Rijk van de weegschaal - De middelbare school.

Bailey liep met enkele passen naar de rand van het veld en stopte even met voetballen. Ze hadden net een potje verloren en eentje gewonnen. Ze keek naar de andere die nu aan het voetballen waren, ze stond wel even wissel of zo.

Loki keek op haar ketting. Ze had een klein klokje als ketting en zag dat haar les zo begon dus stond ze op van het bankje en liep ze de aula uit. Rustig liep ze naar haar lokaal die gelukkig voor haar op de begane grond was. Loki opende de deur en keek vol verwondering naar een lege klas en haar leraar. Die nog bezig gelukkig nog ergens mee bezig was. Loki ging in het midden bij het raam zitten en keek naar de voetballende klas. Ze zag Bailey die wissel stond. Soms vond Loki het jammer dat ze was blijven zittne.

Een halve glimlach verscheen op zijn gezicht. Rustig ging hij weer gewoon zitten. ´´Jij hebt geluk. Mjn vder denkt omdat mijn half broers en zussen het wel goed af gaat dat ik er ook heen moet´´ zei Raiden. Zijn stem klonk nie als een kind die zat te mopperen. Hij moest er nog aan wennen aan he familie gedoe.

'Nou of ik geluk heb kunnen we nog een discussie over houden maar het is inderdaat vervelend dat je vader dat denkt.' zei Cara lachend. Ze had zo'n gevoel dat het heel zwaar moest zijn maar of het zwaarder was dan wat er met haar was gebeurt wist ze niet.

Cyene zat op een bankje buiten en keek naar de mensen die naar hun lokalen liepen. Zelf had ze nog geen les en verveelde ze zich een beetje. Het was gelukkig mooi weer, anders zou ze niet buiten zitten. Ze leunde tegen de leuning van het bankje aan en sloot even één oog tegen de felle zon.

Raiden keek even naar Cara. Hij wist natuurlijk niets over haar verleden dus kon hij daar niet over oordelen. ´´Ik weet ook niet hoe het bij jou thuis is of was. Maar zo slecht heb ik het niet´´ gaf Raiden toe. Hij had MArs en Flash. Hij was niet gevangen en hij leerde zijn broers en zussen kennn. De rest vond hij niet zo leuk maar dat kon hij wel even weg denken.

'Mijn vader was een zak en mijn neef was nog erger. Mijn tweelingzusje is van de aardbodem verdwenen en mijn moeder was wel oke.' zei Cara. Ze kon er niet boos of verdrietig om zijn maar ze vond het wel jammer dat ze haar moeder nooit meer zag.'Maar mijn vader en mijn moeder eigenlijk niemand van mijn familie zie ik nog.' voegde ze er nog aan toe.

´´Mijn vader is een zak, mijn moedr is overleden. Verder zijn mijn broers en zussen wel oke´´ zei Raiden met een glimlach. Ze hadden allebij wel problemen . Misschien was het dom om te vergelijken maar toch deed Raiden dat. Hij dacht er niet al te veel bij na. Hij had ook ander familie zijn vrienden. Die waren dierbaar voor hem.

'Dan ligt het misschien aan dat vaders gewoon zakken zijn.' zei Cara glimlachend. Ze dacht aan de dag dat ze weg was gegaan van huis. Ze dwong zichzelf om niet te gaan huilen maar het deed haar wel pijn om aan die gebeurtenissen te denken. Ze keek weer naar Raiden en dacht aan wat er bij hem allemaal was gebeurt.

____________
Bij Het landgoed van de Romano's kun je lezen waarom haar vader een zak is

Loki keek even naar haar leraar die klaarzat maar er kwamen verder maar een paar jongens en meer niet. Loki zuchtte, ze vroeg zich af wat ze hierna had. Oja,muziek schoot haartebinnen,de enige klas waarin ze hoger zat en een van haar familieleden weer zag, namelijk Raiden.

Raiden lachte mee met Cara. ´´Dat moet mar verandering in komen als ik er een wordt´´ zei Raiden. Hij benadrukte als omdat hij nog niet eens iemand leuk vond. Hij deed alleen aan one night stands. Maar als de ware zou komen dat zou hij dat wel zien. Hij glimlachte naar Cara terwijl hij even op de klok keek. Hij had wel zin in muziek les.

'Ja dat zullen we dan wel weer zien.' zei Cara. Toen bedacht ze zich dat dat wel een beetje lullig klonk. 'Je wordt vast ooit een goede vader.' zei ze daarom maar snel. 'Wat heb je zo voor les? En ga je daar heen?' vroeg Cara. Ze hoopte dat hij niet naar een les hoefde zodat ze nog even konden blijven zitten en gezellig kletsen.

Raiden kon niet laten om even te glimlachen bij de gdachten aan de volgendeles. ´´Muziek heb ik dalijk en dat is de enigste les die ik eigenlijk volg´´ zei Raiden. Hij klonk vrolijk omdat hij er zelfs zin in had. Pas daarna zag hij dat ze dan niet meer konden kletsen. ´´Ehm anders kan je wel mee naar de les. Ik smokkel je wel er mee in´´ vervolgde Raiden. Hij had een plagende glimlach op omdat hij het half als een grap zag.

