De lange uitgestrekte meren - het rijk van de weegschaal

Cyene draaide haar hoofd schuin zodat ze Aria haar gezicht zag. Was wel fijner praten zo vond ze. Ze moest even grijnzen om Aria haar antwoord. "Niet dat je weet? hmhm.." zei ze en ze vond het wel een merkwaardig antwoord. "Ik heb trouwens ook alleen maar een zusje hoor" zei Cyene omdat ze Aria naar haar familie gevraagd had, wat best wel een beetje een persoonlijke vraag was, en dan mocht ze dat ook wel van haar weten.

new
------------------
Blij liep Nozomi haast dansend langs de meren. Spark hing aan haar ketting zoals altijd weer. Aria vond het wel leuk dat Emy iemand had. Zelf was ze nog blijer omdat ze nu gewoon vrij kon bewegen. Het was vroeg en niemand was er, tenminste die Nozomi zag. Uiteindelijk stopte ze met dansen omdat Spark te duizelig werd.

Alyssa en Liuz lagen lui aan de rand van 1 van de meren. Ze hadden net gezwommen en waren bezig om wat warmer te worden. Het water was namelijk verbazendwekkend koud geweest. Gelukkig had ze het element vuur, dus werd ze snel warm. Tijdens het warm worden besloot ze dat ze best wat kon oefenen met haar krachten. Rustig maakte ze een sliert van vuur in de lucht en liet deze door de lucht zweven, in grote circels en lusse.

Nozomi zag verbaast dat er iemand vuurmagie gebruikte. Blij vloog ze over het meer heen. Het ging moeilijk maar het kon noch wel net. Ze wou de nieuwe magier wel moeten. Glimlachend keek ze naar een meisje. ''Hoi, jij bezit dus ook krachten'' zei Spak voor Nozomi. Het klonk nog steeds raar omdat hij een zware beest stem had. Wat niet bij Nozomi paste.

Geschrokken liet Alyssa het vuur in het niets oplossen. Waar kwam die zware stem vandaan, het kon dus niet van het meisje komen. "De draak" hoorde Alyssa in haar hoofd "Het is haar draak die spreekt, om haar nek." ze kek even vragend naar Liuz die naar de ketting van het meisje knikte. Ze keek ernaa, en begreep al snel wat hij bedoelde. "Ja" antwoorde ze "En jij dus ook?"

Blij knikte Nozomi omdat ze ene gevoel had dat z weer een vriendin erbij kreeg. Sommige zeiden dat ze heel makkelijk mensen vertrouwde en dat klopt ook. Ze keek nog steeds glimlachend naar het meisje. ''Ik ben Spak en dit is Nozomi'' zei Spak omdat Nozomi zei dat hij ook zich moest voorstellen. Gemakkelijk ging hij op haar schouder zitten.

Alyssa knikte, misschien zou ze eindelijk eens geluk hebben. Voor zover ze kon beslissen was het meisje niet erg moeilijk uit te horen. Ze ging rechtop zitten en glimlachte naar Nozomi "Aangenaam, Ik ben Alyssa, en dit is Liuz. Alleen hij kan geen mensentaal" ze klopte op de gladde witte huid van de draak naast haar. "Waar kom jij vandaan?" vroeg ze zo geïntresseerd mogelijk zonder opdringerig te klinken.

''Wij komen uit het rijk van de tweeingen'' zei Spak rustig omdat hij dat moest van Nozomi. Zelf vertrouwde hij het meisje niet goed. Integenstelling van Nozomi die nog steeds beed glimlachde. ''En jij'' voegde Spak er zelf maar aan toe. Hij kon het maar beter vragen. Je wist maar nooit of het een dertiener was.

