De afgesproken plek voor de stad.

´´Hangt van de situatie af´´ zei Aria droogjes. Ze kon met haar pijl en boog iemand ver weg dood schieten. Maar dat was niet handig in een drukke winkel straat. Daarom gebruikte ze ook gif en ander valstrikken. Als het toch op een gevecht zou uit komen dan zag ze het wel komen. ´´Iedereen heeft blijkbaar wel zo iets´´ zei Aria terwijl ze heel even naar de rest keek.

''Ja , kan best. Maar iedereen heeft zo zijn zwakke plek.'' gaf ze toe. Niemand was onverslaanbaar iedereen had wel iets waardoor hij niet meer kon aanvallen of waardoor ze instortte. Ook zij, alleen kwamen de mensen bij de ene er minder snel achter als bij de ander. Niemand wist het nog van haar maar deze mensen, met hun krachten, zouden misschien snel achter komen. Wat ze niet hoopte.

´´Ja dat klopt´´ zei Aria met halve glimlach. ´´Het is de kunst dat juist de tegenstander er niet achter komt´´ zei Aria. Zelf had ze nog helemaal niets van haar zwakte laten zien aan de rest. Dat vond Aria ook wel fijn. Ze zouden toch dan anders naar haar gaan kijken. De zon begon weer aardig te schijnen. Snel zette Aria haar pet weer op.

Alexis stopte nadat ze vond dat haar spieren voldoende waren losgeraakt en liep terug naar Carlos. "Ik ben klaar. En jij Honey-love?" vroeg ze aan Seth, weer met haar irritante honey-love. Ze klom weer op Carlos die niewsgierig rond zat te kijken naar iedereen die zich aan het klaarmaken was en ging in kleermakerszit op zijn rug zitten.

Het zag er naar uit dat ze nog wel een tijd aan het wachten waren en dus pakte ze haar kam uit haar rugzak. Met harde bewegingen begon ze het te kammen tot het allemaal bij elkaar kon grijpen en een hoge staart erin kon doen. Haar haren waren nog steeds stijl maar over een paar dagen zou het waarschijnlijk weer krullen. Maar ze zou het zo laten, ze zou zichzelf proberen te worden. Alleen moest ze zichzelf vinden.

Aria zag dat ook Alexis klaar was. Dat was tenminste eentje minder. Aria zuchte nog eens en ging precies tussen de stekels liggen. ´´DIt duurt nog wel even Toxic´´ zei Aria terwijl ze naar de lucht keek. Zelf straalde ze wat koelte af zodat Toxic en zich zelf een beetje tegen de warmte hielp. Langzaam zweefde Aria een stukje in de lucht maar niet heel hoog.

''En hoe heet jij eigenlijk?'' vroeg ze nieuwsgierig aan de jongen met het lange bruin/zwarte haar. Hij had zich , dacht ze, nog niet voorgesteld aan haar. Het leek erop dat hij hoofdpijn had gehad wat voor haar vreemd was. Zij had ook de kracht water maar had hier geen last van gehad. Vreemd, vond ze het maar.

Alexis blik gleed over het kamp, als ze de kracht water had zou ze iedereen nu even natmaken zodat ze misschien een beetje opschoten. Ze wilde gewoon vertrekken, met een beetje geluk waren ze dan voor het heetste moment in de woestijn weg. Zelf had ze nauwelijks last van de hitte. Haar element paste bij deze temperaturen. Maar mensen met element water hadden hier niks wat bij hun kracht paste. Zelfs geen wolkje waar vocht in zat wat ze konden gebruiken. alexis grinnikte inzichzelf, ze had dus toch nog wat opgestoken van dat boek wat ze enkele maanden terug had gelezen.

Uiteindelijk was Aria het wachten zat ze wou vertrekken en snel ook. ´´Ik ga anders al vast vooruit een kaart kopen´´ riep ze naar de rest. Dat moesten ze toch doen dus kon ze maar beter een stukje voor de rest vliegen. Misschien miste ze dan de rest wel maar hier blijven wachten en niks doen was helemaal niets voor Aria. Ze keek naar de wat hun er van vonden.

"Ik ga mee" Zei Alexis beslist tegen Aria "Ik heb lang genoeg in deze zandbak gezeten, er zit zelfs zand in mijn onderbroek" mompelde Alexis erachter aan. Dat waren echt typische Alexis opmerkingen, ze vergat vaak dat dat soort dingen eigenlijk een beetje privé waren, en zei het dus gewoon hardop.

´´Oke dan´´ zei Aria met veel overtuiging. Ze wou net Toxic op katen stijgen tot ze Seth zag. Ze keek naar Alexis die misschien vergeten was. ´Hij kan altijd met iemand anders mee vliegen´ dachT Aria. Snel begon Toxic de vleugels te klappen en ze stegen op. Al snel waren ze hoog in de lucht. Aria glimlachde omdat ze het uitzicht ook al was het alleen maar zand mooi vond.

"Ilyas, en jij bent Miyuki, is het niet?" Ilyas glimlachte en draaide zich toen om naar Aria. "Ik ga ook mee." Hij klom op Zaki en streelde die even zachtjes over zijn kop.

Kutkutkutzooi(sorry dat ik scheld)
Ik moet het nog onder de knie krijgen.

