Het rijk van de maagd: Lune's Huisje

Het huisje is niet heel groot maar ook niet klein. Je komt binnen in een klein halletje. Waar een kapstok staat en er hangt een spiegel aan de muur. Op de muur van de spiegel is een kleurrijke muurschildering gemaakt (door Lune). Daarna loop je de woonkamer in met een open keuken. Er staat een grote bank en een klein tafeltje.
De keuken was oud en versleten en Lune gebruikt hem vaak. Aan de achter kant van het huis is een grote ruimte met een panoramaraam met uitzicht om de kleurrijke tuin. Hier is een soort van atelier. Er staat niet veel in alleen een schildersezel en een klein bankje.
Boven zijn er 2 slaapkamers. Allebij zijn ze modern maar kleurrijk in gericht een groot 2-persoonsbed en een kast. Ook is er een badkamer met een bad.
Buiten is een grote tuin met veel verschillende kruiden en bloemen. Er is een klein pleintje waar je kan zitten.

regels:
Draken alleen buiten.
Als je naar binnen wilt eerst kloppen de tuin mag iedereen naar binnen.
vechten mag alleen buiten maar sloop de boel niet.

Lune keek naar buiten. Het panoramaraam bood een fantastisch uitzicht. Het uitzicht was ze aan het schilderen. Het was niet haar favorite bezigheid maar nu had ze er veel plezier in.

Peeta komt leuk langs
-----
Peeta liep rustig verder over de straat. Hij zag een huis staan en vroeg zich af of hij daar de nacht door zou kunnen brengen. Hij liep langzaam het pad op terwijl hij rondkeek voor honden of andere dingen die tegen dieven etc werkten. Bij de deur belde hij aan en wachtte rustig af.

Lune schrok op. Ze was zo verdiept in haar schilderij dat ze de buitenwereld een beetje buiten had gesloten. Opeens was de bel gegaan. Ze stond op ze was een beetje stram van het lange zitten. Ze liep naar de deur en opende die er stond een jongen voor. 'Hallo' zei ze 'Kan ik je ergens mee helpen?' zei ze beleefd ze had echt geen flauw idee wie de jongen was. Maar ze had het gevoel daar snel genoeg achter te komen.

Peeta glimlachde en vroeg toen netjes "Zou ik misschien een nachtje hier door kunnen brengen?" Hij had te weinig geld voor een herberg, maar misschien nam zij het restje aan wat hij over had. En hij zou een portret van haar kunnen maken, als ze dat graag wilde. Zijn twee zwaarden zaten nog steeds om zijn middel, maar hij lette er even niet op.

'Natuurlijk mag je hier een nachtje slapen' zei Lune een beetje verbaast. 'Kom binnen' zei ze erachter aan en ze deed een stapje opzij zodat hij naar binnen kon. Ze zag dat de jongen twee zwaarde om zijn middel droeg en meteen vroeg ze zich af of het niet heel stom van haar was dat ze een wild vreemde zomaar binnen liet. Hoe vaak had haar moeder het niet gezegd dat ze niet met vreemde om moets gaan. Maar ze had nu al toegestemd en ze vond het eigenlijk niet heel erg.

Peeta glimlachde en zei "Bedankt. Moet ik nog iets voor je terug doen? Ik kan best wel een lekker brood voor je bakken als je de ingrediënten hebt." Hij keek naar het meisje en zei "Ik ben Peeta." Het was misschien slim om zijn naam te zeggen. Als hij dan iets verkeerds deed kon ze hem tenminste aangeven.

'Nee je hoeft niets terug te doen.' zei Lune. 'Zie het maar als een soort van vriendendienst' vervolgde ze. 'Ik ben trouwens Lune.' zei ze. Ze deed de deur dicht. 'Boven is er nog een slaapkamer over. En daar is de woonkamer met keuken.' legde ze snel uit. Daarna liep ze naar de kamer met het panoramaraam en ging verder met haar schilderrij. Stiekem hoopde ze dat Peeta haar zou volgen. Ze vond hem wel aardig.

Peeta knikte. Hij liep naar boven en legde daar zijn weinige spullen neer op de lege slaapkamer. Daarna liep hij achter Lune aan en zag dat ze aan het schilderen. was. "Hee, ook iemand die schildert." zei hij verrast. Hij liet de stenen zool onder zijn voeten uit komen en liet die zweven. Snel maakte hij een kleine schets van Lune door met een stokje door de steen te gaan.

'Schilder jij ook dan?' vroeg Lune verbaast. Het kwam niet vaak voor dat ze iemand vond die dat ook graag deed. 'Meestal schilder ik op de muur maar vandaag had ik zin om hier te schilderen.' zei Lune. Ze keek hoe Peeta een steen in de lucht liet zweven en er op begon te tekenen. Het was facinerend hoe hij dat deed.

Peeta knikte. "Dat is het handige als je de taarten doet." zei hij glimlachend. Hij bedacht zich na een tijdje dat Lune waarschijnlijk niet wist waar hij het over had en zei uitleggend "Ik ben namelijk opgegroeid in een bakkerij, en ik heb altijd de cakejes en taarten mogen versieren. Zo ben ik aan mijn talent gekomen."

Eerst keek Lune een beetje verbaast. Maar na Peeta's uitleg glimlachte ze. 'Dat is denk ik wel handig ja' zei ze. 'Ik heb het schilderen van mijn moeder geleerd toen ik nog heel klein was. Mijn moeder verkocht haar werk altijd ze had ook een klein atlier waar ik vaak kwam.' vervolgde ze.

