Het rijk van de Kreeft - Misca

Hij schudde zijn hoofd, nee dat kwam hij niet. Hij kwam uit Het Dertiende rijk, maar dat hoefde ze niet te weten. "Anders sleepte ik niet zo onhandig met dit pak rijst." glimlachte hij "En kom jij hier vandaan?" vroeg hij terwijl hij de zak nu op zijn andere arm legde. Wat kon 5 kilo op een gegeven moment zwaar worden, dacht hij bij zichzelf.

Scarlet lachte, dat was logisch, maar toch. Toen schudde ze zelf haar hoofd van nee. 'Nee, ik kom uit het rijk van de stier.' Zei ze eerlijk en glimlachte. 'Maar ik ben op reis.' Zei ze en dat was ook echt zo, alleen de reden hoefde hij niet te weten. Haar voeten begonnen koud te worden en om te zorgen dat ze niet koudvatte bewoog ze met haar tenen. Dat was de reden waarom ze net zo hard liep, zodat haar voeten niet koud werden.

Lucas knikte, dat was hij ook, op reis. Op de reis van de schepper om de heidenen te helpen het ware geloof te vinden. Toen hij even omlaag keek zag hij de koude tenen van Scarlet. "Zijn je schoenen verdwenen?" vroeg hij verbaast. Of was het normaal om met blote voeten te lopen. Zijn blik ging even over de andere voeten die hij langs zag lopen, maar deze hadden stuk voor stuk schoenen aan.

Scarlet begon te lachen, die reactie had ze ook vaker gehad. Toen hield ze op met lachen. De echte reden dat ze geen schoenen droeg was omdat het niet lekker zat, maar ook dat ze zo beter de aarde kon voelen. Door aarde kon ze beter zien en voelen, maar dat ging ze hem niet vertellen want dat was onderdeel van haar kracht. Ze grinnikte weer. 'Ik hou niet van schoenen, ze zijn irritant.' Verklaarde ze haar blote voeten. 'Maar het is wel koud, dus soms heb ik wel schoenen aan.'

Lucas trok even zijn wenkbrauwen op bij die verklaring. Het klonk niet echt heel logisch, je zou bijna denken dat ze iets te verbergen had. vooral omdat het even duurde voor haar antwoord, of beter gezegd verklaring kwam. Lucas duwde de zak weer in zijn andere arm. "Ik denk dat ik deze zak zo maar eens naar Tim ga brengen om het klaar te maken." zuchtte hij.

Scarlet onderdrukte een zucht van opluchting. Toen wilde ze bijna weer vragen wie Tim was en haar ogen blonken van nieuwsgierigheid. Maar ergens wist ze wel wie Tim was. 'Oke, ik zie je nog wel?' Het klonk als een vraag. En eigenlijk wilde ze het ook liever niet, eigenlijk vertrouwde ze hem niet zo goed. Ze wist niet waarom.

Lucas las de nieuwsgierigheid in de ogen van Scarlet. Hij glimlachte charmant "Als je wilt kun je even meelopen? Of heb je haast?" vroeg hij doelend op de koude tenen die eruit zagen alsof die heel snel wat warms wilde voor ze besloten gevoelloos te worden. Hij tilde nog eens de zak omhoog en begon vast langzaam te lopen terwijl hij nog even vragend haar haar keek.

Scarlet keek hem even aan, dit was wel een goede manier om er achter te komen wie Tim was. 'Oke, ik loop mee.' Zei ze en liep even snel om naast hem te gaan lopen. 'Moet ik je helpen?' Vroeg ze met een blik op de zak rijst. Het was geen probleem om die te dragen. Ze glimlachte even terwijl ze verder liep. Ze vroeg zich eigenlijk af of ze wel naar "Tim" zouden gaan. Maar zoiezo; Lucas was erg aardig, waarom zou ze niet meegaan.

