De Grote kraters, steenbok

Bailey glimlachte even kort en sprong ook over de rand van de krater waardoor ze met haar voeten hard op de bodem kwam. Ze keek de krater rond. Dit was beter, geen water te bekennen. 'Beter.' Zei ze zachtjes en keek weer met een glimlach naar Derryl.

Derryl keek rond naar de boterbloemen die in de krater groeiden. Het gras was heerlijk zacht. Hij maakte een aurabal. "Heb je zin om te gaan voetballen?" Vroeg hij aan zijn zusje. Hij had eingelijk geen idee of zijn zusje dat leuk zou vinden, hij kende haar niet zo goed, besefte hij zich nu.

Bailey hield haar gezicht even schuin en knikte toen. 'Ja, dat is goed.' Zei ze en glimlachte. Ze moesten toch iets gaan doen en voetballen was zo verkeert nog niet. Ze zette beer in het gras neer. 'Hoe gaan we voetballen?' Vroeg ze zachtjes.

"Wie scoort is keep? Vroeg derryl. Hij brandde een vierkant in het gras op de helling. De as van dit gras zou weer een goede voeding zijn voor het gras dat er opnieuw zou groeien. Hij speelde met zijn voet de aurabal zachtjes richting Bailey.

Bailey knikte. 'Dat is goed.' Zei ze erbij en glimlachte even kort. Ze nam de aura-bol van Derryl aan waarna ze wat energie van haar armen naar haar benen liet vloeien. Ze knikte dat ze konden beginnen en begon met voetballen. Laatst had ze nog op school gevoetbalt, dat was wel handig.

Derryl ging voor de geimproviseerde goal staan en stak zijn armen uit. Hij stond klaar om de bal van zijn zusje tegen te houden. Hij trok nog snel even zijn colbert uit en gooide hem over de rand van de krater zodat hij niet in de weg zou liggen. Hij was er klaar voor.

Bailey glimlachte even snel en begon met de aura bal richting het doel te lopen. Ze zette korte maar vlugge stapjes. Ze keek even naar Derryl om zijn positie te bepalen en toen ze wat dichter bij het doel was, schoot ze de bal. De bal schoot richting het doel, linksonder. Bailey hoopte dat hij raakte.

Derryl sprong gemaakt dramatish naar de bal toe. Hij zou hem op honderd meter afstand kunnen stoppen met zijn krachten, maar dat vond hij flauw. Hij viel op de grond en hield met de toppen van zijn vingers de bal net tegen. Hij stond op en speelde hem terug naar zijn zusje.

Bailey grinnikte om het dramatisch gebaar van Derryl en nam de geimproviseerde bal weer aan. Jammer dat hij niet raak was. Ze deed niet nog meer energie naar haar benen, dat zou niet eerlijk zijn. Ze begon weer zachtjes te rennen en keek naar Derryl in het doel.

Derryl klopte het gras van zijn blouse af en ging opnieuw klaarstaan, gefocust op wat Bailey zou gaan doen. Hij zou haar dit keer wel laten scoren. Misschien zou hij hem zelfs niet tegen kunnen houden, ze kwam zo snel aangerend.

---new---
Prim wandelde door alle drie de kraters , 3 keer en ging toen tegen de boom aanzitten. Peeta lande naast haar en scheen een zwak zonlicht uit. Prim glimlachte en aaide Peeta over zijn kop. Met een vrolijke glimlach keek ze over de kraters.

Derryl zag dat er nog een meisje met een draak landde. Misschien zou zij ook wel mee willen doen met voetbal. Dat zou leuker zijn. Hij bekeek haar aura en zag niets verdachts. "He, doe je mee?" Riep hij keihard naar boven, in de hoop dat het meisje het zou verstaan.

Prim schrok , ze keek naar beneden en knikte. Ze sprong in de krater en vertraagde haar val met luchtmagie. "waarmee eigenlijk?" Vroeg ze en maakte een ratslag , ze was buitengewoon vrolijk , zelf voor haar.Met een glimlach deed ze haar vlechtjes los , en vlocht ze zamen in 1 vlecht.

Derryl hield de aurabal omhoog en riep:"Voetbal." Hij schopte de bal terug naar Bailey, die had hem tenslotte gehad toen hij hem omhoog trok met zijn krachten. Hij wenkte met zijn arm naar het meisje. Het was een vrolijk en onschuldig meisje, las hij in haar aura.