"Dus, zal ik maar wat koekjes gaan bakken?" zei Peeta half vragend half zeggend. "Je wilt ze vast wel proeven." Hij grijnsde, maar vroeg zich af of het meisje wel de ingredienten ervoor had. En ze zou een best wel hete oven moeten hebben als ze echt overheerlijk brood wilde. Hij leunde voorzichtig tegen de muur terwijl hij wachtte op een antwoord.

Lune twijfelde. Eigenlijk had ze meer zin in iets van taart ofzo. 'Ja doe maar. De ingredienten staan in de keuken. Ik heb gister nog boodschappen gedaan dus alles moet wel in huis zijn denk ik.' zei Lune daarna toch maar met een grote glimlach op haar gezicht. 'Zal ik helpen?' vroeg ze daarna. Ze had eigenlijk niet meer zo'n zin om te schilderen.

Peeta glimlachde. Het zou een mix van taartjes en koekjes worden. "Als je wil." zei hij terwijl hij al naar beneden liep. De steen vloog nog steeds achter hem aan en landde voorzichtig op de tafel. Hij liep gelijk door naar de keuken en begon alle spullen bij elkaar te pakken. Hij keek af en toe in de voorraadkast voor iets.

Lune vond Peeta wel leuk. Ze liep achter hem aan naar de keuken. Ze vond het leuk dat ze mocht helpen. 'Ik ben alleen niet zo heel goed in koekjes en dingen bakken hoor!' waarschuwde ze hem voordat ze begon te helpen. Hij had het duidelijk vaker gedaan. Hij wist wat hij moest hebben en zo.

Peeta grinnikte en zei "Nou, jij mag gewoon mijn instructies volgen, dan komt alles als het goed is goed. Toen hij alles had gepakt maakte hij het pak meel open en deed het eerste pak helemaal in de kom. Daar deed hij simpelweg melk, boter, gist en eieren bij terwijl hij alles mixte. "Heb je misschien nog leuke vormpjes voor koekjes of wil je gewoon van die ronde dingen met chocolade stukjes?" Hij grijnsde, dat vond hij de lekkerste koekjes.

'Ehhm ik heb geloof ik nog wel wat vormpjes' zei ze terwijl ze een kastje open trok. 'Nou hier liggen ze in elk geval niet' ze trok nog een kastje open en rommelde wat. 'Hebbes' zei ze toen hard. 'Astjeblieft ze gaf de vormpjes aan Peeta. Kan ik verder nog wat doen?' vroeg ze hoopvol.

Peeta grinnikte en strooide wat bloem op het aanrecht. Hij kwakte het deeg erop en zei "Ga maar kneden." Hij grijnsde en bleef kijken hoe het Lune af zou gaan. Waarschijnlijk was ze al na een paar minuten uitgeput, want het was behoorlijk zwaar werk. Ondertussen maakte hij weer deeg in de kom, die hij voor taartjes zou gebruiken.

Lune keek bedenkelijk naar de bol deeg. Toen keek ze naar Peeta die met een grijns naar haar stond te kijken. Hij dacht vast dat ze het niet kon. Ze wist niet of ze het wel goed zou doen maar begon toen te kneeden. Dat viel haar knap tegen maar ze ging gewoon door. Ze wilde zich echt niet laten kennen. Haar armen gingen steeds meer pijn doen. Ze keek naar Peeta en hoe hij nog wat deeg maakte. Haar armen begon zowat te branden. Maar ze zei nog steeds niets, ze wist dat aan haar gezicht te zien was dat ze het zwaar vond.

Peeta grinnikte en zei "Ik kneed het anders zo wel even." Hij maakte het taartbeslag af en zei "Dan mag jij taartvormpjes op gaan zoeken, zodat daar het beslag in kan. Dat kan je makkelijker." Hij grijnsde, hij had al half geweten dat Lune het heel erg zwaar zou krijgen. Maar zelf vond hij het makkelijk.

'Oke' zei Lune dankbaar. Ze vond het wel fijn dat Peeta het van haar over zou nemen. Ze begon wat te rommelen in de keuken en haalde nadat ze 5 kastjes had doorzocht eindelijk de taartvormpjes te voorschijn. Ze keek naar Peeta en hoe hij snel en behendigd het deeg kneede. Ze glimlachte naar Peeta. Ze vond hem wel leuk. Ze had het gevoel dat Peeta haar express had laten kneeden. Maar dat maakte haar niet zoveel uit.

Peeta grinnikte en kneede het deeg goed door. Hij strooide af en toe wat bloem op het aanrecht zodat het niet zou blijven kleven. Het was best gemakkelijk voor hem en toen het goed door gekneed was pakte hij een kleine homp en de deegroller. Hij rolde de eerste homp uit en begon een voor een vormpjes uit te drukken. Het was goed om gewoon weer eens te koken.

Lune keek toe hoe Peeta het deeg behendigd kneede. Het ging hem zo te zien makelijk af. Nadat hij het deeg had uitgerold en vormpjes was gaan steken. Ging ze naast hem staan. 'Mag ik' vroeg ze vragend ze had ook een vormpje gepakt en bleef met het vorpmje boven het deeg zweven.

Peeta glimlachde en zei "Natuurlijk." Hij stapte opzij zodat Lune ook wat ruimte had en legde de vormpjes naast het deeg. Daarna richtte hij zich weer op het taartbeslag, wat hij langzaam in de vormpjes goot. Hij vond het op zich wel leuk en vroeg zich af hoe de taartjes zouden gaan smaken. Dat was altijd weer een verrassing.