Het rijk van de Steenbok, in het magische regenwoud

Het magische regenwoud is een heel bijzonder bos, waar duizenden dieren leven en waar alles magisch en bijzonder is, het is een bos met veel geheimen. Soms is het niet zeker of je er levend uitkomt, er leven namelijk grote, gevaarlijke dieren die je zo kunnen pakken. Je moet wapens meenemen, elke keer als je er komt, voor de veiligheid. Er wonen ook mensen in het magische regenwoud.

Personen: Heel veel, het is een heel groot bos
Regels: Alleen vechten bij gevaar, en geen dieren doden als het niet nodig is.
Rang: geen

Saphira & haar draak Curlie waren geland in het magische regenwoud. Saphira keek om zich heen om te zien of er ook andere mensen waren. Ze hoorden allemaal vogels zingen, en ze keek naar de grote boom die voor haar stond. Ze liep er naartoe en ging even zitten. Ze hadden lang moeten vliegen, dus ze was best moe.
Opeens hoorde Saphira een raar geluid, haar draak Curlie keek er ook raar van op. Het geluid kwam dichterbij, Saphira stond op en keek om zich heen.

Scarlet zuchtte. 'Artemis waar heb je ons nu weer heen gebracht?' Grinnikte ze zacht en keek om zich heen. Artemis keek haar met een onschuldig gezicht aan. 'Achja, het geeft niet.' Zei ze en begon te lopen. 'Maar ik wil wel weten waar we zijn.' Zei ze en liep verder. Van sommige kanten hoorde ze vreemde geluiden. Ze haalde een hand door haar haren en keek behoedzaam rond. Ze pakte haar boog alvast vast en pakte een metalenpijl.

Toen zag Saphira een meisje met bruin haar samen met haar draak, en ze was blij dat het geen gevaarlijk dier was. In de verte hoorde Saphira het gerommel van onweer, maar ze kon nog geen flitsen zien, omdat deze plek dichtgegroeid was met bomen, die het zonlicht niet doorlieten.
Saphira liep naar het meisje met de bruine haren toe en zei: '' Jullie lieten mij en mijn draak schrikken.''

Scarlet keek een tijdje naar het meisje en haar draak. 'Sorry.' Zei ze en boog even om haar excuses wat meer uit te drukken. 'Artemis was verkeert gevlogen.' Zei ze en wees naar Artemis. Artemis keek naar het meisje met de goudblonde haren en haar ogen vouwde zich tot spleetjes. Scarlet keek naar het meisje en glimlachte. 'Ik heb eigenlijk geen idee waar ik ben, daarom lopen we rond.' Zei ze en nam het meisje in zich op.

Cyene liep met haar pijl en boog door het bos. Cherr vloog hoog boven haar en gaf af en toe een signaal dat het veilig was. Je wist maar nooit wat je tegen zou komen , misschien zouden er wel rovers zijn. Cyene had een konijn om haar schouder geslagen, dat was haar eerste vangst. Nu liep ze in een dichtbegroeid gedeelte waar ze de bladeren voor zich uit moest slaan.

'Het geeft niet' zei Saphira, en ze glimlachte naar het meisje en de draak. De draak keek geheimzinnig naar haar, maar daar trok Saphira zich niks van aan. 'Ik ken het hier ook nog niet zo goed' zei Saphira tegen het meisje. 'Trouwens, ik heet Saphira, had ik dat al gezegd? En mijn draak heet Curlie. Hoe heet jij?' vroeg ze aan het meisje.

Scarlet glimlachte, Saphira was erg aardig. 'Ik ben Scarlet.' Stelde ze zichzelf voor en gebaarde daarna naar Artemis. 'En dit is Artemis.' Zei ze en keek even naar Artemis die weer normaal keek en nu even om zich heen had gekeken. 'Ik vraag me af waar ik ben.' Zei Scarlet half tegen Saphira en half tegen zich zelf. Nogsteeds had ze haar boog en pijl in haar handen. Misschien ging ze zo nog wel even jagen op iets, ze moest vanavond wel wat te eten hebben als ze in dit bos bleef.