Alyssa keek verbaast naar het meisje dat steeds vrolijker begon te glimlachen, alsof ze net een loterij gewonnen had. Ze had eerder het gevoel dat zijzelf bijna de loterij gewonnen had. "Uit Het Dertiende Rijk." zei ze op een rustige toon, alsof ze net verteld had dat ze zo meteen boodschappen zou gaan doen. Toch verscheen er op haar gezicht een klein glimlachje, ze kon eindelijk de schepper met zijn taak helpen.

De woorden van Alyssa drongen langzaam bij Nozomi door. Dus zij was een van het dertiener rijk. Moesten die niet haar v..... . Nozomi haar ogen werden groot. Ze had nog niet eerder gevochten zonder Emy. Wat moest ze doen behalve met aar krachten werken. Spak wist wel wat ij ging doen. Hij begon hard te grommen terwijl hij voor Nozomi groter werd.

Alyssa keek naar de draak die langzaam groter werd. Snel sprong Liuz die de hele tijd met een half oog open had zitten luisteren naar Spak, of Nozomi en Alyssa voor zijn bazinnetje. Hij klapte zijn witte vleugels open om zichzelf groter te laten lijken en begon terug te grommen naar de groeiende draak. Alyssa had een sprong naar achteren gedaan, zodat ze nu half in het water stond. Iets wat iet handig was met haar element, maar nodig was om Liuz de ruimte te geven. Ze ging klaar staan om aan te vallen.

Spak groeide en groeide maar tot hj groter was als de andere draak. Dit was het enigste wa hij kon omdat hij niet kon vechten. Maar dat liet SPak natuurlijk niet zien.Hij bleef grommen naar de andere draak. Nozomi keek ondertussen naar Alyssa. ?Dit wordt een gevecht/ dacht Nozomi. Klungelig pakte ze snel haar glazen want. Dit kon ze tenminste gebruiken als wapen dacht Nozomi.

Liuz begon te sissen naar de draak voor hem. Hij was dan wel groter dan hem, hij liet zich niet bang maken voor hem. Met een kwade gegrom sprong hij naar voren, richting de draak. Ook Alyssa sprong op dat oment naar voren, richting Nizomo. "Voor ik je aan ga vallen, moet ik je vragen of je je aan zou willen sluiten bij de machtige Zenan de Wijze en de edele schepper." beide namen sprak ze met eerbied uit terwijl haar blauwe ogen Nozomi rustig aan bleef kijken.

Spak vloog in de lucht op en keek naar deandere draak. Ook naar Nozomi omdt hj wist dat ze beiden niet konden vechten. Nozomi luitserde naar de vrag maar schudde met haar hofdomdat ze zeker wist da ze er nooit voor zo kizen. Ten eerste omdat ze nergens in geloofde en dat ook nit zou doen. En ten tweede omdat de machige Zenan niet al te aardig klonk.

Liuz volgde de draak de lucht in. Niet dat hij daar geweldig in kon vechten, maar hij kon er wel voor zorgen dat Alyssa geen last van de draak zou krijgen. Alyssa haalde haar schouders op "Dan spijthet me." dat meende ze ht, ze had geen lol van het doden van mensen. Maar soms moest het gewoon gebeuren, zoals nu. Ze haalde diep adem en zette met een krachtige stap af naar voren en liet een vuurbal uit haar handen ontsnappen.

Spak vloog wat verderomhoog. Hij zag al dat Alyssa vuur gebrikte dus was de draak geen luchtraak. In d lucht was Spak dus sterker maar kon hij Nozomi niet helpen. Nozomi moest het maar lang genoeg vol houden hoopte Spak. Nozomi ontweek ondertussen nognet de vuurbal. Ze had de glasplaat vast maar ze gebruikte hem niet.

Alyssa gromde dat haar eerste vuurbal gelijk mis was. Een meisje dat niet eens kon praten moest toch ook niet heel moeilijk zijn om te verslaan? Ze maakte nog 2 vuurballen en schoot deze op Nozomi af, gevolgd door 2 ijspegels die door de lucht schoten. Ze mikte ze op de glasplaat, hopend dat deze uit elkaar zou vallen.

