De grote waterval

Cyene keek Casey een beetje vaag aan. Had ze niet door dat ze haar krachten aan het gebruiken had? Ze keek even naar de flitsen die verdwenen toen Casey de flitsen in de steen schoot. Cyene glimlachte even. "Ah, ik denk dat je je krachten meer onder controle krijgt als je nog meer oefent" zei ze.

Ze glimalcte "Het is niet echt controle, het is net als statische elektriciteit, maar dan een paar voltjes meer" ze glimalchte "Als je statisch bent moet je soms gewoon even ontladen, zo is het ook met bliksem magie." een vlinderje van elektriciteit vloog door de lucht en landde op de snuit van haar draak die gelijk begon te lachen "Hou...Hou...op....dat....kie....teld" giegelde de draak.

Cyene luisterde naar wat Casey zei. Ze knikte even van dat ze het begreep. Weer wat geleerd vandaag dacht ze. Ze keek even naar het vlindertje van elektriciteit. "Ben je niet bang dat je iemand zomaar elektrocuteert?" vroeg ze met een kleine grijns op haar gezicht.

Casey lachte "Ik kan het voltpercentiel zo hoog of laag maken als ik wil, ik kan mensen van hun rugpijn afhelpen of roosteren." ze glimalchte "Het kan masserend werken, ik ken namelijk alle menselijke drukpunten uit mijn hoofd" ze gflimalchte.

Cyene grijnsde nog steeds en haar grijns veranderde geleidelijk in een glimlach. Ze keek even bewonderend naar Casey. "Ben je daar erg goed in, dat masseren?" vroeg ze geïnteresseerd aan haar.

New,
----
Rue landde met haar voorpoten in het water op de open plek. Katniss vloog van haar rug af en ging tegen een steen aanzitten. Ze begon een beetje te spelen met een van haar dolken. Rue keek gebiologeerd naar de vissen die er rondzwommen.

New
-
Aurora had zin om iets of iemand heel hard te schoppen, of te slaan, of gewoon compleet af te maken. Die draak Comet van hem maakte hem soms zo kwaad. Waarom bleef hij maar zeuren over dat ze moesten overstappen, en dat het slecht was wat ze deden? Er was niks slechts aan, verdomme! Aurora besefte het misschien niet, maar hij was weer overgenomen door zijn tweede zelf. Comet kon het altijd wel voorkomen dat Aurora een persoonlijkheidswisseling kreeg, maar deze keer niet.
Aurora liep pissig een open plek op met een waterval en zag er een meisje zitten.

Katniss keek op en zag dat er een jongen aan kwam vliegen. Hij zag er vrij chagrijnig uit. Ze sneed zichzelf aan haar dolk. "Auw." Mompelde ze, en ze heelde de wond snel. Rue greep met haar bek in het water en ze kwam boven met een vis tussen haar kaken. Die ze snel doormidden beet.

Aurora zuchte diep en legde even een hand op zijn hoofd toen Comet merkte wat hij wou doen en iets zei. Aurora, stop nou! Je brengt jezelf alleen maar in de problemen! klonk Comet's bijna smekende stem. Niemand bepaalt wat ik doe, en jij ook niet! beet Aurora Comet toe. Hij trok met een snelle beweging een mes uit zijn riem en gooide die zo op het meisje af.

Katniss verhoogde de luchtdruk zo, dat de dolk op de grond viel voordat hij haar had bereikt. Ze raapte hem op en stond op. Ze bestudeerde hem grondig. Het was een mooie dolk. Ze wierp hem pijlsnel terug en stond op. Eindelijk weer eens een keer een gevecht.

Aurora bukte voor zijn eigen dolk, en had er gelukkig nog een paar tiental verborgen in zijn riem of in zijn lange jas. Hij rende op het meisje af en negeerde zijn draak die hem bleef waarschuwen. Toen hij dichtbij haar was, trok hij een dolk uit zijn mouw en vuurde eerst een vuurbal af, voor hij haar aan viel met de dolk.

Katniss vloog een stuk omhoog en landde achter de jongen. Ze grinnikte. Zijn vechtstijl was verschrikkelijk roekeloos. Hij moest nog veel leren. Ze trok haar eigen dolk en haalde ermee uit naar zijn nek. Het was geen laffe rugaanval, hij wist dat ze achter hem stond.

Aurora bukte voor haar dolk aanval en haalde uit naar haar beneden met zijn eigen. Wat had hij het vechten toch gemist, al ging hij maar half fanatiek, en half niet. De twijfel en teruggetrokkenheid bleef aan zijn hersenen knagen, maar op het moment kon hij zichzelf niet stoppen. Woede of irritatie liet hem altijd roekeloze dingen doen, zonder erbij na te denken of zich terug te trekken. Stomme gespleten persoonlijkheid...

