Het rijk van de schorpioen: De stad: Astrox

Een middelgroot stadje. Deze stad staat het dichtst in de buurt van de woestijn. Het is een hele normale stad met de naam Astrox. Je hebt buitenwijken, krottenwijken, een wijk met villa's en een grootte winkelstrat waar je van alles kan kopen. Er is zelfs een winkel die alleen maar landkaarten verkoopt.

Regels: vrij.

Een paar honderd meter voor de buitenwijken begonnen liet Alexis Carlos landen. "Met z'n 2en en een draak zullen we waarschijnlijk niet ontzettend opvallen. Niet anders dan de mensen met magie die hier wonen" dacht Alexis hardop. Ze liet haar ogen over de onbekende omgeving dwalen. Het zag eruit als een doodnormale streek in Het Dertiende Rijk, maar toch weer anders. Het was hier goddelozer.

als tegenprestatie dat ik zo langzaam van begrip ben met dit RPG zal ik vandaag nog proberen extra veel te posten xD

---

Seth sprong alweer van een aantal meter boven de grond van Carlos' rug af. Hij keek rond en nam de omgeving even in zich op. De sfeer leek op een één of andere manier al anders, terwijl ze nog niet eens onder de mensen waren. 'Laten we dan maar de rest gaan lopen en een kaart zoeken,' zei Seth. Zijn hand ging door zijn haar voordat hij zijn rug naar de woestijn toekeerde en rustig begon te lopen.

Alexis knikte. "Carlos, blijf jij hier wachten?" vroeg Alexis. Hij gaf wat gebrom ten teken dat hij het zou doen dus Alexis draaide zich om naar Seth. "Oké een kaart dus. Waar zou je die krijgen?" vroeg ze aan Seth. Zelf had ze dus geen enkel idee waar ze een kaart zou kunnen kopen.

'Ik denk in de stad, om mensen daar wegwijs te maken,' zei Seth. Hij liep verder, het was er schaars met bomen nu ze nog zo dicht bij de woestijn waren maar het was zeker niet onaantrekkelijk om te wonen. Seth krabde over zijn kin en trok een wenkbrauw op. Aan zoiets kon je merken dat hij ergens over nadacht wat hem vraagtekens gaf.

"Goh" antwoordde Alexis sarcastisch op Seth zijn opmerking "Ik bedoel in wat voor soort winkel, like a boekenwinkel, Honey-love. " Alexis begon het zand uit haar haren te borstelen met haar vingers als kam. Toen ze daarmee klaar was begon ze het zand tussen haar leren riem te blazen. De riem waar haar wapens aanhingen. Het enige wat er niet aan hing was haar pijl en boog. Die had ze thuisgelaten, ze zou hier wel een nieuwe set kopen.

Seth luisterde maar half naar Alexis maar merkte toch dat ze was blijven staan. Daarom stopte hij met lopen en draaide zich naar haar om, wachtend tot ze klaar was met het van zichzelf verlossen van het zand. Toen hij haar zo bezig zag, kreeg hij spontaan zelf de kriebels van vervelend zand dat ergens schuurde. Seth trok daarom een voor een zijn laarzen uit en schudde het zand eruit.

Cyene pakte haar kaart uit haar tas en keek erop. Ze was nu in Astrox en had geen idee hoe het er uit zag en wat er allemaal te doen was. Ze vond het leuk om nieuwe delen te ontdekken en liep dus over een kiezelpaadje de stad in. Ze keek om zich heen en zag allemaal kleine huisjes.

Pandora liep door de grote winkelstraat. Ze wist niet echt waar ze naar op zoek was maar een landkaart was natuurlijk altijd handig. Ze liep tegen de zon in wat niet prettig was dus liep ze de hele tijd met gespleten ogen. Ze zag weinig maar botste nog nergens tegen aan wat haar opluchtte. Desdemona vlieg boven haar en hield alles in de gaten.

Cyene keek nog eens naar de kaart en wilde het liefste naar de kleine gezellige winkeltjes gaan , die ze in elke stad wel hadden, en dan de straten door slenteren maar wist niet hoe ze er moest komen. Ze kwam in een drukke straat terecht waar voor haar gevoel iets té veel mensen liepen en ze het bijna benauwd kreeg. Cherr had ze aan de rand van Astrox achtergelaten. Ze vond het maar niks om haar mee te nemen in een stad die ze niet kende. Cyene moest haar best doen om tegen niemand aan te botsen, zoveel mensen liepen er en hadden ook nog haast.

Pandora botste per ongeluk tegen iemand aan. Ze keek naar degene waar tegen ze aanbotste. Het was niet hard maar toch niet prettig. 'Sorry. Het was mijn fout..' zei ze tegen het meisje. Ze hield een hand op haar voorhoofd om de zon tegen ze gaan. Ze vervloekte de zon binnensmonds.

Cyene schrok van diegene die tegen haar aanbotste ookal had ze wel verwacht dat ze tegen iemand aan zou lopen. "Geeft niet joh" zei Cyene en ze rechtte haar rug weer. Cyene keek tegen de zon in naar boven naar een draak die daar vloog.

Pandora volgde haar blik naar boven. 'Dat is Desdemona. Ze wilt graag een oogje in het zeil houden.' zei Pandora glimlachend tegen haar. 'Oh, ik ben trouwens Pandora Destiny.' zei ze tegen het meisje. Verder was ze in goed humeur dus zei ze haar voor en achternaam. Pandora glimlachte naar het meisje.