"Als je zou willen helpen graag." hj had wel eens gehoord dat mensen uit het Rijk van de Stier vaak ontzettend sterk waren, maar of dat echt zo was wist hij niet. Dat soort geruchten kwamen namelijk erg makkelijk de wereld in, doordat er bijvoorbeeld 2 beroemde mensen uit Het rijk van de Stier heel sterk waren en daardoor mensen gelijk dachten dat ze allemaal sterk waren. Hij was benieuwd hoe ze op Tim zou reageren. Hij lag ongever 10 minuten buiten de stad op hem te wachten, hij hield niet zo van de drukke straten in de steden.

Scarlet glimlachte en nam de zak van Lucas over. Ze hield de zak met twee armen vast, maar dat was alleen maar omdat ze ook haar tas om haar schouder had. Ze liep verder met Lucas mee en begon zich na een tijdje af te vragen of het nog ver was. Totdat ze in een minder druk gedeelte kwamen en ze rond begon te kijken. Ze voelde al iets via de grond.

Bewonderend keek Lucas naar Scarlet die zonder veel problemen de zak rijst tilde. et was toch 5 kilo waar ze ondertussen al 5 minuten mee aan het lopen was. "We zijn er bijna, hij zit daar bij die bomenrij." wees hij in de verte. Het waren een stuk of 10 bomen bijelkaar. Hij had zich een beetje verschuilt voor de drukte dus viel hij niet direct op tussen de rest van de omgeving.

Scarlet glimlachte en liep verder. 'Oke.' Zei ze en de vraag wat Tim was werd al snel beantwoord, omdat ze hem al eerder via de grond zag. Het was een draak. Ze slikte een keer, maar verborg haar angst en glimlachte. Ze kwamen aan bij de bomenrij en Scarlet zette de zak rijst met een plof op de grond. Ze zuchtte even na het dragen.

Tim kwam tussen de bomen geschoten toen hij zijn baasje en nog iemand aan hoorde komen. Lucas glimlachte dankbaar naar Scarlet die de zak bijna de hele weg had gedragen. "Dit is Tim" glimlachte hij trots op zijn draak. "En tim, dit is Scarlet." Dankbaar keek Tim naar Scarlet toen hij doorhad dat zij de rijstdrager geweest was. Met zijn tanden opende hij de zak en nam een hap ongekookte rijst. "Logisch" mompelde Lucas lachend.

Scarlet keek naar Tim. 'Hé.' Begroette ze hem en ze hoefde zich niet meer voor te stellen. Maar haar maag was samengeknepen. Ze had Lucas niet bij de open plek gezien, eigenlijk helemaal nooit. Ook niet bij het bal. Ze keek met een glimlach naar Tim, Tim was best wel mooi. 'Tim is mooi.' Zei ze om iets te zeggen te hebben. Ze voelde de aanwezigheid van Artemis vlakbij, maar ver genoeg om niet op te vallen. Ze lette op haar, omdat ze Tim ook had opgemerkt.

Lucas merkte wel dat Scarlet wat gespannen was maar lette er verder niet op. Waarschijnlijk vond ze Tim een beetje eng, of was ze er bijna zeker van dat hij uit Het Dertiende Rijk kwam. Het maakte hem niet zoveel uit, hij kwam uit Het Dertiende Rijk en maakte daar ook niet een heel erg geheim van, al liep hij er ook niet te koop mee. Ook Tim merkte dat er nog een draak in de buurt was, dit seinde hij door naar Lucas met een mond vol rijst.

Scarlet probeerde haar vrees te onderdrukken. Misschien was zij wel ervaarder dan hem, maar dat kon ze natuurlijk nooit zeker weten. Ze keek even van Tim naar Lucas. Ookal was ze even bang voor beide geweest, ze voelde zich niet ongemakkelijk. Want Lucas deed nogsteeds vriendelijk. Dat maakte het een stuk gemakkelijker om bij te staan en ze keek weer naar Tim, het was een mooie draak, zoals elke draak was. Maar elke keer bleef ze zich daarover verbazen.