Nozomi wou e vuurballen weer ontwijken maar was deze keer niet snel genoeg. De vuurbal brande haar hand kapot. Nozomi zou eigenlijk van de pijn uitschreeuwen als ze dta kon. Wat ze dus niet kan. De ijspegels maakte de hele glaswand kapot. Nozomi probeerde de pijn te negeren van haar hand maar dat was haast onmogelijk.

Alyssa sprong vrolijk in de lucht toen haar vuurballen en haar ijspegels raak bleken te zijn. Het was lang geleden dat ze gevochten had, dus was ze blij dat ze het niet verleerd had. Alyssa haalde diep adem en gooide nog 2 vuurbalen richting het meisje, ze leek zich niet echt te verweren maar dat was niet haar probleem.

Nozomi snapte niet hoe Alyssa zo blij kon zijn omdat zij geraakt werd. Zij zat nu te vergaan van de pijn terwijl Alyssa lekker zat te springen. Maar ze had geen tijd om na te denken de volgende vuurballen kwamen al op haar af. Nozomi wou weg springen maar het was al te laat. De vuurbal branden door haar borstkast heen. Recht in haar hard voelde ze eerst een verschikkelijke warmte. Daarna maakte d warmte al snel plaats voor koelte. Nozomi wist dat het afgelopen was maar als laatste wens bleef ze glimlachen. Wat kon ze anders as laatste aan de wereld geven ?

De adem van Alyssa stokte in haar keel toen haar vuurbal weer raak was, gevolgd door de ijsbal die op dezelfde plek in haar lichaam kwam. Ze had zich niet eens verweerd. Geschrokken sprong Alyssa naar voren, naar het levenloze lichaam van de vrolijke Nozomi. Ze voelde voorzichtig aan de hals van het meisje, geen hartslag. Zo had ze niet gewild dat ze dood moest gaan, Alyssa had gewild dat ze zichzelf had verdedigd, dat het haar pijn zou doen. Niet dat ze alleen de vuurballen op haar af hoefde te schieten, maar dat ze zelf ook in gevaar zou kunnen zijn geweest. Dat ze een soort excuus gehad had om haar te doden. Met tranen in haar ogen keek ze omhoog naar de draak van het meisje, spak.

Spak keek verbaast naar de grond. Nozomi was dood gewoon helemaal dood. Een groote traan kwamin zijn ooghoek. Uiteindelijk zorgde de zwaartekracht dat het richting Alyssa viel. Daarna werd hij kleiner en vloog weg. Hij moest het gewoon aan Emy vertellen. Zijn ogen werdern alleen wazig door het huilen.

New
__

Cara zat op een van de kleine strandjes ze speelde zachtjes viool en zong daar een oud liedje bij. Het klonk niet zoals ze wou dat het klonk en ze hield weer op. Ze keek over het water en pakte toen haar viool weer. Ze wist niet wat ze wou dus begon ze een snel en vrolijk liedje te spelen. Ze zocht er woorden bij en ze zong ze zachtjes.

Emy liep langs de meren. Zoals altijd zat Eys aan zijn hanger. Emy wist niet goed wat hij ging doen maar toen hij een lied hoorde wist hij het wel. Het was niet al te hard maar als je blind bent dan hoorde je beter. Rustig liep hij op het geluid af terwijl hij luitserde. Uiteidnelijk zag hij dat het een meisje was die het speelde. Hij wou wel mee doen maar ahd niets bij.

Cara ging zo in haar muziek op dat ze niet door had dat er iemand naar haar stond te luisteren. Ze speelde door en ging over naar een ander lied waarvan ze de woorden meezong. Het lied was bijna afgelopen en Cara stopte al met meezingen. Ze liet de laatste noot uit haar viool klinken en liet haar strijkstok toen langzaam zakken. Pas toen merkte ze een andere gedachte op. Langzaam draaide ze zich om en zag een jongen staan.