Hyon- Rijk van de Tweeling

Arian glimlachte "Pixis, je weet dat deze kat mensentaal verstaat." De kat blies naar het hert tot die uit het zicht was "Pixis, ik moet je wat vertellen over de fauna van Betar" hij glimlachte "Gezien de hygiene van de ene helft en het gebrek ervan aan de nadere kant moet iedereen of een rijke stikert zijn aan de ene helft, of je loopt over de daken en door de steegjes, door enorme hoeveelheden afval zijne er grote muisen duiven en ratten populaties, die trekken op hun beurt roofvogels aan, dus de katten zijn gewend dat alles groter dan hen hun opeet. Alles in Betar eet of vlees of afval. Alles wat groter is dan jij een jouw op" hij glimlachte "Katten die amper een stad verlaten en nog nooite een hert hebben gezien kunnen het gewei opvatten als een wapen op te jagen" hij glimlachte en aaide de ondanks de woorden gestresste Zwarte KAter.

"Als ik het zo hoor," zei Pixis. "Is het net of de katten de baas zijn in Betar. Misschien moet er een school voor ze komen." En tegen Zwarte Kater zei hij: "Dat hert is nu een uil aan het halen. Die is even groot als de vogels uit Betar, maar doet geen vlieg kwaad. En hij kan ons helpen elkaar te bgrijpen, zonder tolk." Hij keek naar de horizon boven de daken, op zoek naar uil.

Arfin glimlachte "In feite zijn de aasgieren de baas, het zijn er drie, en zelfs mensen zijn bang voor ze, die staan helemaal bovenaan de voedsel piramide." Arian glimlachte "Alles heeft zijn eigen terretorium, de mensen terretoria zijn het onveiligst, de steegjes zijn schoner dan de meeste straten" hij glimlachte en Aaide Zwarte Kater "Ik vind het wel pretig, en jij zult er ook wel op je gemak zijn, genoeg dieren voor meneer de diren psycholoog." hij pakte zijn viool. Hij begon te spelen en Dansende Maan, de kline kitten, begon op de grond te dansn, Zwarte KJater mauwde de tekst en Langidrik glmlachte en stuurde de vertaling door aan Ceyx, zo wist Pixis de tekst, het ging over een kleine witte kt die verlangde naar de maan. Het was een zielig verhaal.

Pixis zat er in zijn hoofd naar te luisteren, tot hij het hert en uil vanaf de andere kant van het plein aan zag komen. "Nu kan het vertalen veel makkelijker gaan," zei hij tegen Zwarte Kater. Uil landde op zijn schouder en keek naar het kleine poesje. Hij vond het erg lijken op een muis. Pixis maande haar tot stoppen en maakte duidelijk waarvoor ze hier was. Toen uil het begreep, ging ze naast Zwarte Kater zitten om te beginnen met de lessen. Hij wees naar de dingen waar hij de naam van wilde weten. Grammatica was van later zorg.

Zwarte kater noemde de namen van de dingen braaf op, soms waren twee woorden hetzelfde, maar de lichaamstaal heeeeel anders. Arian keek glimlachend naar de Kat die nog steeds een beetje argwanend naar de uil keek. Dansende Maan zat inmiddels weer op Arians hoofd en ze blies luid naar de uil.

Pixis zat er met zijn notitienlok en goede geheugen braaf naar te kijken. Hij wilde graag talen leren. Het was ook erg handig dat uil meteen zei wat het in de taal van zijn bos was. Het hert stond erbij. Ook zij wilde erg graag leren. De uitspraak van de kater klonk erg vreemd; en die van het bos klonk zacht en vleiend. Hij zou uil straks vragen hem de taal van het bos te leren. Dat was handiger dan lichaamstaal.

De kat wees met een poot naar Pixis en zei diens naam in de taal der katten, en daarna die van Arian. Arian glimlachte "Hij verteld dat mijn naam Vioolsleutel en dat die van Pixis zwevend kompas is"hij glimalchte naar de kat die naar de uil wees "Jouw katten naam is Gevleugelde taal" hij glimlachte. "Zwarte Kater vestaat heel veel talen, maar katten kunnen geen andere taal dan die van de katten uitspreken" de kat keek bedroeft "Lichaamstaal word genruikt omdat de verschillende woorden beperkt zijn." De kat knikte "Gramatica is veellastiger. Het heeft er nit mee te maken met vaste volgordes, maar het heeft te maken met het rijmen van de verschillende toonhoogten de hardheid van de klank en rijm" Zwarte Kater liep naar Arian en gaf die ter beloning een kopje "Het heeft een halfjaar geduurd tot ik de grammatica doorhad" hij glimlachte.

