Het landhuis van de Smiths

Andromeda negeerde zijn armen en sprong van de draak "weet je dat dat de eerste keer was dat ik vloog" zie ze mt een glimach. Ze liep naar Deryl en keek naar het huis "He is wel HEEL groot" zei ze droog. "Al heb ik in een grot gewoont die groter was, maar een grot is niet te vergelijken met DIT" Ze glimalchte en pakte zijn hand.

"Ik weet niet eens of er wel iemand thuis is, ik hoop van wel, ik wil hun gezichten wel eens zien." Zei Derryl met een glimlach en hij kneep zachtjes in Andromeda's hand en trok haar mee door de tuin, langs de vele vijvers, bloemperken en bomen totdat ze bij de achterdeur kwamen. Hij viste een kleine zilveren sleutel uit zijn zak en stak hem in het slot.

Met grote ogen leip Andromeda naar binnen "Het is zo groot..." zei ze even wzeloos voor ze zichzelf weer terug had "Nou, gaan we die broers ne zussen nog vinden of wat" Ze glimalchte en draide met een dolk in har hand, de snelheid en souplesse waarmee het meisje het deed zou haar in de ogen van de meeste mensn zo eng maken als haar konijn.

Derryl stak de sleutel weer terug in zijn zak en riep, zoals gebruikelijk, keihard "Hallo!" Zodat het hele huis meteen wist dat hij er was. Hij vroeg zich af of er iemand thuis was. Hij liep naar de woonkamer en wees Andromeda de bank waar ze op mocht gaan zitten.

Andromeda grijnsde en rende op de bank af. Ze zette een hand neer op de rugleunig en met een soort handstand op de rugleuning en loet sich met een plof vallen op de bank "Heerlijk, na 7 jaar weer een abnk, er zijn dingen die je mist in de natuur" z grijnsde

Derryl grinnikte en vroeg:"Wil je misschien wat te drinken? We hebben alles." Hij dacht aan hun veel te grote koelkast waar de lievelingsdrankjes van alle huisbewoners instonden, dat waren er nogal veel. En aan het koffiezetapparaat waar je echt alle soorte koffie, warme chocolade en milkshakes mee kon maken. Als hij zich nog maar kon herinnerren hoe dat ding werkte.

Andromeda dacht even na "Hebben jullie ijswater?" Ze glimalchte. "Ik ben dol op water" ze gaf hem een lieve knipoog. ze draaide de ring rond haar vinger. ze voelde het koude metaal rond haar vinger. ze leunde achterover tegen de bank aan.

Neuriend en heel vrolijk stapte VAlerie hen huis in .Toen ze drerryl zag zei ze "HOi"en neuride verder , ze was echt heel blij , ze zou moeder worden... Ze dacht nog eens na , stopte met neurien en draaide zich om . Ze keek van Derryl naar het meisje naast hem , en terug.

"Hoi Val. Hoe maak je ook alweer ijswater in onze keuken?" Vroeg Derryl aan zijn oudere zus. Hij wist zeker dat het kon, maar hij was vergeten of dat kon in het vriesvak, of of het een optie was bij de drankjesmachine. Er waren ook zoveel verschillende knopjes op die apparaten...

Nog geschokt om het meisje naast Derryl zei ze "HEeel simpel , ik laat het je zien...ennuh wie is dat? "Met een gebaar naar het meisje voegede ze dat er aan toe.Ze ;liep naar de keuken "JE drukt op ijskoffie en doet er geen koffie in , dan krijg je ijswater "Zei ze met een knipoog en voerde de opgezegde handelingen uit.

Andromeda glimlachte "Dat is zekerweten je zs, of niet soms" ze glimalchte "Ik ben Andromeda" zei ze egen valerie, nog steeds met het mes in haar hand aan het spelend. Ze gooide het in de lucht en ing hem weer op "Zou mims heel kwaad zijn dat we haar niet meegenomen hebben?" zei ze wezenloos terwijl ze naar het mes bleef staren

"Vast niet." Zei Derryl en hij pakte het ijswater hij schonk voor zichzelf een koffie in en bracht Andromeda haar water. Hij ging naast haar zitten en drukte een kus op haar wang. Hij nam een slok van zijn espresso. Hij voelde zich meteen wakkerder.

"Yup Andro Andronogiets... Nouja meis dan ..." Ze pakte een flesje bier uit de gigantische koelkast haalde de dop er met de hand af en ging naast haar zitten. "En jij bent hier vanwege?"Ze had totaal niet aan een vriendin gedacht omdat Derryl altijd haar lieve kleine broertje was geweest.

