Het rijk van de Vissen- Het Meertje

Het klinkt toch wel vreemd, snorsprieten xD

Derryl voerde zijn draak nog een paar vuurballen en vroeg aan Lauren of hij ook tegen hem aan mocht gaan zitten. Hij zou het zelf ook niet fijn vinden als opeens een vreemde tegen hem aan zou gaan leunen. Hij zag hoe Levi en Lauren praatten via de slierten op zijn bovenlip. Hij vond het wel interresant.

"Ja hoor, is goed," zei Lauren. Hij haalde de sliert van Levis' hoofd af en praatte weer normaal: "Waar kom jij eigenlijk vandaan? Uit een van de vuurrijken dat is zeker." Levi keek op. Het was best vaag dat een draak die vraag stelde. Hij besloot zichzelf meer voor te stellen. "Ik ben dus Levi. Ik kom uit het Rijk van de Kreeft en mijn krachten zijn water en helen." Om dit te bewijzen haalde hij een beetje water uit zijn nog natte haar en voegde er een beetje oranje energie aan toe. "Als ik heel, is mijn energie oranje, ik denk doordat ik altijd vrolijk ben."

"Mijn naam is Derryl, ik ben geboren in het rijk van de boogschutter (? Ik weet het niet meer x3) maar ik woon nu in het rijk van de Weegschaal met al mijn lieve half broertjes en zusjes. Mijn krachten zijn vuur en aura." Hij had alles wat hij over zichzelf zou zeggen er in een zin uitgegooid, best knap eingelijk, vond hij.

"Oké," zei Levi. "Maar je gaat dus niet mee zwemmen. Je hoeft je niet te schamen hoor, als je het niet kan." Hij stond op, sprong over Lauren heen en landde in het water. Hij maakte een bubbel om zijn hoofd en dook onder. Lauren draaide zich uit en sprong achter Levi aan. Onderwater zagen ze ontelbaar veel vissen in alle kleuren van de regenboog. Levi zwom weer omhoog en keek naar Derryl.

Derryl maakte een beleefd afwijzend gebaar met zijn hand en pakte zijn noteblock. Hij begon maar wat onnozele, diepgangsloze gedichten te schrijven, zoals hij altijd deed als hij aan de kant van een water zat. Op de een of andere manier wist het hem nooit te boeien. Hij kon wel zwemmen, in geval van nood, als hij het echt wou, maar hij deed het liever niet.

Levi zwom weer onderwater. Jammer, dat hij niet komt zwemmen, dacht hij. Zelf vond hij het heerlijk in het water. Hij zag hoe Lauren naar de kant zwom. Het dier legde zijn snorspriet op het hoofd van Derryl en vroeg hem: 'Wat doe je?' Hij keek naar het noteblock, maar hij kon niet lezen.

-Ik schrijf gedichtjes.- Dacht Derryl op de een of andere manier voelde hij instinctief aan dat hij alleen maar hoefde te denken als de draak praatte met zijn snorsprieten. -Ze zijn niet zo goed, ik heb wel eens beter geschreven.- Dacht hij er achteraan. Hij dacht de woorden van zijn gedicht hardop.

'Ach dat geeft niet,' zei Lauren en hij gleed weer het water in. Het duurde tien secnden voor het hele lichaam in het water lag. Levi zwom naar de draak toe. Hij tilde hem op met water. Daarna liep hij naar Derryl. "Het is misschien een rare vraag," zei hij. "Maar kunnen we misschien even een oefengevecht doen? Ik heb nog nooit gevochten en ik wil wel eens weten hoe het voelt."

"Natuurlijk." Zei Derryl. Hij hield wel van een gevecht. Hij besloot meteen geen vergif te gebruiken, dat deed hij nooit in een oefengevecht. Hij schoof dus de gifring van zijn vinger en hield alleen die van Andromeda om. Hij gooide Abigail de ring toe, die hem handig opving met het puntje van haar staart. Derryl zei tegen haar dat ze er goed op moest letten en pakte zijn dolken en pijl en boog.

"We gaan toch niet met pijl en boog aan de slag?" vroeg hij. "Ik laat die van mij achterwege." Hij wees naar zijn boog die bij zijn spullen lag. "Ik was meer van plan om alleen de elementen te gebruiken." Hij haalde wat water uit het meer en hield dat tussen zijn handen. Hij ging in de water aanvalshouding staan; handen boven elkaar, met water ertussen, één been gestrekt naar voren en het andere been gebogen met de knie naar buiten.

gast, dat is een karatehouding xD

Derryl gooide ook zijn wapens weg en maakte twee grote vlammen. Hij ging klaar staan, hij zette alleen zijn voeten op schouderbreedte en leunde een stukje naar voren. "Ik begin nu." Zei hij en hij schoot een van de vlammen op Levi af. De andere begon hij groter te maken.

Ik moest toch iets verzinnen, trouwens, alles is er op gebaseerd.

Levi maakte een klein muurtje om de vlam op te vangen. Het muurtje en de vlam verdwenen met luid gesis. Levi stuurde twee slierten water naar Derryl. Hij liet ze zijn voeten vast grijpen, om hem onderuit te trekken. De uiteindes, die nu ook uit het water waren gekomen, greep hij vast en hij gaf er een stevige ruk aan, zodat Derryl zou vallen. Vanaf een afstandje zat Lauren te kijken. Hij wist dat er niets mis zou gaan, maar stond toch klaar met zijn helende kracht.