Aria knikte nog naar Ilyas en vloog daarna naar voren. Als ze mee wouden gaan dan moesten ze maar op schieten vond Aria. Aria wou eigenlijk sneller gaan maar Toxic moest niet te moe worden dus gingen ze niet al te snel. Om haar kwam een soort mist van gesmolten ijs tehangen. Dat kwam omdat het ijs steeds sneller smelte. De zon zou steeds hoger gaan staan en het zou steeds warmer worden. Ze moesten dus op schieten vond Aria.

''Ik ga ook mee. Wat heb je er aan om hier langer te blijven zitten.''. Een paar klopjes op Joko deed hem opstijgen en zijn vleugels klapte steeds sneller en al snel waren ze even hoor als Aria. ''Wil je jullie plan even uitleggen, ik kwam pas later.'' vroeg ze met een glimlach.

zullen we maar doen dat Seth gewoon achterop zit :3
@ilyas: iets langere post aub
=
Alexis klopte even zachtjes op de hals van Carlos ten teken dat hij op mocht gaan stijgen. Carlos klapte vrolijk met zijn vleugels en sprong naar voren. Naar enkele keren met zijn vleugels te hebben geklapt vloog hij weg, richting de nieuwe landen die ze zouden zuiveren van gevaar. "Het eerste wat we doen is een kaart kopen" legde zei uit aan Miyuki
-

Dan vliegt Emuela ook achter ons want anders is zij de enigste die achter bleef
-----------------------------------------
Blijkbaar ging opeens iedereen mee. Een klein beetje irriteerde Aria zich er aan maar liet dat niet merken. Het was ook iets goed omdat ze nu tenminste bij elkaar bleven. Aria hield haar pet vast omdat het bijna af viel. Dit was haar lievelingspet en die owu ze zeker houden. Onder haar weinig kleding haad ze maar weinig accesoires en de pet was daar dus een van.

oké dan
-
Alexis knipperde met haar ogen tegen het opwaaiende zand dat in haar ogen kwam door de drakenvleugels die het zand onder hen omhoog stuurde. "Kom iets je hoger honey love" zei ze vrolijk en Carlos ging 10 meter hoger vliegen. Alexis probeerde in de verte iets anders dan zand te ontdekken, maar helaas was het enige wat ze nog zag een oneindige zandbak.

Langzaam voelde Aria vernadering in de wind. Ze keek blij vooruit. Al kon je het niet zien de wind zei gewoon tegen hun dat ze er bijna waren. ´´We zijn er bijna´´ riep Aria blij tegen de rest terwijl ze Toxic aan spoorde om nog sneller te gaan. Ze wou weg uit deze zandbak en zo snel mogelijk de taak van de schepper beginnen. Ze zou laten zien dat ook iemand zo laag als zij iets kan doen voor de schepper.

''Waar gaan we eigenlijk landen. Het is denk ik niet zo slim op zo'n drukke plaats te gaan landen. Dan vallen we teveel op. ''. Het was al zo moeilijk met draken maar als ze dan ook nog voor een winkel gingen stoppen. Draken die van de woestijn afkwamen met een grote groep mensen, dan wist iedereen meteen dat Zenan mensen had gestuurd.

"Ik zou zeggen op een rustige plek, ergens in een weiland of bos. En dan kunnen we het best ons in 2en delen. De ene gaat naar de ene winkel, de andere naar de andere winkel. Daar kopen we een kaart. En verder zien we wel" antwoorde Alexis op de vraaag van Miyuki. "En we heben het voordeel, dat mensen daar iedereen met draken vaak eren, of in iedergeval bijzonder vinden"

Aria knikte op de het plan. Ze vond het wel goed om met twee te gaan. ´´Dus Seth en Alexis jullie op de zelfde draak dus kunnen beter bij elkaar´´ zei Aria terwijl ze serieus naar de verte staarde. Binnen een paar minuten zouden ze als het goed is de woestijn zien stoppen. Ze keek om naar de rest bij wie zou Aria in het team gaan.

''Oke, goed idee.'' stemde in op haar idee. De lucht werd kouder. Niet dat je er kippenvel van kreeg maar niet zo bloedheet als eerst. Een glimlach verscheen op haar gezicht. Straks zou de jacht beginnen. Er zou waarschijnlijk ruzie komen aangezien ze elkaar niet echt vertrouwde.

Door de enorme snelheid die draken konden maken zag Alexis tot haar verbazing een paar minuten later dat ze in de verte al iets zag, wat niet gelig zand was. Het leek op dorre grond, droog maar geen zand. Alexis glimlachte, blij van het voruitzicht dat ze geen zand meer hoefde te verdragen in haar kleding. "Best, maar ik wil me eerst van al dat vreselijke zand ontdoen. Het schuurt als een jutenzak die je als ondergoed gebruikt "

Aria lette even niet op de rest. Het idee dat ze een van de eerste waren die de woestijn waren over gestoken maakte haar blij. ´´Ik ga wel alleen een kaart kopen´´ zei Aria uiteindelijk omdat niemand zin had om groepen te maken. Ze zouden eigenlijk wel gestructureerd moeten werken maar daar had zelfs Aria geen zin in. Ze wou beginnen met de jacht.