Pixis liep tussen de kraters door. In één van de gaten zag hij een paar menen voetballen. Hij ging op de rand van de krater zitten kijken. Ceyx zat naast hem. Allebei hadden ze een hekel aan voetbal, maar het was wel leuk om naar te kijken. Hij vond het alleen niet helemaal eerlijk dat er met een aurabol gespeeld werd, die kon iedereen met die kracht naar zijn hand leggen.

Prim glimlachte "Leuk.." Maaruh , is 2 tegen 1 geen slechte verdeling?" Ze keek naar de jongen op de rand " Kom ook meedoen joh , word lachen! " Ze had er niet over nagedacht dat niet iedereen van voetbal hield , zoals zij deed...

"Nee, sorry," riep Pixis terug. "Ik heb het niet zo op voetbal. Maar is het niet oneerlijk om met een aura bal te spelen. Dan kan degene met die kracht de bal naar zijn hand zetten." Hij vloog naar beneden. "Ik bedoel, als je nou de bal in elkaar zet van alle elementaire krachten die jullie hebben, kan je er een veel interessanter spel van maken, omdat je de bal kan sturen en hem desnoods op een andere manier van richting kan veranderen."

"Ik speel harstikke eerlijk hoor." Zei Derryl. Hij was lichtelijk verontwaardigd, alsof hij van zijn kleine zusje zou willen winnen door vals te spelen. Hij legde de bol op de grond en speelde hem naar Prim. "Als je scoort, ben jij die keeper, snap je het, we spelen dus alledrie los van elkaar."

Anthea vloog op Kadeem over de kraters. Ver beneden haar zag ze een paar zwarte stipjes bewegen. Een van de stippen leek wel heel anders. Ze liet Kadeem wat lager vliegen, het was een aurabal! En nu ze beter keek zag ze dat de stipjes aan het voetballen waren. Wat leuk! Anthea hield van voetbal, maar ze had het al zolang niet maar gedaan. Ze dacht even na en besloot toen om te proberen mee te doen. Ze liet Kadeem dalen. 'Ga jij maar eventjes wat voor jezelf doen, Kadeem, ik heb zin om te voetballen.' Ze gaf hem een klopje op zijn hals, de diamanten waren koud onder haar handen. Kadeem knikte, zijn teken dat hij haar begrepen had, en vloog weg. Anthea nam plaats op een van de vele richels en volgde het spel, misschien, als ze hier bleef zitten, zouden ze haar vragen mee te doen. Ze herkende Pixis, hij was in gesprek met een van de spelers, waar zouden ze het overhebben?

"Nee, oké," zei Pixis. "Ik bedoel de er niks mee, hoor." De jongen zag eruit alsof hij er niet blij mee was. Pixis vloog terug naar de kraterrand en ging daar zitten. Hij volgde de rest van het spel zonder nog iets op te merken. Misschien was hij soms te wijsneuserig.

Derryl glimlachte breed naar de jongen maar, zoals altijd, deden zijn ogen niet echt mee. Hij zag dat er nog een meisje aan kwam vliegen. "Doe je ook mee?" Vroeg hij aan haar. Ze had zwart haar, of nee, donkerbruin, en straalblauwe ogen.

Anthea lachte blij naar Derryl. "Ja, leuk!" ze sprong van haar richel en veegde het stof van haar zwarte broek. Ze deed haar shirt goed en deed haar sneakers wat steviger vast en begon te voetballen. Ze merkte al snel dat Derryl erg fanatiek was, maar dat hij eerlijk speelde. Dat was eerlijk van hem, aangezien hij zo, net als haar, ongezien de bal zou kunnen manipuleren. Ook zij deed het niet, ze had trouwens ook geen idee hoe het zou moeten. Daarvoor wist ze nog te wijnig over de magie en krachten die ze bezat.

Derryl keepte en hield de meeste van de ballen tegen. Toch liet hij er een van Anthea door. "Jij bent nu de keeper." Zei hij en hij liep weg van de geimproviseerde goal, met de aurabal, en wachtte totdat zij in het goal zou gaan staan. Hij versterkte de aurabal nog even, want hij had wel beschadigingen opgelopen van het vele geschop.

Tekenend leude Morris tegen een boom en Peanut maakte een reeks regenbogen over de krasters heen , ze liet hem maar , er waren niet veel andere mensen dus het kon haar weinig schelen , ze tekende de vogel die dood voor haar op de grond lag...

Rue suisde over een groepje gaten in de grond. Katniss besloot hier maar te landen en zei dat tegen Rue, die maakte een razendsnelle duikvlucht met een perfecte landing op de grond. Katniss sprong van haar rug af en landde met haar voeten op het zachte gras.