Andromeda haalde met magie een slok van haar glas naar haar mond. "Ehhh...Nou" Ze keek Deryl met een glimalch aan "Trouwens je zal wel gelijk hebben over mims en je heb gelijk over het feit dat ze het niet geloven" ze keek Valerie aan "Omdat ik nu min of meer zijn vriendin ben" ze glimalchte en stak de dolk terug in de schede op haar rug

BAzig als ze was reageerde ze meteen " Weg met die dolk dan! DAt is te gevaarlijk voor mijn kleine broertje..." Ze Keek ook boos naar Derryl , nu kon ze onmogelijk haar eigen goede nieuws vertellen want tja , Derryl zou dan vast boos worden.

"Val, waar ben jij mee bezig? Heb je stemmingswisselingen ofzo?" Zei Derryl verward. Hij snapte niet waarom zijn zus zo deed, daarnet was ze nog heel vrolijk. Hij keek verontschuldigend naar Andromeda en draaide met zijn ring.

Valerie keek nogsteeds wat boos en gaf het toen op , "Het is onmogelijk om het geheim te houden ..." Zei ze en grijnsde... " Ik... Jij Derryl ... word oom..."Ze zei het maar zo want anders vond ze het moeilijk... "En Meis... Als alles goed gaat... jij over een tijdje tante..."

Derryl grinnikte. "Heel grappig Val." Zei hij. Hij geloofde er helemaal niets van, Val kon gewoon niet zwanger zijn, hij wist niet eens dat ze een vriendje had. -Ze liegt gewoon hoor.- Zei hij geluidsloos tegen Andromeda -Let maar op.- Hij keek naar zijn zus maar zag geen spoortje spot op haar gezicht.

ze weet niet dat Diego haar broer is hea, ze weet niets over haar familie en zei weten niets over haar, al heeft Andrew een vermoeden.

Andromeda keek het meisje en Deryll vrolijk aan -Kijk dan anders naar haar aura- fluisterde ze terug Met een glimalch pakte ze Deryls hand en gaf er een kneepje in. "Ik weet neit" ze liet haar ogen langs Deryls zus gaan "Haar houding klopt wel met haar verhaal..."

nee echt!!" Zei Valerie en ze straalde , Ze gaf derryl een knuffel en een zoen en legde haar handen op haar buik , "Jij mag een naam verzinnen , Heb ik besloten... tenminste meebeslissen" Ze keek liefdevol van haar buik naar Derryl.


---
wist ik ook niet , IK BEDOEL ALS DERRYL MET HAAR TROUWERD XD

Andromeda keek plagend naar Deryl "Sorry, maar ze liegt niet" Ze gliamlchte en nam een slok van haar water. Ze vond het best raar, dit alles, ze had zelf nooit famillie gehad, en amper vrienden. Ze glimlachte flauw.

Derryl keek zijn zus verbouwereerd aan. Haar aura klopte ook. "VALERIE!" Zei hij kwaad. "Het is niets voor jou om er zomaar met de een of andere jongen vandoor te gaan!" Hij liep naar haar toe. "Van wie?" Vroeg hij zachtjes. Hij was zo kwaad op haar maar ook blij voor haar.
---
HAHAH, voor het exta dramatishe effect als hij zelf papa wordt xD

''Oke.'' zei ze met een vrolijke klank in haar stem. ''Mag ik wat chocola.'' vroeg ze met een engelen gezicht, dat waren genoeg tips, ze wilde beginnen met het maken van de heerlijke muffins. Stiekem plukte ze een klein stukje van de nog warme muffin.

Andromeda schrok een beetje van zijn uitbarsting maar herstelde zich snel, ze gliamlchte. Ze deed alsof ze er niet was, ze voelde zich een beetje buitengesloten, aangezien dit haar geen fluit aanging.

Derryl schreef:

Derryl keek zijn zus verbouwereerd aan. Haar aura klopte ook. "VALERIE!" Zei hij kwaad. "Het is niets voor jou om er zomaar met de een of andere jongen vandoor te gaan!" Hij liep naar haar toe. "Van wie?" Vroeg hij zachtjes. Hij was zo kwaad op haar maar ook blij voor haar.
---
HAHAH, voor het exta dramatishe effect als hij zelf papa wordt xD

go papa Derryl!
--------
Valerie glimlachte " Diego is niet de een of andere jongen! Hij is lief , en aardig en... echt iets voor mij! " Ze keek hem aan "Hij kan binnenkort langskomen dan zie je het zelf! En ben je niet blij dan? Ik had verwacht dat je blij zou zijn!"Zei ze vrolijk.