Rijk van de weegschaal - De middelbare school.

Gerustellend sloeg ze een arm om haar heen. Haar vriendinnen snapte het, als ze haar zusje een verkeerde opmerking gaven zouden ze voor eeuwig gehaat worden door Priscilla. Van haar pols haalde ze een stiekje en bond haar haren vast in een strakke staart. ''Zullen we?'' vroeg ze aan iedereen om haar heen.

Het potje voetbal was spannend aan het worden, na een minuut of 50 was het nog steeds 0-0 en de het was de beurt aan Tyson om een penalty te maken. Het och in het doel was een beetje bang, de ogen van Tyson leken wel oranje en lag het aan hem of had tyson een vlammetje in zijn hand. Tyson grijnsde onheilspellend en scoorde depennalty.

Samen met Baily liep ze naar de deur, een aantal meiden volgde haar. ''Kom zusje.'' zei ze en een seconden pakte ze haar hand vast. Ze duwde de deur open en liep door de gymzaal naar de grote velden, waar de moesten gymen. De jongens waren al bezig, zag ze. Goedkeurend keek de leraar naar het spel waarmee ze bezig waren.

Bailey liep met haar zusje mee en glimlachte even kort. Bailey was dol op gym, omdat ze wist dat ze er wel goed in was. Ze moesten blijkbaar voetballen en Bailey zag ook een vriendin van haar bij de groep. Ze liep naar het veld om te voetnallen.

Diego liep in de school, richting zijn kluis. Hij had net een paar saaie lessen achter de rug, maar hij had stiekem naar dat leuke meisje in de klas zitten kijken. Hij was dan wel verliefd op Valerie, maar keek wel naar andere meisjes. Dat vond hij wel kunnen. Hij pakte zijn boeken voor de volgende lessen uit zijn kluis en liep zuchtend naar de aula.

Loki liep het scholplein op met haar tas in haar hand maar op haar rug. Ze keek nar beneden en haar paarse haar viel half voor haar ogen. Ze had een paar lessen gespijbeld zodat ze nu later kon beginnen en had daar ook geen problemen mee. Loki liep naar binnen, rustig en in zichzelf neuriend. Ze had niet echt heel veel vriendinnen op school, niet dat het haar veel uitmaakte.

Raiden stond wat laat op na de bel. Hij gaf nog een laatste glimlach terwijl hij naar zijn kluisje liep, Waarschijnlij ging hij toch niet naar Nederlands maar spijbelen. Maar in zijn kluisje zat zijn fluit die hij gebrukte voor muziekles. De enigste les die hij nooit miste. Hij pakte zijn fluit eruit en stopte zijn gyntas die hij voor de sier had meegenome terug.

Loki zocht naar haar kluisje. Welke les had ze eigenlijk. Ze kende haar rooster echt niet. Ze glipte tussen de mensen door en opende haar kluisje en keek op haar rooster die ze er maar in had gehangen. Ze pakte haar boeken en zuchtte. Ze had er weer eens geen zin in. Wat niet zo vreemd was aangezien de meeste leraren haar ook niet zo vriendelijk behandelden.

Zij en haar zusje splitste zich. Gym was een leuk vak, vond ze zelf. Daar hoefde je tenminste niet te luisteren en kon je dingen doen. Ze wachtte totdat de jongens waren opgehouden met voetbal, sommige lessen deden ze samen met de jongens en andere lessen was het apart. Maar met voetbal was het gemixt.

Dakota keek naar de jongen. Hij stond op en liep weg. Ze vroeg zich af waarom maar besloot toen dat het haar eigenlijk niet zo uitmaakte. Ze stond op en liep naar binnen ze bleef staan voor haar kluisje en pakte haar boeken. Ze had nu tekenen ze vond dit een leuk vak dus spijbelde ze daar niet. Ze was wel laat maar liep toen toch de klas in en zocht stilletjes een plek.

Cara stond aan de kant te kijken naar de voetballende mensen. Ze deed niet mee want ze had tegen de leraar gezegt dat ze was gebleseerd. Eigenlijk was ze dat niet en had ze gewoon geen zin in gym.

Bailey wachtte geduldig tot de jongens klaar waren met voetballen en liep toen het veld op om mee te doen. Ze strikte de veter van haar rechterschoen wat beter en ging weer recht staan. Een vriendin van haar, eigenlijk een van de weinige, ging naast haar staan. Ze begonnen met voetballen.

Loki zag dat ze nu engels had. Daar werd ze blij van want ze was goed in engels en die man was een van de weinigen die vriendelijk tegen haar deed. Ondanks zijn verstrooidheid. Glimlachend sloot ze haar kluisje en liep ze maar naar de aula. Ze had eerst nog een kleine pauze dus ging ze op een bankje zitten. Haar viool had ze in haar kluisje want ze moest hem gewoon mee hebben. Maar xe miste hem wel.