'Muziek is een leuke les. Ik snap wel dat je dat wilt volgen.' zei Cara. 'Krijg je geen problemen als je mij meesmokkelt naar je les?' vroeg Cara. Toen pas bedacht ze dat het een stomme vraag was aan iemand die alleen muziek volgde. En eigenlijk waren ze hier helemaal niet zo heel streng. Ze glimlachte naar Raiden en hoopte dat het geen grapje was dat hij haar mee naar zijn les wou nemen. Ze had namelijk geen zin om helemaal alleen op het plein te zitten.

´´Nee als je wat muziek kan vinden ze het daar niet erg. We gaan toch waarchijnlijk een liedje selen´´ zei Raiden met een glimlach. Ze was dus geintreseerd om mee te gaan wat Raiden zelf ook wel gezellig vond. Ook al was de volgende les met zijn zus dat vond hij niet erg. ´´Dus ga je dalijk gezelligmee´´ vroeg Raiden nog een keer.

'Ik ben niet echt supper met muziek maar dat komt wel goed.' zei Cara. 'Ik ga wel gezellig mee.' voegde ze er nog aantoe en glimlachte. Ze keek snel in zijn gedachte ze vond het eigenlijk wel intersant om nu even snel te kijken al had ze zichzelf verboden haar krachten te gebruiken op school. Ze was nu te nieuwschierig om het niet te doen en waarschijnlijk zou niemand het merken.

Vaasi landde met een harde klap voor de school en Gale gleed rustig van hem af. Hij dacht dat hij misschien een klein beetje te laat was, maar dat maakte hem nu niets uit. Hij liep naar binnen en vroeg aan de balie waar hij moest zijn. De vrouw vertelde hem dat hij te laat was voor een les, maar het maakte Gale niets uit. Hij smeet zijn tas in een hoekje en begon toen door de school te lopen. Hij moest toch wel weten waar hij naartoe zou moeten voor iedere les. Hij lette totaal niet op de vreemde blikken. Die kwamen waarschijnlijk door zijn staf die op zijn rug zat. Als ze eens wisten waar die voor diende.

´´Gezellig´´ zei Raiden met een glimlach. Hij vond het wel leuk dat hij mer mensen kende. Hij had niet veel vrienden hier. Behalve zijn familie wist hij bijna niemand. Nu kende hij Cara tenminste ook. Wat wou hij graag terug even naarhet rijk van de schorpoein. Maar da kon hij later wel. Hij mocht Cara wel dus vond hij het helemaal niet erg.

'Ja en dan ontspoor ik niet helemaal zoals mijn moeder zou zeggen.' zei Cara. Ze dacht aan toen ze nog een klein meisje was en had gespeeld in de tuin. Toen had ze bakken met vrienden gehad maar nu was ze behoorlijk eenzaam en had ze bijna geen vrienden.

Gale liep rustig verder en kwam bij een drinkfonteintje. Er stond een best wel lange rij voor vond hij dus stuurde hij een beetje water langs de jongen de lucht in. Hij maakte er een klein balletje van en liet dat zijn mond in vliegen. Hij liep verder en keek ondertussen om zich heen. Daardoor botste hij tegen iemand op.

Raiden hoorde de bel al weer gaan. Hij stond langzaam op om naar de ls te gaan. ´´Komt u mee naar de les´´ zei Raiden nederig terwijl hij zijn hand uit stak om haar omhoog te helpen. Er stond wel een speelse glimlach op zijn mond al meende hiuj he wel hoffelijk. Een vrouw moest vewend worden vond hij zelf.

Ze pakte Raidens hand en stond op. ´En waar hebben we muziek?´ vroeg Cara. Ze glimlachte en ze had eigenlijk wel zin om een les muziek te volgen. Dat had ze lang niet gehad dat ze zin had om op school iets te doen maar dit was eigenlijk ook niet verplicht. Ze keek naar Raiden en glimlachte weer.

´´Volg mij maar´´ zei Raiden terwijl hij zijn fuit in een doos deed om hem mee te nemen. Daarna liep hij richting het gebouw. Dit keer wist hij waar hij heen ging. Onderweg keek hij naar Cara. ´´En uit welk rijk kom j´´ vroeg hij beleefd. Hij wist dat deze school voor alle rijken waren. Dus kon ze van elk rijk komen.

Gale merkte dat de bel weer ging en haalde zijn schouders op. Hij hoefde vandaag niet naar de les, tenzij een of andere docent hem een klas in duwde. Hij liep verder en zag ergens een handvaardigheidslokaal. Hij bleef even staan en zag dat ze een les houtbewerking hadden. Dat was precies wat hij leuk vond. Nu was het wel irritant dat hij nog geen les had.

'Rijk van de tweeling maar ik woon nu in het rijk van de Weegschaal.' zei Cara. 'En uit welk rijk kom jij?' vroeg Cara. Ze volgde Raiden naar het lokaal waar hij les had. Ze lachte eigenlijk had ze nu Engels dacht ze maar ze wist het niet zeker. Die man zou zeker weten flippen als ze nu alweer niet kwam maar het maakte haar niets uit.