'Leuk om jullie te ontmoeten' zei Saphira tegen Scarlet en de draak. 'Ik ken dit gedeelte van het woud ook nog niet zo goed, ik ben hier wel eens geweest, maar in dit gedeelte nog niet' zei Saphira en glimlachte eventjes naar Scarlet. 'Zullen we anders samen overnachten hier? Ik heb eten bij me en we hebben niet perse een slaapzak nodig, het is hier erg benauwd, dus je zult het niet koud hebben zonder slaapzak.' zei Saphira.

Cyene hoorde geluiden en dat leidde haar af. Ze had nog steeds haar pijl en boog in haar armen maar was niet zo alert als eerst. Hier en daar kon ze wat geritsel horen. Ze bleef even staan waar ze was. Was ze hier al eerder geweest of verbeelde ze zich het? Gelukkig had ze een kompas bij zich en wist ze in welke richting ze moest lopen.

Scarlet glimlachte en haalde haar schouders op. 'Dat is goed hoor.' Zei ze. Wat maakte het ook uit. Scarlet stopte haar pijl en boog weg en keek weer naar Saphira. 'Waar kom je vandaan?' Vroeg ze en begon te lopen. 'We kunnen beter een goede plek vinden om te slapen.' Zei ze terwijl ze verder liep. Artemis kwam achter haar aan en veranderde haar kleur naar groen, om niet erg op te vallen. Artemis keek behoedzaam om zich heen.

'Ik kom eigenlijk van overal en nergens vandaan' zei Saphira. 'Ik woon in een hutje samen met mijn draak, in de natuur. Mijn moeder heeft me toen ik nog een baby was achtergelaten in een weeshuis, en daar ben ik weggelopen, omdat ik het daar zo vreselijk vond.' zei Saphira tegen Scarlet. Ze mocht haar wel. 'Nu woon ik op een plek waar ik me eindelijk thuis voel.' Ze glimlachte naar Scarlet, toen ze plotseling iemand met rode haren zag lopen. Ze keek, en zag dat ze haar kende, het was het meisje dat ze was tegengekomen in de kroeg.

Scarlet knikte en besloot niet verder te vragen. Want Saphira had eigenlijk niet gezegt uit welk rijk ze kwam, maar het leek haar verstandiger haar mond te houden. Scarlet liep verder en keek naar voren. Toen zag ze Saphira ergens heen kijken en volgde haar blik. Cyene. Scarlet glimlachte en wilde haar eigenlijk roepen, maar hield haar mond. 'Ik kom uit het rijk van de stier.' Informeerde ze Saphira nog even en keek toen weer naar Cyene in de verte.

Cyene keek door een paar bladeren en zag twee figuren staan. Toen ze wat beter keek zag ze dat het Scarlet en Saphira waren. Ze besloot er heen te lopen. Vrolijk huppelde ze op hen af, dat kwam omdat ze blij was met haar vangst, en ging naast hun staan. "Hallo meisjes" zei ze nog steeds erg vrolijk.

'Weetje, ik woon eigenlijk in alle rijken, dan woon ik weer hier, dan weer daar, etc.' Maar mijn hut staat in het rijk van de Steenbok. Daar woon ik het meest.'zei Saphira tegen Scarlet. En tegen Cyene: 'Hee, wat leuk dat we elkaar tegenkomen hier! Mooie vangst heb je, zie ik.'

Scarlet knikte naar Saphira en keek toen stralend naar Cyene. 'Cye!' Riep ze vrolijk en omhelsde haar eventjes, als vriendinnen altijd doen. 'Wat leuk om je te zien. Ik heb je lang niet gezien.' Zei ze en trok een pruillipje. Ze keek naar Cyene's vangst en glimlachte. Ze wist dat Cyene net als haar, joeg. Zo te zien kende Cyene en Saphira elkaar ook al. Ook Artemis keek glimlachend naar Cyene. 'Hoi, Cyene!' Begroette ze haar.