Cyene nam aan dat de draak bij het meisje hoorde waar ze net tegen aan was gebotst. Blijkbaar had zij dus ook krachten. Ze keek van de lucht naar beneden en richtte haar blik op het meisje. "Cyene" zei Cyene met een beetje een gemaakte glimlach. Ze wist niet of ze wantrouwig moest zijn of zich niet zo moest aanstellen.

Pandora glimlachte. "Is het een goed meisje?" vroeg Desdemona aan haar. "Weet ik niet, ik zal kijken wat ik te weten kan doen." Pandora probeerde de gedachtes van het meisje te lezne. Nou eerder in haar geheugen te kijken om te weten waar ze vandaan kwam. Ze zag een pijl en boog dus waarschijnlijk het rijk van de Boogschutter. Vuur moest dus ook haar hoofdkracht zijn. 'Ah, vuur is ook jouw hoofdkracht!' zei ze vrolijk.

Cyene moest haar best doen om niet te gaan grijnzen. Ze vond het een beetje raar dat ze bij dit gesprek stond wat over haar ging en niet al te slim was om te voeren als ze een dertienderijker was. Ze keek van Desdemona naar Pandora. Cyene knipperde even met haar ogen. Hoe wist dat meisje dat nou weer? Het duurde even voordat ze doorhad dat ze haar gedachten wel moest lezen want het stond niet op haar gezicht geschreven dat ze uit het rijk van de boogschutter kwam en vuur haar hoofdkracht was. "Dus jij hebt als bijkracht telekinese" zei ze met een glimlach terug naar Pandora.

'Inderdaad..' zei Pandora met een glimlach. 'Ik kom uit het rijk van Leeuw..' vertelde Pandora haar. Pandora keek Cyene aan. Hopelijk verdween de gedachte dat ze een dertienderijker was. Al was het zo dat je weinig mensen kon vertrouwen, dat wist Pandora zelf maar al te goed. 'Wat is jouw bijkracht dan?'

Cyene begon het meisje wat meer te vertrouwen. Ze wist eigenlijk niet waarom ze zo wantrouwend was, misschien door de verhalen die ze ooit over dertienrijkers had gehoord. "Oke" zei Cyene en ze glimlachte naar Pandora. "Helen en die van jou?" vroeg ze geïnteresseerd.

'Telekinese maar daar was je al achter gekomen.' zei ze met een glimlach en een kleine knipoog. Pandora bekeek Cyene even goed. Dat vond ze prettig zo onthield ze de mensen die ze tegenkwam beter. Door het uiterlijk kon ze namen onthouden wat ze erg prettig vond omdat niemand er hetzelfde uitzag.

Cyene grinnikte even. "Ohja, sorry ben een beetje vergeetachtig soms" gaf Cyene toe. Cyene keek naar Pandora. "Ben je al een beetje gewend aan je krachten en dit reizende leven enzo?" vroeg Cyene aan haar. Het was haar opgevallen dat ze niet eens heimwee had naar huis maar wel veel aan haar thuis dacht.

'Ik heb al veel gereisd dus ben ik het gewend. Ik had niet echt een warm thuis dus ik vind het prettig op weg te zijn. Al is thuiskomen in mijn eigen huisje altijd fijn.. De krachten die wennen gemakkelijk, alleen moet je ook goed omgaan met de verantwoordelijkheid. Maar volgens mij gaat het me nog goed af.' zei ze met een grijns. 'Reis jij veel?' ging ze op het onderwerp door.

Cyene onderbrak Pandora geen enkele keer en luisterde naar wat ze zei. Zelf was ze nog nooit uit haar rijk weg geweest en was dit voor haar een heel avontuur. "Nee, om eerlijk te zijn ben ik nog nooit uit mijn geboorte rijk geweest maar dat heeft meer te maken omdat ik ook moest zorgen voor mijn kleine zusje" gelijk toen Cyene die woorden uitsprak moest ze weer aan haar zusje denken en vroeg ze zich af hoe het met haar ging.

'Ik snap het. Mijn moeder zorgt voor mijn zusje en broer. Ik ben vervreemd van ze geraakt.. Daarom ben ik ook gaan reizen en om mijn vader te gaan zoeken..' zei ze rustig alleen het woord moeder zei ze heel erg kil. Ze bedacht dat het voor Cyene dan erg moeilijk moest zijn om voo het eerst weg te zijn.

Cyene was opgelucht dat ze het tenminste begreep en haar niet vreemd vond. Niet iedereen zag het als vanzelfsprekend dat je niet op reis ging omdat je voor anderen moest zorgen. Voor haar was het gewoon niet anders en ze was het gewend. Cyene kon de akelige toon bij het woord 'moeder' horen en besloot om niet door te vragen. Ze wist niet hoe gevoelig dit onderwerp lag. "Hoe wil je hem dan vinden?" flapte Cyene eruit.

Pandora was blij dat |Cyene niet op het moeder onderwerp doorging. 'Geen idee. Ik weet dat hij precies op me lijkt en verder niets.' zei Pandora. 'Het lukt vast wel. Zolang ik hoop blijf houden, dat is het belangrijkste.' Pandora was erg blij dat iemand dat een keer aan haar vroeg. Dat had eigenlijk nog nooit iemand gedaan.