Katniss vloog pijlsnel een ongeveer twintig meter naar achteren en begon een tornado te maken. Eerst was hij maar klein, maar hij werd snel groter en had een lengte van ongeveer tien meter toen ze hem op Aurora afstuurde. Ze zorgde ervoor dat hij niet teveel planten ontwortelde, dat zou zonde zijn van deze plek.

Aurora keek even naar de tornado toen die op hem af kwam en stootte vuur op de tornado af. Hij bleef er vuurstoten naar toe sturen, tot de tornado uiteindelijk weg was. Gelukkig wist hij dat vuur de lucht opslokte, anders zou hij nu waarschijnlijk ergens in een boom hangen.

Katniss keek teleurgesteld toen haar mooie tornado letterlijk in de vlammen opging. Ze maakte een grote luchtbol en stuurde hem op Aurora af. Toen hij vlak voor hem was liet ze hem exploderen. -Dit kan hij niet tegenhouden.- Dacht ze.

Anthea zat aan de waterkant tegen een boom geleund. Ze genoot van het geluid van het ruisende water dat neerkletterde. In haar ooghoeken zag ze Kadeem in het water spelen. Best een grappig gezicht, zo'n grote ruige draak die aan het spelen was als een kleine speelse baby. Anthea kon het niet laten om even te glimlachen en Kadeem keek haar verontwaardigd aan. "Sorry, jongen, je uiterlijk zegt gewoon zoiets anders dan spelen in het water." zei Anthea lacherig. "Nou, in dit water is het anders niet zo gemakkelijk." Dat liet Anthea zich niet twee keer zeggen, ze sprong in het water, de stroming was inderdaad best sterk...

Gale vloog samen met Vaasi over de waterval en zag een draak en een meisje in het water. Levensgevaarlijk vond hij, want de stroming zou haar zo mee trekken. Hij duwde met een pilaar van water het meisje uit de sterke stroming en liet het water in de lucht hangen. Dat ze zomaar over het hek was geklommen.

Opeens voelde Anthea een soort reusachtige stroming die haar meetrok. Maar deze stroming was anders, ze werd op het land gegooid. Kadeem keek geschokt op en vloog op uit het water, de waterdruppels vlogen in het rond. Anthea sloeg haar ogen open en zag ver boven haar een draak vliegen. "Waterkrachten..." mompelde ze "Ik zou daar wel niet hebben mogen zwemmen."

Vaasi landde en Gale gleed van zijn rug af. "Heb je zo'n grote doodswens?" vroeg hij aan het meisje terwijl hij naast een bordje ging staan "PAS OP! Dodelijke stroming!" Vaasi schudde zijn hoofd en ging liggen. Gale had het meisje misschien gered van verdrinking. Het was goed dat ze over waren gevlogen.

Er landde een jongen voor haar neus, Anthea had het niet meer. "Euh... Nee.. Eerlijk gezegd wilde ik aan mijn draak laten zien dat ik ook best normaal kan zwemmen." zei Anthea en ze bloosde. "Maar ik snap nu dat dat niet helemaal slim was hier, zijn er al vaak mensen verdronken? Ik ben trouwens Anthea." Anthea knikte naar de jongen en las snel zijn aura, hij was vriendelijk en geen vijand, wat altijd handig was.

Gale grinnikte en zei "Geen flauw idee. Vast wel, maar vraag me niet hoeveel. Ik ben Gale, en dat is Vaasi." Hij wees naar zijn paarse draak, die grijnsde. Hij trok wat water uit de stroming en ging erop liggen. Oefenen van het lopen/staan op water. Hij keek uitgebreid naar de aura van het meisje.

"Dat is Kadeem." zei Anthea, en ze wees op haar draak die zich had uitgestrekt in de zon. "Wat een schatje is jouw draak zeg! Maar dat vind ie vast niet leuk om te horen." Anthea lachte en keek naar de draak die duidelijk goed met water overweg kon. "Water hè? Uit welk rijk kom je?"

"Vissen." zei Gale rustig. Vaasi grijnsde lief en Gale zei "En hij vind het totaal niet erg." Hij grijnsde voordat hij door zijn stoel viel. Hij had een drie minuten geteld, maar hij wist niet of dat helemaal goed was. Vaasi grinnikte en Gale mikte het water terug de stroming in.

"Ik kom uit Weegschaal, knap van die stoel." Anthea wees op de plas water die nu weer zijn oorspronkelijke vorm had aangenomen. "Kom jij hier vaker? Ik heb je nog nooit gezien..."

Kadeem keek naar Vaasi. Zou hij soms zin hebben om te spelen in het water? "Ga je mee zwemmen, Vaasi?" zei hij in drakentaal. Soms verveelde hij zich namelijk echt dood als zijn baasje weer eens een langdradig gesprek aanknoopte.