In het rijk van de Tweeling: Het Drakenplein

Scarlet en Artemis keken beide op van een meisje en haar draak. Scarlet kauwde snel haar hap door en glimlachte toen naar het meisje. 'Hallo.' Begroette ze haar verlegen en nam het meisje in zich op. Het meisje was echt zo'n meisje waarvan je een deuk in je zelfvertrouwen kreeg. Artemis knikte even vriendelijk naar het meisje en de draak als begroeting.

"'Allo" Zei Aphrodite met haar ietwat franse accent, waar ze zich erg voor schaamde. Ares knikte vriendelijk met zijn nors uitziende kop, waarna hij even naar Artemis keek, hij vond haar wel een mooie draak. Aphrodite keek naar de spelende kinderen en glimlachte even.

'Scarlet merkte het accent van het meisje op. Het meisje was prachtig, echt zo'n modelachtig meisje. 'Hoe heet je?' Vroeg ze verlegen en keek naar beneden. Artemis keek vrolijk naar de draak. Het was een leuke draak, maar dat vond ze meestal van elke draak wel, met enkele uitzonderingen.

"Aphrodite." Zei Aphrodite. Ze rolde even met haar ogen, haar ouders hadden haar echt een belachelijke naam gegeven. "Maar noem me maar Aph, dat vind ik net wat beter klinken." Voegde ze eraan toe met een brede glimlach. Ares boog zijn kop en dronk een slok uit de fontein.

Scarlet glimlachte. 'Aangenaam.' Zei ze. 'Ik ben Scarlet.' Stelde ze zichzelf voor en keek vrolijk naar Aphrodite. Artemis vond de naam van Aphrodite wel leuk, ook iemand die naar een Godin was vernoemt. 'En dat is Artemis.' Zei Scarlet en gebaarde naar Artemis die naar haar keek.

" 'Allo Artemis, dit is Ares." Stelde ze haar draak voor aan de andere draak. Ze streek even over de koude, stenen kop van haar draak. "Hij is ook vernoemd naar een god, net als jij." Ze glimlachte lief naar de draak en pakte een biscuitje uit haar tas. Ze nam een hap. "Iemand anders ook een biscuitje?" Vroeg ze met een brede glimlach.

Artemis glimlachte naar Ares terwijl ze hem in haar opnam. Scarlet glimlachte ook. Ze vond het grappig dat Aphrodite, Ares en Artemis alledrie naar een god(in) waren vernoemt. Ze keek even naar Aphrodite en schudde haar hoofd. 'Nee, dank je.' Sloeg ze het aanbod vriendelijk af en ook Artemis schudde haar hoofd.

Aphrodite gooide een biscuitje naar Ares, die hem handig met zijn bek opving en in een hap verzwolg. Zij nam een klein hapje van het hare en stopte de rest terug in haar tas. Ze gooide haar haar achterover en warmde het op in de zon. "Waar kom jij vandaan?" Vroeg ze aan Scarlet. Ze hoopte dat ze geen dertiender was, want ze zag er sterk uit, en ze leek haar ook wel aardig.

Scarlet glimlachte. Dat wou ze net zelf gaan vragen. 'Ik kom uit het rijk van de stier.' Zei ze en haalde een hand door haar haren. 'En jij?' Vroeg ze nieuwsgierig en ging even met haar hand in haar fontein om ze af te koelen. Ze glimlachte en legde haar hand even op Artemis die glimlachte. Artemis boog zich even naar de fontein en nam een slokje water.

Aphrodite glimlachte. "Dan heb jij dus dezelfde kracht als ik. Ik kom uit het rijk van de maagd." Zei ze. "Wat is jouw bijkracht?" Vroeg ze. Want er was geen twijfel mogelijk dat Scarlet geen magie had. Ares keek Aphrodite aan en vroeg via telikinese om nog een koekje, of een steentje. Aphrodite pakte een klein brokje graniet uit haar tas, dat ze naar Ares toegooide. Hij at het tevreden op. Hij was nou eenmaal van steen, en at dus ook stenen.

Scarlet glimlachte. 'Metaal is mijn bijkracht.' Zei ze en glimlachte naar Aphrodite. Ze keek even naar het armbandje om haar eigen pols en maakte hem toen groter, alsof het elastiek was. Toen maakte ze hem weer op juist formaat en keek Aphrodite aan. 'En jou bijkracht?' Ze dacht een beetje onbewust aan telekinese omdat heel veel dat hadden.

"Daar denk je nu aan." Zei Aphrodite met een knipoog. Ares gromde even toen zijn steentje op was en vloog de lucht in. Hij vloog een beetje loom over de kinderen die hem met grote ogen aanstaarde. Hij vloog zo sierlijk en langzaam mogelijk zodat iedereen hem goed kon zien. Toen hij klaar was met zijn rondje landde hij weer naast Aph. Hij was een beetje een patsertje.