"Oh, maar net was ik nog gevleuged kompas," merke Pixis op. "Maar ja." Hij keek vooral naar uil. Ze zou hem helpen met de taal van haar bos. "Ik heb zin in mijn taallessen," zei Pixis bij zichzelf. Hij keek nu weer naar de kat, die overduidelijk zijn lichaamstaal liet zien.

De kat sprong op het bankje en rekte het woord bankje lang uit. het was een lage toon "Bank" vertaalde Arian. Ze kat stampte op de grond de mauw die toen uit zijn bek kram was kort luid en laag "Grond" vertaalde Arian. Hij glimlachte terwijl die twee nog even doorgingen "Pixis het mooiste is dat veel woorden uit mensentaal neit bestaan in katten taal. Werkwoorden worden niet vervoegd, ze hebben geen lidwoorden en het enige persoonlijkvoornaamwoord is Zij." Hij glimlachte "Anderzom gaat het vaak ook niet, veel begrippen van de katten zijn niet te vertalen zonder de magie van het dichtwerk, de componist en betekenisverloren te laten gaan."

Pixis' mond was weer opengevallen van verbazing toen hij zat te luisteren naar wat Arian hm vertelde. Hij had ook meteen naar uil woorden gehoord. Maar die van de bank kwam niet. Hij keek haar vragend aan. Ze maakte hem duidelijk dat er in het bos alleen over natuurlijke en magische dingen werd gesproken. En meteen erachteraan zei ze het in de taal van het bos. "Het is toch een slim dier, hè?" vroeg hij aan Arian.

"Ja" zei Arian "Ik versta niets van haar woorden" zei Arian terwijl hij zijn schouders ophaalde "Maar het zal vast wel kloppen." hij glimlachte "Alle katten spreken eenzelfde taal, ook wilde katten, Lynxen en misschien zelfs leeuwen, al heb ik die nooit echt gezien" hij glimlachte "aleen de namen verschillen per soort en zelfs per groep."

Pixis ging weer zitten denken. Zou er ook een bosinternationale taal zijn. Hij zou het aan uilvragen als ze klaar was. Hij wist nu al wat de luct, bomen, bloemen, water, de zon, wolken, uilen katten en mensen waren in twee talen. Maar helaas, bedacht hij, zou hij kattentaal niet veel nodig hebben. Alleen bij het manen tot stoppen van een lynx. Hij zou maar eens aan Zwarte Kater vragen wat dat was. "Zwarte Kater," begon hij. "Wat is 'stop' in jouw taal?"

Arian glimlachte en vertaalde het gebrabbel van de kat "In feite verschilt dat van de situatie, het kan blazen zijn, maar ook ' arian maakte een luid kort scherp geluid "Wat ook een stop is. We hebben er veel" hij glimlachte "Van commige woorden zij er gewoon veel, van anderen niet. Trouwens, veel andere dieren die het kattenvolk kennen verstaan het ook, al kunnen ze het vaak niet uitspreken" Arian glimlachte "Veel knaagdieren zijn er bang voor, maar een katachtige zal meteen respect voor je hebben als je je in zijn taal voorstelt" Arian glimalchte breed.

"Ik zal de katten taal hier alleen nodig hebben om mijn bosvrienden te beschermen tegen lynxen en servals," legde Pixis uit. "Dus ik hoef volgens jou alleen maar te blazen en dan komt het goed?" Pixis dacht er over na. Dat klopte wel. Als je naar een ander land ging, waren de mensen blijer en luisterden beter als je hen toesprak in de eigen taal. Ceyx had al de hele tijd rondjes gevlogen boven het plein, want hij mocht immers niet landen. 'Pixis ik begin nu echt honger te krijgen,' klaagde hij. "Oja, dat is waar ook," schrok Pixis op. "Ceyx en ik zouden gaan eten. Eten jullie anders mee?" Uil wipte op zijn schouders en wilde wel mee. Vragend keek Pixis naar de anderen.

Arian schudde zijn hoofd "Ik ben niet gewend zo vroeg nog op te zijn.laat staan te eten" Hij glimalchte "Katten zijn immers nachtdieren en ik volg hun ritme." hij glimlachte en gaapte "Ik moet zo maar weer terug naar Betar, Als jullie meewillen kunnen jullie mee. Anders niet" en grote geeuw ontsnapte uit de mond van de kat.