Cyene glimlachte even een beetje. Ze was er wel een beetje trots op , het was een groot konijn. Cyene had de omhelzing van Scarlet niet verwacht maar omhelsde haar ook. Cyene grinnikte even en keek naar Scarlet. "Nee klopt, je ziet er goed uit trouwens" zei Cyene tegen Scarlet. Ze draaide zich even om en keek naar Artemis. "Hee" zei ze tegen haar.

Saphira voelde zich een beetje ongemakkelijk toen de 2 meisjes elkaar omhelsden, ze stond er maar een beetje bij, en ze voelde zich buitengesloten. Om een beetje te laten merken dat zij er ook nog was, zei ze tegen Cyene: 'Blijf je ook overnachten hier, samen met Scarlet en mij?' Ondertussen keek ze even achterom naar haar draak, die net ongeduldig was geweest, maar die nu op zijn gemak stond met de andere draak.

Scarlet keek stralend. 'Dank je wel, Cye.' Zei ze en keek toen naar Saphira. 'Ja, dat is een goed idee. Dan gaan we gewoon een slaapfeestje houden.' Zei ze en was toen weer stil. Ze keek glimlachend naar Saphira en Cyene, het was nu al gezellig vond ze. Artemis ging zitten en keek naar de drie meisjes. Ze was blij dat Scarlet weer een beetje blij was, na de dood van haar oma. Ze glimlachte.

Cyene keek even nadenkend. Maar omdat Scarlet het ook wel een goed idee vond besloot ze om maar niet nee te zeggen. Ze maakte een glimlach op haar gezicht. "Oke, is goed, gezellig" zei ze vrolijk en ze keek naar de twee meisjes die ze een beetje als haar vriendinnen beschouwde. "Het word al snel donker denk ik, hebben jullie al wat gegeten?" vroeg Cyene zowel aan Saphira als Scarlet.

Katniss liep door het regenwoud, terwijl ze rustig een kalm deuntje speelde op haar zilveren fluit. Ze hoopte dat dit de meeste dieren af zou schrikken, zodat ze haar niet zo snel zouden aanvallen. Ze ging tegen een brede boom aanzitten en liet een zachte bries door haar haar strijken.

- Nieuw.

Scarlet zat met haar schetsboek in haar handen bij een boom en haar hand vloog over het papier. Ze had inspiratie voor een nieuw ontwerp dus zette dat op papier. Artemis lag naast haar te slapen in een zachtroze kleur. Scarlet glimlachte bij het zien van haar draak en tekende nog een extra dingetje bij de schoenen. Ze zuchtte, ze had altijd het gevoel alsof haar ontwerpen niet klopte. Ze miste altijd iets. Ze keek om zich heen en besefde dat ze eigenlijk moest trainen.

Katniss stond op. Ze hoorde iets achter haar. Ze stopte met haar muziek en keek om. Ze liep een stukje door het bos. Na een tijdje lopen zag ze Scarlett tegen een boom aan zitten. Ze vloog op en landde zachtjes achter haar. "Boe." Zei ze droog. Rue streek ook rustig naast de kleurendraak die artemis heette neer.

Scarlet keek droog op, ze had al iemand gevoelt. 'Schrik.' Zei ze droog op een zachte toon. Artemis sliep nog en reageerde niet op wat er om haar heen gebeurde. Ze zat in dromenland waar het alleen maar ging om kleurtjes, Scarlet, kroppen sla en haar drakenvriendinnetjes zoals Lou en Sunlight. Scarlet keek naar Katniss. 'Ook gezellig dat ik jou tegenkom in een middle of niks.' Zei ze grinnikend.

"Ja, ik dacht, laat ik eens een eindje gaan wandelen totdat ik in een vreemd regenwoud terecht kom." Zei Katniss droog. Ze zag dat Rue indommelde en ze begon een slaapliedje te spelen op haar zilveren fluit. Rue dommelde zachtjes in slaap. Ze had wel wat rust verdiend. Katniss ontspande zich ook. Ze had een lange tijd niet geslapen.