Raiden liep daarna weer naar buiten en ging op het zelfde bankje zitten. Het meisje was al weg maar dan ging Raiden wel alleen zitten. Hij begon rustig op zijn fluit te spelen. Flash en Mars mochten niet meer naar zijn school wat Raiden niet leuk vond. Daarom speelde hij vaak op zijn fluit terwijl het liedje die hij speelde door de school galmde. Dalijk zou wel iemand komen om te zeggen dat hij op moest houden maar nu speelde hij gewoon.

Cara glipte snel weg want ze had genoeg van het kijken naar voetballende mensen. Ze liep door de gang nadat ze zich weer had omgekleed. Ze had een bruin rokje aan en een simpel wit t-shirt. Ze liep naar buiten en zag dat er een jongen op een bankje zat. Ze liep langs'. 'Hallo.' begroette ze hem beleefd. Toen ging ze op een bankje iets verder op zitten.

Raiden stopte met spelen toen er een ander meisje langs hem kwam zitten. Hij herkende haar vaag van de klas van Priscilla. ´´Hallo´´ zei hij met een lieve glimlach. Hij stak zijn hand beleefd uit naar haar. ´´Ik ben Raiden´´ ging Raiden verder. Hij vond het fijner als hij mensen hun naam wist.

Ook Priscilla ging op het veld staan. Fanatiek begon ze te voetballen. Sport was altijd fijn, dan kon je even al je frustaties van school kon je dan uiten. Met al haar kracht schopte ze de bal het doel net naast het doel, ze was niet de allerbest in sport maar ze vond het wel leuk.

Bailey deed goed mee met voetballen. Hoewel de bal niet zo vaak naar haar gespeelt werd door haar teamgenoten, pakte ze de bal toch vaak van de andere ploeg af. Zelf gaf ze wel vaak passes omdat ze niet op het doel durfde te schieten, bang dat ze miste en dat de andere dat stom zouden vinden.

'Ik ben Cara.' zei Cara. Ze vond dat hij goed kon spelen en keek even snel naar het veld waar haar klas aan het voetballen was. 'Je speelt mooi.' complimenteerde ze Raiden. Ze keek omhoog en sloot haar ogen. Ze koesterde de zon en hoopte dat ze nog een beetje bruin zou worden.

´´Dank je wel´´ zei Raiden terwijl hij naar zijn fluit keek. Sommige vonden het raar dat hij het speelde maar dat kon hem weinig schelen. Daarna keek hij ook naar de gymklas. Hij glimlachte even naar zijn kleine zusjes die hun best deden. Somige spijbelde dus duidelijk niet. ´´Jij zit toch ook in die klas´´ vroeg Raiden.

'Ja maar ben weggegaan. Had geen zin meer.' zei Cara. Ze had niet echt zin om het over dit onderwerp te hebben maar ze was allang blij dat er iemand tegen haar sprak. Ze keek naar haar klas. Ze ging niet graag naar school en dat kwam niet alleen door de vakken die ze er kreeg.

Kort moest Raiden lachen. Niet omdat hij het gek vond maar omdat hij vond dat Cara gelijk had. ´´Je hebt helemaal gelijk. School is niet voor iedereen leuk´´ zei Raiden met een glimlach op zijn gezicht. Zelf zat hij ook te spijbelen dus kon hij er ook niet over oordelen. ´´Hier buiten rustig zitten is veel beter´´ vervolgde Raiden. Hij had nog steeds een glimlach op zijn mond.

'Veel beter. Waarom zit jij eigenlijk hier?' vroeg ze. Haar nieuwschierige zelf kwam weer eens boven. Ze glimlachte omdat ze zo'n vermoede had dat hij net asl zij school ook niet leuk vond. Ze pakte een appel uit haar tas en nam een klein hapje. Het was een zoete appel en lekker sappig. Er liep een klein straaltje sap langs haar mond en snel veegde ze het weg.

Raidn begon te grenzen terwijl hij zijn hoofd zo draaide naar Cara haar gezicht. Hij keek haar recht in haar ogen terwijl de warme glimlach weer terug kwam. ´´Ik ga liever eigenlijk niet naar school, behalve voor de muziekles. Maar mijn nieuwe vader dwingt mij´´ zei Raiden. Bij zijn vader trokj hij zijn neus op omdat hij hem haatte. Waarschijnlijk was hij wel de enigste in de familie.

'Oke ik ga eigenlijk alleen naar school omdat het moet van mijn moeder maar ik zie haar nooit dus eigenlijk kan ik gewoon weg blijven.' zie Cara grijnzend. Ze keek Raiden recht in zijn ogen aan en vroeg zich af hoe lang het zou duren voordat hij weg zou kijken.' Best wel balen van je vader dat hij zo doet.' zei Cara nog.