Scarlet keek haar aan en grinnikte zachtjes. Meestal hield ze er niet van als mensen in haar gedachtes zaten, alles open en bloot wat ze de laatste tijd had meegemaakt, maar nu vond ze het niet zo erg. Ze glimlachte en keek even naar Ares. Hij was een mooie draak, alleen een redelijke saaie kleur. Artemis glimlachte en dronk nog een beetje uit de fontein.

Aphrodite glimlachte terug naar het meisje en vroeg: "Waar kom jij eingelijk vandaan?" Ze had het wel kunnen vinden in haar gedachten, maar ze had geen zin om in het meisje haar herinneringen te gaan graven. Dat was privé. Ares begon nu een beetje patserig te doen tegen Artemis. Hij sloeg zijn vleugels uit en liet zien hoe sterk hij wel niet was.

Scarlet keek aphrodite even vaagjes aan. Dat had ze net ook al gevraagd. 'Het rijk van de stier.. zoals ik net al zei.' Zei ze tegen Aphrodite en glimlachte eventjes. Korte termijn geheugen misschien. Het maakte haar niet uit, maar het was wel grappig. Artemis stopte met drinken en ging weer goed zitten.

ohw gnagna, vergeten xD
------
Aphrodite zuchtte even en zei:"Sorry, soms ben ik een beetje vergeetachtig." Ze glimlachte. Ares ging verder met laten zien hoe goed en geweldig hij wel weer was. Aprodite merkte het en zei: "Jemig, Ares, stop daarmee!" Ze keek Artemis verontschuldigend aan.

Scarlet grinnikte even. 'Het geeft niet.' Zei ze en keek even naar Ares. Artemis en Scarlet giechelde beide even om Ares. Het zag er wel grappig uit. Artemis kleurde zichzelf naar blauw en een paar kinderen wezen vrolijk naar haar. Scarlet glimlachte, het was gezellig zo met Aphrodite praten.

Ares' mond viel open van verbazing toen Artemis van kleur veranderde. Hier kon hij absoluut niet tegenop. Hij klapte zijn vleugels in en ging zitten mokken. Aphrodite lachte om Ares' gedrag. Ze vond het belachelijk hoe haar draak zich gedroeg.

New

Pixis vloog op Ceyx over de stad. Toen Pixis het plein zag, liet hij zijn draak landen. Op de grond, veranderde de draak in een klein wolkje dat niemand in de weg hing. Iedereen liep er dwars doorheen. Pixis ging op een bankje zitten en vervormde de wolk met luchtsturing in allerlei vormpjes.

Ámai zag een jongen met lucht magie spelen en liep op hem af , ze liet haar handen branden en zei "Hallo meneer." Sierlijk nam ze naast hem plaats en Mosaki , die achter haar liep , blies mooie vormen vlammen de lucht in Ook Ámais vlammen vervormden.

"Hallo," zei Pixis met een lach. "Je hoeft me geen meneer te noemen, hoor. Dan voel ik me zo oud." Hij vormde de wolk tot Ceyx die hem dankbaar aankeek. De wolk begon te dansen over het plein. Door de wind vervormde hij wel een beetje, maar dat maakte niet uit.

Ïk noem mijn slachtoffers nou eenmaal graag meneer"Zei Ámai met een vage glimlach , Mosaki grijnsde en blies kleine hartjes om het te lijken dat ze het in de liefde bedoelde ... Maar nee , ze had gewoon zin om te vechten , of hij een 12ver of 13er was kon haar niets schelen , dan zou het maar een oefengevecht worden...

Pixis sprong meteen in de houding. "Waar kom jij dan vandaan?" vroeg hij ontsteld. "Ik ben gewoon een Twaalver en als jij een Dertiener bent, kan je maar beter weggaan, want ik heb hier geen zin in." Hij keek haar aan. Hoezo, vreemde benadering. Onmerkzaam liep hij achteruit tot hij onder een boom stond. Hij begroette de boom zoals bomen doen en vroeg daarna om bescherming, als zij een Dertiener was. Gelukkig was het een eik.

ámai glimlachte , "Ik een dertiener? Hoe kom je erbij?"Zei ze geloof waadig en stond op , achter haar rug spon ze een draad van bliksem die over de grond in de richting van de jongen gleed en zich om zijn enkel probeerde te wikkelen.

Pixis vloog omhoog, weg van de bliksem. "Maar waarom val je dan aan," hij vertrouwde het zaakje niet. Hij was blij dat hij een eik had getroffen. Deze waren altijd behulpzaam als het erop aankwam. Hij ving het meisje in een luchtbal en tilde haar op. In de lucht schudde hij haar eens goed door elkaar.