"Vindt je het heel erg als we dan eerst gaan eten?" vroeg Pixis die voelde dat zijn maag ook begon te knorren. "Als jullie meegaan kunnen jullie ook nog even slapen." Hij vloog al omhoog naar Ceyx. Uil vloog erachter aan. Ze wist dat ze mee moest naar Betar. Het hert rende weg in de richting van het huis van Pixis. Eenmaal op Ceyx' rug zei Pixis: "Zo, we gaan eten."

Arian klom op Landidrik en die vloog achter Pixis aan. Hij gaapte een beetje. Hij was absoluut niet gewend zooo lang wakker te zijn. Als hij met mensen afsprak, of mensen opzocht stond hij eerder op of ging later slapen. Hij viel bijna in slaap en Dansende maan lag te slapen in zijn haar.

Thuisgekomen legde Pixis meteen twee kussens klaar voor de katten. Hij had alleen geen idee waar Arian op sliep. Dus begon hij vast aan het bakken van een eitje en vulde de trog van Ceyx met luchtige koekkruimels. Dit was zijn lievelings hapje en het hielp hem bij het eruit zien als een wolk. Pixis keek lachend toe hoe Ceyx het voer gulzig opschrokte, maar haaste zich toen weer naar zijn eieren.

Arian en de twee katten negeerden de kussens. Ze rolden zich in een hoekje van de kame op als een bal en vielen rustig in slaap.Dnasende maan verliet Arians haar niet eens. Arian ademde rustig in en uit terwijl hij sliep. Hij was een paar seconden nadat hij was gaan liggen in slaap gevallen. Als je zijn huid niet had kunnen zien zou je hem aangezien hebben voor een enorme kat. Hij droomde over pandora en Ranita die in zijn onderbewustzijn een gevecht hielden voor zijn aandacht.

Pixis keek verbaasd op van zijn eieren. Die jongen sliep dus ook nog als een kat. Zijn eieren waren klaar en hij ging ermee naar buiten. Daar ging hij naast Ceyx zitten eten met een goede kop koffie erbij. Klaar met eten ging hij zijn spullen pakken. Zijn boog hing als altijd op zijn rug en zijn dolken zaten in zijn schoenhoezen. Die zou hij wel nodig kunnen hebben, als hij de verhalen van Arian zo hoorde. Hij pakte kleren, warme kleren voor 's nachts en trok zijn jagersoutfit aan. Hij was dan niet katholiek, op zondag had hij ook nette kledij aan.

Kleine dansende maan keek op en geeuwde. Arian werd langzaam ook wakker en liep naar Pixis "Klaar om te gaan naar Betar"hij grijnsde "De meeste mensen die daar komen blijven in hun huis, of gaan na een paar uur weer weg." hij glimlachte "Zolagn je bij de katten blijft verdwaal je niet"

Pixis stond ook op en zei: "Oké, laten we gaan dan." Hij pakte zijn tassen en zadeltas. Normaal zat hij zonder zadel op Ceyx, maar bij zo'n reis moest hij het een en het ander mee kunnen nemen. Alles maakte hij vast op Ceyx' rug. Hij klom op zijn rug, terwijl Ceyx dikke mistwolken uitademde. Hierdoor werd heel Hyon verhuld in dikke mist. Je wist maar nooit.

Arian klom op de rug van een gapende Langidrik "Volg mij maar, we gaan naar betar" zei hij met en glimlach. Slaperig wreef hij in zijn ogen terwijl de draak opsteeg en vertrok richting de horizon.

verder in de achterbuurt van betar

-NEW

Pixis en Elizabeth liepen hand in hand het plein op. Hij leidde haar naar zijn favoriete bankje waar je altijd in de zon zat. Hij legde haar alles uit over het plein en het dorp. En over de mensen uit het dorp. "Wacht even, ben zo terug," zei hij en hij holde de Weststraat in. Even later kwam hij terug met twee ijsje. Hij gaf er één aan Eliza.

Lizzy glimalchte en likte aan haar ijsje "Het is hier mooi" zei ze, na ieder woord nam ze een lik van haar ijs. Ze glimalchte naar hem "Bedankt" ze gaf hem een klein kusje. Ze likte nog wat van haar ijs en keek rond het plein.