Lucas glimlachte charmant "Heb jij toevallig ook een draak?" vroeg hij nadat hij even met Lucas overlegd had. Hij kon ook moeilijk doen alsof hij van niks wist. En eigenlijk was hij best wel nieuwsgierig, al die draken die hij tot nu toe gezien had waren zo anders als elke andere draak. Hij had nog nooit een draak die hetzelfde was als een andere draak.

Scarlet keek Lucas even aan en zuchte toen, het had geen zin om het te ontkennen, hij wist het via zijn eigen draak dat Artemis in de buurt was. 'Ja.' Zei ze en keek even vlug om zich heen. Ze voelde dat Artemis dichterbij kwam, maar ze landde nog niet. Scarlet keek weer naar Lucas, hij zag er helemaal niet uit alsof hij haar wantrouwde of een confrontatie met haar wou aangaan. Hij bleef gewoon vriendelijk.

Zonder verder een blik of een bloos van wantrouwigheid te geven glimlachte Lucas. Hij vond het op 1 of andere manier helemaal niet vreemd dat dit meisje een draak had. "Wat voor soort is jouw draak?" Hij deed nu helemaal geen moeite meer om zijn oprechte nieuwsgierigheid te verbergen. Hij was oprecht geïntresseerd, en als hij daarmee erachter kon komen of Scarlet over wilde lopen naar hun kant was het altijd leuk meegenomen.

Scarlet glimlachte even ontspannen en keek naar Lucas. 'Artemis is een kleurendraak.' Zei ze en toen hoorde ze vleugels, nog niet duidelijk, maar ze kwamen eraan. Na een halve minuut kwam Artemis aan, ze bleef in de lucht zweven en keek naar beneden. Scarlet glimlachte. 'Lucas dit is Artemis.' Zei ze. 'Artemis dit is Lucas en dat is Tim.' Zei ze tegen Artemis en zeinde in haar hoofd door dat het een dertiende rijker was. Artemis knikte als begroeting naar Lucas.

"Wauw" Zei Lucas oprecht onder indruk bij het zien van Artemis. Het was zo als altijd een prachtige draak, elke draak had wat betoverends. Tim keek nieuwsgierig op toen hij Artemis aan zag komen, hij vond het een erg mooie draak. Hij haalde zijn hoofd uit de zak rijst die ondertussen al een paar kilo lichter geworden. Enkele rijstkorrels zorgde ervoor dat hij een grappige rijstbaart kreeg.

Artemis vong de "Wauw" op als een compliment. 'Dank je wel.' Ging er als vaagmensenpraat over haar drakenlippen. Scarlet glimlachte en knikte naar Lucas. Toen zag ze de rijstbaart van Tim en begon te lachen. 'Dat ziet er erg charmant uit.' Zei ze en grinnikte weer. Artemis glimlachte ook en landde achter Scarlet op de grond. Scarlet veranderde haar lichtblauwe kleur naar groen.

- nieuw.

Taylor liep door de drukke straat met de capuchon van zijn vest op. Het regende zachtjes. 'Sound.' Mopperde hij zachtjes. Het was vanmorgen nog een leuke dag geweest, totdat Sound besloot dat het welleens tijd werd voor een beetje regen. Hij zuchtte, die draak was gewoon onmogelijk.

Aphrodite liep door de winkelstraat, haar zwarte jas had geen capuchon, want die gebruikte ze nooit. Haar blonde, sprankelende, krullende haar en mooie gestalte trokken de blikken van vele jongens die ook door de straat liepen. De regen deed haar niets, het maakte haar krullen alleen maar mooier.

Taylor zuchtte en keek even opzij naar een etalage. Door die actie botste hij bijna tegen een knap, blond harig meisje op. 'Sorry.' Zei hij direct en keek naar het meisje. Hij zette een glimlach op. Het meisje was mooi, misschien een beetje overdreven mooi.