Derryl viel op de grond en greep de waterslierten vast, hij liet ze verdampen. Hij stond snel op en stuurde een aantal wat kleinere vuurballen op Levi af. Vervolgens maakte hij twee auraballen en hield er een in iedere hand. Hij stond klaar om ze erachteraan af te vuren.

Ja, okee xD

Levi hield nog een deel van de slierten over. Met beide haalde hij de vuurballen neer. Hij begon ermee in het rond te zwaaien en probeerde Derryl te raken. Een beetje pijn mocht wel, vond hij. Toen bedacht hij zich iets. Hij sprong naar achteren en landde op het water. Van daar af had je een betere kans als water meester, vooral tegen vuur.

Derryl schoot de auraballen op volle kracht op Levi af. Hij ontweek de waterslierten behendig en gooide er nog wat auraballen achteraan. Levi zou ze tegen kunnen houden, met al dat water om hem heen, dus hij maakte ze nog wat sneller zodat ze hem misschien wel konden raken.

Levi zag de aurabollen op hem af komen. De eerste liet hij tot stilstand komen in een pluim water die hij omhoog liet komen. De ander schampte langs zijn been. Even vloeide er oranje energie rond die plek en daarna voelde hij er bijna niets meer van. Hij liet het water onder zich omhoog komen en surfde op de golf op Derryl af. Toen hij nog twee meter te gaan had, schoot hij naar links, maar liet een deel van de golf naar rechts gaan. Aan de zijkant van Derryl stormden ze beiden op hem af.

Derryl verwarmde zich sterk om het grootste gedeelte van het water te laten verdampen, maar de klap van het water kwam toch vrij hard aan. Hij struikelde een stukje naar achteren maar viel niet op de grond. Hij begon miniscule schokjes aan te brengen in de aura van Levi. Niet zo hard als dat hij zou doen met een echt gevecht, maar ze moesten toch wel pijn doen.

Levi voelde kleine steken die binnenin. Hij zou het kunnen doen, maar hij was niet van plan een deel van Derryls' energie af te tappen. Hij rende terug naar het water en dook onder. Vuur zou hem hier niet raken. Maar hij zou ook niet winnen. Hij schoot omhoog en wer opgetild door het water. Hij hing een meter boven het water. Het water gooide hem omhoog en hij kwam neer in het water met een enorme plons die het meer liet overstromen. De golven gingen allemaal recht op Derryl af.

De golven plonsden tegen Derryl aan, maar het had het effect van een grote golf aan zee. Hij kreeg veel water binnen en proeste even, maar verder was er niet zo veel aan de hand. Hij schoot een paar pijlen van vuur en pijlen van aura op de jongen af.

Levi liet zich in het water zakken om de pijlen te ontwijken. Daarna schoot hij weer omhoog en begon waterballen af te vuren. Een voor een schoten ze op Derryl af. Levi liet zich daarna weer in het water zakken en begon van onderaf te sturen. Het water vloog aan alle kanten omhoog en op Derryl af.

Derryl maakte een withete barriere om hem heen, zodat al het water voor het grootste gedeelte verdampte, de resten van de waterbollen stootten nog tegen hem aan, maar het had het effect van iemand die hem probeerde te slaan, maar er net niet bijkon. Hij glimlachte en liet een vuurzee boven het meer ontstaan. Levi zou daar nog een hele tijd zitten, onder water, hij vroeg zich af of hij daar zou kunnen ademhalen.

Levi zag boven zich de vlammen dansen. Ze zagen er dreigend uit. Gelukkig had hij zijn bubbel op zijn hoofd. Alleen was hij niet van plan te blijven zitten. Hij maakte golven die het hele meer in beroering zette. Boven zich hoorde hij gedempt gesis en dat was voor hem het teken om naar boven te schieten. Hij schoot het water uit en landde op de kant. Hij had niet kunnen voorkomen dat hij op een paar plekken tegen de vlammen was gekomen. Er zaten zwarte schroeiplekken op zijn zwembroek en er zat een brandwond op zijn buik. "Even wachten," zei hij tegen Derryl. Hij haalde wat water uit het meer en legde dat op zijn buik. Meteen kwam er een oranje gloed vanaf en van de brandwond was niks meer te zien. "Alleen mijn zwembroek kan ik wel weggooien," zei hij lachend.

Derryl keek naar de brandwonden en verontschuldigde zich. "Sorry, ik wou je niet verwonden." Zei hij en hij maakte weer een paar vuurballen toen hij zag dat Levi zichzelf al geheeld had. Er vescheen een glimlach op zijn gezicht en hij vormde een paar auraballen rond het vuur heen, zodat Levi's water hen niet zou kunnen blussen. "Ben je er weer klaar voor?"

"Ja hoor," zei Levi lachend. "En het geeft niet. Alleen vind ik het wel jammer van mijn zwembroek." Daarna haalde hij weer water uit het meer en hield het voor zich. Ook stuurde hij een deel rond zijn armen, zodat hij nu armen van water had. Hij greep ermee naar één van de bollen van Derryl.

Derryl liet de bol snel wegvliegen en in een boog naar Derryl vliegen. De andere schoot hij via de andere kant op hem af. De laatste recht op hem af. Hij kon ze nog besturen, want aurabollen waren gemakkelijk in toom te houden. Hij keek gefacineerd toe hoe Levi ze probeerde te ontwijken of te stoppen.