Het rijk van de maagd: Lune's Huisje

Peeta glimlachde even kort en keek hoe Lune het deed. Hij vond het op zich wel goed gaan. Hij leunde een beetje achterover en keek naar Prim, die blijkbaar met de andere draak praatte. "Ik ben Prim." zei Prim tegen de draak. "Wie ben jij? Wat vind je van Peeta? Mag je hem of vind je hem niet aardig?"

Ook Lune glimlachte naar Peeta. Destiny werd een beetje overdonderd door de vele vragen van Prim. 'Ik ben Destiny' zei ze. 'Ik weet niet zeker of ik Peeta kan vertrouwen maar verder vind ik hem wel aardig. En wat vind jij van Lune?'vroeg ze daarna nieuwschierig.

Prim grijnsde en zei "Ze lijkt me op zich wel aardig, zeker aan wat ik heb gezien. En volgens mij vind Peeta haar ook aardig." Ze keek even naar Destiny en zei toen "Je kan hem heus wel vertrouwen hoor, zeker nu. Hij heeft nog niet echt iemand tegengekomen, dus hij blijft nog wel even." Ze glimlachde.

'Oke ik denk dat me dat wel gaat lukken.' zei ze tegen Prim. Lune glimlachte naar Peeta. 'Vind je dat ik het goed doe?' vroeg ze. Ze vond het belangrijk wat Peeta zou vinden. Niet om zijn goedkeuring maar meer om zijn mening.

Peeta knikte. "Het gaat de goede kant op." zei hij rustig. Hij steunde met zijn handen op de grond en trok een klein beetje aarde omhoog. Daarmee ging hij om het taartje vliegen en zei "Maar kan je ook nog zo goed werken als je wordt afgeleid?" Hij grijnsde. Misschien zou ze hem omver gaan duwen.

Ze glimlachte. Eerst had ze de neiging om hem een duw te geven zodat hij zijn controle even zou verliezen maar ze had een beter idee. Ze ging ijverig verder met het taartje en met haar andere hand probeerde ze het beetje aarde ook te besturen het was wel lastig en wou niet goed lukken. Uiteindelijk gaf ze hem toch een zacht duwtje en stak snel haar tong een keer uit.

Peeta voelde het duwtje en grijnsde. Hij liet het brokje aarde vallen. Hij had gevoeld dat Lune hem had proberen te besturen, maar blijkbaar was het haar niet goed gelukt. Hij glimlachde en bleef naar Lune's handen kijken. "Dat gaat goed." zei hij rustig tegen haar. Prim keek even naar de taartjes en stak langzaam haar tong uit.

'Dankje.' zei ze dankbaar. Ze vond het fijn dat ze het goed deed. Ze ging rustig verder en toen vond ze dat het taartje klaar was. Ze zette het bij de andere en pakte een nieuwe. Ze begon weer met het versieren. Gelukkig was Peeta gestopt met het afleiden zodat ze zich nu honderd procent op het taartje kon concentreren. Destiny keek naar hoe Lune de taartjes versierde en likte langs haar lippen.