette zijn familie. Hij was nogsteeds op zoek naar vlees. "Wie van jullie heeft de ham opgegeten?" Vroeg hij gespeeld boos. Hij zou toch zweren dat er gisteren nog ham in de koelkast had gelegen. Hij zocht verder.

Bailey trok een gezicht. 'De kerstman.' Zei ze sarcastisch en leunde tegen de deurpost van de keuken aan. Ze klemde beer onder haar arm en keek de keuken in. Ze kwam niet vaak in de keuken. Ze was niet zoals de andere die best wel vaak wat kookte. Even haalde ze een hand door haar haren.

Derryl gromde chagrijnig en viste toen een pakje boterhammenworst uit de koelkast. "Dan maar nepvlees." Zei hij en hij belegde er een broodje mee. Hij ging rustig zitten aan de keukentafel en begon aan de eerste hap. Het vlees was lekker, maar niet zo lekker dan als het ham zou zijn geweest.

Bailey liet even een glimlach over haar gezicht glijden en liep toen naar de tafel. Ze schoof de stoel naast die van Derryl naar achteren om erop te gaan zitten en zette beer bij de stoelpoot op de grond. Ze steunde met haar ellebogen op de tafel en keek even naar Derryl. 'Eetsmakelijk.' Zei ze even en glimlachte kort.

Jonah knikte, dat had hij wel verwacht. Heel erg vond hij het niet, als hij maar 1 van de eindcreaties op mocht eten. Rustig gooide hij al de ingrediënten bij elkaar in de beslag kom, net toen hij wilde beginnen met mixen kwam er nog een gedeelte van de familie binnen. Hij keek op en begroette ze allemaal met een grote glimlach. "Hey Derry eb hey Bailey." hij begon te roeren met een lepen om de eiren kapot te breken "Zou iemand de oven aan willen zetten?"

Derryl mompelde iets onverstaanbaars omdat zijn mond nog vol zat en liep naar de oven. Hij slikte zijn hap door en vroeg:"Op hoeveel graden?" Hij keek naar de knopjes op de oven en verbaasde zichzelf er nogsteeds over dat hij er uit was gekomen hoe dit monsterlijke apparaat werkte.

''Ik help wel.''. Met een klein glimlach rende ze naar de oven die ze binnen een paar seconden al aan had gezet. Eerst had ze het moeilijker gevonden maar nu snapte ze het wel hoe ze het snel kon doen. ''Klaar.''. Alle potjes en zakjes waren al uitgestald, na een paar keer heen en weer rennen van de kast naar het enorme aanrecht.

Bailey keek even naar familie en glimlachte. 'Wat zijn jullie aan het maken?' Vroeg ze aan Jonah en Priscilla. De ongebruikelijke lieve glimlach bleef op haar gezicht. Ze sloeg haar handen in elkaar en keek vragend naar hun beide. Ze vond het wel leuk om zo met haar familie te zijn.

Derryl bleef onhandig bij de oven staan terwijl zijn zusje het heel handig instelde. "Heb ik weer, is mijn zusje beter met apparaten dan ik." Zei hij droog en ging weer zitten om de rest van zijn broodje met boterhammenworst op te eten. Hij nam een grote hap.

nu hebben er 2 de oven aangezet xD
-
Jonah begon met een garde de ingrediënten door elkaar te mengen. "Muffins" antwoorde hij op de vraag van Bailey "Wil je helpen?" hij keek haar vragend aan terwijl hij gewoon rustig door ging met het roeren van het beslag. Na enkele minuten vond hij het goed "Hey priss, waar zijn de vormpjes om ze in te gieten?" hij keek naar de uitstalling die ze al klaar gezet hadden, ook al moest het eerst nog de oven in.

Bailey keek even naar Jonah en schudde toen haar hoofd. 'Nee, dank je.' Sloeg ze het aanbod netjes af en keek weg. Ze pakte beer van de grond en zette hem op tafel waarna ze wat meer op de stoel ging leunen. Haar glimlach verflauwde een klein beetje.

Derryl viste rustig een pakje muffinvormpjes uit de kast waar hij zojuist zijn brood uit had gehaald en gooide ze naar Jonah. "Denk snel." Zei hij tijdens de worp. Meteen erna nam hij nog een hap van zijn broodje. Hij ging weer rustig op zijn stoel achter de tafel zitten.

''Jup.'' reageerde ze droog op wat haar broer zij. Ze knikte naar Baily, haar broer had het nog net voor haar gezegt. De cake vormpjes waren al gepakte dus kon ze verder met het kijken naar de mooie versiersels, zo kon ze al een paar creaties verzinnen.

Derryl keek toe hoe zijn zusje enthausiast was over muffinversiersels en zuchtte. Waarom kon hij dat nou niet? Het enige wat hij aan emoties toonde was woede en heel soms verdriet. De positieve emoties voelde of toonde hij al helemaal niet.

Bailey keek even naar Priscilla en Jonah en stond toen op. Ze ging maar even naar buiten. Ze liep met beer in haar handen naar de deur maar draaide zich toen half om. 'Gaat er iemand mee naar buiten?' Vroeg ze en glimlachte even snel. Ook als er niemand mee ging dan ging ze naar buiten, daar had ze geen problemen mee.

De koets kwam rustig aangereden en Peeta keek even naar het gigantische huis. Hij was verbaasd over de grootte. Daar paste het huisje van zijn ouders wel een paar honderd keer in. Misschien wel meer, maar dat durfde hij niet te zeggen. Hij keek even naar Casey en zei "Nou, je heb een groot huis."

Casey glimlachte naar hem terwijl de koets stopte "Nou ja, we wonen er ook met z'n stuk of tienen" ze gliamlchte en pakte zijn hand ""Kom je" ze sleepte hem praktisch de hal in en hoorde geluid in de keuken, ze sleepte Peeta met zich mee "Kijk eens aan" zei ze met een glimlach toen ze zach dat ze muffins aan het maken waren.

Peeta grijnsde en trok toen Casey mee de keuken in. Hij vroeg aan de kok of ze ergens glazuur hadden staan en pakte de schaal waar hij het in mocht maken. Hij maakte snel wat glazuur en pakte toen een nog warme muffin. Hij maakte er voorzichtig een klein bloemetje op. Daarna vulde hij het met wat vloeibare chocolade en liet dat hard worden. "Tadaa." zei hij glimlachend.

Max de muffins staan nog niet eens in de oven xD en hoe durf je de taak van priscilla over te nemen door de muffins te gaan versieren xD
-
Jonah keek op naar zijn drieling zusje die naar buiten ging en naar het andere zusje dat binnen kwam, gevolgd door een jongen. Hij stak zijn hand op als begroeting en om de vormpjes op te vangen. Met een behendig gebaar begon hij de vormpjes te vullen. "Zo" zei hij toen alles gevuld was "Nu de oven in en een half uurtje wachten." zei hij in de hoop dat iemand hem zou helpen met de oven vullen met vormpjs.